Fiskus błędnie ogranicza zapłatę podatku przez osobę trzecią

Nie ma podstaw, by twierdzić, że wpłata podatku w imieniu podatnika przez podmiot działający w roli posłańca nie prowadzi do prawnie skutecznego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego

Zgodnie z art. 59 par. 1 pkt 1 ordynacji podatkowej zobowiązanie podatkowe wygasa w całości lub w części wskutek zapłaty. Kwestia oceny „dokonania zapłaty” przez wiele lat budziła wątpliwości. Zdezorientowanym podatnikom nie pomagała pełna rozbieżności linia orzecznicza i interpretacyjna – organy i sądy nie są zgodne, czy zapłata podatku prowadząca do efektywnego wygaśnięcia zobowiązania podatkowego musi być dokonana przez samego podatnika, czy też identyczny skutek wystąpi także wtedy, gdy dokona tego w imieniu podatnika osoba trzecia.

Ze zobowiązaniem podatkowym, stosownie do art. 5 o.p., mamy do czynienia wtedy, gdy na podstawie regulacji zawartej w ustawach podatkowych podatnik staje się zobowiązany do zapłacenia daniny na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy. Wówczas powstaje więź prawna, która łączy podatnika z podmiotem uprawnionym do świadczenia podatkowego. Jej ustanie łączy się z wygaśnięciem zobowiązania podatkowego – co nastąpić może na kilka skonkretyzowanych w art. 59 par. 1 o.p. sposobów.