KOMISJA EUROPEJSKA,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając dyrektywę Rady 2004/68/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. ustanawiającą warunki zdrowia zwierząt regulujące przywóz do oraz tranzyt przez terytorium Wspólnoty niektórych żywych zwierząt kopytnych, zmieniającą dyrektywy 90/426/EWG oraz 92/65/EWG i uchylającą dyrektywę 72/462/EWG (¹), w szczególności jej art. 3 ust. 1 akapit pierwszy i drugi, art. 6 ust. 1 akapit pierwszy, art. 7 lit. e), art. 8 lit c) i art. 13 ust.1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W rozporządzeniu Komisji (UE) nr 206/2010 (²) ustanowiono wymagania dotyczące wprowadzania do Unii – między innymi – niektórych zwierząt kopytnych. Rozporządzenie to nie ma zastosowania do zwierząt nieudomowionych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka, zdefiniowanych w art. 2 ust. 1 lit. c) dyrektywy Rady 92/65/EWG z dnia 13 lipca 1992 r. ustanawiającej wymagania dotyczące zdrowia zwierząt regulujące handel i przywóz do Wspólnoty zwierząt, nasienia, komórek jajowych i zarodków nieobjętych wymaganiami dotyczącymi zdrowia zwierząt ustanowionymi w szczególnych zasadach Wspólnoty określonych w załączniku A pkt I do dyrektywy 90/425/EWG (³).

(2) Brak szczegółowych wymagań dotyczących zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu do Unii zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka stwarza problemy natury praktycznej dla tych podmiotów i stanowi poważne ograniczenie dla ich działań, jako że wprowadzanie tych zwierząt jest im potrzebne.

(3) Należy ustanowić wymagania dotyczące zdrowia zwierząt przy wprowadzaniu do Unii zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka, uwzględniające szczególną sytuację takich zwierząt. Dla uproszczenia przepisów unijnych należy ustanowić takie wymagania w ramach rozporządzenia (UE) nr 206/2010. Należy zatem odpowiednio zmienić zakres tego rozporządzenia.

(4) W rozporządzeniu (UE) nr 206/2010 przewiduje się, że przesyłki zawierające zwierzęta kopytne można wprowadzać do Unii tylko wówczas, gdy pochodzą z państw trzecich, ich terytoriów lub części wymienionych w części 1 załącznika I do tego rozporządzenia.

(5) W dyrektywie Rady 2002/99/WE z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającej przepisy sanitarne regulujące produkcję, przetwarzanie, dystrybucję oraz wprowadzanie produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (⁴) przewidziano, że Komisja przyjmuje wykazy państw trzecich, ich terytoriów lub części, z których przywóz określonych produktów pochodzenia zwierzęcego jest dozwolony.

(6) W dyrektywie Rady 2009/156/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących przemieszczanie i przywóz zwierząt z rodziny koniowatych z państw trzecich (⁵) przewidziano, że przywóz zwierząt z rodziny koniowatych do Unii dozwolony jest wyłącznie z państw trzecich znajdujących się w wykazie sporządzonym lub zmienionym zgodnie z procedurą określoną w tej dyrektywie.

(7) W dyrektywie Rady 2009/158/WE z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie warunków zdrowotnych zwierząt, regulujących handel wewnątrzwspólnotowy i przywóz z państw trzecich drobiu i jaj wylęgowych (⁶) przewiduje się, że drób i jaja wylęgowe przywożone do Unii muszą pochodzić z państwa trzeciego lub regionu państwa trzeciego umieszczonego w wykazie sporządzonym przez Komisję zgodnie z procedurą określoną w tej dyrektywie.

(8) Wprowadzanie do Unii zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka powinno w szczególności spełniać ogólne wymagania związane z wprowadzaniem żywych zwierząt do Unii oraz inne szczegółowe wymagania dotyczące zdrowia zwierząt, a także oferować szczegółowe gwarancje zapewniające, aby zwierzęta wprowadzane do Unii nie zagrażały statusowi zdrowotnemu zwierząt w Unii.

(9) Ogólne wymagania związane z wprowadzaniem żywych zwierząt do Unii, na które składa się efektywny system służb weterynaryjnych odpowiedzialnych za kontrolę zdrowia zwierząt, spełniane są obecnie przez te państwa trzecie, ich terytoria i części, które są wymienione w wykazach na mocy dyrektyw 2002/99/WE, 2009/156/WE i 2009/158/WE.

(10) Ogólne wymagania związane z wprowadzaniem żywych zwierząt do Unii nie stanowią jednak gwarancji, że zwierzęta kopytne są wolne od chorób. Pojedyncze zwierzęta mogą nadal być nosicielami chorób zakaźnych, które mogą rozprzestrzenić się na Unię i które w wyniku tego stanowić mogą zagrożenie dla zdrowia zwierząt w Unii. Zwierzęta kopytne przeznaczone dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka powinny być zatem wprowadzane do Unii jedynie bezpośrednio z jednostki, instytutu lub ośrodka, które spełniają określone wymagania i są zatwierdzone przez właściwy organ państwa trzeciego, jego terytorium lub części, w których dana jednostka, instytut lub ośrodek się znajduje.

(11) Wykaz takich jednostek, instytutów lub ośrodków powinien być sporządzany przez państwo członkowskie przeznaczenia po uprzedniej ocenie wszystkich istotnych informacji.

(12) W celu ochrony zdrowia zwierząt w Unii konieczne jest, by przesyłki zawierające zwierzęta kopytne wprowadzane do Unii z przeznaczeniem dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka były transportowane bezpośrednio i bezzwłocznie do ich miejsca przeznaczenia w zaplombowanych kontenerach i by dalsze przemieszczanie takich zwierząt w obrębie Unii było ograniczone.

(13) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzania na swoje terytorium, pod pewnymi warunkami, określonych zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka w celu zaradzenia nadzwyczajnym okolicznościom, takim jak sytuacje dotyczące problemów z dobrostanem zwierząt, ochrona zagrożonych gatunków, nagłe katastrofy naturalne lub zamieszki na tle politycznym, w których to okolicznościach nie jest możliwe stosowanie wszystkich wymagań dotyczących zdrowia zwierząt, a zwłaszcza wymagań dotyczących zatwierdzania jednostki, ośrodka lub instytutu pochodzenia. W takich przypadkach istnieć powinien jednak wymóg uzyskania zezwolenia, co ma na celu zapewnienie wystarczającego ograniczenia zagrożenia dla zdrowia zwierząt.

(14) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 206/2010.

(15) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (UE) nr 206/2010 wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 1 skreśla się ust. 3;

2) dodaje się art. 3a w brzmieniu:

„Artykuł 3a

Warunki dotyczące wprowadzania zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka

1. Na zasadzie odstępstwa od art. 3 właściwy organ państwa członkowskiego może zezwolić na wprowadzenie na terytorium tego państwa przesyłek zawierających zwierzęta kopytne gatunków wymienionych w załączniku VI część 1 tabela 1, 2 i 3, jeśli przesyłki te przeznaczone są dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka, pod warunkiem spełnienia następujących warunków:

a) właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia przeprowadził ocenę zagrożeń dla zdrowia zwierząt, jakie każda z przesyłek może stwarzać dla Unii;

b) przedmiotowe przesyłki pochodzą z kraju trzeciego, jego terytorium lub części włączonych do jednego z wykazów określonych w:

(i) części 1 załącznika I lub części 1 załącznika II do niniejszego rozporządzenia,

(ii) decyzji 2004/211/WE (*), decyzji 2007/777/WE (**), rozporządzeniu (WE) nr 798/2008 (***), rozporządzeniu (WE) nr 119/2009 (****), rozporządzeniu (UE) nr 605/2010 (*****),

c) dane zwierzęta kopytne pochodzą z jednostki, instytutu lub ośrodka w kraju trzecim, na jego terytorium lub w jego części, o których mowa w lit. a), włączonych do wykazu ustanowionego zgodnie z art. 3c;

d) dane zwierzęta kopytne poddane zostały kwarantannie w obiekcie zabezpieczonym przed wektorami na terenie zakładu jednostki, instytutu lub ośrodka, o których mowa w lit. c), przez okres przewidziany w odpowiednich świadectwach;

e) dane zwierzęta kopytne przekazywane są bezpośrednio zatwierdzonej jednostce, instytutowi lub ośrodkowi w państwie członkowskim przeznaczenia;

f) danym zwierzętom kopytnym towarzyszy właściwe świadectwo weterynaryjne sporządzone zgodnie z odpowiednim wzorem świadectwa weterynaryjnego, o którym mowa w załączniku VI część 1 tabela 1, 2 oraz 3 i które określono w części 2 tego załącznika;

g) dane zwierzęta kopytne spełniają wymogi określone we wzorze świadectwa weterynaryjnego, o którym mowa w lit. f).

Przed wprowadzeniem zwierząt kopytnych na swoje terytorium państwo członkowskie przeznaczenia informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie na forum Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt o zezwoleniu wydanym na podstawie akapitu pierwszego.

2. Jeśli wyjątkowe okoliczności uniemożliwiają spełnienie wymogów zawartych w ust. 1 lit. c) i d), właściwy organ państwa członkowskiego przeznaczenia może zezwolić na wprowadzenie na terytorium tego państwa zwierząt kopytnych gatunków wymienionych w załączniku VI część 1 tabela 1, 2 i 3 z innych gospodarstw, które nie spełniają wymogów określonych w tych literach, o ile spełnione są wymogi określone w ust. 1 lit. a), b) oraz e)–g) oraz następujące dodatkowe warunki:

a) właściciel lub osoba fizyczna reprezentująca właściciela złożyli uprzednio podanie o wydanie zezwolenia, a państwo członkowskie przeznaczenia wydało takie zezwolenie po przeprowadzeniu oceny ryzyka, która wykazała, że wprowadzenie danych zwierząt kopytnych na jego terytorium nie stanowi zagrożenia dla zdrowia zwierząt w Unii;

b) dane zwierzęta kopytne zostały poddane kwarantannie w kraju trzecim, na jego terytorium lub w jego części, z których pochodzą zwierzęta, pod urzędową kontrolą przez okres konieczny dla spełnienia przez te zwierzęta wymogów dotyczących zdrowia zwierząt określonych we wzorze świadectwa weterynaryjnego, o którym mowa w lit. f):

(i) w miejscu zatwierdzonym przez właściwy organ kraju trzeciego, jego terytorium lub części, z których pochodzą zwierzęta;

(ii) zgodnie z zaleceniami zawartymi w zezwoleniu, które dają przynajmniej takie same gwarancje, co gwarancje określone w ust. 1 lit. a), b) i e)–g).

Zwierzęta kopytne wprowadzane do Unii na podstawie akapitu pierwszego są poddawane kwarantannie w zatwierdzonej jednostce, instytucie lub ośrodku przeznaczenia przez okres przynajmniej sześciu miesięcy od momentu wprowadzenia do Unii, w którym to okresie właściwe organy mogą stosować wymagania przewidziane w art. 8 ust. 1 lit. a) dyrektywy Rady 90/425/EWG.

Państwo członkowskie zezwalające na wprowadzenie zwierząt kopytnych na podstawie akapitu pierwszego informuje Komisję i pozostałe państwa członkowskie na forum Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt o takim zezwoleniu, zanim dane zwierzęta kopytne zostaną wprowadzone na jego terytorium.;

__ _______

(*) Dz.U. L 73 z 11.3.2004, s. 1.

(**) Dz.U. L 312 z 30.11.2007, s. 49.

(***) Dz.U. L 226 z 23.8.2008, s. 1.

(****) Dz.U. L 39 z 10.2.2009, s. 12.

(*****) Dz.U. L 175 z 10.7.2010, s. 1.”

3) dodaje się art. 3b w brzmieniu:

„Artykuł 3b

Warunki dotyczące wejścia i tranzytu zwierząt kopytnych przeznaczonych dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka przez terytorium państw członkowskich innych niż państwo członkowskie przeznaczenia

Tranzyt zwierząt kopytnych, o których mowa w art. 3a, przez państwo członkowskie inne niż państwo członkowskie przeznaczenia dozwolony jest jedynie za zezwoleniem właściwego organu państwa członkowskiego tranzytu. Zezwolenie takie może być wydane wyłącznie na podstawie oceny ryzyka dokonanej przez taki właściwy organ w świetle informacji przedstawionych przez państwo członkowskie przeznaczenia.

Zezwalając na wprowadzenie zwierząt zgodnie z warunkami przewidzianymi w art. 3a, państwo członkowskie przeznaczenia informuje o tym Komisję i pozostałe państwa członkowskie na forum Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt przed dokonaniem tranzytu.”;

4) dodaje się art. 3c w brzmieniu:

„ Artykuł 3c

Wykaz zatwierdzonych jednostek, instytutów lub ośrodków w krajach trzecich, ich terytoriach lub częściach

1. Po dokonaniu oceny, czy spełnione zostały warunki określone w ust. 2, każde państwo członkowskie może ustanowić wykaz jednostek, instytutów lub ośrodków, w stosunku do których możliwe jest wydawanie zezwoleń na podstawie art. 3a ust. 1 na wprowadzanie na jego terytorium zwierząt kopytnych.

2. Jednostkę, instytut lub ośrodek w kraju trzecim, na jego terytorium lub w jego części włączyć można do wykazu, o którym mowa w ust. 1, jedynie jeśli spełnione zostały następujące warunki:

a) jednostka, instytut lub ośrodek spełniają wymogi określone w załączniku VI część 3;

b) jednostka, instytut lub ośrodek uzyskały zatwierdzenie właściwego organu kraju trzeciego, jego terytorium lub części, w których się znajdują;

c) właściwy organ kraju trzeciego, jego terytorium lub części oferuje wystarczające gwarancje, że spełnione zostały warunki dotyczące zatwierdzania jednostek, instytutów lub ośrodków określone w załączniku VI część 4.

3. Państwo członkowskie może włączyć do wykazu, o którym mowa w ust. 1, jednostki, instytuty lub ośrodki w krajach trzecich, które zostały już włączone do takiego wykazu ustanowionego przez inne państwo członkowskie, bez konieczności dokonania oceny spełnienia warunków ustanowionych w ust. 2.

4. Państwa członkowskie aktualizują wykazy, o których mowa w ust. 1, uwzględniając zwłaszcza zawieszenie lub cofnięcie zatwierdzeń przyznanych przez właściwy organ kraju trzeciego, jego terytorium lub części jednostkom, instytutom lub ośrodkom, które znajdują się w ich obrębie i które są włączone do tych wykazów.

5. Państwa członkowskie podają za pomocą internetowych stron informacyjnych do publicznej wiadomości wykazy, o których mowa w ust. 1, i aktualizują te strony.

6. Państwa członkowskie przekazują Komisji adres internetowy swoich internetowych stron informacyjnych.”;

5) art. 4 otrzymuje brzmienie:

„Artykuł 4

Warunki dotyczące miejsc gromadzenia zwierząt w odniesieniu do niektórych przesyłek zawierających zwierzęta kopytne

1. Przesyłki zawierające żywe zwierzęta kopytne pochodzące z więcej niż jednego gospodarstwa wprowadzane są do Unii jedynie wówczas, gdy gromadzone są w miejscach gromadzenia zwierząt zatwierdzonych przez właściwy organ kraju trzeciego, jego terytorium lub części, z których pochodzą zwierzęta, zgodnie z wymogami ustanowionymi w załączniku I część 5.

2. Przesyłki zawierające zwierzęta kopytne wprowadzone do Unii zgodnie z art. 3a–6 nie pochodzą z więcej niż jednego gospodarstwa i nie są gromadzone w miejscach gromadzenia.” ;

6) art. 8 lit. b) otrzymuje brzmienie:

„ b) nie są rozładowywane w kraju trzecim, na jego terytorium lub w jego części, które nie są objęte zezwoleniem na przywóz danych zwierząt do Unii, a jeżeli są przewożone drogą powietrzną, nie są przemieszczane do innego samolotu w obrębie takiego kraju trzeciego, jego terytorium lub części, ani nie są przewożone drogą, koleją lub przepędzane przez taki kraj trzeci, jego terytorium lub część.”;

7) art. 11 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Po wprowadzeniu do Unii przesyłki zawierające zwierzęta kopytne inne niż zwierzęta, o których mowa w art. 3a, są bezzwłocznie przewożone środkami transportu zabezpieczonymi przed wektorami do gospodarstwa przeznaczenia.

Takie zwierzęta kopytne pozostają w tym gospodarstwie przez okres co najmniej 30 dni, o ile nie są wysyłane bezpośrednio do rzeźni.”;

8) dodaje się art. 13a w brzmieniu:

„Artykuł 13a

Warunki mające zastosowanie po wprowadzeniu przesyłek zawierających zwierzęta kopytne przeznaczone dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka

1. Po wprowadzeniu do Unii przesyłki zawierające zwierzęta kopytne przeznaczone dla zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka transportowane są bezzwłocznie do zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka przeznaczenia przy wykorzystaniu środków transportu zabezpieczonych przed wektorami i o konstrukcji uniemożliwiającej wydostanie się zwierząt oraz wycieknięcie lub wypadnięcie odchodów, moczu, ściółki, paszy, odpadów lub innych materiałów z pojazdu lub kontenera podczas transportu.

2. Zwierzęta poddawane są kwarantannie w obiektach zabezpieczonych przed wektorami na terenie zakładu zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka w państwie członkowskim przeznaczenia przez okres przynajmniej 30 dni. Po okresie kwarantanny wynoszącym 30 dni zwierzęta mogą zostać przeniesione do innej zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka.

3. Zwierzęta wprowadzane do zatwierdzonej jednostki, instytutu lub ośrodka mogą zostać przeniesione do miejsca przeznaczenia innego niż zatwierdzona jednostka, instytut lub ośrodek tylko wówczas, gdy:

a) od czasu wprowadzenia do Unii upłynęło przynajmniej sześć miesięcy, oraz

b) przeniesienia dokonuje się zgodnie z pkt 4 załącznika C do dyrektywy 92/65/EWG.

4. Na zasadzie odstępstwa od ust. 3 zwierzęta mogą opuścić zatwierdzoną jednostkę, instytut lub ośrodek przed upływem sześciomiesięcznego okresu przewidzianego w tym ustępie, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) zwierzęta podlegają wywozowi do kraju trzeciego, jego terytorium lub części;

b) w celu wywozu, o którym mowa w lit. a), zwierzęta są transportowane środkami transportu zabezpieczonymi przed wektorami i o konstrukcji uniemożliwiającej wydostanie się zwierząt oraz wycieknięcie lub wypadnięcie odchodów, moczu, ściółki, paszy, odpadów lub innych materiałów z pojazdu lub kontenera podczas transportu.” ;

9) dodaje się załącznik VI, którego tekst określony jest w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 2

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 14 sierpnia 2013 r.