Leasing finansowy samochodu osobowego dla celów bilansowych
Najczęstsze umowy leasingu to umowy leasingu samochodów. Ze względu na kilka ograniczeń w przepisach podatkowych w przypadku umowy leasingu samochodu pojawiają się pewne wątpliwości.
Najczęstsze umowy leasingu to umowy leasingu samochodów. Ze względu na kilka ograniczeń w przepisach podatkowych w przypadku umowy leasingu samochodu pojawiają się pewne wątpliwości.
Przedsiębiorstwa częściej zawierają umowy leasingu, niż wybierają kredyt bankowy. Jest to zdecydowanie korzystniejsze i tańsze źródło finansowania. W wielu przypadkach, w szczególności z powodu różnych uproszczeń w prawie bilansowym oraz ich uwarunkowań, powoduje to wątpliwości, jak daną umowę prawidłowo wykazać w księgach.
Umowa leasingu jest umową cywilnoprawną, zdefiniowaną w przepisach w art. 7091 Kodeksu cywilnego. W myśl zapisów ustawy przez umowę leasingu finansujący (leasingodawca) zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, do nabycia rzeczy od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddania tej rzeczy korzystającemu (leasingobiorcy) do używania albo do używania i pobierania
Podmioty gospodarcze w toku prowadzonej działalności bardzo często wykorzystują samochody osobowe, których podstawą używania jest umowa leasingu. Po zakończeniu umowy samochód może zostać wykupiony przez przedsiębiorcę i dalej używany na potrzeby prowadzonej działalności, a następnie sprzedany. Przedstawiamy podatkowe i rachunkowe skutki wykupu i sprzedaży leasingowanego pojazdu.
Kaucja gwarancyjna, zwana też depozytem gwarancyjnym, ma charakter zwrotny. Depozyt ten, w przypadku umów leasingu, uiszcza kupujący w opłacie leasingowej. Jest to zabezpieczenie na zaspokojenie ewentualnych roszczeń leasingodawcy w razie nienależytego wykonywania umowy leasingu przez leasingobiorcę. Wydatek ten nie jest kosztem ani według przepisów ustawy o rachunkowości, ani w świetle ustaw o podatku
Wykup przedmiotu leasingu po zakończeniu umówionego przez strony okresu jest najbardziej naturalnym sposobem zakończenia umowy leasingu. Ze względu jednak na specyficzne regulacje podatkowe umowy leasingu występuje ryzyko niewłaściwego rozliczenia podatkowych skutków wykupu. Publikacja przedstawi istotne kwestie podatkowe, o jakich powinny pamiętać strony umowy leasingu przy dokonywaniu wykupu (sprzedaży
Umowy leasingu są kwalifikowane w prawie bilansowym inaczej niż w prawie podatkowym. Często zdarza się, że umowy uznane przez przepisy podatkowe za leasing operacyjny są traktowane w prawie bilansowym jak umowy leasingu finansowego. Zatem w dniu podpisania umowy leasingu jednostka powinna dokonać jej kwalifikacji odpowiednio do leasingu operacyjnego bądź finansowego.
Umowy leasingu są kwalifikowane w prawie bilansowym inaczej niż w prawie podatkowym. Często zdarza się, że umowy uznane przez przepisy podatkowe za leasing operacyjny są traktowane w prawie bilansowym jak umowy leasingu finansowego. Zatem w dniu podpisania umowy leasingu jednostka powinna dokonać jej kwalifikacji odpowiednio do leasingu operacyjnego bądź finansowego.
Jedną z form wykorzystywania przedmiotów w prowadzonej działalności gospodarczej jest umowa leasingu. Na ogół umowy leasingu przewidują możliwość wykupu przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy. Z punktu widzenia prawa podatkowego wykup samochodu z leasingu operacyjnego powinien być traktowany jak zakup samochodu w drodze nabycia. Fakt ten z kolei wiąże się z prawidłowym ustaleniem wartości początkowej
Nasza firma zawarła umowę leasingu samochodu osobowego. Dla celów bilansowych jest to leasing finansowy, natomiast dla celów podatku dochodowego - leasing operacyjny. W jaki sposób należy rozliczyć faktury za korzystanie z tego auta do celów podatku dochodowego i VAT oraz jak ująć je w ewidencji księgowej?
Nasza firma chce wykupić samochód osobowy z leasingu operacyjnego. Wartość wykupu samochodu będzie wynosić około 4000 zł. Będziemy używać go przez rok, a potem chcemy go sprzedać. Według jakiej wartości przyjąć samochód do ewidencji środków trwałych i jaką przyjąć stawkę amortyzacji? Jak rozliczyć podatkowo i rachunkowo jego późniejszą sprzedaż?
Umowy leasingu są inaczej kwalifikowane w prawie bilansowym i inaczej w prawie podatkowym. Umowy te zawierane są zazwyczaj na okres dłuższy niż rok obrotowy, może się więc zdarzyć, że w trakcie trwania umowy sprawozdanie finansowe jednostki zostanie objęte obowiązkiem badania przez biegłego rewidenta. Jak ująć w księgach operacje związane z utratą przez jednostkę prawa do uproszczonego ujmowania umów
Na użytek naszej jednostki wyleasingowaliśmy samochód, który będzie służył m.in. do działalności statutowej fundacji. Nie mamy zamiaru wykupić samochodu po okresie leasingu. Inne cechy umowy także nie wskazują na konieczność zakwalifikowania leasingu jako leasingu finansowego. W związku z tym zakwalifikowaliśmy go jako operacyjny. Proszę o przedstawienie ewidencji księgowej tego zdarzenia.
Zawarliśmy umowę leasingu operacyjnego, w której kwota umowy wyrażona jest we frankach (CHF) i przeliczona na złote według kursu z dnia umowy. Wprowadziliśmy tę wartość po stronie Wn jako środek trwały, po stronie Ma jako zobowiązanie leasingowe. Otrzymujemy faktury na raty w złotych według kursu z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury. Wartość z tej faktury pomniejsza zobowiązanie leasingowe
Do ujęcia leasingu operacyjnego w księgach rachunkowych ma zastosowanie Międzynarodowy Standard Rachunkowości nr 17. W standardzie tym wskazuje się, że leasingiem operacyjnym jest umowa leasingowa różna od umowy leasingu finansowego, a więc od umowy, na mocy której następuje przeniesienie zasadniczo całego ryzyka i pożytków wynikających z tytułu posiadania aktywów.
W jakiej kwocie przyjąć do ewidencji środków trwałych samochód wykupiony z leasingu operacyjnego w cenie brutto 3975,97 zł?
Odmienne kryteria określane dla umów leasingowych w prawie bilansowym i podatkowym powodują, że w praktyce często tę samą umowę w myśl prawa bilansowego należy traktować jako leasing finansowy, natomiast w myśl prawa podatkowego jako leasing operacyjny.
Umowa leasingu operacyjnego charakteryzuje się tym, że zarówno ponoszone ryzyko, jak i uzyskane korzyści wynikające z prawa własności do wydzierżawionego środka trwałego pozostają przy właścicielu, czyli leasingodawcy.