Łączenie spółek przy zastosowaniu metody łączenia udziałów
Kiedy należy stosować metodę łączenia udziałów? Na czym ona polega? Jak ująć koszty połączenia?
Kiedy należy stosować metodę łączenia udziałów? Na czym ona polega? Jak ująć koszty połączenia?
Jednym z najtrudniejszych zadań stojących przed pracownikami działów księgowości jest właściwe przyporządkowanie kosztów do odpowiadających im okresów sprawozdawczych. Rozliczenia kosztów w czasie dokonuje się za pomocą specjalnie wyodrębnionych kont rozliczeń międzyokresowych.
Informacja dodatkowa jest obowiązkową częścią sprawozdania finansowego, podobnie jak bilans oraz rachunek zysków i strat. Cechami wyróżniającymi informację dodatkową na tle pozostałych składników sprawozdania finansowego jest jej niesformalizowany charakter oraz otwarty katalog informacji.
Jedną z nowości wprowadzonych od 1 stycznia 2002 r. do ustawy o rachunkowości są zasady ewidencji księgowej instrumentów finansowych. Szczególne trudności sprawia prawidłowe ewidencjonowanie instrumentów pochodnych, czyli opcji oraz kontraktów typu futures i forward.
Fundacje, stowarzyszenia i inne jednostki niebędące spółkami handlowymi oraz nieprowadzące działalności gospodarczej sporządzają swoje sprawozdania finansowe w znacznie uproszczonej formie.
Wielu członków zarządów spółek z o.o. nie zdaje sobie sprawy, jak rozległe obowiązki w zakresie rachunkowości na nich ciążą. Sankcje za ich niedopełnienie mogą być bardzo dotkliwe zarówno dla spółki, jak i osób odpowiedzialnych.
W 2000 r. nasza spółka zapłaciła kontrahentowi za dostawę towarów poprzez indosowanie trzech weksli o łącznej wartości 30 000 zł. Operacja ta została wykazana w ewidencji bilansowej (Ct: „Inne środki pieniężne”, Dt: „Rozrachunki z dostawcami”) oraz ewidencji pozabilansowej (Dt: „Weksle obce dyskontowane i indosowane”). Biegły rewident po przeprowadzeniu badania sprawozdania finansowego zarzucił nam