W systemie ochrony pracy podmiotem jest człowiek i jego zdrowie, natomiast gwarantem służącym zabezpieczeniu zdrowia i życia ludzkiego są normy prawa pracy, a szczególnie przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy. Zostały one określone w dziale X kodeksu pracy, a także w licznych rozporządzeniach, z których najistotniejsze jest rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września
Artykuł 118a, dodany do Traktatu Rzymskiego Jednolitym Aktem Europejskim w 1986 r., nakłada na państwa członkowskie obowiązek dążenia do poprawy środowiska pracy w celu ochrony bezpieczeństwa i zdrowia pracowników, jak również obowiązek harmonizacji i równoczesnej poprawy istniejących warunków pracy. Ustęp 2 powołanego artykułu upoważnia Radę UE do wydawania dyrektyw, zawierających normy minimalne,
W interesie pracodawcy leży, aby w zakładzie pracy były przestrzegane warunki bezpieczeństwa i higieny pracy. Nad tym, czy są one przestrzegane, czuwają oprócz pracodawcy również organy zakładowego nadzoru.
Każdy rodzaj wykonywanej pracy powoduje zmęczenie. Aby je ograniczyć i ułatwić pracownikom jej wykonywanie, konieczne jest właściwe zorganizowanie stanowiska pracy.
Kształtowanie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy należy nie tylko do pracodawców, ale również do pracowników.
