Komentarz do ustawy o związkach zawodowych - art. 37
[Sposób rozwiązywania sporów zbiorowych] Przepis odwołuje się do ustawy z 23 maja 1991 r. o rozwiązywaniu sporów zbiorowych[1]. W myśl art. 1 tej ustawy spór zbiorowy pracowników z pracodawcą lub pracodawcami może dotyczyć warunków pracy, płac lub świadczeń socjalnych oraz praw i wolności związkowych pracowników lub innych grup, którym przysługuje prawo zrzeszania się w związkach zawodowych. Na skutek rozszerzenia prawa koalicji dokonano również nowelizacji przepisów przedmiotowej ustawy. Spór między związkami zawodowymi a pracodawcami i ich organizacjami dotyczący interesów osób wykonujących pracę zarobkową nie mógłby się toczyć, gdyby nie zmiana ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych. Od 1 stycznia 2019 r. art. 6 stanowi, że przepisy ustawy, w których jest mowa o pracownikach, mają odpowiednie zastosowanie do innych niż pracownicy osób wykonujących pracę zarobkową, o których mowa w art. 1