Rozwiązywanie umów o pracę – zasady postępowania
Ciężar dowodu wskazujący, że przyczyna wypowiedzenia leżała po stronie pracownika, przechodzi na pracodawcę, jeżeli pracownik wykazał, iż przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę były straty finansowe generowane przez zatrudniającą go jednostkę organizacyjną pracodawcy, na powstanie których nie miał wpływu (wyrok Sądu Najwyższego z 20 października 2019 r., II PK 56/18).
Pracodawcy dotknięci skutkami epidemii koronawirusa mogą obniżyć wysokość świadczeń należnych zatrudnionym w związku z zakończeniem współpracy z podmiotem ich zatrudniającym. Taka możliwość przewidziana została w ramach tzw. tarczy 4.0 w sytuacjach, w których nastąpił określony spadek obrotów gospodarczych lub istotny wzrost obciążeń funduszu wynagrodzeń - w rozumieniu ustawy o COVID-19.
Pracownicy samorządowi mogą być przenoszeni czasowo do pracy w jednostkach pomocy społecznej. Osoby zatrudnione w administracji rządowej na etatach mogą mieć natomiast czasowo gorsze warunki zatrudnienia lub w ogóle stracić pracę. To rozwiązania zawarte w tzw. tarczy antykryzysowej 2.0, której większość przepisów zaczęła obowiązywać 18 kwietnia 2020 r.
Umowa o pracę pracownika, który nie przyjmie nowych warunków zatrudnienia wprowadzonych wypowiedzeniem zmieniającym umowę o pracę, rozwiąże się po upływie okresu wypowiedzenia. W takiej sytuacji można uznać, że odmowa przyjęcia zaproponowanych warunków stanowi współprzyczynę rozwiązania stosunku pracy. Z tego powodu pracodawca, do którego ma zastosowanie ustawa o zwolnieniach grupowych, nie zawsze
Likwidacja stanowiska pracy może uzasadniać rozwiązanie z pracownikiem umowy o pracę. Taka przyczyna zakończenia stosunku pracy jest kwalifikowana jako leżąca po stronie pracodawcy, co wiąże się z koniecznością wypłaty odprawy zwalnianemu na tej podstawie pracownikowi. Przeprowadzenie likwidacji stanowiska pracy nie może mieć cech czynności pozornej, ponieważ fikcyjna likwidacja może skutkować przywróceniem
Kodeks pracy nie reguluje odprawy pieniężnej dla zwalnianego pracownika. Ustawa o zwolnieniach grupowych przewiduje, że warunkiem nabycia odprawy pieniężnej jest posiadanie statusu pracownika u pracodawcy, który zatrudnia co najmniej 20 pracowników oraz utracenie zatrudnienia z winy pracodawcy.
Odprawy pracownicze wypłacane na podstawie układu zbiorowego pracy nie korzystają ze zwolnienia z PIT - wyrok NSA z 2 kwietnia 2019 r., sygn. akt II FSK 881/17.
W placówkach feryjnych nauczyciele zatrudnieni na umowy na czas nieokreślony powinni otrzymać wypowiedzenia do 31 maja 2019 r., bo ich stosunek pracy musi się rozwiązać z końcem roku szkolnego, tj. 31 sierpnia br. Dotyczy to także pracowników pedagogicznych z wygaszanych w tym roku gimnazjów. W przypadku likwidowanych gimnazjów zakończenie stosunku pracy z końcem sierpnia br. obejmuje również nauczycieli
Odprawy z tytułu zwolnień grupowych w 2019 r. będą wyższe. Ich wysokość uzależniona jest od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę w danym roku.
Nasza spółka przejęła inny zakład pracy na podstawie art. 231 Kodeksu pracy. Jeden z przejętych pracowników, zatrudniony od ponad 5 lat na czas nieokreślony, chce złożyć nam oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia za 7-dniowym uprzedzeniem lub za 3-miesięcznym wypowiedzeniem. Uzależnia je od tego, z tytułu którego rozwiązania umowy o pracę nabędzie prawo do odprawy pieniężnej z ustawy
Umowa o pracę pracownika, który nie przyjmie nowych warunków zatrudnienia wprowadzonych wypowiedzeniem zmieniającym umowę o pracę, rozwiąże się po upływie okresu wypowiedzenia. W takiej sytuacji można uznać, że odmowa przyjęcia zaproponowanych warunków stanowi współprzyczynę rozwiązania stosunku pracy. Z tego powodu pracodawca, do którego ma zastosowanie ustawa o zwolnieniach grupowych, nie zawsze