KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (¹), w szczególności jego art. 31 ust. 2 oraz art. 34 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Od dnia 1 czerwca 2001 r. normalne cło na przywóz czosnku objętego kodem CN 0703 20 00 składa się ze stawki celnej ad valorem w wysokości 9,6 % oraz szczególnej kwoty równej 1 200 EUR za tonę netto. Jednakże porozumienie w formie wymiany listów między Wspólnotą Europejską i Republiką Argentyny na podstawie art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. w celu zmiany koncesji odnoszących się do czosnku przewidzianych w Harmonogramie CXL załączonym do GATT (²) zatwierdzone decyzją Rady 2001/404/WE (³) otworzyło kontyngent w wysokości 38 370 ton wolny od szczególnej stawki celnej.

(2) Porozumienie w formie wymiany listów pomiędzy Wspólnotą Europejską a Chińską Republiką Ludową zgodnie z art. XXIV:6 i art. XXVIII Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT) z 1994 r. dotyczące zmiany koncesji na listach koncesyjnych Republiki Czeskiej, Republiki Estońskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Słowenii i Republiki Słowackiej w trakcie ich przystąpienia do Unii Europejskiej (⁴), zatwierdzone decyzją Rady 2006/398/WE (⁵), ustanawia zwiększenie kontyngentu taryfowego na czosnek dla Chin o 20 500 ton.

(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1870/2005 z dnia 16 listopada 2005 r. otwierające i ustanawiające zarządzanie kontyngentami taryfowymi i wprowadzające system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku przywożonego z państw trzecich (⁶) ustanawia warunki zarządzania tymi kontyngentami (zwanymi dalej „kontyngentami GATT"). W celu zapewnienia jasności należy uchylić wymienione rozporządzenie i zastąpić je nowym rozporządzeniem z dniem 1 kwietnia 2007 r. Jednakże rozporządzenie (WE) nr 1870/2005 ma nadal zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem na okres przywozu upływający z dniem 31 maja 2007 r.

(4) Przywóz czosnku może być również dokonywany poza kontyngentem GATT po normalnej stawce celnej lub na preferencyjnych warunkach, na mocy porozumień zawartych między Wspólnotą a niektórymi krajami trzecimi.

(5) Czosnek jest ważnym produktem wspólnotowego sektora owoców i warzyw. Jego roczna produkcja we Wspólnocie wynosi około 250 000 ton. Ilości czosnku przywożone corocznie z krajów trzecich są również znaczne i wynoszą od 60 000 do 80 000 ton. Dwaj najwięksi dostawcy to Chiny (30 000 do 40 000 ton rocznie) i Argentyna (15 000 ton rocznie).

(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1301/2006 z dnia 31 sierpnia 2006 r. ustanawiające wspólne zasady zarządzania kontyngentami taryfowymi na przywóz produktów rolnych, podlegającymi systemowi pozwoleń na przywóz (⁷) ma zastosowanie do pozwoleń na przywóz w okresach obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych rozpoczynających się w dniu 1 stycznia 2007 r. Rozporządzenie (WE) nr 1301/2006 ustanawia w szczególności szczegółowe przepisy dotyczące wniosków o pozwolenia na przywóz, statusu wnioskodawców oraz wydawania pozwoleń. Rozporządzenie to ogranicza okres ważności pozwoleń do ostatniego dnia okresu obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych. Przepisy rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 powinny mieć zastosowanie do przywozowych kontyngentów taryfowych podlegających niniejszemu rozporządzeniu bez uszczerbku dla dodatkowych warunków oraz odstępstw dotyczących wnioskodawców i powiadomień Komisji ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

(7) Ponieważ istnieje szczególna stawka celna na niepreferen-cyjny przywóz poza kontyngentem GATT, zarządzanie tym kontyngentem wymaga wprowadzenia systemu pozwoleń na przywóz. System taki powinien umożliwić szczegółowe monitorowanie całego przywozu czosnku. Szczegółowe zasady stosowania tego systemu powinny uzupełniać zasady ustanowione w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁸), a w razie potrzeby umożliwić wprowadzenie odstępstwa.

(8) W celu możliwie dokładnego monitorowania całego przywozu czosnku, w szczególności w następstwie ostatnich przypadków nadużycia poprzez niewłaściwy opis produktu lub jego pochodzenia, cały przywóz czosnku i innych produktów, które można wykorzystać w celu podania niewłaściwego opisu czosnku, powinien podlegać wydawaniu pozwoleń na przywóz. Powinny istnieć dwie kategorie pozwoleń na przywóz: jedna stosowana w odniesieniu do przywozu w ramach kontyngentów GATT, a druga w przypadku każdego innego przywozu.

(9) W interesie dotychczasowych importerów, którzy zwykle przywożą znaczne ilości czosnku, a także w interesie nowych importerów, którzy dopiero wchodzą na rynek i którym powinno się w sposób sprawiedliwy umożliwić składanie wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz pewnej ilości czosnku w ramach kontyngentów taryfowych, należy wprowadzić rozróżnienie pomiędzy importerami tradycyjnymi a nowymi importerami. Należy w jasny sposób zdefiniować te dwie kategorie importerów, a także ustanowić określone kryteria odnoszące się do statusu wnioskodawców i wykorzystania przydzielonych pozwoleń na przywóz.

(10) Ilości, które mają zostać przydzielone tym kategoriom importerów powinny zostać określone raczej na podstawie ilości rzeczywiście przywiezionych niż na podstawie wydanych pozwoleń na przywóz.

(11) Należy ustanowić specjalne zasady w celu umożliwienia importerom z Bułgarii, Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Rumunii, Słowenii i Słowacji korzystania z kontyngentów taryfowych. Zasady te należy zastąpić normalnymi przepisami jak tylko importerzy ci będą w stanie je spełnić.

(12) W celu uwzględnienia różnych modeli wymiany handlowej w Bułgarii, Republice Czeskiej, Estonii, Cyprze, Łotwie, Litwie, Węgrzech, Malcie, Polsce, Rumunii, Słowenii i Słowacji właściwe organy tych krajów powinny mieć możliwość wyboru między dwiema metodami ustanawiania ilości referencyjnej ich tradycyjnych importerów.

(13) Wnioski o wydanie pozwoleń na przywóz czosnku z krajów trzecich złożone przez obie kategorie importerów podlegają pewnym ograniczeniom. Ograniczenia takie są niezbędne nie tylko dla zachowania konkurencji pomiędzy importerami, ale także po to, by umożliwić każdemu z importerów faktycznie prowadzących działalność handlową na rynku owoców i warzyw obronę swojej usankcjonowanej prawnie pozycji handlowej wobec innych importerów oraz uniemożliwić przejęcie kontroli nad rynkiem przez pojedynczego importera.

(14) Aby chronić konkurencję pomiędzy faktycznymi importerami oraz uniknąć spekulacji przy przyznawaniu pozwoleń na przywóz czosnku w ramach kontyngentów GATT i nadużywania systemu, co mogłoby naruszyć usankcjonowane prawnie pozycje handlowe nowych i tradycyjnych importerów, należy wprowadzić bardziej rygorystyczne kontrole wykorzystania pozwoleń na przywóz. W tym celu należy zakazać przekazywania pozwoleń na przywóz oraz wprowadzić kary w przypadku składania wielu wniosków.

(15) Ponadto potrzebne są środki ograniczające do minimum spekulacje przy składaniu wniosków o wydanie pozwoleń na przywóz, które mogą powodować niepełne wykorzystanie kontyngentów taryfowych. Z uwagi na charakter i wartość produktu, dla każdej tony czosnku, w odniesieniu do której złożono wniosek o wydanie pozwolenia na przywóz należy wnieść zabezpieczenie. Zabezpieczenie powinno opiewać na wystarczająco wysoką kwotę, aby zniechęcić do składania wniosków o charakterze spekulacyjnym, ale nie aż tak wysoką, by odwieść importerów faktycznie handlujących czosnkiem od prowadzenia własnej działalności. Najwłaściwszym obiektywnym poziomem zabezpieczenia jest ustalony na poziomie 5 % limit średniego dodatkowego cła stosowanego przy przywozie czosnku objętego kodem CN 0703 20 00.

(16) W celu poprawy kontroli i zapobiegania ewentualnym zakłóceniom w handlu, wynikającym z niedokładnej dokumentacji, dla czosnku przywożonego z niektórych krajów trzecich należy utrzymać istniejący system świadectw pochodzenia i wymóg transportu tego czosnku do Wspólnoty bezpośrednio z kraju trzeciego będącego krajem pochodzenia, a wykaz państw powinien być rozszerzony w świetle dodatkowych informacji. Świadectwa pochodzenia powinny być wydawane przez właściwe organy krajowe zgodnie z art. 55-62 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (⁹).

(17) Należy określić dodatkowe poza określonymi w rozporządzeniu (WE) nr 1301/2006 sposoby komunikowania się między państwami członkowskimi a Komisją, w szczególności w celu zarządzania kontyngentami taryfowymi, podejmowania środków zapobiegających nadużyciom oraz monitorowania rynku.

(18) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Świeżych Owoców i Warzyw,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 1

Otwarcie kontyngentów taryfowych i stosowane cła

1. Zgodnie z porozumieniami zatwierdzonymi decyzją 2001/404/WE i decyzją 2006/398/WE niniejszym otwiera się kontyngenty taryfowe na przywóz do Wspólnoty świeżego lub chłodzonego czosnku objętego kodem CN 0703 20 00 (dalej zwanego „czosnkiem") na warunkach ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu. Wielkość każdego z kontyngentów taryfowych, okres i podokresy ich obowiązywania oraz ich numery porządkowe podane są w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. Stawka celna ad valorem stosowana wobec czosnku przywożonego w ramach kontyngentów określonych w ust. 1 wynosi 9,6 %.

Artykuł 2

Stosowanie rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i rozporządzenia (WE) nr 1301/2006

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1301/2006.

Artykuł 3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

1) „okres obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego" oznacza okres od dnia 1 czerwca danego roku do dnia 31 maja roku następnego;

2) „właściwe organy" oznaczają organ lub organy wyznaczone przez państwo członkowskie do wykonania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 4

Kategorie importerów

1. W drodze odstępstwa od art. 5 rozporządzenia (WE) nr 1301/2006, wnioskodawcy o pozwolenie typu „A" w rozumieniu art. 5 ust. 2 spełniają odpowiednie wymagania ustanowione w ust. 2, 3 i 4 niniejszego artykułu.

2. „Tradycyjni importerzy" oznaczają importerów, którzy mogą udowodnić, że:

a) otrzymali i wykorzystali pozwolenia przywozowe na czosnek wydane na mocy rozporządzenia Komisji (WE) nr 565/2002 lub pozwolenia typu „A" wydane zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1870/2005 lub niniejszym rozporządzeniem w każdym z trzech poprzednich zamkniętych okresów obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego; oraz

b) w ostatnim zakończonym okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego poprzedzającego złożenie przez nich wniosku przywieźli do Unii co najmniej 50 ton owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i) rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 (¹⁰) lub wywieźli do krajów trzecich co najmniej 50 ton czosnku.

W odniesieniu do okresu przywozu w ramach kontyngentów taryfowych 2007/08 dla Republiki Czeskiej, Estonii, Cypru, Łotwy, Litwy, Węgier, Malty, Polski, Słowenii i Słowacji:

a) litera a) akapitu pierwszego nie ma zastosowania; oraz

b) „przywóz do Wspólnoty" rozumie się jako przywóz z krajów pochodzenia innych niż państwa członkowskie Wspólnoty w jej składzie na dzień 31 grudnia 2006 r.

W odniesieniu do okresu przywozu w ramach kontyngentów taryfowych 2007/08, 2008/09, 2009/10 i 2010/11 dla Bułgarii i Rumunii:

a) litera a) akapitu pierwszego nie ma zastosowania; oraz

b) „przywóz do Wspólnoty" rozumie się jako przywóz z krajów pochodzenia innych niż państwa członkowskie Wspólnoty w jej składzie na dzień 1 stycznia 2007 r.

W przypadku Chorwacji, w odniesieniu do okresów obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego w latach 2013/2014, 2014/2015 i 2015/2016:

a) litera a) akapitu pierwszego nie ma zastosowania; oraz

b) „przywóz do Unii” rozumie się jako przywóz z krajów pochodzenia innych niż państwa członkowskie Unii w jej składzie na dzień 1 lipca 2013 r.

3. „Nowi importerzy” oznaczają podmioty gospodarcze inne niż te, o których mowa w ust. 2, które w każdym z dwóch ostatnich zakończonych okresów obowiązywania przywozowych kontyngentów taryfowych lub w każdym z dwóch poprzednich lat kalendarzowych poprzedzających złożenie przez nie wniosku przywiozły do Unii co najmniej 50 ton owoców i warzyw, o których mowa w art. 1 ust. 1 lit. i) rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, lub wywiozły do krajów trzecich co najmniej 50 ton czosnku.

Państwa członkowskie wybierają i stosują jedną z dwóch metod określonych w akapicie pierwszym w odniesieniu do wszystkich nowych importerów zgodnie z obiektywnymi kryteriami i w sposób zapewniający równe traktowanie między podmiotami.

4. W momencie składania pierwszego wniosku w odniesieniu do danego okresu obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego tradycyjni i nowi importerzy przedstawiają dowód spełnienia kryteriów określonych w ust. 2 i 3 właściwym organom państwa członkowskiego, w którym mają siedzibę i w którym są zarejestrowani do celów podatku VAT.

Dowód handlu z krajami trzecimi przedkładany jest wyłącznie w formie dokumentów celnych o dopuszczeniu do swobodnego obrotu, należycie poświadczonych przez organy celne i zawierających odniesienie do danego wnioskodawcy jako do odbiorcy, lub w formie dokumentu celnego o wywozie należycie poświadczonego przez organy celne.

Agenci celni lub ich przedstawiciele nie ubiegają się o pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentów objętych zakresem niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 5

Okazywanie pozwoleń na przywóz

1. (skreślony).

2. Pozwolenie na przywóz czosnku dopuszczonego do swobodnego obrotu w ramach kontyngentów, o których mowa w załączniku I są dalej zwane pozwoleniami typu „A".

ROZDZIAŁ II

POZWOLENIA TYPU „A"

Artykuł 6

Przepisy ogólne dotyczące wniosków o pozwolenia i pozwoleń na przywóz typu „A"

1. Pozwolenia typu „A” są ważne wyłącznie na podokres, na który zostały wydane. W rubryce 24 wymienionych pozwoleń widnieje jeden z zapisów znajdujących się w załączniku III.

2. Kwota zabezpieczenia, o której mowa w art. 14 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 376/2008 wynosi 60 EUR za tonę.

3. Kraj pochodzenia wpisuje się w rubryce 8 wniosków o pozwolenie i w pozwoleniach typu „A", a słowo „tak" zaznacza się krzyżykiem. Pozwolenie na przywóz jest ważne wyłącznie na przywóz towarów pochodzących ze wskazanego państwa.

4. W drodze odstępstwa od art. 9 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, prawa wynikające z pozwoleń typu „A" nie podlegają przeniesieniu.

Artykuł 7

Podział całkowitych ilości pomiędzy tradycyjnych i nowych importerów

Całkowitą ilość przydzieloną zgodnie z załącznikiem I Argentynie, Chinom i innym krajom trzecim dzieli się w następujący sposób:

a) 70 % dla tradycyjnych importerów;

b) 30 % dla nowych importerów.

Artykuł 8

Ilość referencyjna przypadająca na tradycyjnych importerów

Do celów niniejszego rozdziału „ilość referencyjna” oznacza średnią ilości czosnku faktycznie przywiezionego przez tradycyjnego importera w rozumieniu art. 4, w okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających stosowny okres obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego.

Artykuł 9

Ograniczenia mające zastosowanie do wniosków o pozwolenie typu „A"

1. Całkowita ilość objęta wnioskami o pozwolenie typu „A" złożonymi przez tradycyjnego importera w jakimkolwiek okresie obowiązywania przywozowego kontyngentu taryfowego nie może być wyższa od jego ilości referencyjnej. Wnioski, które nie są zgodne z tą zasadą, są odrzucane przez właściwe organy.

2. Całkowita ilość objęta wnioskami o pozwolenie typu „A" złożonymi przez nowego importera w jakimkolwiek podokresie nie może przekraczać 10 % całkowitej ilości określonej w załączniku I dla tego podokresu i tego pochodzenia. Wnioski, które nie są zgodne z tą zasadą, są odrzucane przez właściwe organy.

Artykuł 10

Składanie wniosków o pozwolenia typu „A"

1. Importerzy składają wnioski o pozwolenia typu „A” w ciągu pierwszych siedmiu dni kalendarzowych kwietnia na pierwszy podokres, w ciągu pierwszych siedmiu dni kalendarzowych lipca na drugi podokres, w ciągu pierwszych siedmiu dni kalendarzowych października na trzeci podokres, oraz w ciągu pierwszych siedmiu dni kalendarzowych stycznia na czwarty podokres.

Składając swój pierwszy wniosek o pozwolenie na przywóz w ramach danego przywozowego kontyngentu taryfowego obowiązującego na mocy niniejszego rozporządzenia, importerzy przedkładają dowód potwierdzający ilości czosnku faktycznie przywiezionego w latach, o których mowa w art. 8.

2. W rubryce 20 wniosków o pozwolenia typu „A" wpisuje się „importer tradycyjny" bądź „nowy importer", stosownie do przypadku.

3. Na ściśle określony podokres i dla ściśle określonego pochodzenia nie można składać wniosków o pozwolenia typu „A”, w przypadku gdy na ten podokres i dla tego pochodzenia w załączniku I nie jest podana żadna ilość.

4. W przypadku gdy wnioskodawca złoży więcej niż jeden wniosek, żaden jego wniosek nie jest rozpatrywany, a dane państwo członkowskie zatrzymuje złożone zabezpieczenie.

5. W odpowiedzi na wniosek o pozwolenie typu „A" nie może być wydane pozwolenie typu „B”.

Artykuł 11

Wydawanie pozwoleń typu „A”

Pozwolenia typu „A” są wydawane przez właściwe organy począwszy od 23. dnia miesiąca, w którym złożono wnioski, a nie później niż z końcem tego miesiąca.

Artykuł 12

Powiadamianie i informowanie Komisji

1. Przed 14. dniem każdego miesiąca, o którym mowa w art. 10 ust. 1, państwa członkowskie powiadamiają Komisję o całkowitych ilościach (w kilogramach), w odniesieniu do których zostały złożone wnioski o pozwolenie typu „A” na dany podokres, w tym także o braku wniosków.

Na zasadzie odstępstwa od art. 11 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006 państwa członkowskie powiadamiają Komisję o ilościach, o których mowa w art. 11 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) wymienionego rozporządzenia, nie później niż do dnia 10 maja w odniesieniu do pierwszego podokresu, do dnia 10 sierpnia w odniesieniu do drugiego podokresu, do dnia 10 listopada w odniesieniu do trzeciego podokresu, oraz do dnia 10 lutego w odniesieniu do czwartego podokresu.

W powiadomieniach należy podać informacje w rozbiciu na pochodzenie. W powiadomieniach należy podać odrębne liczby dla ilości czosnku, o które wnioskują tradycyjni i nowi importerzy.

2. Państwa członkowskie przekazują Komisji wykaz tradycyjnych i nowych importerów, którzy złożyli wnioski o pozwolenia typu „A” w odniesieniu do danego podokresu w ostatnim dniu każdego miesiąca, o którym mowa w art. 10 ust. 1. W przypadku grup podmiotów ustanowionych zgodnie z prawem krajowym należy również wymienić podmioty tworzące grupę.

3. Informacje i powiadomienia przekazywane są zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (¹¹).

ROZDZIAŁ III

POZWOLENIA TYPU „B"

Artykuł 13

(skreślony).

Artykuł 14

(skreślony).

ROZDZIAŁ IV

ŚWIADECTWA POCHODZENIA I BEZPOŚREDNI TRANSPORT

Artykuł 15

Świadectwa pochodzenia

Dopuszczenie do swobodnego obrotu we Wspólnocie czosnku pochodzącego z kraju trzeciego wymienionego w załączniku W może się odbyć tylko wtedy, jeżeli spełnione są następujące warunki:

a) zostało przedstawione świadectwo pochodzenia wydane przez właściwe organy krajowe tego państwa zgodnie z art. 55–65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93;

b) produkt został przetransportowany bezpośrednio z tego państwa do Wspólnoty zgodnie z art. 16.

Artykuł 16

Bezpośredni transport

1. Za przetransportowane bezpośrednio do Wspólnoty z krajów trzecich wymienionych w załączniku IV uznaje się:

a) produkty przywiezione z pominięciem przejazdu przez terytorium każdego innego kraju trzeciego;

b) produkty transportowane przez terytorium jednego lub kilku krajów trzecich innych niż państwo pochodzenia, z przeładunkiem lub bez, bądź czasowo składowane w tych państwach, przy założeniu, że przejazd ten jest uzasadniony ze względów geograficznych lub z uwagi na wymogi transportu oraz przy założeniu, że:

i) produkty te pozostają pod kontrolą organów celnych państwa lub państw tranzytowych bądź składowania;

ii) produkty te nie zostały tam wprowadzone do obrotu lub przeznaczone do konsumpcji;

iii) produkty te nie zostały w tych państwach poddane działaniom innym niż rozładunek lub przeładunek lub jakimkolwiek innym działaniom mającym na celu utrzymanie ich w dobrym stanie.

2. Dowód spełnienia warunków określonych w ust. 1 lit. b) jest przekazywany właściwym organom państw członkowskich jednocześnie ze złożeniem:

a) jednorazowego dokumentu transportowego wydawanego w państwie pochodzenia na przejazd przez państwo lub państwa tranzytowe;

b) świadectwa wydawanego przez organy celne państwa lub państw tranzytowych, zawierającego:

i) dokładny opis towarów;

ii) daty ich rozładunku i przeładunku, ze wskazaniem pojazdów używanych do transportu;

iii) zaświadczenie potwierdzające warunki, w jakich towary te były przechowywane; lub

c) w przypadku gdy dowód określony w lit. a) lub b) nie może zostać przedstawiony, jakiekolwiek inne dokumenty uzupełniające.

Artykuł 17

Współpraca administracyjna z niektórymi krajami trzecimi

1. Z chwilą przekazania przez każdy kraj trzeci wymieniony w załączniku IV do niniejszego rozporządzenia informacji wymaganych dla ustanowienia procedury współpracy administracyjnej na podstawie art. 63, 64 i 65 rozporządzenia (EWG) nr 2454/93, w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej publikowany jest komunikat dotyczący przekazania tych informacji.

2. Pozwolenia typu „A” na przywóz czosnku pochodzącego z państw wymienionych w załączniku IV wydaje się wyłącznie wtedy, jeżeli zainteresowane państwo przekazało Komisji informacje, o których mowa w ust. 1. Informacje te uznaje się za przekazane w dniu ich opublikowania, jak przewiduje ust. 1.

ROZDZIAŁ V

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Artykuł 18

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1870/2005.

Jednakże rozporządzenie (WE) nr 1870/2005 ma nadal zastosowanie do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z tym rozporządzeniem na okres przywozu upływający dnia 31 maja 2007 r.

Artykuł 19

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Rozporządzenie stosuje się od dnia 1 kwietnia 2007 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 29 marca 2007 r.

ZAŁĄCZNIK II

(skreślony).

ZAŁĄCZNIK III

Wpisy, o których mowa w art. 5 ust. 2

ZAŁĄCZNIK IV

Wykaz krajów trzecich, o których mowa w art. 15, 16 i 17

Iran

Liban

Malezja

Tajwan

Wietnam

Zjednoczone Emiraty Arabskie.