TYTUŁ I PRZEPISY OGÓLNE ORAZ TWORZENIE I FUNKCJONOWANIE SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH

Rozdział I Przedmiot

Rozdział II Utworzenie spółki i nieważność umowy spółki oraz ważność jej zobowiązań

Sekcja 1 Utworzenie spółki akcyjnej

Sekcja 2 Nieważność umowy spółki kapitałowej oraz ważność jej zobowiązań

Rozdział III Jawność oraz integracja rejestrów centralnych, handlowych i rejestrów spółek

Sekcja 1 Przepisy ogólne

Sekcja 2 Zasady ujawniania mające zastosowanie do oddziałów spółek z innych państw członkowskich

Sekcja 3 Zasady ujawniania mające zastosowanie do oddziałów spółek z państw trzecich

Sekcja 4 Zasady dotyczące stosowania i wykonywania

Rozdział IV Utrzymanie i zmiany kapitału

Sekcja 1 Wymogi kapitałowe

Sekcja 2 Gwarancje dotyczące ustawowego kapitału

Sekcja 3 Zasady dotyczące wypłat

Sekcja 4 Zasady nabywania akcji spółki przez nią samą

Sekcja 5 Zasady podwyższania i obniżania kapitału

Sekcja 6 Zasady dotyczące stosowania i wykonywania

TYTUŁ II ŁĄCZENIE I PODZIAŁ SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH

Rozdział I Łączenie spółek akcyjnych

Sekcja 1 Przepisy ogólne dotyczące łączenia,

Sekcja 2 Połączenie przez przejęcie

Sekcja 3 Połączenie przez zawiązanie nowej spółki

Sekcja 4 Przejęcie jednej spółki przez inną, posiadającą 90 % lub więcej jej akcji

Sekcja 5 Inne operacje traktowane jako połączenie

Rozdział II Łączenie transgraniczne spółek kapitałowych

Rozdział III Podziały spółek akcyjnych

Sekcja 1 Przepisy ogólne

Sekcja 2 Podział przez przejęcie

Sekcja 3 Podział przez tworzenie nowych spółek

Sekcja 4 Podział pod kontrolą sądową

Sekcja 5 Inne czynności traktowane jak podział

Sekcja 6 Zasady stosowania

TYTUŁ III PRZEPISY KOŃCOWE

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 50 ust. 1 i ust. 2 lit. g),

uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,

po przekazaniu projektu aktu ustawodawczego parlamentom narodowym,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (¹),

stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą (²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Dyrektywa Rady 82/891/EWG (³), dyrektywa Rady 89/666/EWG (⁴), dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/56/WE (⁵), 2009/101/WE (⁶), 2011/35/UE (⁷) oraz 2012/30/UE (⁸) zostały kilkakrotnie znacząco zmienione (⁹). Dla zachowania przejrzystości i zrozumiałości należy je ujednolicić.

(2) Koordynacja przewidziana w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu oraz w programie ogólnym mającym na celu zniesienie ograniczeń w swobodzie przedsiębiorczości, zapoczątkowana przez pierwszą dyrektywę Rady 68/151/EWG (¹⁰), ma szczególną wagę w odniesieniu do spółek akcyjnych, ponieważ działalność tych spółek dominuje w gospodarce państw członkowskich oraz wykracza często poza ich terytorium.

(3) Dla zapewnienia równoważnej ochrony minimalnej, zarówno dla akcjonariuszy, jak i dla wierzycieli spółek akcyjnych, koordynacja przepisów prawa krajowego dotyczących tworzenia takich spółek, jak również utrzymania, podwyższenia i obniżenia ich kapitału, jest szczególnie istotna.

(4) W Unii statut lub akt założycielski spółki akcyjnej musi umożliwiać każdemu zainteresowanemu zapoznanie się z podstawowymi danymi spółki, w tym z dokładną strukturą jej kapitału.

(5) Ochrona osób trzecich powinna być zapewniona w drodze przepisów ograniczających w możliwie najszerszym zakresie przyczyny nieważności zobowiązań zaciągniętych w imieniu spółek akcyjnych, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek komandytowo-akcyjnych.

(6) W celu zapewnienia pewności prawnej w stosunkach między spółką a osobami trzecimi, jak też między wspólnikami, niezbędne jest ograniczenie przypadków nieważności oraz retroaktywnego skutku orzeczenia stwierdzającego nieważność i ustalenie krótkiego terminu na zakwestionowanie przez osoby trzecie takiego orzeczenia.

(7) Koordynacja przepisów prawa krajowego dotyczących jawności, ważności zobowiązań spółek akcyjnych, spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek komandytowo-akcyjnych oraz nieważność umów takich spółek ma szczególne znaczenie, w szczególności w celu zapewnienia ochrony interesów osób trzecich.

(8) Podstawowe dokumenty spółki powinny być jawne w celu umożliwienia osobom trzecim zapoznania się z ich treścią oraz innymi informacjami dotyczącymi spółki, w szczególności z danymi osób, które są uprawnione do nabywania praw i zaciągania zobowiązań w imieniu spółki.

(9) Bez uszczerbku dla istotnych wymagań i formalności ustanowionych przez prawo krajowe państwa członkowskiego, spółki powinny mieć możliwość wyboru składania swoich obowiązkowych dokumentów i informacji w formie papierowej lub elektronicznej.

(10) Zainteresowane strony powinny mieć możliwość otrzymania z rejestru kopii takich dokumentów i informacji zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.

(11) Należy zezwolić państwom członkowskim na wybór między prowadzeniem krajowego biuletynu przeznaczonego do publikacji obowiązkowych dokumentów i informacji, w formie papierowej lub elektronicznej, a ujawnianiem ich w równie skuteczny sposób.

(12) Transgraniczny dostęp do informacji o spółce powinien zostać ułatwiony poprzez umożliwienie, oprócz obowiązkowego ujawnienia dokonywanego w jednym z języków dopuszczonych w państwie członkowskim spółki, dobrowolnej rejestracji wymaganych dokumentów i informacji w dodatkowych językach. Osoby trzecie, działające w dobrej wierze, powinny móc polegać na tłumaczeniach tych dokumentów i informacji.

(13) Należy uściślić, że obowiązkowe informacje określone w niniejszej dyrektywie powinny być zamieszczane we wszystkich pismach i formularzach zamówień spółek, bez względu na to, czy stosowana jest forma papierowa, czy też inna. W świetle rozwoju technologicznego właściwe jest również zapewnienie umieszczania tych obowiązkowych informacji na stronie internetowej spółki.

(14) Otwarcie oddziału, podobnie jak utworzenie spółki zależnej, jest jedną z możliwości stworzonych obecnie spółkom dla wykonywania ich prawa przedsiębiorczości w innym państwie członkowskim.

(15) Brak koordynacji w odniesieniu do oddziałów, w szczególności w dziedzinie ujawniania danych, przyczynia się do pewnego zróżnicowania w zakresie ochrony udziałowców lub akcjonariuszy i osób trzecich między spółkami, które działają w innych państwach członkowskich, otwierając oddziały, i tymi, które działają w nich, tworząc spółki zależne.

(16) Dla zapewnienia ochrony osób nawiązujących stosunki ze spółkami za pośrednictwem oddziałów w państwie członkowskim, w którym oddział został utworzony, niezbędne jest podjęcie środków dotyczących ujawniania danych. Pod pewnymi względami oddziaływanie gospodarcze i społeczne oddziału może być porównywalne do oddziaływania spółki zależnej, a więc interes publiczny przemawia za ujawnianiem przy oddziale danych o spółce. Aby zapewnić takie ujawnianie danych, niezbędne jest wykorzystanie procedury już wprowadzonej dla spółek kapitałowych w Unii.

(17) Ujawnianie obejmuje szereg ważnych dokumentów i szczegółowych danych oraz ich zmiany.

(18) Ujawnienie, z wyjątkiem prawa reprezentacji, firmy, formy prawnej, likwidacji spółki i postępowania upadłościowego, którym spółka podlega, może być ograniczone do informacji dotyczących samych oddziałów wraz z odniesieniem do rejestru spółki, której oddział stanowi część, ponieważ zgodnie z obowiązującymi przepisami unijnymi wszystkie informacje dotyczące samej spółki są dostępne w tym rejestrze.

(19) Przepisy krajowe, które wymagają ujawnienia dokumentów księgowych dotyczących oddziału, straciły swoje uzasadnienie w wyniku koordynacji prawa krajowego w zakresie sporządzania, kontroli i ujawniania dokumentów księgowych spółki. W konsekwencji wystarczające jest ujawnienie w rejestrze oddziału dokumentów księgowych, które zostały poddane badaniu i ogłoszone przez spółkę.

(20) Pisma i formularze zamówień handlowych używane przez oddział powinny podawać co najmniej te same informacje, co pisma i formularze zamówień handlowych spółki oraz oznaczenie rejestru, w którym wpisany jest oddział.

(21) Aby zapewnić pełną realizację celów niniejszej dyrektywy i aby uniknąć wszelkiej dyskryminacji ze względu na kraj pochodzenia spółki, niniejsza dyrektywa powinna odnosić się również do oddziałów utworzonych przez spółki podlegające prawu państw trzecich i zorganizowane w formie prawnej porównywalnej do formy spółek, których dotyczy niniejsza dyrektywa. W stosunku do takich oddziałów niezbędne jest stosowanie szczególnych przepisów odmiennych od tych, które stosowane są wobec oddziałów spółek podlegających prawu innych państw członkowskich, ponieważ niniejsza dyrektywa nie ma zastosowania do spółek z państw trzecich.

(22) Niniejsza dyrektywa nie wpływa w żaden sposób na wymogi ujawniania danych ciążące na oddziałach na podstawie innych przepisów, na przykład prawa pracy w zakresie uprawnień pracowników do informacji, prawa podatkowego lub do celów statystycznych.

(23) Integracja rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek jest środkiem niezbędnym do stworzenia warunków prawnych i podatkowych bardziej sprzyjających prowadzeniu działalności gospodarczej. Powinna ona sprzyjać wzmocnieniu konkurencyjności europejskich przedsiębiorstw poprzez zmniejszenie obciążeń administracyjnych oraz zwiększenie pewności prawa, przyczyniając się w ten sposób do wyjścia ze światowego kryzysu gospodarczego i finansowego, co jest jednym z priorytetów strategii „Europa 2020”. Integracja ta powinna się również przyczynić do poprawy transgranicznej komunikacji pomiędzy rejestrami poprzez wykorzystanie nowatorskich rozwiązań technologii informacyjno-komunikacyjnych.

(24) Wieloletni plan działania na lata 2009–2013 (¹¹) dotyczący europejskiego e-prawa przewidział utworzenie europejskiego portalu „e-Sprawiedliwość” (zwanego dalej „portalem”) jako centralnego europejskiego elektronicznego punktu dostępu do informacji prawnych, organów sądowych i administracyjnych, rejestrów, baz danych i innych usług oraz uznał znaczenie integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek.

(25) Poprawa w zakresie transgranicznego dostępu do informacji o spółkach i ich oddziałach utworzonych w innych państwach członkowskich może nastąpić jedynie pod warunkiem że wszystkie państwa członkowskie zaangażują się w umożliwianie komunikacji elektronicznej między rejestrami i przekazywanie indywidualnym użytkownikom w całej Unii informacji o takiej samej treści, w zestandaryzowanej formie i za pomocą technologii interoperacyjnych. Tę interoperacyjność rejestrów powinny zapewnić rejestry państw członkowskich (zwane dalej „rejestrami krajowymi”), dostarczając usługi, które powinny stanowić interfejsy dla europejskiej centralnej platformy (zwanej dalej „platformą”). Platforma powinna być scentralizowanym zestawem informatycznych narzędzi integrujących usługi i powinna tworzyć wspólny interfejs. Interfejs ten powinien być używany przez wszystkie rejestry krajowe. Platforma powinna także zapewniać usługi stanowiące interfejs dla portalu służącego jako europejski elektroniczny punkt dostępu oraz dla opcjonalnych punktów dostępu utworzonych przez państwa członkowskie. Platforma powinna być pojmowana jedynie jako narzędzie integracji rejestrów, a nie jako osobny podmiot posiadający osobowość prawną. Korzystając z niepowtarzalnych identyfikatorów, platforma powinna być w stanie przekazywać informacje z każdego z rejestrów państw członkowskich do właściwych rejestrów innych państw członkowskich z użyciem komunikatów w standardowym formacie (stanowiących elektroniczną formę wiadomości przesyłanych między systemami informatycznymi, na przykład xml) i w odpowiedniej wersji językowej.

(26) Niniejsza dyrektywa nie służy stworzeniu scentralizowanej bazy danych z rejestrów, przechowującej merytoryczne informacje o spółkach. Na etapie wdrażania systemu integracji rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek (zwanego dalej „systemem integracji rejestrów”) należy określić tylko zestaw danych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania platformy. Zakres tych danych powinien w szczególności obejmować dane operacyjne, słowniki i glosariusze. Zakres tych danych należy określić, biorąc także pod uwagę potrzebę zapewnienia skutecznego działania systemu integracji rejestrów. Dane te należy wykorzystywać w celu umożliwienia platformie wykonywania jej funkcji i nie powinny one być nigdy udostępniane publicznie w bezpośredniej formie. Ponadto platforma nie powinna modyfikować treści danych dotyczących spółek gromadzonych w rejestrach krajowych ani informacji o spółkach przekazywanych za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

(27) Ponieważ celem dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/17/UE (¹²) nie było zharmonizowanie krajowych systemów rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek, dyrektywa ta nie zobowiązywała państw członkowskich do zmiany swoich wewnętrznych systemów rejestrów, w szczególności w odniesieniu do zarządzania danymi i ich przechowywania, opłat oraz wykorzystywania i ujawniania informacji do celów krajowych.

(28) Portal powinien obsługiwać, z użyciem platformy, wnoszone przez indywidualnych użytkowników zapytania dotyczące gromadzonych w rejestrach krajowych informacji na temat spółek i ich oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich. Powinno to umożliwić przedstawianie wyników wyszukiwania na portalu, w tym oznaczeń wyjaśniających we wszystkich językach urzędowych Unii, wymieniających przekazywane informacje. Ponadto w celu zwiększenia ochrony osób trzecich w innych państwach członkowskich należy udostępnić na portalu podstawowe informacje na temat mocy prawnej dokumentów i informacji ujawnianych na podstawie przepisów państw członkowskich przyjętych zgodnie z niniejszą dyrektywą.

(29) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość utworzenia jednego lub większej liczby opcjonalnych punktów dostępu, co może mieć wpływ na wykorzystywanie i działanie platformy. Komisja powinna być zatem powiadamiana o ich utworzeniu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu, w szczególności o ich zamknięciu. Powiadomienie takie nie powinno w żaden sposób ograniczać uprawnień państw członkowskich do tworzenia i prowadzenia opcjonalnych punktów dostępu.

(30) Spółki i ich oddziały utworzone w innych państwach członkowskich powinny mieć niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w Unii. Identyfikator ma służyć komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. W związku z tym spółki i oddziały nie powinny być zobowiązane do używania niepowtarzalnego identyfikatora w pismach lub formularzach zamówień spółek, o których mowa w niniejszej dyrektywie. Powinny one nadal korzystać z krajowych numerów wpisu do rejestru do własnych celów komunikacyjnych.

(31) Należy umożliwić stworzenie klarownego powiązania pomiędzy rejestrem danej spółki a rejestrami jej oddziałów utworzonych w innych państwach członkowskich, polegającego na wymianie informacji o wszczęciu i zakończeniu wszelkich postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych oraz o wykreśleniu spółki z rejestru, jeżeli wiąże się to z konsekwencjami prawnymi w państwie członkowskim rejestru, w którym wpisana jest spółka. Państwa członkowskie powinny mieć możliwość określenia procedur, które będą miały zastosowanie do oddziałów zarejestrowanych na ich terytorium; powinny one przynajmniej zapewnić, aby oddziały spółek rozwiązanych były wykreślane z rejestru bez nieuzasadnionej zwłoki i, w stosownych przypadkach, po zakończeniu procedur likwidacji danego oddziału. Obowiązek ten nie powinien mieć zastosowania do oddziałów spółek, które zostały wykreślone z rejestru, ale które mają następcę prawnego, jak ma to miejsce w przypadku zmiany formy prawnej spółki, połączenia lub podziału lub też transgranicznego przeniesienia jej siedziby.

(32) Przepisy niniejszej dyrektywy dotyczące integracji rejestrów nie powinny mieć zastosowania do oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez spółkę, która nie podlega prawu żadnego państwa członkowskiego.

(33) Państwa członkowskie powinny zapewnić aktualizację – bez nieuzasadnionej zwłoki – wszelkich informacji dotyczących spółek wprowadzonych do rejestrów w przypadku zmian tych informacji. Zaktualizowane dane powinny być ujawniane co do zasady w terminie 21 dni od otrzymania kompletnej dokumentacji dotyczącej tych zmian, w tym sprawdzenia zgodności z prawem na mocy przepisów krajowych. Ten termin należy rozumieć jako wymagający od państw członkowskich podjęcia rozsądnych starań, aby dotrzymać terminu wyznaczonego w niniejszej dyrektywie. Nie powinien on mieć zastosowania w odniesieniu do dokumentów księgowych, które spółki są zobowiązane przekazywać za każdy rok obrotowy. Wyłączenie to uzasadnione jest przeciążeniem rejestrów krajowych w okresach sprawozdawczych. Zgodnie z ogólnymi zasadami prawnymi wspólnymi dla wszystkich państw członkowskich bieg terminu 21 dni powinien zostać zawieszony w przypadku siły wyższej.

(34) Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, powinno się to odbywać zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE, Euratom) nr 966/2012 (¹³). Odpowiednie zaangażowanie państw członkowskich w tym procesie powinno być zapewnione przez ustanowienie specyfikacji technicznych do celów procedury zamówień publicznych w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 182/2011 (¹⁴).

(35) Jeżeli Komisja podejmie decyzję o prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, należy zapewnić ciągłość świadczenia usług przez system integracji rejestrów oraz właściwy nadzór publiczny nad funkcjonowaniem platformy. Szczegółowe zasady dotyczące zarządzania operacyjnego platformą powinny być przyjęte w drodze aktów wykonawczych przyjmowanych zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011. W każdym przypadku zaangażowanie państw członkowskich w funkcjonowanie całego systemu należy zapewnić przez regularny dialog między Komisją a przedstawicielami państw członkowskich dotyczący kwestii działania systemu integracji rejestrów i jego przyszłego rozwoju.

(36) Integracja rejestrów centralnych, rejestrów handlowych i rejestrów spółek wymaga koordynacji krajowych systemów posiadających różne charakterystyki techniczne. Wiąże się to z przyjmowaniem środków i specyfikacji technicznych, które muszą uwzględniać różnice między rejestrami. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszej dyrektywy należy powierzyć Komisji uprawnienia wykonawcze do rozwiązywania tych kwestii technicznych i operacyjnych. Uprawnienia te powinny być wykonywane zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

(37) Niniejsza dyrektywa nie powinna ograniczać prawa państw członkowskich do pobierania opłat za udostępnianie informacji na temat spółek za pośrednictwem systemu integracji rejestrów, jeżeli opłaty takie są wymagane zgodnie z prawem krajowym. Środki i specyfikacje techniczne dotyczące systemu integracji rejestrów powinny zatem umożliwiać ustanowienie warunków dokonywania płatności. Niniejsza dyrektywa nie powinna przesądzać w tym względzie o jakimkolwiek konkretnym rozwiązaniu technicznym, ponieważ warunki dokonywania płatności powinny zostać określone na etapie przyjmowania aktów wykonawczych, przy uwzględnieniu ogólnodostępnych możliwości dokonywania płatności online.

(38) Za pożądane można by uznać umożliwienie w przyszłości uczestnictwa państw trzecich w systemie integracji rejestrów.

(39) Sprawiedliwe rozwiązanie dotyczące finansowania systemu integracji rejestrów wiąże się z uczestnictwem w finansowaniu tego systemu zarówno Unii, jak i jej państw członkowskich. Państwa członkowskie powinny ponieść ciężar finansowy dostosowania swoich rejestrów krajowych do tego systemu, natomiast elementy centralne, czyli platforma i portal działający jako europejski elektroniczny punkt dostępu, należy finansować w ramach odpowiedniej pozycji w budżecie ogólnym Unii. W celu uzupełnienia innych niż istotne elementów niniejszej dyrektywy należy przekazać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów zgodnie z art. 290 Traktatu w odniesieniu do pobierania opłat za udostępnianie informacji dotyczących przedsiębiorstw. Nie ma to wpływu na możliwość pobierania opłat przez rejestry krajowe, lecz mogłyby one stanowić opłatę dodatkową w celu współfinansowania utrzymania i funkcjonowania platformy. Szczególnie ważne jest, aby w czasie prac przygotowawczych Komisja prowadziła stosowne konsultacje, w tym z udziałem ekspertów. Przygotowując i opracowując akty delegowane, Komisja powinna zapewnić jednoczesne, terminowe i odpowiednie przekazywanie stosownych dokumentów Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

(40) Przepisy unijne są konieczne w celu utrzymania kapitału, stanowiącego zabezpieczenie wierzycieli, w szczególności poprzez zakaz jego obniżania przez dokonywanie nienależnych wypłat na rzecz akcjonariuszy oraz ograniczenie prawa nabywania własnych akcji przez spółkę akcyjną.

(41) Ograniczenia w zakresie nabywania własnych akcji przez spółkę akcyjną powinny mieć zastosowanie nie tylko do transakcji dokonywanych przez samą spółkę, ale również do czynności dokonywanych przez każdą osobę działającą we własnym imieniu, ale na rzecz spółki.

(42) W celu zapobiegania posługiwaniu się przez spółkę akcyjną, dla realizacji nabywania własnych akcji przy braku poszanowania przewidzianych w takich transakcjach ograniczeń, inną spółką, w której pierwsza wymieniona spółka dysponuje większością głosów lub możliwością wywierania dominującego wpływu, uregulowania obowiązujące w przypadku nabywania przez spółkę swoich własnych akcji powinny obejmować najważniejsze i najczęściej występujące przypadki nabywania akcji przez wyżej wspomnianą inną spółkę. Uregulowania te powinny obejmować operacje subskrypcji akcji spółek akcyjnych.

(43) W celu zapobiegania obchodzeniu przepisów niniejszej dyrektywy należy objąć uregulowaniami, o których mowa w motywie 42, spółki akcyjne, spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki komandytowo-akcyjne objęte przepisami niniejszej dyrektywy, jak również spółki podlegające prawu krajów trzecich mające porównywalną strukturę prawną.

(44) W przypadku gdy relacje między spółką akcyjną i inną spółką, o której mowa w motywie 42, mają charakter jedynie pośredni, należy zmniejszyć wymagania mające zastosowanie w przypadku gdy relacja ta ma charakter bezpośredni, dopuszczając zawieszenie prawa głosu jako minimalny środek pozwalający osiągnąć cele niniejszej dyrektywy.

(45) Ponadto uzasadnione jest wyłączenie sytuacji, w których specyficzny charakter danego rodzaju działalności zawodowej wyklucza zagrożenie dla realizacji celów niniejszej dyrektywy.

(46) Uwzględniając cele określone w art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu, niezbędne jest, aby przepisy państw członkowskich dotyczące podwyższania lub obniżania kapitału zapewniały przestrzeganie i zharmonizowanie zasad równego traktowania akcjonariuszy mających tę samą pozycję oraz ochrony wierzycieli, których roszczenia powstały przed podjęciem decyzji o obniżeniu kapitału.

(47) W celu wzmocnienia ujednoliconej ochrony wierzycieli we wszystkich państwach członkowskich wierzyciele powinni mieć możliwość, pod pewnymi warunkami, skorzystania z postępowania sądowego lub administracyjnego, w przypadku gdy ich wierzytelności są zagrożone w konsekwencji obniżenia kapitału spółki akcyjnej.

(48) Aby zapobiegać nadużyciom na rynku, państwa członkowskie powinny uwzględnić, do celów wykonania niniejszej dyrektywy, przepisy rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 596/2014 (¹⁵).

(49) Ochrona interesów wspólników oraz osób trzecich wymaga, aby przepisy państw członkowskich dotyczące łączenia się spółek akcyjnych podlegały koordynacji oraz aby przepisy regulujące łączenie zostały zawarte w prawie wszystkich państw członkowskich.

(50) W kontekście takiej koordynacji szczególnie ważne jest, aby akcjonariusze spółek podlegających łączeniu byli odpowiednio i tak obiektywnie, jak to możliwe, informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione. Jednakże nie ma powodu, aby wymagać badania planu połączenia przez niezależnego biegłego działającego dla akcjonariuszy, w przypadku gdy wszyscy akcjonariusze uznają, że nie jest to konieczne.

(51) Wierzyciele, w tym posiadacze obligacji, oraz osoby posiadające inne roszczenia wobec łączących się spółek, powinni podlegać ochronie, tak aby połączenie nie naruszało ich interesów.

(52) Wymogi dotyczące jawności zmierzające do ochrony interesów wspólników oraz osób trzecich powinny objąć łączenie się spółek, tak aby osoby trzecie były odpowiednio informowane.

(53) Gwarancje udzielone wspólnikom i osobom trzecim w związku z łączeniem spółek akcyjnych powinny obejmować niektóre operacje prawne, podobne w istotnym zakresie do łączenia, tak aby nie można było uniknąć obowiązku zapewnienia takiej ochrony.

(54) W celu zapewnienia pewności prawa w zakresie stosunków pomiędzy danymi spółkami, pomiędzy nimi i osobami trzecimi oraz pomiędzy wspólnikami konieczne jest ograniczenie przypadków, w których może zachodzić nieważność, poprzez umożliwienie usuwania wad w każdym przypadku, gdzie jest to możliwe, oraz poprzez ograniczenie terminu, w którym postępowanie w sprawie unieważnienia może zostać wszczęte.

(55) Niniejsza dyrektywa ułatwia także transgraniczne łączenie spółek kapitałowych. Przepisy państw członkowskich powinny dopuszczać połączenie transgraniczne krajowej spółki kapitałowej ze spółką kapitałową z innego państwa członkowskiego, jeżeli prawo krajowe danych państw członkowskich dopuszcza łączenie się tego typu spółek.

(56) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych należy określić, że każda spółka uczestnicząca w połączeniu transgranicznym i każda osoba trzecia, której to dotyczy, pozostają objęte zakresem przepisów i formalności prawa krajowego, które miałyby zastosowanie w przypadku połączenia krajowego, o ile niniejsza dyrektywa nie stanowi inaczej. Żadne przepisy i formalności prawa krajowego, do których odwołuje się niniejsza dyrektywa, nie powinny wprowadzać ograniczeń swobody przedsiębiorczości lub swobodnego przepływu kapitału, chyba że tego rodzaju ograniczenia mogą być uzasadnione zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, a w szczególności wymogami dobra ogólnego, i są one jednocześnie niezbędne i proporcjonalne do osiągnięcia tego rodzaju wymogów nadrzędnych.

(57) Wspólny plan połączenia transgranicznego należy sporządzać na tych samych warunkach dla każdej ze spółek, których dotyczy połączenie w różnych państwach członkowskich. W związku z tym powinna zostać ustalona minimalna treść wspólnego planu połączenia, przy jednoczesnym pozostawieniu spółkom swobody uzgodnienia dalszych warunków.

(58) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich dla każdej z łączących się spółek należy ujawnić we właściwym rejestrze publicznym zarówno wspólny plan połączenia transgranicznego, jak i ukończenie połączenia transgranicznego.

(59) Przepisy wszystkich państw członkowskich powinny przewidywać sporządzenie na poziomie krajowym, przez jednego lub więcej biegłych w imieniu każdej z łączących się spółek, opinii na temat wspólnego planu połączenia transgranicznego. W celu ograniczenia kosztów biegłych, które są związane z połączeniem transgranicznym, powinna zostać przewidziana możliwość sporządzenia jednej opinii dla wszystkich wspólników spółek uczestniczących w połączeniu transgranicznym. Wspólny plan połączenia powinien zostać zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników każdej ze spółek.

(60) W celu ułatwienia połączeń transgranicznych należy określić, że nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem procedury podejmowania decyzji w każdej z łączących się spółek powinien być prowadzony przez właściwy dla każdej z tych spółek organ władz krajowych, podczas gdy nadzór nad ukończeniem oraz zgodnością z prawem połączenia transgranicznego powinien być prowadzony przez organ władz krajowych właściwy dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego. Takim organem władzy krajowej mógłby być sąd, notariusz lub jakikolwiek inny organ wyznaczony przez dane państwo członkowskie. Należy również ustalić, które prawo krajowe określa datę, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne – powinno to być prawo właściwe dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

(61) W celu ochrony interesów wspólników i osób trzecich należy określić skutki prawne połączenia transgranicznego, wprowadzając rozróżnienie, czy spółka powstająca w wyniku połączenia jest spółką przejmującą czy spółką nowo zawiązaną. W interesie bezpieczeństwa prawnego, nie powinno być możliwe ogłoszenie unieważnienia połączenia transgranicznego po dacie, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne.

(62) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla stosowania przepisów dotyczących kontroli koncentracji przedsiębiorstw, zarówno na poziomie Unii w drodze rozporządzenia Rady (WE) nr 139/2004 (¹⁶), jak i na poziomie państw członkowskich.

(63) Niniejsza dyrektywa nie narusza obowiązujących przepisów Unii ani wydanych na ich podstawie przepisów krajowych dotyczących instytucji pośrednictwa kredytowego i innych przedsiębiorstw finansowych.

(64) Niniejsza dyrektywa pozostaje bez uszczerbku dla przepisów państw członkowskich, zgodnie z którymi należy wskazać siedzibę zarządu głównego lub głównego zakładu spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

(65) Prawa pracowników inne niż prawo uczestnictwa powinny nadal podlegać przepisom krajowym, o których mowa w dyrektywach Rady 98/59/WE (¹⁷) i 2001/23/WE (¹⁸) oraz w dyrektywach Parlamentu Europejskiego i Rady 2002/14/WE (¹⁹) i 2009/38/WE (²⁰).

(66) Jeżeli pracownicy jednej ze spółek biorących udział w połączeniu dysponują prawami uczestnictwa w okolicznościach określonych w niniejszej dyrektywie i jeżeli prawo krajowe państwa członkowskiego, na terenie którego spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego ma swoją siedzibę, nie przewiduje takiego samego poziomu uczestnictwa jak w odpowiednich spółkach biorących udział w połączeniu, w tym uczestnictwa w komisjach organu nadzorczego mających uprawnienia decyzyjne, lub jeżeli prawo to nie przewiduje takiego samego uprawnienia do korzystania z prawa uczestnictwa przez pracowników zakładów powstających w wyniku połączenia transgranicznego, prawo uczestnictwa pracowników spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego i ich zaangażowanie w definiowaniu tych praw powinny zostać uregulowane. W tym celu jako podstawę przyjąć należy zasady i procedury określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2157/2001 (²¹) i w dyrektywie Rady 2001/86/WE (²²), z zastrzeżeniem jednakże zmian uznanych za niezbędne w związku z tym, że powstająca w wyniku połączenia spółka podlegać będzie prawu krajowemu państwa członkowskiego siedziby spółki. Zgodnie z art. 3 ust. 2lit. b) dyrektywy 2001/86/WE państwa członkowskie mogą zapewnić pilne podjęcie negocjacji przewidzianych w art. 133 niniejszej dyrektywy, aby niepotrzebnie nie opóźniać połączeń.

(67) W celu ustalenia poziomu uczestnictwa pracowników w spółkach biorących udział w połączeniu powinna zostać uwzględniona także proporcja przedstawicieli pracowników w grupie zarządzającej, odpowiedzialnej za przynoszące zysk jednostki organizacyjne spółek, o ile istnieje system uczestnictwa pracowników.

(68) Ochrona interesów wspólników i osób trzecich wymaga koordynacji przepisów państw członkowskich dotyczących podziału spółek akcyjnych, o ile państwa członkowskie zezwalają na takie czynności.

(69) W ramach takiej koordynacji szczególnie istotne jest, aby akcjonariusze spółek uczestniczących w podziale byli należycie i w sposób jak najbardziej obiektywny informowani oraz aby ich prawa były odpowiednio chronione.

(70) Wierzyciele, w tym również posiadacze obligacji oraz osoby, którym przysługują inne wierzytelności wobec spółek uczestniczących w podziale spółek akcyjnych powinni być chronieni w taki sposób, aby podział nie naruszał ich interesów.

(71) Wymagania dotyczące ujawniania informacji na podstawie sekcji 1 rozdział III tytuł I niniejszej dyrektywy powinny objąć podziały spółek, tak aby osoby trzecie były należycie informowane.

(72) Gwarancje przyznane akcjonariuszom i osobom trzecim związane z podziałami powinny obejmować niektóre praktyki prawne, które w istotnych aspektach są podobne do podziału, tak aby nie można było uchylić się od obowiązku zapewnienia takiej ochrony.

(73) Aby zapewnić pewność prawa w zakresie stosunków zarówno między spółkami akcyjnymi uczestniczącymi w podziale, jak i między nimi a osobami trzecimi oraz między akcjonariuszami należy ograniczyć przypadki, w których może wystąpić nieważność, poprzez przyjęcie przepisów umożliwiających sanację, gdzie tylko jest to możliwe, oraz przez skrócenie terminu, w którym można wszcząć postępowanie o stwierdzenie nieważności.

(74) Strony internetowe spółek lub inne strony internetowe służą, w niektórych przypadkach, jako alternatywa dla publikacji informacji w rejestrach spółek. Państwa członkowskie powinny móc wyznaczać te inne strony internetowe, z których spółki mogłyby bezpłatnie korzystać w celu takich publikacji, takie jak strony internetowe stowarzyszeń przedsiębiorców lub izb handlowych lub centralna platforma elektroniczna, o której mowa w niniejszej dyrektywie. W przypadku gdy istnieje możliwość wykorzystywania stron internetowych spółek lub innych stron internetowych do celów publikacji planów połączeń lub planów podziałów oraz innych dokumentów, które w trakcie takich operacji należy udostępnić akcjonariuszom i wierzycielom, należy zagwarantować bezpieczeństwo stron internetowych i autentyczność dokumentów.

(75) Państwa członkowskie powinny móc postanowić, że nie ma potrzeby spełniania szczegółowych wymogów sprawozdawczych i informacyjnych dotyczących łączenia lub podziału spółek, o których mowa w tytule II rozdział I i III, jeżeli wszyscy akcjonariusze spółek uczestniczących w połączeniu lub podziale wyrażą zgodę na zwolnienie z takich wymogów.

(76) Wszelkie zmiany w tytule II rozdział I i III zezwalające na taką zgodę akcjonariuszy powinny pozostawać bez uszczerbku dla systemów ochrony interesów wierzycieli spółek uczestniczących oraz dla wszelkich przepisów mających na celu dostarczanie informacji pracownikom tych spółek oraz władzom publicznym, takim jak organy podatkowe, kontrolującym połączenie lub podział zgodnie z obowiązującym prawem Unii.

(77) Nie jest konieczne nakładanie wymogu sporządzania sprawozdań rachunkowych, w przypadku gdy emitent, którego papiery wartościowe dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym, publikuje półroczne sprawozdanie finansowe zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2004/109/WE (²³).

(78) Sprawozdanie niezależnego biegłego dotyczące wkładów niepieniężnych często nie jest konieczne, gdy obowiązek sporządzenia sprawozdania niezależnego biegłego chroniącego interesy akcjonariuszy lub wierzycieli istnieje również w kontekście łączenia lub podziału. W takich przypadkach państwa członkowskie powinny mieć zatem możliwość zwolnienia spółek z wymogu sprawozdawczego dotyczącego wkładów niepieniężnych lub dopuszczenia, aby obydwa sprawozdania mogły być przygotowane przez tego samego biegłego.

(79) Przetwarzanie danych osobowych, w tym elektroniczne przekazywanie danych osobowych w państwach członkowskich, reguluje dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 95/46/WE (²⁴) oraz rozporządzeni Parlamentu Europejskiego i Rady e (WE) nr 45/2001 (²⁵). Wszelkie przetwarzanie danych osobowych przez rejestry państw członkowskich, przez Komisję i, w stosownych przypadkach, przez jakąkolwiek osobę trzecią zaangażowaną w prowadzenie platformy powinno odbywać się zgodnie z tymi aktami. Akty wykonawcze przyjmowane w związku z systemem integracji rejestrów powinny w stosownych przypadkach zapewniać taką zgodność, w szczególności przez ustanowienie odpowiednich zadań i obowiązków wszystkich zainteresowanych uczestników oraz mających do nich zastosowanie zasad organizacyjnych i technicznych.

(80) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami zapisanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 8, w którym stwierdza się, że każdy ma prawo do ochrony danych osobowych, które go dotyczą.

(81) Niniejsza dyrektywa nie powinna naruszać zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i dat rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku III część B,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

TYTUŁ I

PRZEPISY OGÓLNE ORAZ TWORZENIE I FUNKCJONOWANIE SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH

ROZDZIAŁ I

Przedmiot

Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsza dyrektywa ustanawia środki dotyczące:

– koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu dla ochrony interesów wspólników i osób trzecich w odniesieniu do tworzenia spółek akcyjnych, jak również utrzymania i zmian ich kapitału, w celu uzyskania równoważności takich gwarancji;

– koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 54 akapit drugi Traktatu dla ochrony interesów wspólników i osób trzecich w odniesieniu do wymogów dotyczących jawności, ważności zaciągniętych zobowiązań i nieważności umów spółki spoczywających na spółkach akcyjnych, spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością i spółkach komandytowo-akcyjnych w celu uzyskania równoważności takich gwarancji;

– przepisów dotyczących tworzenia spółek przez internet, rejestracji oddziałów przez internet oraz składania przez internet dokumentów i informacji przez spółki i oddziały;

– wymogów dotyczących jawności spoczywających na oddziałach utworzonych w państwie członkowskim przez niektóre rodzaje spółek podlegające prawu innego państwa;

– łączenia się spółek akcyjnych;

– transgranicznych przekształceń, transgranicznych połączeń i transgranicznych podziałów spółek kapitałowych;

– podziału spółek akcyjnych.

ROZDZIAŁ II

Utworzenie spółki i nieważność umowy spółki oraz ważność jej zobowiązań

Sekcja 1

Utworzenie spółki akcyjnej

Artykuł 2

Zakres stosowania

1. Środki koordynacyjne określone w niniejszej sekcji mają zastosowanie do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do form spółek wymienionych w załączniku I. Firma każdej spółki mającej jedną z form wymienionych w załączniku I zawiera oznaczenie różne od przypisanych innym formom spółek lub też oznaczenie takie jej towarzyszy.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu niniejszej sekcji do spółek inwestycyjnych o zmiennym kapitale oraz do spółdzielni utworzonych w jednej z form spółek wymienionych w załączniku I. Jeżeli państwa członkowskie korzystają z tej możliwości, nakazują takim spółkom wprowadzanie oznaczeń „spółka inwestycyjna o zmiennym kapitale” lub „spółdzielnia” we wszystkich dokumentach określonych w art. 26.

Termin „spółka inwestycyjna o zmiennym kapitale” w rozumieniu niniejszej dyrektywy oznacza tylko te spółki:

– których wyłącznym przedmiotem działalności jest inwestowanie własnych funduszy w różnego rodzaju akcje, udziały, nieruchomości lub inne aktywa, mając jedynie na celu rozłożenie ryzyka inwestycyjnego oraz zapewnienie akcjonariuszom korzyści wynikających z zarządzania ich aktywami,

– których akcje oferowane są w drodze publicznej subskrypcji, oraz

– których statut zastrzega, że w granicach kapitału minimalnego i maksymalnego, mogą w każdej chwili wyemitować, umorzyć lub odsprzedać swoje akcje.

Artykuł 3

Obowiązkowe informacje zawarte w statucie lub akcie założycielskim spółki

Statut lub akt założycielski spółki zawiera co najmniej następujące informacje:

a) forma i firma spółki;

b) przedmiot działalności spółki;

c) jeżeli spółka nie ma kapitału autoryzowanego, wysokość kapitału objętego;

d) jeśli spółka ma kapitał autoryzowany, kwotę tego kapitału oraz kwotę kapitału objętego w chwili utworzenia spółki lub w chwili uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie działalności, oraz podczas każdej późniejszej zmiany kapitału autoryzowanego, bez uszczerbku dla art. 14 lit. e);

e) w zakresie w jakim nie zostały prawnie uregulowane, zasady dotyczące liczby i sposobu powoływania członków organów odpowiedzialnych za reprezentowanie spółki wobec osób trzecich, administrowanie, zarządzanie, nadzór lub kontrolę nad spółką, jak również podziału kompetencji pomiędzy te organy;

f) czas trwania spółki, chyba że jest nieoznaczony.

Artykuł 4

Obowiązkowe informacje zawarte w statucie, akcie założycielskim spółki lub odrębnych dokumentach

Co najmniej następujące informacje zawiera się w statucie spółki, akcie założycielskim lub odrębnym dokumencie ogłaszanym zgodnie z procedurą ustanowioną przez przepisy każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16:

a) siedziba;

b) wartość nominalna objętych akcji oraz – co najmniej raz do roku – liczba tych akcji;

c) liczba objętych akcji bez określania wartości nominalnej, jeżeli emisja takich akcji jest dopuszczalna na mocy prawa krajowego;

d) o ile ma to miejsce, szczególne warunki ograniczające przeniesienie akcji;

e) w przypadku gdy istnieje kilka rodzajów akcji, informacje, o których mowa w lit. b), c) i d), dla każdego z nich oraz prawa związane z akcjami każdego rodzaju;

f) charakter akcji: imienny czy na okaziciela, jeżeli prawo krajowe przewiduje oba rodzaje, oraz wszelkie uregulowania odnoszące się do zamiany tych akcji, chyba że przepisy wyraźnie określają postępowanie w takich przypadkach;

g) kwotę objętego kapitału wpłaconego w chwili utworzenia spółki lub w chwili uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności;

h) nominalną wartość akcji lub w przypadku braku wartości nominalnej liczbę akcji wyemitowanych w zamian za wkład niepieniężny, jak również przedmiot tego wkładu oraz imię i nazwisko lub nazwę osoby go wnoszącej;

i) tożsamość osób fizycznych lub prawnych lub spółek, które podpisały lub w imieniu których podpisano statut lub akt założycielski, a jeśli utworzenie spółki nie jest jednoczesne, tożsamość osób fizycznych lub prawnych lub spółek, które podpisały lub w imieniu których zostały podpisane projekty statutu lub aktu założycielskiego;

j) wysokość całkowitą lub przynajmniej przybliżoną wszystkich kosztów poniesionych przez spółkę lub ją obciążających w związku z jej utworzeniem i, o ile ma to miejsce, przed uzyskaniem zezwolenia na rozpoczęcie działalności; oraz

k) szczególne korzyści przyznane w toku tworzenia spółki lub do chwili uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie działalności, osobom uczestniczącym w jej tworzeniu lub w działaniach prowadzących do uzyskania takiego zezwolenia.

Artykuł 5

Zezwolenie na rozpoczęcie działalności

1. W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego przewidują, że spółka nie może rozpocząć działalności bez zezwolenia, państwo to ustanawia również przepisy dotyczące odpowiedzialności za zobowiązania zaciągnięte w imieniu spółki lub na jej rachunek w okresie poprzedzającym udzielenie zezwolenia na prowadzenie działalności lub odmowę jego udzielenia.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do zobowiązań wynikających z umów zawartych przez spółkę pod warunkiem uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie działalności.

Artykuł 6

Spółki utworzone przez więcej niż jednego wspólnika

1. W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego wymagają, aby spółka była utworzona przez więcej niż jednego wspólnika, fakt posiadania wszystkich akcji przez jedną osobę lub spadek liczby wspólników poniżej dopuszczalnego prawem minimum po utworzeniu spółki nie powodują jej samoczynnego rozwiązania.

2. Jeżeli w przypadkach, o których mowa w ust. 1, przepisy państwa członkowskiego dopuszczają rozwiązanie spółki na podstawie orzeczenia sądu, właściwy sąd ma możliwość wyznaczenia spółce odpowiedniego terminu na uregulowanie tych nieprawidłowości.

3. W przypadku orzeczenia rozwiązania spółki, o którym mowa w ust. 2, spółka zostaje postawiona w stan likwidacji.

Sekcja 2

Nieważność umowy spółki kapitałowej oraz ważność jej zobowiązań

Artykuł 7

Przepisy ogólne oraz odpowiedzialność solidarna

1. Środki koordynacji ustanowione w niniejszej sekcji stosuje się do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących rodzajów spółek wymienionych w załączniku II.

2. Jeżeli w imieniu spółki będącej w trakcie tworzenia się, przed uzyskaniem przez nią osobowości prawnej, podjęto działania i jeśli spółka nie wypełnia zobowiązań wynikających ze wspomnianych działań, osoby, które podjęły te działania, są za nie bez ograniczeń odpowiedzialne solidarnie, chyba że umowa przewiduje inaczej.

Artykuł 8

Skutki ujawnienia danych wobec osób trzecich

Dopełnienie formalności ujawnienia danych dotyczących osób, które będąc członkami organów spółki, mają prawo do jej reprezentowania, powoduje, że nie można powoływać się wobec osób trzecich na nieprawidłowości w ich powołaniu, chyba że spółka wykaże, iż osoby trzecie wiedziały o takich nieprawidłowościach.

Artykuł 9

Działania organów spółki i jej reprezentacji

1. Działania podjęte przez organy spółki są wiążące, nawet jeśli działania te nie wchodzą w zakres przedmiotu działalności spółki, chyba że wspomniane działania wykraczają poza kompetencje, jakie prawo przyznaje tym organom lub których przyznanie prawo im umożliwia.

Jednakże państwa członkowskie mogą przewidzieć, że spółka nie ponosi za nie odpowiedzialności, w przypadku gdy działania te wykraczają poza przedmiot działalności spółki, jeśli spółka udowodni, iż osoba trzecia wiedziała, że działania wykraczają poza przedmiot działalności spółki lub iż osoba trzecia nie mogła tego nie wiedzieć, biorąc pod uwagę okoliczności. Jawność statutu nie stanowi wystarczającego dowodu.

2. Nie można powoływać się wobec osób trzecich na wiążący charakter ograniczeń kompetencji organów spółki wynikających ze statutu lub z decyzji właściwych organów, nawet jeśli zostały ujawnione.

3. Jeśli prawo krajowe przewiduje, że prawo reprezentowania spółki może zostać przyznane, na zasadzie odstępstwa od przepisów prawa regulujących te kwestie, przez statut jednej osobie lub wielu osobom działającym łącznie, to prawo krajowe może przewidzieć możliwość powoływania się na wiążący charakter postanowień statutu wobec osób trzecich, pod warunkiem że dotyczą one ogólnej kompetencji do reprezentacji; kwestia, czy można powoływać się na wiążący charakter postanowień statutu wobec osób trzecich, jest regulowana w art. 16.

Artykuł 10

Sporządzanie i poświadczanie aktu założycielskiego oraz statutu spółki we właściwej formie prawnej

We wszystkich państwach członkowskich, w których przepisy nie przewidują w momencie tworzenia spółki kontroli prewencyjnej, administracyjnej lub sądowej, akt założycielski i statut spółki, jak też wszelkie zmiany tych dokumentów, muszą być sporządzone i poświadczone we właściwej formie prawnej.

Artykuł 11

Warunki nieważności umowy spółki

Przepisy państw członkowskich mogą wprowadzać system unieważniania umowy spółki tylko na następujących warunkach:

a) nieważność musi zostać stwierdzona orzeczeniem sądowym;

b) nieważność może zostać stwierdzona jedynie z następujących powodów:

(i) brak aktu założycielskiego lub niedopełnienie formalności kontroli prewencyjnej lub niezachowanie właściwej formy;

(ii) przedmiot działalności spółki jest niezgodny z prawem lub sprzeczny z porządkiem publicznym;

(iii) brak w akcie założycielskim lub w statucie informacji na temat firmy spółki, indywidualnie obejmowanych kwot kapitału, łącznej kwoty objętego kapitału lub przedmiotu działalności spółki;

(iv) nieprzestrzeganie przepisów prawa krajowego dotyczących minimalnej kwoty kapitału, która ma zostać wpłacona;

(v) brak zdolności do czynności prawnych wszystkich założycieli;

(vi) fakt, że wbrew prawu krajowemu regulującemu spółkę liczba założycieli jest mniejsza niż dwóch.

Poza podstawami nieważności, o których mowa w akapicie pierwszym, w przypadku spółki nie można powoływać się na żadną podstawę nieistnienia, nieważności bezwzględnej, względnej lub unieważnienia.

Artykuł 12

Skutki nieważności

1. Możliwość powoływania się wobec osób trzecich na wiążący charakter orzeczenia sądu stwierdzającego nieważność umowy spółki uregulowana jest w art. 16. Jeśli prawo krajowe przewiduje dla osób trzecich możliwość zakwestionowania takiego orzeczenia, osoby te mogą to uczynić w terminie sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia orzeczenia sądu.

2. Nieważność powoduje likwidację spółki, podobnie jak w przypadku jej rozwiązania.

3. Bez uszczerbku dla skutków likwidacji spółki, nieważność nie narusza ważności zobowiązań spółki lub zobowiązań podjętych wobec niej.

4. Przepisy każdego państwa członkowskiego mogą regulować skutki nieważności między wspólnikami.

5. Akcjonariusze lub udziałowcy spółki pozostają zobowiązani do wpłacenia kapitału objętego, a nie pokrytego, w takim zakresie, w jakim wymagają tego zobowiązania podjęte wobec wierzycieli.

ROZDZIAŁ III

Procedury internetowe (tworzenie, rejestracja i składanie), ujawnianie i rejestry

Sekcja 1

Przepisy ogólne

Artykuł 13

Zakres

Środki koordynacji ustanowione w niniejszej sekcji i w sekcji 1A stosuje się do obowiązujących w państwach członkowskich przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych dotyczących form spółek wymienionych w załączniku II oraz – we wskazanych przypadkach – form spółek wymienionych w załącznikach I i IIA.

Artykuł 13a

Definicje

Na potrzeby niniejszego rozdziału:

1) „środki identyfikacji elektronicznej” oznaczają środki identyfikacji elektronicznej zdefiniowane w art. 3 pkt 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 910/2014 (²⁶);

2) „system identyfikacji elektronicznej” oznacza system identyfikacji elektronicznej zdefiniowany w art. 3 pkt 4 rozporządzenia (UE) nr 910/2014;

3) „środki elektroniczne” oznaczają urządzenia elektroniczne, które służą do przetwarzania, w tym kompresji cyfrowej, i przechowywania danych, za których pośrednictwem odbywa się pierwotne wysyłanie informacji i ich odbiór w miejscu docelowym; przy czym informacje te są w pełni przesyłane, przekazywane i odbierane w sposób ustalany przez państwa członkowskie;

4) „tworzenie” oznacza cały proces zakładania spółki zgodnie z prawem krajowym, w tym sporządzenie aktu założycielskiego spółki i wszystkie działania niezbędne do wpisania spółki do rejestru;

5) „rejestracja oddziału” oznacza proces prowadzący do ujawnienia dokumentów i informacji dotyczących oddziału nowo otwartego w państwie członkowskim;

6) „wzorzec” oznacza wzorzec aktu założycielskiego spółki sporządzony przez państwo członkowskie zgodnie z prawem krajowym i stosowany do celów tworzenia spółki przez internet zgodnie z art. 13g.

Artykuł 13b

Uznawanie środków identyfikacji na potrzeby procedur internetowych

1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość stosowania następujących środków identyfikacji elektronicznej przez wnioskodawców, którzy są obywatelami Unii, w procedurach internetowych, o których mowa w niniejszym rozdziale:

a) środek identyfikacji elektronicznej wydany w ramach systemu identyfikacji elektronicznej zatwierdzonego przez ich własne państwo członkowskie;

b) środek identyfikacji elektronicznej wydany w innym państwie członkowskim i uznany na potrzeby transgranicznego uwierzytelnienia zgodnie z art. 6 rozporządzenia (UE) nr 910/2014.

2. Państwa członkowskie mogą odmówić uznania środków identyfikacji elektronicznej w przypadku gdy poziomy bezpieczeństwa tych środków identyfikacji elektronicznej nie spełniają warunków określonych w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 910/2014.

3. Wszystkie środki identyfikacji uznawane przez państwa członkowskie są udostępniane publicznie.

4. Jeżeli jest to uzasadnione względami interesu publicznego związanego z zapobieganiem przywłaszczeniu lub zmianie tożsamości państwa członkowskie mogą zastosować na potrzeby sprawdzenia tożsamości wnioskodawcy środki wymagające fizycznej obecności wnioskodawcy przed organem lub osobą lub podmiotem, upoważnionymi na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów procedur internetowych, o których mowa w niniejszym rozdziale, w tym sporządzaniem aktu założycielskiego spółki. Państwa członkowskie zapewniają, aby fizyczna obecność wnioskodawcy mogła być wymagana wyłącznie w indywidualnych przypadkach, gdy istnieją powody, by podejrzewać sfałszowanie tożsamości, oraz aby inne etapy procedury można było zrealizować przez internet.

Artykuł 13c

Przepisy ogólne dotyczące procedur internetowych

1. Niniejsza dyrektywa nie narusza przepisów krajowych, na mocy których – zgodnie z systemami prawnymi i tradycjami prawnymi państw członkowskich – wyznacza się organ lub osobę lub podmiot, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów tworzenia spółek przez internet, rejestracji oddziałów przez internet oraz składania przez internet dokumentów i informacji.

2. Niniejsza dyrektywa nie narusza też procedur i wymogów określonych w prawie krajowym, w tym w odniesieniu do procedur prawnych dotyczących sporządzania aktów założycielskich, pod warunkiem że możliwe jest tworzenie spółek przez internet, o którym mowa w art. 13g, oraz rejestracja oddziałów przez internet, o której mowa w art. 28a, a także składanie przez internet dokumentów i informacji, o którym mowa w art. 13j i 28b.

3. Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na wymogi określone w obowiązującym prawie krajowym dotyczące autentyczności, dokładności, rzetelności, wiarygodności i odpowiedniej formy prawnej składanych dokumentów lub informacji, pod warunkiem że możliwe jest tworzenie spółek przez internet, o którym mowa w art. 13g, oraz rejestracja oddziałów przez internet, o której mowa w art. 28a, a także składanie przez internet dokumentów i informacji, o którym mowa w art. 13j i 28b.

Artykuł 13d

Opłaty z tytułu procedur internetowych

1. Państwa członkowskie zapewniają, by zasady dotyczące opłat odnoszących się do procedur internetowych, o których mowa w niniejszym rozdziale, były przejrzyste i stosowane w sposób niedyskryminujący.

2. Opłaty z tytułu procedur internetowych pobierane przez rejestry, o których mowa w art. 16, nie mogą przekraczać sumy zwrotu kosztów świadczenia takich usług.

Artykuł 13e

Płatności

Jeżeli zakończenie procedury ustanowionej w niniejszym rozdziale wymaga dokonania płatności, państwa członkowskie zapewniają, by można było jej dokonać za pośrednictwem powszechnie dostępnej internetowej usługi płatniczej, której można używać dla płatności transgranicznych, umożliwiającej identyfikację osoby, która dokonała płatności i oferowanej przez instytucję finansową lub dostawcę usług płatniczych mających siedzibę w państwie członkowskim.

Artykuł 13f

Wymogi informacyjne

Państwa członkowskie zapewniają, aby – w celu wsparcia tworzenia spółek i rejestracji oddziałów – na portalach rejestracyjnych lub stronach internetowych dostępnych za pośrednictwem jednolitego portalu cyfrowego, udostępniane były zwięzłe i przyjazne dla użytkownika informacje podawane nieodpłatnie co najmniej w języku zrozumiałym dla jak największej liczby użytkowników transgranicznych. Informacje te obejmują co najmniej:

a) zasady dotyczące tworzenia spółek, w tym procedur internetowych, o których mowa w art. 13g i 13j, oraz wymogi dotyczące korzystania z wzorców i innych dokumentów dotyczących tworzenia spółki, identyfikacji osób, używania języków i obowiązujących opłat;

b) zasady dotyczące rejestracji oddziałów, w tym procedur internetowych, o których mowa w art. 28a i 28b, oraz wymogi dotyczące dokumentów rejestrowych, identyfikacji osób oraz używania języków;

c) zarys obowiązujących zasad dotyczących członkostwa w organie administrującym, organie zarządzającym lub organie nadzorczym spółki, w tym zasad dotyczących zakazu pełnienia funkcji kierowniczych, oraz organów lub podmiotów odpowiedzialnych za informowanie o osobach pełniących funkcje kierownicze objętych zakazem;

d) zarys uprawnień i obowiązków organu administrującego, organu zarządzającego i organu nadzoru spółki, w tym upoważnienia do reprezentowania spółki wobec osób trzecich.

Sekcja 1A

Tworzenie spółek przez internet, składanie przez internet informacji i dokumentów i ujawnianie

Artykuł 13g

Tworzenie spółek przez internet

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby tworzenie spółek przez internet mogło odbywać się w pełni przez internet, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed organem lub osobą lub podmiotem, upoważnionymi na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów tworzenia spółek przez internet, w tym sporządzaniem aktu założycielskiego spółki, z zastrzeżeniem przepisów art. 13b ust. 4 i 8 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie mogą zdecydować o nieustanawianiu procedur tworzenia spółek przez internet w odniesieniu do form spółek innych niż wymienione w załączniku IIA.

2. Państwa członkowskie ustanawiają szczegółowe zasady dotyczące tworzenia spółek przez internet, w tym zasady dotyczące korzystania z wzorców, o których mowa w art. 13h, oraz dokumentów i informacji wymaganych w celu utworzenia spółki. W ramach tych zasad państwa członkowskie zapewniają możliwość tworzenia spółek przez internet poprzez złożenie dokumentów lub informacji w formie elektronicznej, w tym elektronicznych kopii dokumentów i informacji, o których mowa w art. 16a ust. 4.

3. Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą co najmniej:

a) procedur mających na celu zapewnienie, aby wnioskodawcy mieli niezbędną zdolność prawną oraz byli upoważnieni do reprezentowania spółki;

b) środków sprawdzania tożsamości wnioskodawców zgodnie z art. 13b;

c) wymogów dotyczących korzystania przez wnioskodawców z usług zaufania, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014;

d) procedur mających na celu sprawdzenie zgodności z prawem przedmiotu działalności spółki, o ile takie kontrole są przewidziane w prawie krajowym;

e) procedur mających na celu sprawdzenie zgodności z prawem firmy spółki, o ile takie kontrole są przewidziane w prawie krajowym;

f) procedur mających na celu sprawdzenie powoływania osób na funkcje kierownicze.

4. Zasady, o których mowa w ust. 2, mogą również dotyczyć w szczególności:

a) procedur mających na celu zapewnienie zgodności z prawem aktów założycielskich spółki, w tym sprawdzenia właściwego korzystania z wzorców;

b) skutków zakazu pełnienia funkcji kierowniczych wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego;

c) roli notariusza lub innej osoby lub innego organu, upoważnionych przez prawo krajowe do zajmowania się którymkolwiek z aspektów tworzenia spółek przez internet;

d) wyłączenia tworzenia spółek przez internet, w przypadku gdy na pokrycie kapitału zakładowego spółki należy wnieść wkłady niepieniężne.

5. Państwa członkowskie nie uzależniają utworzenia spółki przez internet od uzyskania licencji ani zezwolenia przed rejestracją spółki, chyba że taki warunek jest niezbędny do celów właściwego nadzoru zgodnie z prawem krajowym nad określoną działalnością.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby w sytuacji, w której w ramach procedury tworzenia spółek wymagane jest wniesienie kapitału zakładowego, można było dokonać takiej płatności przez internet zgodnie z art. 13e na rachunek bankowy banku prowadzącego działalność w Unii. Państwa członkowskie zapewniają ponadto, by dowód tego rodzaju płatności również można było przedstawić przez internet.

7. Państwa członkowskie zapewniają, by tworzenie spółki przez internet zostało zakończone w terminie pięciu dni roboczych, w przypadku gdy spółkę tworzą wyłącznie osoby fizyczne, które korzystają ze wzorców, o których mowa w art. 13h, lub w terminie dziesięciu dni roboczych w innych przypadkach, licząc od późniejszej z następujących dat:

a) daty dopełnienia wszystkich formalności wymaganych dla tworzenia spółek przez internet, w tym otrzymania przez organ lub osobę lub podmiot, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów tworzenia spółek, wszystkich dokumentów i informacji, które są zgodne z prawem krajowym;

b) daty uiszczenia opłaty rejestracyjnej, wpłaty gotówki na poczet kapitału zakładowego lub wniesienia wkładu niepieniężnego na pokrycie kapitału zakładowego– zgodnie z przepisami prawa krajowego.

Jeżeli zakończenie procedury w terminie, o którym mowa w niniejszym ustępie, nie jest możliwe, państwa członkowskie zapewniają, aby wnioskodawca został poinformowany o przyczynach opóźnienia.

8. Jeżeli jest to uzasadnione interesem publicznym związanym z zapewnieniem przestrzegania zasad dotyczących zdolności prawnej i upoważnienia wnioskodawców do reprezentowania spółki, organ lub osoba lub podmiot, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów tworzenia spółek przez internet, w tym sporządzaniem aktu założycielskiego, mogą zażądać fizycznej obecności wnioskodawcy. Państwa członkowskie zapewniają, aby w takich sytuacjach fizycznej obecności wnioskodawców można było wymagać wyłącznie w indywidualnych przypadkach, gdy istnieją powody, by podejrzewać nieprzestrzeganie zasad, o których mowa w ust. 3 lit. a). Państwa członkowskie zapewniają, aby inne etapy procedury mogły jednak zostać zrealizowane przez internet.

Artykuł 13h

Wzorce do celów tworzenia spółek przez internet

1. W odniesieniu do form spółek wymienionych w załączniku IIA państwa członkowskie udostępniają wzorce na portalach rejestracyjnych lub stronach internetowych dostępnych za pośrednictwem jednolitego portalu cyfrowego. Państwa członkowskie mogą również udostępnić w internecie wzorce do celów tworzenia innych form spółek.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by wnioskodawcy mogli korzystać z wzorców, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w ramach procedury tworzenia spółek przez internet, o której mowa w art. 13g. Jeżeli wnioskodawcy korzystają z tych wzorców zgodnie z zasadami, o których mowa w art. 13g ust. 4 lit. a), wymóg sporządzenia aktów założycielskich spółki i ich poświadczenia we właściwej formie prawnej w przypadku gdy nie przewidziano kontroli prewencyjnej, administracyjnej lub sądowej, zgodnie z art. 10, uznaje się za spełniony.

Niniejsza dyrektywa nie ma wpływu na ustanowione w prawie krajowym wymogi dotyczące sporządzenia aktu założycielskiego we właściwej formie prawnej, pod warunkiem że możliwe jest tworzenie spółek przez internet zgodnie z art. 13g.

3. Państwa członkowskie udostępniają wzorce co najmniej w języku urzędowym Unii powszechnie rozumianym przez możliwie największą liczbę użytkowników transgranicznych. Wzorce w innych językach niż język lub języki urzędowe danego państwa członkowskiego są dostępne wyłącznie w celach informacyjnych, chyba że to państwo członkowskie zdecyduje o dopuszczeniu możliwość tworzenia spółek przy użyciu wzorców również w takich innych językach.

4. Treść wzorców jest uregulowana w prawie krajowym.

Artykuł 13i

Osoby objęte zakazem pełnienia funkcji kierowniczych

1. Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie zasad dotyczących zakazu pełnienia funkcji kierowniczych. Zasady te obejmują ustanowienie możliwości uwzględnienia obowiązującego w innym państwie członkowskim zakazu pełnienia funkcji kierowniczych lub informacji istotnych dla zakazu pełnienia funkcji kierowniczych w innym państwie członkowskim. Na potrzeby niniejszego artykułu przez osoby pełniące funkcje kierownicze rozumie się co najmniej osoby, o których mowa w art. 14 lit. d) ppkt (i).

2. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby osoby ubiegające się o objęcie funkcji kierowniczych oświadczyły, czy są im znane okoliczności, które mogłyby być podstawą wydania zakazu pełnienia funkcji kierowniczych w danym państwie członkowskim.

Państwa członkowskie mogą odmówić powołania danej osoby do pełnienia funkcji kierowniczych w spółce, jeżeli osoba ta jest obecnie objęta zakazem pełnienia funkcji kierowniczych w innym państwie członkowskim.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby były w stanie udzielić odpowiedzi na zapytanie innego państwa członkowskiego o udzielenie informacji istotnych dla zakazu pełnienia funkcji kierowniczych zgodnie z prawem państwa członkowskiego udzielającego odpowiedzi na zapytanie.

4. W celu udzielenia odpowiedzi na zapytanie, o którym mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, państwa członkowskie dokonują przynajmniej niezbędnych ustaleń w celu zapewnienia, aby były w stanie niezwłocznie przekazać informacje o tym, czy dana osoba jest objęta zakazem pełnienia funkcji kierowniczych lub została wpisana do któregokolwiek z jego rejestrów zawierających informacje istotne dla zakazu pełnienia funkcji kierowniczych, za pomocą systemu, o którym mowa w art. 22. Państwa członkowskie mogą również wymieniać się dalszymi informacjami, na przykład na temat okresu i podstaw wydania takiego zakazu. Taka wymiana jest uregulowana w prawie krajowym.

5. Komisja określa szczegółowe sposoby i szczegóły techniczne dotyczące wymiany informacji, o których mowa w ust. 4 niniejszego artykułu, w drodze aktów wykonawczych, o których mowa w art. 24.

6. Ust. 1–5 niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio, jeżeli spółka składa informacje dotyczące powołania nowej osoby do pełnienia funkcji kierowniczych do rejestru, o którym mowa w art. 16.

7. Dane osobowe osób, o których mowa w niniejszym artykule, są przetwarzane zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679 i prawem krajowym w celu umożliwienia organowi lub osobie lub podmiotowi, upoważnionym na mocy prawa krajowego do oceny niezbędnych informacji związanych z zakazem pełnienia przez tę osobę funkcji kierowniczych, aby zapobiec nieuczciwemu postępowaniu lub innym nadużyciom oraz aby zapewnić ochronę wszystkim osobom kontaktującym się ze spółkami lub ich oddziałami.

Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestry, o których mowa w art. 16, organy lub osoby lub podmioty, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów procedur internetowych, nie przechowywały danych osobowych przekazywanych do celów niniejszego artykułu dłużej niż jest to konieczne, a w każdym przypadku nie dłużej niż przechowują one dane osobowe dotyczące utworzenia spółki, rejestracji oddziału lub złożenia dokumentów i informacji przez spółkę lub oddział.

Artykuł 13j

Składanie przez internet dokumentów i informacji dotyczących spółki

1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość składania przez internet dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, w tym zgłaszania ich zmian, w terminie przewidzianym w prawie państwa członkowskiego, w którym spółka jest zarejestrowana. Państwa członkowskie zapewniają, by można było tego dokonać w pełni przez internet, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawcy przed organem lub osobą lub podmiotem, upoważnionymi na mocy prawa krajowego do zajmowania się składaniem przez internet dokumentów i informacji, z zastrzeżeniem przepisów art. 13b ust. 4 i, w stosownym przypadku, art. 13g ust. 8.

2. Państwa członkowskie zapewniają, by pochodzenie i integralność dokumentów składanych przez internet można było sprawdzić drogą elektroniczną.

3. Państwa członkowskie mogą zobowiązać niektóre spółki lub wszystkie spółki do składania przez internet określonych lub wszystkich dokumentów oraz informacji, o których mowa w ust. 1.

4. Art. 13g ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do składania przez internet dokumentów i informacji.

5. Państwa członkowskie mogą w dalszym ciągu dopuszczać inne formy składania dokumentów i informacji niż te, o których mowa w ust. 1, w tym w formie elektronicznej lub papierowej, przez spółki, notariuszy lub inne osoby lub organy, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się składaniem dokumentów i informacji w takich formach.

Artykuł 14

Dokumenty i informacje podlegające ujawnieniu przez spółki

Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki w celu zapewniania obowiązkowego ujawniania przez spółki co najmniej następujących dokumentów i informacji:

a) akt założycielski oraz statut, jeśli są one oddzielnymi aktami;

b) zmiany dokumentów, o których mowa w lit. a), w tym przedłużenia czasu trwania spółki;

c) skonsolidowany tekst zmienionego aktu założycielskiego lub statutu w jego aktualnym brzmieniu po każdej zmianie aktu założycielskiego lub statutu;

d) powołanie, zakończenie sprawowania funkcji, jak też dane osób, które jako organ przewidziany w prawie albo członkowie takiego organu:

(i) są upoważnione do reprezentowania spółki wobec osób trzecich oraz do reprezentowania jej w postępowaniu sądowym; z ujawnionych informacji musi wynikać, czy osoby upoważnione mogą reprezentować spółkę samodzielnie czy są zobowiązane reprezentować ją łącznie;

(ii) uczestniczą w zarządzaniu, nadzorowaniu lub kontrolowaniu spółki;

e) co najmniej raz w roku kwota objętego kapitału, jeśli akt założycielski lub statut wymieniają kapitał autoryzowany, chyba że podwyższenie objętego kapitału wymaga zmiany statutu;

f) dokumenty księgowe za każdy rok obrotowy, które należy opublikować zgodnie z dyrektywami Rady 86/635/EWG (²⁷), 91/674/EWG (²⁸) i dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE (²⁹);

g) każda zmiana siedziby spółki;

h) rozwiązanie spółki;

i) stwierdzenie przez sąd nieważności umowy spółki;

j) powołanie likwidatorów, informacje ich dotyczące oraz ich odpowiednie uprawnienia, chyba że uprawnienia te wynikają w sposób wyraźny i wyłączny z przepisów prawa lub statutu spółki;

k) zakończenie postępowania likwidacyjnego i wykreślenie z rejestru w państwach członkowskich, w których powoduje to skutki prawne.

Artykuł 15

Zmiany w dokumentach i informacjach

1. Państwa członkowskie podejmują działania wymagane do zapewnienia, aby wszelkie zmiany w dokumentach i informacjach, o których mowa w art. 14, były wprowadzane do właściwego rejestru, o którym mowa w art. 16 ust. 1 akapit pierwszy, i były ujawniane zgodnie z art. 16 ust. 3 i 5, co do zasady w terminie 21 dni od otrzymania kompletnej dokumentacji dotyczącej tych zmian, w tym, w stosownych przypadkach, od sprawdzenia zgodności z prawem wymaganego na mocy przepisów krajowych w celu włączenia do dokumentacji.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do dokumentów księgowych, o których mowa w art. 14 lit. f).

Artykuł 16

Ujawnianie danych w rejestrze

1. W każdym państwie członkowskim w rejestrze centralnym, rejestrze handlowym lub rejestrze spółek (zwanym dalej „rejestrem”) prowadzona jest dokumentacja dla każdej ze spółek, które są w nim zarejestrowane.

Państwa członkowskie zapewniają, aby spółki miały niepowtarzalny identyfikator europejski (EUID), o którym mowa w pkt 8 załącznika do rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2015/884 (³⁰), umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów ustanowionego zgodnie z art. 22 (zwanego dalej „systemem integracji rejestrów”). Ten niepowtarzalny identyfikator obejmuje co najmniej elementy umożliwiające identyfikację państwa członkowskiego rejestru, krajowego rejestru pochodzenia i numeru wpisu spółki do tego rejestru oraz, w stosownych przypadkach, pewnych cech służących unikaniu błędów w identyfikacji.

2. Wszelkie dokumenty i informacje, które mają zostać ujawnione na podstawie art. 14, znajdują się w dokumentacji, o której mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, lub są bezpośrednio wpisywane do rejestru, przy czym w każdym przypadku przedmiot wpisu do rejestru zostaje odnotowany w dokumentacji.

Wszystkie dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, niezależnie od formy, w jakiej są składane, przechowuje się w dokumentacji w rejestrze lub wpisuje bezpośrednio do rejestru w formie elektronicznej. Państwa członkowskie zapewniają możliwie jak najszybsze przetwarzanie w rejestrze wszystkich dokumentów i informacji składanych w formie papierowej na formę elektroniczną.

Państwa członkowskie zapewniają, aby dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, złożone w formie papierowej przed dniem 31 grudnia 2006 r., zostały przetworzone przez rejestr na formę elektroniczną z chwilą otrzymania wniosku o ujawnienie w formie elektronicznej.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby ujawnienie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, następowało poprzez ich udostępnienie publiczne w rejestrze. Ponadto państwa członkowskie mogą również wymagać publikacji niektórych lub wszystkich dokumentów oraz informacji w biuletynie krajowym wskazanym do tego celu lub równoważnymi środkami. Środki te obejmują przynajmniej wykorzystanie systemu, dzięki któremu można uzyskać dostęp do opublikowanych dokumentów lub informacji w porządku chronologicznym za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej. W takich przypadkach rejestr zapewnia przesłanie tych dokumentów i informacji drogą elektroniczną przez rejestr do biuletynu krajowego lub do centralnej platformy elektronicznej.

4. Państwa członkowskie przyjmują niezbędne środki w celu uniknięcia niezgodności między danymi zawartymi w rejestrze a danymi zawartymi w przedłożonej dokumentacji.

Państwa członkowskie, które wymagają publikacji dokumentów i informacji w biuletynie krajowym lub na centralnej platformie elektronicznej, przyjmują niezbędne środki w celu uniknięcia niezgodności między danymi ujawnionymi zgodnie z ust. 3 a danymi opublikowanymi w biuletynie krajowym lub na platformie.

W przypadku niezgodności, o których mowa w niniejszym artykule, wiążące są dokumenty i informacje udostępnione w rejestrze.

5. Spółka może powoływać się wobec osób trzecich na dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, dopiero po ich ujawnieniu zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu, chyba że udowodni, że osoby trzecie o nich wiedziały.

Jednakże w odniesieniu do transakcji mających miejsce przed szesnastym dniem następującym po dniu ujawnienia nie można powoływać się na te dokumenty i informacje wobec osób trzecich, które udowodnią, że nie mogły o nich wiedzieć.

Osoby trzecie mogą zawsze powoływać się na dokumenty i informacje, w przypadku których formalności związane z ujawnieniem nie zostały jeszcze dopełnione, chyba że brak ujawnienia pozbawia takie dokumenty lub informacje skuteczności.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby wszystkie dokumenty i informacje składane w ramach tworzenia spółki, rejestracji oddziału lub ich składania przez spółkę lub oddział były przechowywane w rejestrach w formacie nadającym się do odczytu maszynowego i umożliwiającym wyszukiwanie lub jako dane ustrukturyzowane.

Artykuł 16a

Dostęp do ujawnionych informacji

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby kopie całości lub jakiejkolwiek części dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, można było uzyskać z rejestru na wniosek oraz aby takie wnioski można było składać do rejestru zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej.

Jednakże państwa członkowskie mogą zdecydować, że uzyskanie niektórych rodzajów lub części dokumentów i informacji złożonych w formie papierowej w dniu 31 grudnia 2006 r. lub przed tym dniem nie jest możliwe w formie elektronicznej, jeżeli upłynął określony czas między datą złożenia dokumentów i informacji a datą złożenia wniosku. Taki okres nie może być krótszy niż 10 lat.

2. Opłata za uzyskanie kopii całości lub jakiejkolwiek części dokumentów lub informacji, o których mowa w art. 14, w formie papierowej lub elektronicznej, nie może przekraczać kosztów administracyjnych ich uzyskania, w tym kosztów rozwoju i utrzymania rejestrów.

3. Kopie wydawane wnioskodawcy w formie elektronicznej lub papierowej są poświadczane „za zgodność z oryginałem”, chyba że wnioskodawca rezygnuje z takiego poświadczenia.

4. Państwa członkowskie zapewniają uwierzytelnienie elektronicznych kopii i wyciągów z dokumentów i informacji dostarczonych przez rejestr za pośrednictwem usług zaufania, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014, aby zagwarantować, że elektroniczne kopie lub wyciągi zostały wydane przez rejestr i że ich treść jest poświadczoną kopią dokumentu przechowywanego w rejestrze lub że jest zgodna z zawartymi w nim informacjami.

Artykuł 17

Aktualne informacje o prawie krajowym dotyczącym praw osób trzecich

1. Państwa członkowskie zapewniają dostępność aktualnych informacji wyjaśniających przepisy prawa krajowego, zgodnie z którymi osoby trzecie mogą powoływać się na informacje i każdy rodzaj dokumentu, o których mowa w art. 14, zgodnie z art. 16 ust. 3, 4 i 5.

2. Państwa członkowskie dostarczają informacji wymaganych do publikacji na europejskim portalu „e-Sprawiedliwość” (zwanym dalej „portalem”) zgodnie z zasadami funkcjonowania tego portalu oraz jego wymogami technicznymi.

3. Komisja publikuje te informacje na portalu we wszystkich językach urzędowych Unii.

Artykuł 18

Dostępność elektronicznych kopii dokumentów i informacji

1. Elektroniczne kopie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, są również publicznie udostępniane za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. Państwa członkowskie mogą również udostępniać dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, w odniesieniu do form spółek innych niż wymienione w załączniku II.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, były dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów z użyciem komunikatów w standardowym formacie i w formie elektronicznej. Państwa członkowskie zapewniają także, aby przestrzegane były minimalne standardy bezpieczeństwa przekazywania danych.

3. Komisja zapewnia możliwość wyszukiwania we wszystkich językach urzędowych Unii w odniesieniu do spółek zarejestrowanych w państwach członkowskich, tak aby za pośrednictwem portalu udostępnić:

a) dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14, w tym w odniesieniu do form spółek innych niż wymienione w załączniku II, jeżeli tego rodzaju dokumenty są udostępniane przez państwa członkowskie;

aa) dokumenty i informacje, o których mowa w art. 86g, 86n, 86p, 123, 127a, 130, 160g, 160n i 160p;

b) listę wyjaśniających etykiet danych, dostępnych we wszystkich językach urzędowych Unii, odnoszących się do tych informacji i typów tych dokumentów.

Artykuł 19

Opłaty pobierane za udostępnienie dokumentów i informacji

1. Opłaty pobierane za udostępnienie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów nie mogą przekraczać kosztów administracyjnych tego udostępnienia, w tym kosztów rozwoju i utrzymania rejestrów.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej następujące informacje i dokumenty były dostępne bezpłatnie za pośrednictwem systemu integracji rejestrów:

a) nazwa lub nazwy i forma prawna spółki;

b) siedziba spółki i państwo członkowskie, w którym jest ona zarejestrowana;

c) numer wpisu spółki do rejestru i jej EUID;

d) szczegółowe informacje dotyczące strony internetowej spółki, w przypadku gdy takie informacje zostały wpisane do rejestru krajowego;

e) status spółki, na przykład kiedy została zamknięta, wykreślona z rejestru, zlikwidowana, rozwiązana, czy jest czynna gospodarczo, czy nie, określony w prawie krajowym oraz jeżeli został wpisany do rejestrów krajowych;

f) przedmiot działalności spółki, jeżeli został wpisany do rejestru krajowego;

g) dane osób aktualnie upoważnionych przez spółkę – jako organ przewidziany w prawie albo członkowie takiego organu – do jej reprezentowania w kontaktach z osobami trzecimi i w postępowaniach sądowych oraz informacje, czy osoby upoważnione do reprezentowania spółki mogą działać samodzielnie czy też są zobowiązane do działania łącznie;

h) informacje na temat oddziałów utworzonych przez spółkę w innym państwie członkowskim, w tym ich nazwę, numer wpisu do rejestru, EUID i państwo członkowskie, w którym zarejestrowano oddział.

3. Wymiana informacji za pośrednictwem systemu integracji rejestrów jest dla rejestrów bezpłatna.

4. Państwa członkowskie mogą zdecydować, że informacje, o których mowa w lit. d) i f), są udostępniane bezpłatnie wyłącznie organom innych państw członkowskich.

Artykuł 20

Informacje o wszczęciu i zakończeniu postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego oraz o wykreśleniu spółki z rejestru

1. Rejestr, w którym wpisana jest spółka, udostępnia niezwłocznie, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów, informacje o wszczęciu i zakończeniu wszelkich postępowań likwidacyjnych lub upadłościowych oraz o wykreśleniu spółki z rejestru, jeżeli wiąże się to z konsekwencjami prawnymi w państwie członkowskim rejestru, w którym wpisana jest ta spółka.

2. Rejestr, w którym wpisany jest oddział, zapewnia niezwłoczny odbiór, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów, informacji, o których mowa w ust. 1.

3. (uchylony)

Artykuł 21

Język ujawnienia oraz tłumaczenie ujawnianych dokumentów i informacji

1. Dokumenty i informacje, które mają zostać ujawnione na podstawie art. 14, zostają sporządzone i złożone do dokumentacji w jednym z języków dopuszczonych przez zasady językowe stosowane w państwie członkowskim, w którym prowadzona jest dokumentacja, o której mowa w art. 16 ust. 1.

2. Oprócz obowiązkowego ujawnienia, o którym mowa w art. 16, państwa członkowskie dopuszczają dobrowolne ujawnianie zgodnie z art. 16 tłumaczeń dokumentów i informacji, o których mowa w art. 14, w dowolnym języku lub językach urzędowych Unii.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby tłumaczenia takich dokumentów i informacji były poświadczone.

Państwa członkowskie podejmują środki niezbędne w celu ułatwienia dostępu osobom trzecim do ujawnionych dobrowolnie tłumaczeń.

3. Oprócz obowiązkowego ujawnienia, o którym mowa w art. 16, oraz dobrowolnego ujawnienia przewidzianego w ust. 2 niniejszego artykułu, państwa członkowskie mogą dopuścić ujawnienie danych dokumentów i informacji zgodnie z art. 16 w dowolnym innym języku.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby tłumaczenia takich dokumentów i informacji były poświadczone.

4. W przypadku rozbieżności między dokumentami i informacjami ujawnionymi w językach urzędowych rejestru a dobrowolnie ujawnionym tłumaczeniem, na to ostatnie nie można powoływać się wobec osób trzecich. Niemniej jednak osoby trzecie mogą powołać się na dobrowolnie ujawnione tłumaczenia, chyba że spółka udowodni, że osoby trzecie wiedziały o wersji, która stanowiła przedmiot obowiązkowego ujawnienia.

Artykuł 22

System integracji rejestrów

1. Ustanawia się europejską centralną platformę (zwaną dalej „platformą”).

2. System integracji rejestrów składa się z:

– rejestrów państw członkowskich,

– platformy,

– portalu służącego za europejski elektroniczny punkt dostępu.

3. W ramach systemu integracji rejestrów państwa członkowskie zapewniają interoperacyjność swoich rejestrów za pośrednictwem platformy.

4. Państwa członkowskie mogą utworzyć opcjonalne punkty dostępu do systemu integracji rejestrów. Bez nieuzasadnionej zwłoki powiadamiają one Komisję o utworzeniu takich punktów dostępu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu.

Komisja również może utworzyć opcjonalne punkty dostępu do systemu integracji rejestrów. Na tego rodzaju punkty dostępu składają się systemy opracowane i obsługiwane przez Komisję lub inne instytucje, organy lub jednostki organizacyjne Unii w celu pełnienia ich funkcji administracyjnych lub zapewnienia zgodności z przepisami prawa Unii. Komisja powiadamia państwa członkowskie bez zbędnej zwłoki o utworzeniu takich punktów dostępu i o wszelkich istotnych zmianach w ich działaniu.

5. Dostęp do informacji zawartych w systemie integracji rejestrów jest zapewniany za pośrednictwem portalu oraz opcjonalnych punktów dostępu utworzonych przez państwa członkowskie i przez Komisję.

6. Ustanowienie systemu integracji rejestrów nie narusza istniejących umów dwustronnych zawartych między państwami członkowskimi w sprawie wymiany informacji dotyczących spółek.

Artykuł 23

Budowa i prowadzenie platformy

1. Komisja podejmuje decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy własnymi środkami albo za pośrednictwem osoby trzeciej.

Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie lub prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, wybór osoby trzeciej i wykonanie przez Komisję umowy zawartej z tą osobą trzecią następują zgodnie z rozporządzeniem (UE, Euratom) nr 966/2012.

2. Jeżeli Komisja podejmie decyzję o budowie platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, określa ona, w drodze aktów wykonawczych, specyfikacje techniczne do celów procedury zamówień publicznych oraz czas obowiązywania umowy, która ma być zawarta z tą osobą trzecią.

3. Jeżeli Komisja podejmie decyzję o prowadzeniu platformy za pośrednictwem osoby trzeciej, przyjmuje ona, w drodze aktów wykonawczych, szczegółowe zasady zarządzania operacyjnego platformą.

Zarządzanie operacyjne platformą obejmuje w szczególności:

– nadzór nad funkcjonowaniem platformy,

– bezpieczeństwo i ochronę danych przekazywanych i wymienianych przy użyciu platformy,

– koordynację stosunków między rejestrami państw członkowskich a osobą trzecią.

Komisja sprawuje nadzór nad funkcjonowaniem platformy.

4. Akty wykonawcze, o których mowa w ust. 2 i 3, przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 164 ust. 2.

Artykuł 24

Akty wykonawcze

W drodze aktów wykonawczych Komisja przyjmuje:

a) specyfikację techniczną określającą metody komunikacji w formie elektronicznej do celów systemu integracji rejestrów;

b) specyfikację techniczną protokołów komunikacyjnych;

c) środki techniczne zapewniające minimalne normy bezpieczeństwa teleinformatycznego w zakresie komunikacji i rozpowszechniania informacji w ramach systemu integracji rejestrów;

d) specyfikację techniczną określającą metody wymiany informacji między rejestrem, w którym wpisana jest spółka, a rejestrem, w którym wpisany jest oddział, o których mowa w art. 20, 28a, 28c, 30a i 34;

e) szczegółowy wykaz danych, które mają być przekazywane do celów wymiany informacji między rejestrami, o których mowa w art. 20, 28a, 28c, 30a i 34;

ea) szczegółowy wykaz danych, które mają być przekazywane do celów wymiany informacji między rejestrami i do celów ujawniania, zgodnie z art. 86g, 86n, 86p, 123, 127a, 130, 160g, 160n i 160p;

f) specyfikację techniczną określającą strukturę komunikatu w standardowym formacie do celów wymiany informacji między rejestrami, platformą i portalem;

g) specyfikację techniczną określającą zestaw danych niezbędnych platformie do realizacji jej funkcji, jak również metodę przechowywania, wykorzystywania i ochrony takich danych;

h) specyfikację techniczną określającą strukturę niepowtarzalnego identyfikatora oraz jego zastosowania w komunikacji pomiędzy rejestrami;

i) specyfikację określającą techniczne metody działania systemu integracji rejestrów w odniesieniu do przekazywania i wymiany informacji oraz specyfikację określającą usługi elektroniczne świadczone przez platformę, zapewniające dostarczanie wiadomości w odpowiedniej wersji językowej;

j) zharmonizowane kryteria wyszukiwania za pośrednictwem portalu;

k) warunki dokonywania płatności, uwzględniając dostępne możliwości w zakresie dokonywania płatności, takie jak płatności elektroniczne;

l) szczegóły listy wyjaśniających etykiet danych odnoszących się do informacji i typów dokumentów, o których mowa w art. 14;

m) techniczne warunki dostępności usług świadczonych przez system integracji rejestrów;

n) procedurę i wymogi techniczne dotyczące połączenia opcjonalnych punktów dostępu z platformą, o której mowa w art. 22;

o) szczegółowe sposoby i szczegóły techniczne dotyczące wymiany między rejestrami informacji, o których mowa w art. 13i.

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 164 ust. 2.

Komisja przyjmuje akty wykonawcze zgodnie z lit. d), e), n) i o) do dnia 1 lutego 2021 r. Komisja przyjmuje akty wykonawcze, o których mowa w lit. ea) do dnia 2 lipca 2021 r.

Artykuł 25

Finansowanie

1. Ustanowienie i przyszły rozwój platformy oraz dostosowania do portalu wynikające z niniejszej dyrektywy są finansowane z budżetu ogólnego Unii.

2. Utrzymanie i funkcjonowanie platformy jest finansowane z budżetu ogólnego Unii i może być współfinansowane z opłat za dostęp do systemu integracji rejestrów pobieranych od jego indywidualnych użytkowników. Niniejszy ustęp w żaden sposób nie wpływa na opłaty pobierane na szczeblu krajowym.

3. Komisja może przyjąć – w drodze aktów delegowanych i zgodnie z art. 163 – przepisy dotyczące ewentualnego współfinansowania platformy z pobieranych opłat i w takim przypadku – dotyczące wysokości opłat pobieranych od indywidualnych użytkowników zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu.

4. Opłaty nałożone zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla ewentualnych opłat pobieranych przez państwa członkowskie za udostępnienie dokumentów i informacji, o których mowa w art. 19 ust. 1.

5. Opłat nałożonych zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu nie pobiera się za udostępnienie informacji, o których mowa w art. 19 ust. 2 lit. a), b) i c).

6. Każde państwo członkowskie ponosi koszty dostosowania swoich rejestrów krajowych, jak również koszty ich utrzymania i funkcjonowania wynikające z niniejszej dyrektywy.

Artykuł 26

Informacje dotyczące pism i formularzy zamówień

Państwa członkowskie wymagają, by pisma i formularze zamówień w formie papierowej lub innej zawierały następujące informacje:

a) informacje niezbędne do określenia rejestru, w którym przechowywana jest dokumentacja, o której mowa w art. 16, wraz z numerem spółki w tym rejestrze;

b) formę prawną spółki, miejsce jej siedziby oraz, w stosownych przypadkach, fakt, że spółka znajduje się w likwidacji.

Jeśli w tych dokumentach znajduje się wzmianka o kapitale spółki, odniesienie dotyczy kapitału objętego i wpłaconego.

Państwa członkowskie wymagają, by na stronach internetowych spółek znajdowały się co najmniej informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, oraz, w stosownych przypadkach, odniesienie do kapitału objętego i wpłaconego.

Artykuł 27

Osoby dopełniające formalności związanych z ujawnieniem

Każde państwo członkowskie określa osoby mające dopełnić formalności związanych z ujawnieniem.

Artykuł 28

Sankcje

Państwa członkowskie przewidują odpowiednie sankcje co najmniej w przypadku:

a) braku ujawnienia dokumentów księgowych zgodnie z wymogiem art. 14 lit. f);

b) braku w dokumentach handlowych lub na którejkolwiek ze stron internetowych spółki obowiązkowych informacji przewidzianych w art. 26.

Sekcja 2

Zasady rejestracji i ujawniania mające zastosowanie do oddziałów spółek z innych państw członkowskich

Artykuł 28a

Rejestracja oddziałów przez internet

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestracji w państwie członkowskim oddziału spółki podlegającej prawu innego państwa członkowskiego można było dokonać w pełni przez internet, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed organem lub osobą lub podmiotem, upoważnionymi na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów rozpatrywania wniosku o rejestrację oddziałów, z zastrzeżeniem art. 13b ust. 4 i odpowiednio art. 13g ust. 8.

2. Państwa członkowskie ustanawiają szczegółowe zasady dotyczące rejestracji oddziałów przez internet, w tym zasady dotyczące dokumentów i informacji, które należy przedłożyć właściwemu organowi. W ramach tych zasad państwa członkowskie zapewniają możliwość dokonania rejestracji przez internet poprzez złożenie informacji lub dokumentów w formie elektronicznej, w tym elektronicznych kopii dokumentów i informacji, o których mowa w art. 16a ust. 4, lub poprzez wykorzystanie informacji lub dokumentów, które wcześniej przedłożono do rejestru.

3. Zasady, o których mowa w ust. 2, dotyczą co najmniej:

a) procedur mających na celu zapewnienie, aby wnioskodawcy mieli niezbędną zdolność prawną oraz byli upoważnieni do reprezentowania spółki;

b) środków sprawdzania tożsamości osoby lub osób rejestrujących oddział lub ich przedstawicieli;

c) wymogów dotyczących korzystania przez wnioskodawców z usług zaufania, o których mowa w rozporządzeniu (UE) nr 910/2014.

4. Zasady, o których mowa w ust. 2, mogą również określać, że procedury będą służyły:

a) sprawdzeniu zgodności z prawem przedmiotu działalności oddziału;

b) sprawdzeniu zgodności z prawem nazwy oddziału;

c) sprawdzeniu zgodności z prawem dokumentów i informacji złożonych do celów rejestracji oddziału;

d) wprowadzenia wymogu udziału notariusza lub innej osoby lub podmiotu, zaangażowanych w proces rejestracji oddziału na mocy obowiązujących przepisów krajowych.

5. Państwa członkowskie mają możliwość sprawdzenia informacji dotyczących spółki za pośrednictwem systemu integracji rejestrów podczas rejestracji oddziału spółki utworzonego w innym państwie członkowskim.

Państwa członkowskie nie uzależniają rejestracji oddziału przez internet od uzyskania licencji ani zezwolenia przed dokonaniem rejestracji oddziału, chyba że taki warunek jest niezbędny do celów właściwego nadzoru zgodnie z prawem krajowym nad określoną działalnością.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestracja oddziału przez internet została zakończona w terminie 10 dni roboczych od dopełnienia wszystkich formalności, w tym otrzymania wszystkich niezbędnych dokumentów i informacji zgodnych z prawem krajowym przez organ lub osobę lub podmiot, upoważnione na mocy prawa krajowego do zajmowania się którymkolwiek z aspektów rejestracji oddziału.

Jeżeli rejestracja oddziału w terminie, o którym mowa w niniejszym ustępie, nie jest możliwa, państwa członkowskie zapewniają, aby wnioskodawca został poinformowany o przyczynach opóźnienia.

7. Po zarejestrowaniu oddziału spółki utworzonego zgodnie z przepisami innego państwa członkowskiego rejestr państwa członkowskiego, w którym zarejestrowany jest ten oddział, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów powiadamia o zarejestrowaniu oddziału państwo członkowskie, w którym zarejestrowana jest spółka. Państwo członkowskie, w którym zarejestrowana jest spółka, potwierdza otrzymanie takiego powiadomienia i niezwłocznie wpisuje informacje do swojego rejestru.

Artykuł 28b

Składanie przez internet dokumentów i informacji dotyczących oddziałów

1. Państwa członkowskie zapewniają możliwość składania przez internet dokumentów i informacji, o których mowa w art. 30, lub zgłaszania ich zmiany, w terminie przewidzianym w prawie państwa członkowskiego, w którym utworzono oddział. Państwa członkowskie zapewniają, by można było tego dokonać w pełni przez internet, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed organem lub osobą lub podmiotem, upoważnionymi na mocy prawa krajowego do zajmowania się składaniem przez internet dokumentów i informacji, z zastrzeżeniem przepisów art. 13b ust. 4 i odpowiednio art. 13g ust. 8.

2. Art. 28a ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do składania przez internet dokumentów i informacji dotyczących oddziałów.

3. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby niektóre lub wszystkie dokumenty i informacje, o których mowa w ust. 1, były składane wyłącznie przez internet.

Artykuł 28c

Zamknięcie oddziałów

Państwa członkowskie zapewniają, by po otrzymaniu dokumentów i informacji, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. h), rejestr państwa członkowskiego, w którym zarejestrowany jest oddział spółki, informował za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestr państwa członkowskiego, w którym zarejestrowana jest spółka, że jej oddział został zamknięty i wykreślony z rejestru. Rejestr państwa członkowskiego, w którym zarejestrowana jest spółka, potwierdza otrzymanie takiego zgłoszenia również za pośrednictwem tego systemu i niezwłocznie wpisuje tę informację.

Artykuł 29

Ujawnianie dokumentów i informacji dotyczących oddziału

1. Dokumenty i informacje dotyczące oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez spółki wymienione w załączniku II podlegające prawu innego państwa członkowskiego, są ujawniane według prawa państwa członkowskiego, w którym oddział ma siedzibę, zgodnie z art. 16.

2. Jeżeli wymogi dotyczące jawności informacji spoczywające na oddziale odbiegają od wymogów dotyczących jawności spoczywających na spółce, w odniesieniu do czynności dokonywanych z oddziałem wymagania dotyczące jawności spoczywające na oddziale mają pierwszeństwo.

3. Dokumenty i informacje, o których mowa w art. 30 ust. 1, są udostępniane publicznie za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. Art. 18 i art. 19 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby oddziały miały niepowtarzalny identyfikator umożliwiający ich jednoznaczną identyfikację w komunikacji między rejestrami za pośrednictwem systemu integracji rejestrów. Ten niepowtarzalny identyfikator obejmuje co najmniej elementy umożliwiające identyfikację państwa członkowskiego rejestru, krajowego rejestru pochodzenia i numeru wpisu oddziału do tego rejestru oraz, w stosownych przypadkach, pewnych cech służących unikaniu błędów w identyfikacji.

Artykuł 30

Dokumenty i informacje podlegające ujawnieniu

1. Obowiązek ujawniania przewidziany w art. 29 obejmuje jedynie następujące dokumenty i informacje:

a) adres oddziału;

b) określenie działalności oddziału;

c) rejestr, w którym prowadzone są akta rejestrowe spółki, o których mowa w art. 16, oraz numer jej wpisu do rejestru;

d) firmę i formę prawną spółki oraz nazwę oddziału, jeżeli różni się od firmy spółki;

e) powołanie, zakończenie sprawowania funkcji oraz dane osób, które mają prawo reprezentowania spółki wobec osób trzecich oraz w postępowaniach sądowych;

– w charakterze organów spółki albo członków takich organów, powołanych według prawa, zgodnie z informacjami ujawnionymi przez spółkę na podstawie art. 14 lit. d),

– w charakterze stałych przedstawicieli spółki w zakresie działalności oddziału ze wskazaniem zakresu ich uprawnień;

f) – rozwiązanie spółki, powołanie likwidatorów, informacje ich dotyczące oraz ich uprawnienia oraz zamknięcie postępowania likwidacyjnego zgodnie z informacjami ujawnionymi przez spółkę na podstawie art. 14 lit. h), j), i k),

– postępowanie upadłościowe, układowe albo inne podobne postępowanie, któremu podlega spółka;

g) dokumenty księgowe zgodnie z art. 31;

h) zamknięcie oddziału.

2. Państwo członkowskie, w którym oddział został utworzony, może określić, że ujawnianie, o którym mowa w art. 29, obejmuje:

a) podpisy osób, o których mowa w ust. 1 lit. e) i f) niniejszego artykułu;

b) akt założycielski, umowę spółki i statut, jeżeli są zawarte w oddzielnych dokumentach, zgodnie z art. 14 lit. a)–c) wraz ze zmianami tych dokumentów;

c) zaświadczenie z rejestru, o którym mowa w ust. 1 lit. c) niniejszego artykułu, odnoszące się do istnienia spółki;

d) wskazanie zabezpieczeń ustanowionych na mieniu spółki znajdującym się w tym państwie członkowskim, o ile to ogłoszenie wpływa na ważność tych zabezpieczeń.

Artykuł 30a

Zmiany w dokumentach i informacjach spółki

Państwo członkowskie, w którym zarejestrowana jest spółka, niezwłocznie powiadamia za pośrednictwem systemu integracji rejestrów państwo członkowskie, w którym zarejestrowany jest oddział spółki, jeżeli zgłoszono zmiany w odniesieniu do któregokolwiek z następujących elementów:

a) nazwa spółki;

b) siedziba spółki;

c) numer wpisu spółki do rejestru;

d) forma prawna spółki;

e) dokumenty i informacje, o których mowa w art. 14 lit. d) i f).

Po otrzymaniu powiadomienia, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, rejestr, w którym zarejestrowany jest oddział, potwierdza za pośrednictwem systemu integracji rejestrów otrzymanie takiego powiadomienia i zapewnia, aby dokumenty i informacje, o których mowa w art. 30 ust. 1, niezwłocznie zaktualizowano.

Artykuł 31

Ograniczenia obowiązkowego ujawnienia dokumentów księgowych

Obowiązkowe ujawnienie przewidziane w art. 30 ust. 1 lit. g) dotyczy tylko dokumentów księgowych spółki, które zostały sporządzone, poddane kontroli i ujawnione według prawa państwa członkowskiego, któremu podlega spółka zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/43/WE (³¹) i dyrektywą 2013/34/UE.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że obowiązek ujawniania dokumentów księgowych, o których mowa w art. 30 ust. 1 lit. g), można uznać za spełniony dzięki ujawnianiu danych w rejestrze państwa członkowskiego, w którym zarejestrowana jest spółka, zgodnie z art. 14 lit. f).

Artykuł 32

Język ujawnienia i tłumaczenie ujawnianych dokumentów

Państwo członkowskie, w którym oddział został utworzony, może postanowić, że ogłoszenie dokumentów określonych w art. 30 ust. 2 lit. b) i w art. 31 ma nastąpić w innym języku urzędowym Unii i że tłumaczenie tych dokumentów ma być poświadczone.

Artykuł 33

Ujawnienie w przypadku wielu oddziałów w państwie członkowskim

Jeżeli w państwie członkowskim spółka utworzyła więcej niż jeden oddział, ujawnienie, o którym mowa w art. 30 ust. 2 lit. b) i w art. 31, może być dokonane w rejestrze jednego z tych oddziałów według wyboru spółki.

W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym, obowiązkowe ujawnienie przez inne oddziały obejmuje wskazanie rejestru oddziału, w którym dokonano ujawnienia, oraz numer wpisu tego oddziału do rejestru.

Artykuł 34

Informacje o wszczęciu i zakończeniu postępowania likwidacyjnego lub upadłościowego oraz o wykreśleniu spółki z rejestru

1. Art. 20 stosuje się odpowiednio do rejestru spółki i do rejestru oddziału.

2. Państwa członkowskie określają procedurę, jaka ma być stosowana po otrzymaniu informacji, o których mowa w art. 20 ust. 1 i 2. Procedura ta zapewnia, by w przypadku rozwiązania spółki lub jej wykreślenia z rejestru z innego powodu, z rejestru wykreślono także bez nieuzasadnionej zwłoki oddziały tej spółki.

3. Ust. 2 zdanie drugie nie ma zastosowania do oddziałów spółek, które zostały wykreślone z rejestru w wyniku jakiejkolwiek zmiany formy prawnej danej spółki, połączenia lub podziału, lub transgranicznego przeniesienia jej siedziby.

Artykuł 35

Informacje dotyczące pism i formularzy zamówień

Państwa członkowskie wymagają, by pisma i formularze zamówień używane przez oddział zawierały, poza informacjami wymienionymi w art. 26, oznaczenie rejestru, w którym prowadzone są akta rejestrowe oddziału oraz numer jego wpisu do rejestru.

Sekcja 3

Zasady ujawniania mające zastosowanie do oddziałów spółek z państw trzecich

Artykuł 36

Ujawnianie dokumentów i informacji dotyczących oddziału

1. Dokumenty i informacje dotyczące oddziałów utworzonych w państwie członkowskim przez spółkę, która nie podlega prawu żadnego państwa członkowskiego, ale której forma prawna jest porównywalna do spółek wymienionych w załączniku II, są ujawniane według prawa państwa członkowskiego, w którym oddział został utworzony, jak określono w art. 16.

2. Art. 29 ust. 2 ma zastosowanie.

Artykuł 37

Obowiązkowe dokumenty i informacje podlegające ujawnieniu

Obowiązek ujawniania przewidziany w art. 36 obejmuje co najmniej następujące dokumenty i informacje:

a) adres oddziału;

b) określenie działalności oddziału;

c) prawo państwa właściwego dla spółki;

d) jeżeli prawo tak stanowi, rejestr, w którym spółka jest wpisana, oraz numer jej wpisu do rejestru;

e) akt założycielski, statut i umowa spółki, jeżeli stanowią oddzielne dokumenty oraz wszelkie zmiany tych dokumentów;

f) formę prawną, siedzibę i przedmiot działalności spółki oraz co najmniej raz do roku wysokość objętego kapitału, jeżeli te informacje nie są zawarte w dokumentach, o których mowa w lit. e);

g) firmę spółki oraz nazwę oddziału, jeżeli różni się od firmy spółki;

h) powołanie, zakończenie sprawowania funkcji oraz dane osób, które mają prawo reprezentowania spółki wobec osób trzecich oraz w postępowaniu przed sądem:

– w charakterze organów spółki albo członków takich organów, ustanowionych zgodnie z prawem,

– w charakterze stałych przedstawicieli spółki w zakresie działalności oddziału.

Określa się zakres uprawnień tych osób oraz to, czy mogą one reprezentować spółkę samodzielnie, czy są zobowiązane działać łącznie;

i) – rozwiązanie spółki, powołanie likwidatorów, informacje ich dotyczące oraz ich uprawnienia oraz zamknięcie postępowania likwidacyjnego;

– postępowanie upadłościowe, układowe lub inne podobne postępowanie, któremu podlega spółka;

j) dokumenty księgowe zgodnie z art. 38;

k) zamknięcie oddziału.

Artykuł 38

Ograniczenia obowiązkowego ujawnienia dokumentów księgowych

1. Obowiązkowe ujawnianie przewidziane w art. 37 lit. j) stosuje się do dokumentów księgowych spółki, które zostały sporządzone, poddane kontroli i ujawnione zgodnie z prawem państwa, któremu podlega spółka. Jeżeli nie są one sporządzane zgodnie z dyrektywą 2013/34/UE lub w sposób równoważny, państwa członkowskie mogą wymagać sporządzania i ujawniania dokumentów księgowych odnoszących się do działalności oddziału.

2. Art. 32 i 33 mają zastosowanie.

Artykuł 39

Informacje dotyczące pism i formularzy zamówień

Państwa członkowskie wymagają, by pisma i formularze zamówień używane przez oddział zawierały oznaczenie rejestru, w którym przechowywana jest dokumentacja oddziału oraz numer jego wpisu do rejestru. Jeżeli prawo państwa, któremu podlega spółka, wymaga wpisu do rejestru, podaje się również rejestr, w którym spółka jest wpisana, i numer jej wpisu do rejestru.

Sekcja 4

Zasady dotyczące stosowania i wykonywania

Artykuł 40

Sankcje

Państwa członkowskie określają właściwe sankcje na wypadek braku ujawnienia danych określonych w art. 29, 30, 31, 36, 37 i 38 oraz w przypadku nieumieszczenia na pismach i formularzach zamówień obowiązkowych informacji przewidzianych w art. 35 i 39.

Artykuł 41

Osoby dopełniające formalności związanych z ujawnieniem

Każde państwo członkowskie określa, kto dopełnia formalności związanych z ujawnieniem przewidzianych w sekcji 2 i 3.

Artykuł 42

Wyjątki od przepisów dotyczących ujawnienia dokumentów księgowych mające zastosowanie do oddziałów

1. Art. 31 i 38 nie mają zastosowania do oddziałów utworzonych przez instytucje kredytowe i instytucje finansowe, które są objęte dyrektywą Rady 89/117/EWG (³²).

2. Aż do kolejnej koordynacji państwa członkowskie mogą nie stosować art. 31 i 38 do oddziałów utworzonych przez spółki ubezpieczeniowe.

Artykuł 43

(uchylony)

ROZDZIAŁ IV

Utrzymanie i zmiany kapitału

Sekcja 1

Wymogi kapitałowe

Artykuł 44

Przepisy ogólne

1. Środki koordynacji ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących rodzajów spółek wymienionych w załączniku I.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu przepisów niniejszego rozdziału do spółek inwestycyjnych o zmiennym kapitale oraz do spółdzielni utworzonych w jednej z form spółek wymienionych w załączniku I. Jeżeli państwa członkowskie korzystają z tej możliwości, nakazują takim spółkom wprowadzanie oznaczeń „spółka inwestycyjna o zmiennym kapitale” lub „spółdzielnia” we wszystkich dokumentach określonych w art. 26.

Artykuł 45

Kapitał minimalny

1. Dla zarejestrowania spółki lub uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności, przepisy państw członkowskich muszą przewidywać, że objęty kapitał nie może wynosić mniej niż 25 000 EUR.

2. Co pięć lat Parlament Europejski i Rada, stanowiąc na wniosek Komisji zgodnie z art. 50 ust. 1 i art. 50 ust. 2 lit. g) Traktatu, badają oraz, jeżeli jest to konieczne, korygują kwotę wymienioną w ust. 1 wyrażoną w euro, biorąc pod uwagę rozwój gospodarczy i pieniężny w Unii oraz tendencje zmierzające do umożliwienia jedynie dużym i średnim przedsiębiorstwom przyjmowania jednej z form spółek wymienionych w załączniku I.

Artykuł 46

Aktywa

W skład objętego kapitału mogą wchodzić jedynie aktywa dające się wycenić. Jednakże do aktywów tych nie zalicza się zobowiązania do wykonania pracy lub świadczenia usług.

Artykuł 47

Cena emisji akcji

Akcje nie mogą być emitowane po cenie niższej niż ich wartość nominalna lub, w przypadku braku wartości nominalnej, poniżej ich wartości księgowej.

Jednakże państwa członkowskie mogą zezwolić osobom, które zawodowo zajmują się emisją akcji, na zapłatę ceny niższej od całkowitej ceny akcji przez nich subskrybowanych podczas tej procedury.

Artykuł 48

Pokrycie akcji emitowanych w zamian za wkłady

Akcje emitowane w zamian za wkłady pokrywa się w momencie utworzenia spółki lub w chwili uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności w stopniu nie niższym niż 25 % ich wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

Jednakże w przypadku gdy akcje emitowane są w zamian za wkłady niepieniężne w chwili utworzenia spółki lub uzyskania zezwolenia na rozpoczęcie działalności, pokrywa się je całkowicie w terminie pięciu lat od chwili jej utworzenia lub uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności.

Sekcja 2

Gwarancje dotyczące ustawowego kapitału

Artykuł 49

Sprawozdanie biegłych rewidentów dotyczące wkładów niepieniężnych

1. Wszelkie wkłady niepieniężne stanowią przedmiot sprawozdania sporządzonego przed utworzeniem spółki lub otrzymaniem zezwolenia na rozpoczęcie działalności przez jednego lub wielu niezależnych biegłych rewidentów wyznaczonych lub upoważnionych przez organ administracyjny lub sądowy. Zgodnie z przepisami każdego z państw członkowskich takimi biegłymi rewidentami mogą być osoby fizyczne, osoby prawne, spółki lub przedsiębiorcy.

2. Sprawozdanie biegłych rewidentów, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej opis każdego z wkładów, jak również zastosowanej metody wyceny, oraz wskazują, czy wartość ustalona przy przyjętej metodzie odpowiada co najmniej liczbie i wartości nominalnej, lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej i, o ile ma to miejsce, nadwyżki emisyjnej akcji przeznaczonych do emisji w zamian za te wkłady.

3. Sprawozdanie biegłych rewidentów ogłasza się w sposób określony przepisami każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

4. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu niniejszego artykułu w przypadku gdy 90 % wartości nominalnej lub, w razie jej braku, 90 % wartości księgowej wszystkich akcji jest wyemitowanych w zamian za wkłady niepieniężne wniesione przez jedną lub więcej spółek oraz w przypadku gdy zostaną spełnione następujące warunki:

a) w odniesieniu do spółki, do której wnoszone są wkłady, osoby, o których mowa w art. 4 lit. i), uzgodniły, że rezygnują ze sporządzenia sprawozdania biegłych rewidentów;

b) uzgodnienie takie zostało ogłoszone zgodnie z ust. 3;

c) spółki wnoszące takie wkłady dysponują rezerwami, na których wypłaty przepisy lub statut nie pozwalają i których wysokość jest co najmniej równa wartości nominalnej lub, w razie jej braku, wartości księgowej akcji wyemitowanych w zamian za wkłady niepieniężne;

d) spółki wnoszące wkłady udzielają gwarancji aż do wysokości wskazanej w lit. c) za długi spółki, do której wniesiono wkłady, o ile długi powstały pomiędzy chwilą wyemitowania akcji w zamian za wkłady niepieniężne a upływem jednego roku od ogłoszenia rocznych sprawozdań finansowych tej spółki odnoszących się do roku obrotowego, w czasie którego wkłady zostały wniesione. Jakiekolwiek zbycie takich akcji w tym okresie jest zakazane;

e) gwarancja, o której mowa w lit. d), została ogłoszona zgodnie z ust. 3; oraz

f) spółki wnoszące te wkłady umieszczają w rezerwie kwotę równą wartości wskazanej w lit. c), która może być wypłacona dopiero po upływie trzech lat od momentu ogłoszenia rocznych sprawozdań finansowych spółki, do której wkłady zostały wniesione, a odnoszących się do roku obrotowego, podczas którego wkłady zostały wniesione, lub, o ile ma to miejsce, dopiero później, kiedy wszystkie roszczenia objęte gwarancją, o której mowa w lit. d), i przedstawione we wskazanym tam okresie, zostaną zaspokojone.

5. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu niniejszego artykułu w przypadku tworzenia nowej spółki przez połączenie lub podział, jeśli sporządzono sprawozdanie jednego lub więcej niezależnych biegłych w sprawie planu połączenia lub podziału.

W przypadku gdy państwa członkowskie zadecydują o stosowaniu niniejszego artykułu w przypadkach, o których mowa w akapicie pierwszym, mogą postanowić, aby sprawozdanie sporządzone na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu i sprawozdanie jednego lub wielu niezależnych biegłych rewidentów w sprawie planu połączenia lub podziału mogły być sporządzone przez tego samego biegłego rewidenta lub tych samych biegłych rewidentów.

Artykuł 50

Odstępstwo od wymogu sprawozdania biegłych rewidentów

1. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 49 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu niepieniężnego są zbywalne papiery wartościowe zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 44 dyrektywy 2014/65/UE Parlamentu Europejskiego i Rady (³⁴) lub instrumenty rynku pieniężnego zdefiniowane w art. 4 ust. 1 pkt 17 tej dyrektywy, a wartość tych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego jest obliczana według średniej ceny ważonej, po której były one przedmiotem obrotu na jednym lub wielu rynkach regulowanych zdefiniowanych w art. 4 ust. 1 pkt 21 tej dyrektywy w odpowiednio długim okresie, który zostanie określony w prawie krajowym, poprzedzającym datę faktycznego wniesienia odpowiedniego wkładu niepieniężnego.

Jednakże w przypadku gdy na cenę tę wpłynęły wyjątkowe okoliczności, które znacząco zmieniłyby wartość aktywów w dacie ich faktycznego wniesienia, w tym również w przypadkach, gdy rynek takich zbywalnych papierów wartościowych lub instrumentów rynku pieniężnego stracił płynność, dokonuje się ponownej wyceny z inicjatywy i na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego.

Na użytek takiej ponownej wyceny stosuje się art. 49 ust. 1, 2 i 3.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 49 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu niepieniężnego są aktywa inne niż zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, w stosunku do których uprawniony niezależny biegły rewident wydał już opinię na temat ich wartości godziwej i kiedy spełnione są następujące warunki:

a) wartość godziwa jest ustalana na dzień przypadający nie wcześniej niż 6 miesięcy przed datą faktycznego wniesienia wkładu; oraz

b) wycena została przeprowadzona zgodnie z ogólnie przyjętymi standardami i zasadami wyceny obowiązującymi w państwie członkowskim, stosowanymi w odniesieniu do rodzaju aktywów mających stanowić przedmiot wkładu.

W przypadku wystąpienia nowych okoliczności kwalifikujących, które zasadniczo zmieniłyby wartość godziwą aktywów w dacie ich faktycznego wniesienia, dokonuje się ponownej wyceny z inicjatywy i na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego.

Na użytek ponownej wyceny, o której mowa w akapicie drugim, stosuje się art. 49 ust. 1, 2 i 3.

W przypadku braku takiej ponownej wyceny, jeden lub większa liczba akcjonariuszy, posiadających łączny udział wynoszący przynajmniej 5 % objętego kapitału spółki w dniu podjęcia decyzji o podwyższeniu kapitału, może zażądać przeprowadzenia wyceny przez niezależnego biegłego rewidenta; w tym przypadku stosuje się art. 49 ust. 1, 2 i 3.

Taki akcjonariusz lub akcjonariusze mogą złożyć wniosek aż do dnia faktycznego wniesienia wkładu, pod warunkiem że w dniu złożenia takiego wniosku posiadają oni nadal, tak jak w dniu podjęcia decyzji o podwyższeniu kapitału, łączny udział wynoszący przynajmniej 5 % objętego kapitału spółki.

3. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 49 ust. 1, 2 i 3 w przypadku, gdy na podstawie decyzji organu administrującego lub zarządzającego przedmiotem wkładu niepieniężnego są aktywa inne niż zbywalne papiery wartościowe i instrumenty rynku pieniężnego, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, których wartość godziwa wynika z wartości poszczególnych aktywów, określonej w sprawozdaniu finansowym za poprzedni rok obrotowy, pod warunkiem że sprawozdanie finansowe zostało poddane kontroli zgodnie z dyrektywą 2006/43/WE.

Ust. 2 akapity od drugiego do piątego niniejszego artykułu stosuje się odpowiednio.

Artykuł 51

Wkład niepieniężny bez sprawozdania biegłych rewidentów

1. W przypadku gdy wkład niepieniężny, o którym mowa w art. 50, zostaje wniesiony bez sprawozdania biegłego rewidenta, o którym mowa w art. 49 ust. 1, 2 i 3, oprócz wymogów określonych w art. 4 lit. h) i w terminie jednego miesiąca od daty faktycznego wniesienia wkładu, ogłasza się oświadczenie zawierające następujące informacje:

a) opis wkładu niepieniężnego;

b) jego wartość, źródło tej wyceny oraz, w stosownych przypadkach, metodę wyceny;

c) oświadczenie, czy uzyskana wartość odpowiada przynajmniej liczbie, wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej oraz, w stosownych przypadkach, nadwyżce emisyjnej akcji przeznaczonych do emisji w zamian za taki wkład; oraz

d) oświadczenie o braku nowych okoliczności kwalifikujących w odniesieniu do pierwotnej wyceny.

Ogłoszenia oświadczenia dokonuje się w sposób określony w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

2. W przypadku gdy proponuje się wniesienie wkładu niepieniężnego bez sprawozdania biegłego rewidenta, o którym mowa w art. 49 ust. 1, 2 i 3, w odniesieniu do proponowanego podwyższenia kapitału, które ma zostać dokonane zgodnie z art. 68 ust. 2, publikuje się ogłoszenie zawierające datę podjęcia decyzji o podwyższeniu i informacje wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu, w sposób określony w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16, przed faktycznym wniesieniem aktywów w formie wkładu niepieniężnego. W tym przypadku oświadczenie zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu ogranicza się do stwierdzenia, że od dnia opublikowania powyższego ogłoszenia nie wystąpiły żadne nowe okoliczności kwalifikujące.

3. Każde z państw członkowskich zapewnia odpowiednie gwarancje zapewniające zgodność z procedurą określoną w art. 50 oraz w niniejszym artykule, w przypadku gdy wkład niepieniężny jest wnoszony bez sprawozdania biegłego rewidenta, o którym mowa w art. 49 ust. 1, 2 i 3.

Artykuł 52

Znaczące nabycie po utworzeniu spółki lub uzyskaniu przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności

1. Nabycie przez spółkę jakiegokolwiek aktywu należącego do osoby lub spółki, o których mowa w art. 4 lit. i), za równowartość co najmniej jednej dziesiątej objętego kapitału, jest przedmiotem badania i ogłoszenia w sposób przewidziany w art. 49 ust. 1, 2 i 3 oraz wymaga zatwierdzenia przez walne zgromadzenie, o ile to nabycie nastąpiło przed upływem okresu, przewidzianego przez prawo krajowe, wynoszącego co najmniej dwa lata, licząc od momentu utworzenia spółki lub uzyskania przez nią zezwolenia na rozpoczęcie działalności.

Art. 50 i 51 stosuje się odpowiednio.

Państwa członkowskie mogą również wymagać stosowania tych przepisów, o ile te aktywa należą do akcjonariusza lub jakiejkolwiek innej osoby.

2. Ust. 1 nie ma zastosowania do nabycia dokonywanego w ramach bieżącej działalności spółki, do nabycia z inicjatywy lub pod nadzorem organu administracyjnego lub sądowego ani do nabycia dokonywanego na giełdzie papierów wartościowych.

Artykuł 53

Obowiązek wniesienia wkładów przez akcjonariuszy

Z zastrzeżeniem przepisów dotyczących obniżenia objętego kapitału, akcjonariusze nie mogą być zwolnieni z obowiązku wniesienia wkładów.

Artykuł 54

Gwarancje na wypadek przekształcenia

Do momentu późniejszej koordynacji przepisów krajowych, państwa członkowskie podejmą niezbędne środki, aby zapewnić co najmniej gwarancje tożsame z tymi przewidzianymi w art. 3–6 i art. 45–53 na wypadek przekształcenia spółki innego rodzaju w spółkę akcyjną.

Artykuł 55

Zmiana statutu lub aktu założycielskiego

Art. 3–6 i art. 45–54 pozostają bez uszczerbku dla przepisów państw członkowskich w zakresie kompetencji i procedury odnoszących się do zmian statutu lub aktu założycielskiego.

Sekcja 3

Zasady dotyczące wypłat

Artykuł 56

Ogólne zasady dotyczące wypłat

1. Z wyjątkiem przypadku obniżenia objętego kapitału, nie mogą być dokonywane wypłaty na rzecz akcjonariuszy, jeżeli w dacie zamknięcia ostatniego roku obrotowego aktywa netto wynikające z rocznego sprawozdania finansowego spółki są lub stałyby się w następstwie takich wypłat niższe od wysokości objętego kapitału powiększonego o rezerwy, których prawo lub statut spółki nie pozwalają wypłacać.

2. Wysokość objętego kapitału, o którym mowa w ust. 1, jest pomniejszona o wysokość objętego kapitału, co do którego spółka nie wezwała do zapłaty, o ile ten ostatni nie jest zaksięgowany w bilansie po stronie aktywów.

3. Wysokość wypłat dokonanych na rzecz akcjonariuszy nie może przekraczać zysku za ostatni rok obrotowy powiększonego o zysk przeniesiony, jak również o wypłaty z rezerw utworzonych w tym celu i pomniejszonego o przeniesione straty, jak również o kwoty umieszczone w rezerwie zgodnie z prawem lub statutem.

4. Termin „wypłata” użyty w ust. 1 i 3 obejmuje w szczególności wypłatę dywidend i odsetek od akcji.

5. Jeżeli przepisy państwa członkowskiego dopuszczają wypłatę zaliczek na poczet dywidend, zastosowanie mają przynajmniej następujące warunki:

a) sporządzono wyciągi ze stanu konta wskazujące na to, że fundusze przeznaczone do wypłaty są wystarczające;

b) kwoty do wypłaty nie mogą przekraczać zysku całkowitego uzyskanego od końca ostatniego roku obrotowego, za który sporządzono roczne sprawozdanie finansowe, powiększonego o zyski przeniesione, jak również o wypłaty z rezerw utworzonych w tym celu oraz pomniejszone o straty poniesione, a także o kwoty umieszczone w rezerwie zgodnie z wymogami prawa lub statutu.

6. Ust. 1–5 nie naruszają przepisów państw członkowskich odnoszących się do podwyższenia objętego kapitału przez kapitalizację rezerw.

7. Przepisy państwa członkowskiego mogą przewidywać odstępstwa od ust. 1 w przypadku spółek inwestycyjnych o stałym kapitale.

Na użytek niniejszego ustępu termin „spółka inwestycyjna o stałym kapitale” oznacza tylko spółki:

a) których wyłącznym przedmiotem działalności jest inwestowanie własnych funduszy w różnego rodzaju akcje, udziały, nieruchomości lub inne aktywa, mając jedynie w celu rozłożenia ryzyka inwestycyjnego oraz zapewnienie akcjonariuszom korzyści wynikających z zarządzania ich aktywami; oraz

b) których akcje oferowane są w drodze publicznej subskrypcji.

W zakresie, w jakim państwa członkowskie korzystają z tej możliwości:

a) nakładają one na takie spółki obowiązek umieszczenia terminu „spółka inwestycyjna” na wszystkich dokumentach, o których mowa w art. 26;

b) zakazują one spółce tego rodzaju, której aktywa netto są niższe od wysokości określonej w ust. 1, dokonywania wypłat na rzecz akcjonariuszy, jeżeli w dniu zamknięcia ostatniego roku obrotowego całkowita wartość aktywów spółki wynikająca z rocznego sprawozdania finansowego jest lub stałaby się w następstwie takiej wypłaty 1,5 raza niższa od całkowitej wysokości zadłużenia spółki względem wierzycieli, jaka wynika z rocznego sprawozdania finansowego; oraz

c) nakładają one na taką spółkę, która dokonuje wypłaty i której aktywa netto są niższe od kwoty określonej w ust. 1, obowiązek załączenia o tym odpowiedniej wzmianki w rocznym sprawozdaniu finansowym.

Artykuł 57

Zwrot wypłat dokonanych niezgodnie z prawem

Akcjonariusze, którzy otrzymali wypłaty dokonane z naruszeniem art. 56, zwracają je, jeżeli spółka wykaże, że akcjonariusze ci wiedzieli o nieprawidłowości wypłat dokonanych na ich rzecz lub powinni byli o nich wiedzieć biorąc pod uwagę okoliczności.

Artykuł 58

Poważna strata w objętym kapitale

1. W przypadku poważnej straty w objętym kapitale zwołuje się walne zgromadzenie w terminie przewidzianym w przepisach państw członkowskich w celu zbadania, czy zachodzą przesłanki rozwiązania spółki lub istnieje konieczność przyjęcia innego właściwego rozwiązania.

2. Wysokość straty uznawanej za poważną w rozumieniu ust. 1 nie może być określona przez przepisy państw członkowskich na więcej niż połowę objętego kapitału.

Sekcja 4

Zasady nabywania akcji spółki przez nią samą

Artykuł 59

Zakaz obejmowania własnych akcji

1. Akcje spółki nie mogą być obejmowane przez nią samą.

2. Jeżeli akcje spółki zostały objęte przez osobę działającą we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki, obejmującego traktuje się jako działającego na własny rachunek.

3. Osoby lub spółki, o których mowa w art. 4 lit. i), lub, w przypadku podwyższenia objętego kapitału, członkowie organu administrującego lub zarządzającego, są zobowiązani do spłaty akcji objętych z naruszeniem niniejszego artykułu.

Jednakże przepisy państwa członkowskiego mogą przewidywać, że każda taka osoba może zwolnić się z tego obowiązku wykazując brak po swojej stronie winy.

Artykuł 60

Nabywanie własnych akcji

1. Bez uszczerbku dla zasady równego traktowania wszystkich akcjonariuszy będących w takiej samej sytuacji oraz dla rozporządzenia (UE) nr 596/2014, państwa członkowskie mogą zezwolić spółce na nabywanie własnych akcji przez nią samą albo za pośrednictwem osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki. W zakresie, w jakim nabycie takie jest dozwolone, państwa członkowskie zezwalają na jego dokonanie z zastrzeżeniem następujących warunków:

a) upoważnienie jest udzielane przez walne zgromadzenie, które określa warunki i zasady takiego nabycia, a w szczególności maksymalną liczbę akcji do nabycia, okres, na który zostaje udzielone upoważnienie, którego maksymalną długość określa prawo krajowe, przy czym nie może ona przekraczać 5 lat, oraz, w przypadku odpłatnego nabycia, maksymalną i minimalną wysokość zapłaty. Członkowie organu administrującego lub zarządzającego upewniają się, że w momencie dokonywania każdego nabycia objętego upoważnieniem zachowane są warunki, o których mowa w lit. b) i c);

b) nabycia, łącznie z akcjami uprzednio nabytymi przez spółkę i będącymi w jej posiadaniu oraz akcjami nabytymi przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek spółki, nie mogą powodować obniżenia aktywów netto poniżej kwoty, o której mowa w art. 56 ust. 1 i 2; oraz

c) transakcja może obejmować wyłącznie akcje w pełni opłacone.

Ponadto państwa członkowskie mogą również poddać nabycie w rozumieniu akapitu pierwszego któremukolwiek z następujących warunków:

a) wartość nominalna lub, w przypadku jej braku, wartość księgowa nabytych akcji, w tym akcji nabytych uprzednio przez spółkę i będących w jej posiadaniu oraz akcji nabytych przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek spółki, nie przekracza wysokości, która zostanie określona przez państwa członkowskie; wysokość ta nie może być niższa niż 10 % objętego kapitału;

b) uprawnienie spółki do nabycia własnych akcji w rozumieniu akapitu pierwszego, maksymalna liczba akcji do nabycia, okres obowiązywania uprawnienia oraz maksymalna lub minimalna wysokość zapłaty są określone w statucie lub akcie założycielskim spółki;

c) spółka wypełnia określone obowiązki sprawozdawcze i informacyjne;

d) od niektórych spółek, określonych przez państwa członkowskie, można żądać umorzenia nabytych akcji, pod warunkiem że kwota równa wartości nominalnej umorzonych akcji zostanie włączona do rezerwy, która nie może być wypłacona akcjonariuszom, z wyjątkiem obniżenia objętego kapitału; rezerwa ta może być wykorzystana wyłącznie w celu podwyższenia objętego kapitału w drodze kapitalizacji rezerw; oraz

e) nabycie akcji pozostaje bez uszczerbku dla zaspokojenia roszczeń wierzycieli.

2. Przepisy państwa członkowskiego mogą przewidywać odstępstwa od ust. 1 akapit pierwszy lit. a) zdanie pierwsze w przypadku gdy nabycie własnych akcji niezbędne jest dla uniknięcia przez spółkę poważnej i bezpośredniej szkody. W tym przypadku najbliższe walne zgromadzenie jest informowane przez organ administrujący lub zarządzający o przyczynach i charakterze dokonanego nabycia, liczbie i wartości nominalnej lub, w razie braku wartości nominalnej, wartości księgowej nabytych akcji, wielkości objętego kapitału przez nie reprezentowanego, jak również o wartości wypłat w zamian za te akcje.

3. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu ust. 1 akapit pierwszy lit. a) zdanie pierwsze do nabycia akcji przez samą spółkę albo przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki, w celu rozdzielenia pomiędzy pracownikami tej spółki lub pracownikami spółki z nią powiązanej. Rozdział takich akcji jest przeprowadzany w ciągu 12 miesięcy od momentu nabycia tych akcji.

Artykuł 61

Odstępstwa od zasad dotyczących nabywania własnych akcji

1. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 60:

a) do akcji nabytych w wykonaniu decyzji o obniżeniu kapitału lub w przypadkach, o których mowa w art. 82;

b) do akcji nabytych w drodze sukcesji uniwersalnej aktywów;

c) do akcji całkowicie pokrytych nabytych nieodpłatnie lub nabytych przez banki lub inne instytucje finansowe z tytułu prowizji od nabycia;

d) do akcji nabytych w wykonaniu obowiązków prawnych lub w wyniku orzeczenia sądowego mającego na celu ochronę akcjonariuszy mniejszościowych, w szczególności w przypadku łączenia się, zmiany przedmiotu działalności lub formy spółki, przeniesienia siedziby spółki za granicę lub wprowadzenie ograniczeń w przenoszeniu udziałów;

e) do akcji nabytych od akcjonariusza w przypadku braku pokrycia;

f) do akcji nabytych w celu przyznania akcjonariuszom mniejszościowym odszkodowania w spółkach powiązanych;

g) do akcji całkowicie pokrytych, nabytych w wyniku orzeczenia sądu w celu zaspokojenia wierzytelności spółki wobec właściciela tych akcji; oraz

h) do akcji całkowicie pokrytych wyemitowanych przez spółkę inwestycyjną o stałym kapitale w rozumieniu art. 56 ust. 7 akapit drugi i nabytych na żądanie inwestorów przez tę spółkę lub przez spółkę z nią powiązaną. Art. 56 ust. 7 akapit trzeci lit. a) ma zastosowanie. Takie nabycia nie mogą prowadzić do obniżenia aktywów netto poniżej wysokości objętego kapitału, powiększonego o rezerwy, co do których prawo ustanawia zakaz wypłat.

2. Akcje nabyte w przypadkach wymienionych w ust. 1 lit. b)–g) zbywa się w terminie nie dłuższym niż 3 lata od momentu ich nabycia, chyba że wartość nominalna lub, w razie braku wartości nominalnej, wartość księgowa nabytych akcji, włączając w to akcje, które spółka może nabyć za pośrednictwem osoby działającej we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki, nie przekracza 10 % objętego kapitału.

3. Akcje umarza się, jeżeli nie zostały zbyte w terminie określonym w ust. 2. Przepisy państwa członkowskiego mogą uzależniać takie umorzenie od obniżenia objętego kapitału do odpowiedniej wysokości. Takie obniżenie nakazuje się w razie gdy nabycie akcji podlegających umorzeniu spowodowało, że aktywa netto uległy zmniejszeniu poniżej wysokości określonej w art. 56 ust. 1 i 2.

Artykuł 62

Skutki nabycia własnych akcji niezgodnie z prawem

Akcje nabyte z naruszeniem art. 60 i 61 zbywa się w terminie 1 roku od dnia ich nabycia. W razie braku ich zbycia w tym terminie stosuje się art. 61 ust. 3.

Artykuł 63

Posiadanie własnych akcji i roczne sprawozdanie w przypadku objęcia własnych akcji

1. W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego pozwalają na nabywanie przez spółkę jej własnych akcji przez nią samą albo przez osobę działającą we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki, zawsze uzależnia się posiadanie tych akcji od spełnienia co najmniej następujących warunków:

a) wśród praw związanych z tymi akcjami, prawo głosu wynikające z własnych akcji musi być w każdym przypadku zawieszone;

b) jeżeli te akcje są zaksięgowane po stronie aktywów w bilansie, zostaje wprowadzona po stronie pasywów nienaruszalna rezerwa tej samej wysokości.

2. Jeżeli przepisy państwa członkowskiego pozwalają spółce nabyć jej własne akcje przez nią samą albo przez osobę działającą we własnym imieniu, ale na rachunek spółki, muszą wymagać, aby roczne sprawozdanie zawierało co najmniej:

a) powody nabycia dokonanego podczas roku obrotowego;

b) liczbę i wartość nominalną lub, w razie braku wartości nominalnej, wartość księgową akcji nabytych i zbytych podczas roku obrotowego, jak również określenie części objętego kapitału, którą one reprezentują;

c) w przypadku nabycia lub zbycia odpłatnego, cenę tych akcji;

d) liczbę i wartość nominalną lub, w razie braku wartości nominalnej, wartość księgową wszystkich akcji nabytych przez spółkę i znajdujących się w jej posiadaniu, jak również część objętego kapitału, którą one reprezentują.

Artykuł 64

Pomoc finansowa spółki w celu nabycia jej własnych akcji przez osobę trzecią

1. W przypadku gdy państwa członkowskie zezwalają spółce na bezpośrednie albo pośrednie dokonywanie zaliczkowych wypłat, udzielanie pożyczek lub ustanawianie zabezpieczeń w celu nabycia jej własnych akcji przez osobę trzecią, uzależniają one takie transakcje od spełnienia warunków określonych w ust. 2–5.

2. Transakcji dokonuje się na odpowiedzialność organu administrującego lub zarządzającego na rzetelnych warunkach rynkowych, szczególnie w odniesieniu do odsetek otrzymywanych przez spółkę oraz w odniesieniu do zabezpieczeń ustanowionych na rzecz spółki z tytułu pożyczek i zaliczek, o których mowa w ust. 1.

Należycie sprawdza się wypłacalność osoby trzeciej lub, w przypadku transakcji wielostronnych, każdej ze stron.

3. Organ administrujący lub zarządzający przedstawia transakcje do uprzedniej akceptacji walnego zgromadzenia, a walne zgromadzenie działa w tym zakresie zgodnie z zasadami dotyczącymi kworum i większości ustanowionymi w art. 83.

Organ administrujący lub zarządzający przedkłada walnemu zgromadzeniu pisemne sprawozdanie wskazujące:

a) powody transakcji;

b) interes spółki w dokonaniu takiej transakcji;

c) warunki dokonania tej transakcji;

d) ryzyko związane z transakcją w zakresie płynności i wypłacalności spółki; oraz

e) cenę, za jaką osoba trzecia ma dokonać nabycia akcji.

Sprawozdanie to składa się w rejestrze w celu jego ogłoszenia zgodnie z art. 16.

4. Łączna pomoc finansowa przyznawana osobom trzecim nie może w żadnym momencie prowadzić do obniżenia wartości aktywów netto poniżej kwoty określonej w art. 56 ust. 1 i 2, uwzględniając również każde obniżenie wartości aktywów netto, które mogło nastąpić w wyniku nabycia przez spółkę lub na rachunek spółki własnych akcji zgodnie z art. 60 ust. 1.

Spółka umieszcza w bilansie po stronie pasywów niepodlegającą wypłacie rezerwę w wysokości łącznej pomocy finansowej.

5. W przypadku gdy osoba trzecia z pomocą finansową ze strony spółki nabywa własne akcje tej spółki w rozumieniu art. 60 ust. 1 lub subskrybuje akcje wyemitowane w ramach podwyższenia objętego kapitału, takie nabycie lub subskrypcja jest realizowane za godziwą cenę.

6. Ust. 1–5 nie mają zastosowania do transakcji bieżących banków i innych instytucji finansowych, ani transakcji dokonywanych w celu nabycia akcji przez lub dla pracowników spółki lub spółki z nią powiązanej.

Jednakże transakcje te nie mogą spowodować obniżenia aktywów netto spółki poniżej poziomu określonego w art. 56 ust. 1.

7. Ust. 1–5 nie mają zastosowania do transakcji dokonywanych w celu nabycia akcji, określonych w art. 61 ust. 1 lit. h).

Artykuł 65

Dodatkowe gwarancje w przypadku transakcji z podmiotami powiązanymi

W przypadkach gdy poszczególni członkowie organu administrującego lub zarządzającego spółki będącej stroną transakcji, o której mowa w art. 64 ust. 1 niniejszej dyrektywy, lub organu administrującego lub zarządzającego jednostki dominującej w rozumieniu art. 22 dyrektywy 2013/34/UE, lub sama jednostka dominująca, lub osoby działające we własnym imieniu, ale na rachunek członków takich organów lub takich jednostek są jednocześnie stroną takiej transakcji, państwa członkowskie zapewniają za pomocą odpowiednich gwarancji, aby transakcja taka nie była sprzeczna z najlepszym interesem spółki.

Artykuł 66

Przyjmowanie w charakterze zabezpieczenia przez spółkę jej własnych akcji

1. Przyjmowanie w charakterze zabezpieczenia przez spółkę jej własnych akcji przez nią samą albo przez osobę działającą we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki, jest równoważne nabyciu do celów art. 60, art. 61 ust. 1, art. 63 i 64.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu ust. 1 do transakcji bieżących banków i innych instytucji finansowych.

Artykuł 67

Objęcie, nabywanie i posiadanie akcji przez spółkę, w której to spółce spółka akcyjna dysponuje większością praw głosu lub na którą spółka akcyjna może wywierać dominujący wpływ

1. Objęcie, nabywanie i posiadanie akcji spółki akcyjnej przez inną spółkę mającą formę wymienioną w załączniku II, w której to spółce spółka akcyjna dysponuje, bezpośrednio lub pośrednio, większością praw głosu lub też, na którą spółka akcyjna może wywierać, bezpośrednio lub pośrednio, dominujący wpływ, uważa się za działania identyczne z działaniami samej spółki akcyjnej.

Akapit pierwszy stosuje się również, jeśli inna spółka podlega prawu państwa trzeciego i ma formę prawną porównywalną do form prawnych wymienionych w załączniku II.

Jednakże w przypadku gdy spółka akcyjna pośrednio dysponuje większością praw głosu lub też może pośrednio wywierać dominujący wpływ na inną spółkę, państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania akapitu pierwszego i drugiego, o ile ich przepisy przewidują zawieszenie prawa głosu związanego z akcjami spółki akcyjnej, którym dysponuje inna spółka.

2. W przypadku braku koordynacji między przepisami krajowymi w zakresie grup spółek, państwa członkowskie mogą:

a) określić przypadki, w których uznaje się, że spółka akcyjna jest w stanie wywierać dominujący wpływ na inna spółkę; w przypadku skorzystania przez państwo członkowskie z tej możliwości, jego prawo krajowe przewiduje w każdym razie możliwość wywierania dominującego wpływu w przypadku, kiedy dana spółka akcyjna:

(i) ma prawo mianować lub odwoływać większość członków organu administrującego, zarządzającego lub organu nadzoru i jest jednocześnie akcjonariuszem lub udziałowcem innej spółki, lub

(ii) jest akcjonariuszem lub udziałowcem innej spółki i sprawuje wyłączną kontrolę większości praw głosu akcjonariuszy lub udziałowców spółki na mocy porozumienia zawartego z innymi akcjonariuszami lub udziałowcami tej spółki.

Państwa członkowskie nie są zobowiązane do ustanowienia przepisów dla innych przypadków niż te, o których mowa w akapicie pierwszym ppkt (i) i (ii);

b) określić przypadki, w których uznaje się, że spółka akcyjna dysponuje pośrednio prawem głosu lub jest w stanie wywierać pośrednio dominujący wpływ;

c) sprecyzować okoliczności, w których uznaje się spółkę akcyjną za dysponującą prawem głosu.

3. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania ust. 1 akapit pierwszy i drugi w przypadku gdy objęcie, nabycie lub posiadanie akcji są realizowane na rzecz osoby innej niż osoba obejmująca, nabywająca lub posiadająca akcje, i która nie jest spółką akcyjną, o której mowa w ust. 1, ani też inną spółką, w której ta spółka akcyjna dysponuje, bezpośrednio lub pośrednio, większością głosów, lub na którą może ona wywierać bezpośrednio lub pośrednio dominujący wpływ.

4. Ponadto państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania ust. 1 akapit pierwszy i drugi w przypadku gdy objęcie, nabywanie lub posiadanie akcji są realizowane przez inną spółkę we własnym imieniu, w ramach jej działalności jako podmiotu zajmującego się obrotem papierami wartościowymi, pod warunkiem że wspomniana inna spółka jest uczestnikiem giełdy papierów wartościowych zlokalizowanej lub działającej w państwie członkowskim lub też pod warunkiem że posiada ona zezwolenie organu państwa członkowskiego właściwego w zakresie nadzoru nad podmiotami zajmującymi się obrotem papierami wartościowymi, do których, w rozumieniu niniejszej dyrektywy, można zaliczyć instytucje kredytowe, lub jest nadzorowana przez taki organ.

5. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania ust. 1 akapit pierwszy i drugi w przypadku gdy posiadanie akcji danej spółki akcyjnej przez inną spółkę wynika z nabycia akcji zrealizowanego zanim relacja między tymi dwiema spółkami przybrała postać spełniającą kryteria ustanowione w ust. 1.

Jednakże prawo głosu związane z tymi akcjami zostaje zawieszone i akcje te zostają wzięte pod uwagę w procedurze oceny mającej na celu określenie czy warunek ustanowiony w art. 60 ust. 1 lit. b) został spełniony.

6. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania art. 61 ust. 2 lub 3 lub art. 62 w przypadku nabywania akcji spółki akcyjnej przez inną spółkę, o ile państwa te ustanowią przepisy przewidujące:

a) zawieszenie prawa głosu z akcji spółki akcyjnej, którym dysponuje wspomniana inna spółka; oraz

b) że członkowie organu administrującego lub zarządzającego spółki akcyjnej są zobowiązani odkupić od wspomnianej innej spółki akcje, o których mowa w art. 61 ust. 2 i 3 i art. 62, po cenie, po jakiej zostały one nabyte przez spółkę; sankcji tej nie stosuje się jedynie w przypadku gdy wspomniani członkowie organu administrującego lub zarządzającego spółki akcyjnej udowodnią, że spółka akcyjna w żaden sposób nie stoi za objęciem lub nabyciem danych akcji.

Sekcja 5

Zasady podwyższania i obniżania kapitału

Artykuł 68

Decyzja walnego zgromadzenia dotycząca podwyższenia kapitału

1. Walne zgromadzenie podejmuje decyzję o każdym podwyższeniu kapitału. Decyzja ta, jak również dokonanie podwyższenia objętego kapitału są ogłaszane w sposób przewidziany w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

2. Jednakże statut lub akt założycielski, lub walne zgromadzenie, którego decyzja ma zostać ogłoszona zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 1, mogą zezwolić na podwyższenie objętego kapitału aż do wysokości maksymalnej, którą ustalają z należytym uwzględnieniem maksymalnej wysokości przewidzianej przez prawo. W granicach ustalonej wysokości organ spółki, uprawniony w tym zakresie, decyduje, w stosownych przypadkach, o podwyższeniu objętego kapitału. To uprawnienie dla tego organu może być udzielone na okres nieprzekraczający pięciu lat i może być odnowione raz lub kilkakrotnie przez walne zgromadzenie na okres, który każdorazowo nie może przekraczać pięciu lat.

3. W przypadku gdy istnieje kilka rodzajów akcji, decyzja walnego zgromadzenia dotycząca podwyższenia kapitału, o której mowa w ust. 1, lub zezwolenia na podwyższenie kapitału, o której mowa w ust. 2, jest przedmiotem odrębnego głosowania co najmniej dla każdej kategorii akcjonariuszy, na których prawa wpływa taka czynność.

4. Niniejszy artykuł stosuje się do emisji papierów wartościowych zamiennych na akcje lub inkorporujących prawo do objęcia akcji, ale nie do zamiany tych papierów wartościowych ani do wykonywania prawa objęcia.

Artykuł 69

Pokrycie akcji wyemitowanych w zamian za wkłady

Akcje wyemitowane w zamian za wkłady w wyniku podwyższenia objętego kapitału pokrywa się w proporcji nie niższej niż 25 % ich wartości nominalnej lub, w razie braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej. Jeśli jest przewidywana nadwyżka emisyjna, jej wysokość pokrywa się w całości.

Artykuł 70

Akcje wyemitowane w zamian za wkłady niepieniężne

1. Akcje wyemitowane w zamian za wkłady niepieniężne w następstwie podwyższenia objętego kapitału pokrywa się w całości w okresie pięciu lat od decyzji o podwyższeniu objętego kapitału.

2. Wkłady, o których mowa w ust. 1, stanowią przedmiot sprawozdania sporządzonego przed dokonaniem podwyższenia objętego kapitału przez jednego lub wielu biegłych rewidentów, niezależnych od spółki i wyznaczonych lub upoważnionych przez organ administracyjny lub sądowy. Tacy biegli rewidenci mogą być zgodnie z przepisami każdego z państw członkowskich osobami fizycznymi lub prawnymi lub spółkami.

Art. 49 ust. 2 i 3 oraz art. 50 i 51 mają zastosowanie.

3. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu ust. 2, jeżeli podwyższenie objętego kapitału następuje w celu połączenia, podziału lub publicznej oferty nabycia lub zamiany akcji i w celu dokonania wypłat akcjonariuszom spółki przejętej lub podzielonej lub akcjonariuszom spółki stanowiącej przedmiot publicznej oferty nabycia lub zamiany akcji.

Jednakże w przypadku połączenia lub podziału państwa członkowskie stosują akapit pierwszy jedynie w przypadku, gdy sprawozdanie w sprawie planu połączenia lub podziału zostało sporządzone przez jednego lub wielu niezależnych biegłych rewidentów.

Jeżeli państwa członkowskie zadecydują o stosowaniu ust. 2 w przypadku połączenia lub podziału, mogą postanowić, aby sprawozdanie przewidziane w niniejszym artykule i sprawozdanie sporządzone przez jednego lub wielu niezależnych biegłych rewidentów w sprawie planu połączenia lub podziału mogły być sporządzone przez tego samego biegłego rewidenta lub tych samych biegłych rewidentów.

4. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu ust. 2 jeżeli wszystkie akcje wyemitowane w następstwie podwyższenia objętego kapitału są emitowane w zamian za wkłady niepieniężne wniesione przez jedną lub więcej spółek, pod warunkiem że wszyscy akcjonariusze spółki przyjmującej wkłady wyrazili zgodę na zaniechanie sporządzania sprawozdania biegłych rewidentów i że wymogi określone w art. 49 ust. 4 lit. b)–f) zostały spełnione.

Artykuł 71

Podwyższenie kapitału niecałkowicie subskrybowane

W przypadku gdy podwyższenie kapitału nie zostanie całkowicie subskrybowane, kapitał ulega podwyższeniu jedynie do wysokości przeprowadzonej subskrypcji, o ile warunki emisji wyraźnie przewidują taką możliwość.

Artykuł 72

Podwyższenie kapitału przez wniesienie wkładów pieniężnych

1. W każdym przypadku, gdy podwyższanie objętego kapitału następuje przez wniesienie wkładów pieniężnych, akcje oferuje się na zasadzie pierwszeństwa akcjonariuszom proporcjonalnie do wysokości kapitału reprezentowanego przez ich akcje.

2. Państwa członkowskie mogą:

a) nie stosować ust. 1 do akcji, z którymi związane jest prawo ograniczonego udziału w wypłatach w rozumieniu art. 56 lub w podziale majątku spółki w przypadku jej likwidacji; lub

b) zezwolić, aby w przypadku gdy w spółce występuje kilka rodzajów akcji, z którymi związane są zróżnicowane prawo głosu lub prawo uczestnictwa w wypłatach w rozumieniu art. 56 lub w podziale majątku spółki na wypadek jej likwidacji, a objęty kapitał jest podwyższany przez emisję nowych akcji jednego z tych rodzajów, wykonywanie prawa pierwszeństwa przez akcjonariuszy posiadających akcje innych rodzajów mogło nastąpić tylko po wykonaniu tego prawa przez akcjonariuszy posiadających akcje należące do rodzaju, w ramach którego są emitowane nowe akcje.

3. Każda oferta subskrypcji na zasadach pierwszeństwa, jak również termin, w którym prawo to jest wykonywane, stanowi przedmiot ogłoszenia w biuletynie krajowym wskazanym zgodnie z art. 16. Jednakże przepisy państwa członkowskiego nie muszą przewidywać tego ogłoszenia o ile wszystkie akcje spółki są imienne. W takim przypadku wszystkich akcjonariuszy informuje się na piśmie. Prawo pierwokupu wykonuje się w terminie nie krótszym niż 14 dni od daty ogłoszenia oferty lub daty wysyłki listów do akcjonariuszy.

4. Prawo pierwokupu nie może być ograniczone ani zniesione przez statut lub akt założycielski. Jednakże może być ono zniesione lub ograniczone decyzją walnego zgromadzenia. Organ administrujący lub zarządzający jest zobowiązany do przedstawienia na tym walnym zgromadzeniu pisemnego sprawozdania wskazującego powody ograniczenia lub zniesienia prawa pierwokupu i uzasadniającego proponowaną cenę emisji. Walne zgromadzenie obraduje przy zachowaniu zasad dotyczących kworum i według większości określonych w art. 83. Jego decyzja jest przedmiotem ogłoszenia dokonanego w sposób określony w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

5. Przepisy każdego z państw członkowskich mogą przewidywać, że statut, akt założycielski lub walne zgromadzenie, obradujące przy zachowaniu zasad dotyczących kworum, większości i ogłoszeń określonych w ust. 4 niniejszego artykułu, mogą upoważnić do ograniczenia lub zniesienia prawa pierwokupu organ spółki, uprawniony do podwyższenia objętego kapitału w granicach kapitału autoryzowanego. Upoważnienie to nie może być przyznane na czas dłuższy niż uprawnienie określone w art. 68 ust. 2.

6. Ust. 1–5 stosuje się do emisji wszystkich papierów wartościowych zamiennych na akcje lub inkorporujących prawo do objęcia akcji, ale nie do zamiany tych papierów ani do wykonywania prawa objęcia.

7. Prawa pierwokupu nie uznaje się za zniesione w rozumieniu ust. 4 i 5, jeżeli zgodnie z decyzją o podwyższeniu objętego kapitału akcje są emitowane na rzecz banków lub innych instytucji finansowych w celu ich zaoferowania akcjonariuszom spółki zgodnie z ust. 1 i 3.

Artykuł 73

Decyzja walnego zgromadzenia o obniżeniu objętego kapitału

Każde obniżenie objętego kapitału, z wyjątkiem obniżenia wynikającego z orzeczenia sądu, jest co najmniej przedmiotem decyzji walnego zgromadzenia, podjętej zgodnie z zasadami dotyczącymi kworum i większości określonymi w art. 83 bez uszczerbku dla art. 79 i 80. Decyzja taka zostaje ogłoszona w sposób przewidywany w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

Zawiadomienie o zwołaniu walnego zgromadzenia wskazuje co najmniej cel obniżenia kapitału i sposób, według którego ma to nastąpić.

Artykuł 74

Obniżenie objętego kapitału w przypadku kilku rodzajów akcji

Jeśli występuje kilka rodzajów akcji, decyzja walnego zgromadzenia dotycząca obniżenia objętego kapitału podlega odrębnemu głosowaniu co najmniej dla każdej kategorii akcjonariuszy, na których prawa wpływa takie obniżenie.

Artykuł 75

Gwarancje dla wierzycieli w przypadku obniżenia objętego kapitału

1. W przypadku obniżenia objętego kapitału przynajmniej ci wierzyciele, których wierzytelności powstały przed ogłoszeniem decyzji o obniżeniu, mają przynajmniej prawo do uzyskania zabezpieczenia wierzytelności, które nie stały się wymagalne przed datą takiego ogłoszenia. Prawo to nie może zostać wyłączone przez państwa członkowskie, chyba że wierzyciel dysponuje odpowiednimi gwarancjami lub gwarancje takie nie są konieczne, biorąc pod uwagę aktywa spółki.

Państwa członkowskie ustalają warunki wykonywania prawa przewidzianego w akapicie pierwszym. W każdym przypadku państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele mogli zwrócić się do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o odpowiednie gwarancje, pod warunkiem że są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, że z powodu obniżenia objętego kapitału zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich gwarancji od spółki.

2. Ponadto przepisy państw członkowskich muszą przewidywać co najmniej, że obniżenie kapitału nie wywoła skutków lub że żadne wypłaty nie będą dokonane na rzecz akcjonariuszy, o ile wierzyciele nie otrzymali zaspokojenia lub sąd nie orzekł, że ich żądania są pozbawione podstaw.

3. Niniejszy artykuł stosuje się w przypadku, gdy obniżenie objętego kapitału dokonuje się przez całkowite lub częściowe zwolnienie z dalszych spłat wkładów przez akcjonariuszy.

Artykuł 76

Odstępstwo od gwarancji dla wierzycieli w przypadku obniżenia objętego kapitału

1. Państwa członkowskie nie są zobowiązane do stosowania art. 75 do obniżenia objętego kapitału mającego na celu wyrównanie poniesionych strat lub w celu przeniesienia określonych kwot do funduszu rezerwowego, pod warunkiem że w wyniku tej czynności wysokość funduszu rezerwowego nie przekroczy 10 % obniżonego objętego kapitału. Fundusz rezerwowy nie może, wyłączywszy przypadek obniżenia objętego kapitału, być wypłacony na rzecz akcjonariuszy; może być on jedynie wykorzystany dla pokrycia poniesionych strat lub dla podwyższenia objętego kapitału w drodze kapitalizacji rezerw w takim zakresie, w jakim państwa członkowskie zezwalają na taką czynność.

2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, przepisy państw członkowskich określają przynajmniej środki niezbędne do tego, aby kwoty pochodzące z obniżenia objętego kapitału nie mogły być wykorzystane dla dokonania wypłat na rzecz akcjonariuszy ani też do zwolnienia akcjonariuszy z obowiązku wniesienia wkładów.

Artykuł 77

Obniżenie objętego kapitału i kapitał minimalny

Objęty kapitał nie może być obniżony do wysokości niższej od kapitału minimalnego określonego zgodnie z art. 45.

Jednakże państwa członkowskie mogą zezwolić na takie obniżenie, jeżeli jednocześnie określą, że decyzja o obniżeniu wywiera skutki tylko, gdy nastąpi podwyższenie objętego kapitału do poziomu równego co najmniej obowiązującemu minimum.

Artykuł 78

Umorzenie objętego kapitału bez jego obniżania

W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego zezwalają na całkowite lub częściowe umorzenie objętego kapitału bez jego obniżania, muszą być zachowane przynajmniej następujące warunki:

a) jeśli statut lub akt założycielski przewidują umorzenie, jest ono uchwalone przez walne zgromadzenie obradujące przy zachowaniu przynajmniej zwykłych zasad dotyczących kworum i większości; jeśli statut lub akt założycielski nie przewidują umorzenia, jest ono uchwalone przez walne zgromadzenie obradujące przynajmniej przy zachowaniu zasad dotyczących quorum i większości przewidzianych w art. 83; decyzja w tej sprawie jest ogłaszana w sposób przewidywany przez przepisy każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16;

b) umorzenie może nastąpić jedynie przy wykorzystaniu kwot podlegających wypłacie w rozumieniu art. 56 ust. 1–4;

c) akcjonariusze, których akcje są umorzone, zachowują swoje prawa w spółce z wyjątkiem prawa do uczestniczenia w podziale majątku i prawa do uczestniczenia w wypłacie pierwszej dywidendy z akcji nieumorzonych.

Artykuł 79

Obniżenie objętego kapitału przez przymusowe umorzenie akcji

1. Jeśli przepisy państwa członkowskiego zezwalają spółkom na obniżenie objętego kapitału przez przymusowe umorzenie akcji, muszą być spełnione przynajmniej następujące warunki:

a) przymusowe umorzenie musi być przewidziane w statucie lub akcie założycielskim lub przez nie dopuszczone przed objęciem akcji, które stanowią przedmiot umorzenia;

b) jeżeli przymusowe umorzenie jest jedynie dopuszczone przez statut lub akt założycielski, postanawia o tym walne zgromadzenie, chyba że akcjonariusze, których to dotyczy, wyrażą jednogłośnie zgodę na umorzenie;

c) organ spółki postanawiający o przymusowym umorzeniu ustala jego warunki i sposób, o ile nie zostały już one przewidziane w statucie lub akcie założycielskim;

d) art. 75 ma zastosowanie, z wyjątkiem akcji całkowicie pokrytych, które zostały udostępnione nieodpłatnie do dyspozycji spółki lub które stanowią przedmiot umorzenia przy wykorzystaniu sum przeznaczonych do wypłaty zgodnie z art. 56 ust. 1–4; w tych przypadkach suma równa wysokości nominalnej lub, w razie braku wartości nominalnej, wartości księgowej wszystkich umarzanych akcji musi być włączona do funduszu rezerwowego; fundusz ten nie może być, z wyjątkiem przypadku obniżenia objętego kapitału, wypłacony na rzecz akcjonariuszy; może być jedynie wykorzystany dla wyrównania poniesionych strat lub podwyższenia objętego kapitału przez kapitalizację rezerw w zakresie, w jakim państwa członkowskie dopuszczają taką procedurę; oraz

e) decyzje dotyczące przymusowego umorzenia są ogłaszane w sposób przewidziany w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

2. Art. 73 akapit pierwszy, art. 74, 76 i 83 nie mają zastosowania w przypadkach przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 80

Obniżenie objętego kapitału przez umorzenie akcji nabytych przez spółkę lub przez osobę działającą na rachunek spółki

1. W przypadku obniżenia objętego kapitału przez umorzenie akcji nabytych przez spółkę lub przez osobę działającą we własnym imieniu, lecz na rachunek spółki o umorzeniu akcji zawsze postanawia walne zgromadzenie.

2. Zastosowanie ma art. 75, chyba że chodzi o akcje całkowicie pokryte, które są nabyte nieodpłatnie lub przy pomocy sum przeznaczonych do wypłaty zgodnie z art. 56 ust. 1–4; w tych przypadkach kwotę równą wartości nominalnej lub, w razie braku wartości nominalnej, wartości księgowej wszystkich akcji umarzanych włącza się do funduszu rezerwowego. Z wyjątkiem sytuacji obniżenia objętego kapitału, fundusz ten nie może być wypłacony na rzecz akcjonariuszy. Może być jedynie wykorzystany dla wyrównania poniesionych strat lub podwyższenia objętego kapitału przez kapitalizację rezerw w zakresie, w jakim państwa członkowskie dopuszczają taką procedurę.

3. Art. 74, 76 i 83 nie mają zastosowania w przypadkach przewidzianych w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 81

Umorzenie objętego kapitału lub jego obniżenie przez umorzenie akcji w przypadku kilku rodzajów akcji

W przypadkach objętych zakresem art. 78, 79 ust. 1 lit. b) i art. 80 ust. 1, jeżeli istnieje kilka rodzajów akcji, decyzja walnego zgromadzenia dotycząca umorzenia objętego kapitału lub jego obniżenia przez umorzenie akcji jest poddana odrębnemu głosowaniu w każdej kategorii akcjonariuszy, na których prawa wpływają takie czynności.

Artykuł 82

Warunki umorzenia akcji

W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego zezwalają spółkom na emisję akcji przeznaczonych do umorzenia, umorzenie uzależnia się od spełnienia przynajmniej następujących warunków:

a) umorzenie musi być dopuszczone przez statut lub akt założycielski przed objęciem takich akcji;

b) akcje te muszą być całkowicie pokryte;

c) warunki i sposoby umorzenia muszą być określone przez statut lub akt założycielski;

d) umorzenie może nastąpić jedynie przy użyciu sum przeznaczonych do wypłaty zgodnie z art. 56 ust. 1–4 lub w wyniku nowej emisji dokonanej w celu takiego umorzenia;

e) kwota równa wartości nominalnej lub, w razie braku wartości nominalnej, wartości księgowej wszystkich umorzonych akcji musi być włączona do funduszu rezerwowego, który nie może być, z wyjątkiem obniżenia objętego kapitału, wypłacony na rzecz akcjonariuszy; fundusz ten może być jedynie wykorzystany dla podwyższenia objętego kapitału następującego w drodze kapitalizacji rezerw;

f) lit. e) nie ma zastosowania, jeżeli umorzenie nastąpiło w wyniku nowej emisji dokonanej w celu tego umorzenia;

g) w przypadku gdy w następstwie tego umorzenia przewidywana jest wypłata premii dla akcjonariuszy, może być ona wypłacona jedynie z sum przeznaczonych do wypłaty zgodnie z art. 56 ust. 1–4 lub z funduszu rezerwowego innego niż ten, o którym mowa w lit. e) niniejszego artykułu, który nie może być, z wyjątkiem przypadków obniżenia objętego kapitału, wypłacony na rzecz akcjonariuszy; fundusz ten może być wykorzystany jedynie dla podwyższenia objętego kapitału w drodze kapitalizacji rezerw lub w celu pokrycia kosztów, o których mowa w art. 4 lit. j), lub kosztów emisji akcji lub obligacji, lub w celu dokonania wypłaty premii posiadaczom akcji lub obligacji przeznaczonych do umorzenia;

h) umorzenie podlega ogłoszeniu w sposób przewidziany w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16.

Artykuł 83

Wymogi w zakresie głosowania nad decyzjami walnego zgromadzenia

Przepisy państw członkowskich muszą przewidywać, że decyzje, o których mowa w art. 72 ust. 4 i 5 oraz art. 73, 74, 78 i 81, mają być podejmowane co najmniej większością nie niższą niż dwie trzecie głosów związanych z reprezentowanymi papierami wartościowymi lub reprezentowanym objętym kapitałem.

Jednakże przepisy państw członkowskich mogą przewidywać, że zwykła większość głosów wskazanych w akapicie pierwszym jest wystarczająca, o ile jest reprezentowana co najmniej połowa objętego kapitału.

Sekcja 6

Zasady dotyczące stosowania i wykonywania

Artykuł 84

Odstępstwa od niektórych wymogów

1. Państwa członkowskie mogą odstąpić od stosowania art. 48 akapit pierwszy, art. 60 ust. 1 lit. a) zdanie pierwsze oraz od art. 68, 69 i 72 w zakresie, w jakim odstępstwa takie są niezbędne do przyjęcia lub stosowania przepisów mających na celu zachęcenie pracowników lub innych grup osób określonych przez prawo krajowe do uczestnictwa w kapitale przedsiębiorstw.

2. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 60 ust. 1 lit. a) zdanie pierwsze i art. 73, 74 i 79–82 do spółek o specjalnym statusie, które emitują jednocześnie akcje kapitałowe i akcje pracownicze, a te ostatnie na korzyść grupy pracowników, która jest reprezentowana na walnym zgromadzeniu akcjonariuszy przez delegatów dysponujących prawem głosu.

3. [1] Państwa członkowskie zapewniają, aby art. 49, art. 58 ust. 1, art. 68 ust. 1, 2 i 3, art. 70 ust. 2 akapit pierwszy, art. 72–75, 79, 80 i 81 niniejszej dyrektywy nie miały zastosowania w przypadku stosowania instrumentów i mechanizmów restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz wykonywania uprawnień w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidzianych w tytule IV dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE (³⁵) lub w tytule V rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/23 (³⁶).

4. Państwa członkowskie odstępują od stosowania art. 58 ust. 1, art. 68, 72, 73 i 74, art. 79 ust. 1 lit. b), art. 80 ust. 1 i art. 81 w zakresie i przez okres, w jakim odstępstwa takie są niezbędne do ustanowienia ram restrukturyzacji zapobiegawczej przewidzianych w dyrektywie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1023 (³⁷).

Akapit pierwszy pozostaje bez uszczerbku dla zasady równego traktowania udziałowców.

Artykuł 85

Równe traktowanie akcjonariuszy znajdujących się w takiej samej sytuacji

W celu wykonania niniejszego rozdziału przepisy państw członkowskich zapewniają równe traktowanie akcjonariuszy znajdujących się w takiej samej sytuacji.

Artykuł 86

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu art. 4 lit. g), i), j) oraz k) do spółek już istniejących w momencie wejścia w życie przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przyjętych w celu spełnienia wymogów dyrektywy Rady 77/91/EWG (³⁸).

TYTUŁ II

PRZEKSZTAŁCENIA, POŁĄCZENIA I PODZIAŁY SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH

ROZDZIAŁ -I

Transgraniczne przekształcenia spółek

Artykuł 86a

Zakres zastosowania

1. Niniejszy rozdział ma zastosowanie do przekształceń spółek kapitałowych utworzonych zgodnie z prawem państw członkowskich i posiadających siedzibę, zarząd lub główne przedsiębiorstwo w Unii w spółki kapitałowe podlegające prawu innego państwa członkowskiego.

2. Niniejszego rozdziału nie stosuje się do przekształceń transgranicznych, w których uczestniczy spółka, której przedmiotem działalności jest zbiorowe inwestowanie kapitału pozyskanego w drodze publicznej i która działa na zasadzie dywersyfikacji ryzyka, a jej jednostki uczestnictwa są na żądanie ich posiadaczy odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tej spółki. Działania podjęte przez taką spółkę w celu zapewnienia, aby giełdowa wartość tych jednostek nie różniła się w znaczny sposób od wartości netto aktywów, są uważane za równoznaczne z takim odkupieniem lub umorzeniem jednostek.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby niniejszy rozdział nie miał zastosowania do spółek w razie wystąpienia którejkolwiek z poniższych okoliczności:

a) spółka jest w likwidacji i rozpoczęła wypłacanie aktywów na rzecz swoich wspólników;

b) [2] wobec spółki zastosowano instrumenty i mechanizmy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz wykonywane są uprawnienia w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidziane w tytule IV dyrektywy 2014/59/UE lub w tytule V rozporządzenia (UE) 2021/23.

4. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu niniejszego rozdziału do spółek objętych:

a) postępowaniem upadłościowym lub ramami restrukturyzacji zapobiegawczej;

b) postępowaniem likwidacyjnym innym niż to, o którym mowa w ust. 3 lit. a); lub

c) [3] środkami w zakresie zapobiegania kryzysom zdefiniowanym w art. 2 ust. 1 pkt 101 dyrektywy 2014/59/UE lub w art. 2 pkt 48) rozporządzenia (UE) 2021/23.

Artykuł 86b

Definicje

Na użytek niniejszego rozdziału:

1) „spółka” oznacza spółkę kapitałową wymienioną w załączniku II, która dokonuje przekształcenia transgranicznego;

2) „przekształcenie transgraniczne” oznacza operację, w ramach której spółka, która nie zostaje rozwiązana ani postawiona w stan likwidacji, przekształca formę prawną, w jakiej jest zarejestrowana w państwie członkowskim wyjścia, w formę prawną państwa członkowskiego przeznaczenia wymienioną w załączniku II i przenosi co najmniej swoją siedzibę do państwa członkowskiego przeznaczenia, zachowując przy tym swoją osobowość prawną;

3) „państwo członkowskie wyjścia” oznacza państwo członkowskie, w którym spółka jest zarejestrowana przed przekształceniem transgranicznym;

4) „państwo członkowskie przeznaczenia” oznacza państwo członkowskie, w którym spółka przekształcona zostaje zarejestrowana w wyniku przekształcenia transgranicznego;

5) „spółka przekształcona” oznacza spółkę utworzoną w państwie członkowskim przeznaczenia w wyniku przekształcenia transgranicznego.

Artykuł 86c

Procedury i formalności

Zgodnie z prawem Unii te części procedur i formalności, których należy dopełnić w związku z przekształceniem transgranicznym w celu uzyskania zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia, reguluje prawo krajowe państwa członkowskiego wyjścia, natomiast części procedur i formalności wymagających zrealizowania po otrzymaniu zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia reguluje prawo krajowe państwa członkowskiego przeznaczenia.

Artykuł 86d

Plan przekształceń transgranicznych

Organ administrujący lub zarządzający spółki sporządza plan przekształcenia transgranicznego. Plan przekształcenia transgranicznego zawiera co najmniej następujące informacje:

a) forma prawna i firma spółki w państwie członkowskim wyjścia oraz lokalizacja jej siedziby w tym państwie członkowskim;

b) proponowana forma prawna i firma spółki przekształconej w państwie członkowskim przeznaczenia oraz proponowana lokalizacja jej siedziby w tym państwie członkowskim;

c) akt założycielski spółki w państwie członkowskim przeznaczenia, w stosownych przypadkach, oraz jej statut, jeśli jest on oddzielnym aktem;

d) proponowany orientacyjny harmonogram przekształcenia transgranicznego;

e) prawa przyznane przez spółkę przekształconą wspólnikom posiadającym specjalne uprawnienia lub posiadaczom papierów wartościowych innych niż udziały lub akcje spółki lub proponowane środki ich dotyczące;

f) zabezpieczenia proponowane wierzycielom, takie jak gwarancje lub zastawy;

g) szczególne korzyści przyznane członkom organów administrujących, zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych spółki;

h) fakt otrzymania przez spółkę zachęt lub subsydiów w państwie członkowskim wyjścia w ciągu poprzednich pięciu lat;

i) szczegóły dotyczące propozycji wynagrodzenia w formie pieniężnej dla wspólników zgodnie z art. 86i;

j) prawdopodobne skutki przekształcenia transgranicznego dla zatrudnienia;

k) w stosownych przypadkach, informacje na temat procedur, zgodnie z którymi określa się uzgodnienia dotyczące udziału pracowników w ukształtowaniu ich praw do uczestnictwa w spółce przekształconej zgodnie z art. 86l.

Artykuł 86e

Zakres zastosowania

1. Organ administrujący lub zarządzający spółki sporządza sprawozdanie dla wspólników i pracowników wyjaśniające i uzasadniające aspekty prawne i ekonomiczne przekształcenia transgranicznego oraz wyjaśniające skutki przekształcenia transgranicznego dla pracowników.

Wyjaśnia się w nim w szczególności skutki przekształcenia transgranicznego dla przyszłej działalności spółki.

2. Sprawozdanie zawiera również część dotyczącą wspólników oraz część dotyczącą pracowników.

Spółka może zdecydować o sporządzeniu jednego sprawozdania zawierającego te dwie części lub dwóch oddzielnych sprawozdań, odpowiednio dla wspólników oraz dla pracowników, zawierających odpowiednie części.

3. Część sprawozdania dotycząca wspólników wyjaśnia w szczególności:

a) wynagrodzenie w formie pieniężnej i metodę zastosowaną do określenia tego wynagrodzenia;

b) skutki przekształcenia transgranicznego dla wspólników;

c) uprawnienia i środki prawne przysługujące wspólnikom zgodnie z art. 86i.

4. Część sprawozdania dotycząca wspólników nie jest wymagana, jeżeli wszyscy wspólnicy spółki wyrazili zgodę na odstąpienie od tego wymogu. Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z przepisów niniejszego artykułu.

5. Część sprawozdania dotycząca pracowników wyjaśnia w szczególności:

a) wpływ przekształcenia transgranicznego na stosunki pracy, a także w stosownych przypadkach środki w celu ochrony tych stosunków;

b) istotne zmiany w obowiązujących warunkach zatrudnienia lub co do miejsca prowadzenia działalności przez spółkę;

c) sposób, w jaki elementy wymienione w lit. a) i b) odnoszą się do spółek zależnych danej spółki.

6. Sprawozdanie lub sprawozdania udostępnia się w każdym przypadku drogą elektroniczną wraz z planem przekształcenia transgranicznego, o ile jest dostępny, wspólnikom i przedstawicielom pracowników lub, w przypadku braku takich przedstawicieli, samym pracownikom nie później niż na sześć tygodni przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h.

7. Jeżeli organ administrujący lub zarządzający spółki otrzyma w odpowiednim czasie opinię na temat informacji, o których mowa w ust. 1 i 5, od przedstawicieli pracowników, lub – gdy nie ma takich przedstawicieli – od samych pracowników, zgodnie z prawem krajowym, wspólników informuje się o tym, a opinię tę załącza się do sprawozdania.

8. Część sprawozdania dotycząca pracowników nie jest wymagana, w przypadku gdy spółka i jej ewentualne spółki zależne nie zatrudniają pracowników innych niż ci, którzy wchodzą w skład organu administrującego lub zarządzającego.

9. Jeżeli zgodnie z ust. 4 odstąpiono od części sprawozdania dotyczącej wspólników, o której mowa w ust. 3, a część dotycząca pracowników, o której mowa w ust. 5, nie jest wymagana zgodnie z ust. 8, sprawozdanie nie jest wymagane.

10. Ust. 1–9 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla mających zastosowanie praw do informacji i konsultacji oraz postępowań określonych na poziomie krajowym w wyniku transpozycji dyrektyw 2002/14/WE i 2009/38/WE.

Artykuł 86f

Sprawozdanie niezależnego biegłego

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby niezależny biegły zbadał plan przekształcenia transgranicznego i sporządził sprawozdanie dla wspólników. To sprawozdanie jest udostępniane wspólnikom nie później niż miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h. W zależności od prawa państw członkowskich, biegłym może być osoba fizyczna lub prawna.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w każdym przypadku opinię biegłego dotyczącą tego, czy kwota wynagrodzenia w formie pieniężnej jest odpowiednia. Oceniając kwotę wynagrodzenia w formie pieniężnej biegły uwzględnia cenę rynkową udziałów lub akcji w spółce przed ogłoszeniem proponowanego przekształcenia lub wartość spółki, wyłączając efekt proponowanego przekształcenia określony przy wykorzystaniu ogólnie przyjętych metod wyceny. Sprawozdanie zawiera co najmniej:

a) wskazanie metody lub metod wykorzystanych do określenia proponowanego wynagrodzenia w formie pieniężnej;

b) stwierdzenie, czy taka metoda lub takie metody są adekwatne do oceny wynagrodzenia w formie pieniężnej, wskazanie wartości określonej przy zastosowaniu takich metod oraz opinię na temat względnego znaczenia przypisywanego tym metodom przy określaniu wybranych wartości; oraz

c) opis szczególnych trudności powstałych w związku z wyceną.

Biegły jest uprawniony do uzyskania od spółki wszystkich informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków.

3. Badanie planu przekształcenia transgranicznego przez niezależnego biegłego ani sprawozdanie niezależnego biegłego nie są wymagane w przypadku gdy wszyscy wspólnicy spółki wyrazili na to zgodę.

Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z zakresu stosowania niniejszego artykułu.

Artykuł 86g

Ujawnienie

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby następujące dokumenty były ujawniane przez spółkę i udostępniane publicznie w rejestrze państwa członkowskiego wyjścia co najmniej na miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h:

a) plan przekształcenia transgranicznego; i

b) zawiadomienie informujące wspólników, wierzycieli i przedstawicieli pracowników spółki lub – jeżeli brak takich przedstawicieli – samych pracowników o możliwości przedłożenia spółce, co najmniej pięć dni roboczych przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, uwag dotyczących planu przekształcenia transgranicznego.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby sprawozdanie niezależnego biegłego zostało ujawnione i udostępnione publicznie w rejestrze.

Państwa członkowskie zapewniają, aby spółka była w stanie wyłączyć informacje poufne z obowiązku ujawniania informacji zawartych w sprawozdaniu niezależnego biegłego.

Dokumenty ujawnione zgodnie z niniejszym ustępem muszą być również dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Państwa członkowskie mogą zwolnić spółkę z wymogu ujawniania informacji, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli przez nieprzerwany okres, rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem tego zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, spółka ta bezpłatnie udostępnia publicznie na swojej stronie internetowej dokumenty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie nie uzależniają jednak tego zwolnienia od innych wymogów i ograniczeń niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów oraz proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

3. Jeżeli spółka udostępnia plan przekształcenia transgranicznego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, wówczas przedkłada ona do rejestru państwa członkowskiego wyjścia co najmniej miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h, następujące informacje:

a) forma prawna i firma spółki oraz jej siedziba w państwie członkowskim wyjścia, jak również forma prawna i firma proponowane dla spółki przekształconej w państwie członkowskim przeznaczenia oraz jej proponowana siedziba w tym państwie członkowskim;

b) rejestr, w którym dla spółki zostały złożone dokumenty, o których mowa w art. 14, a także numer wpisu spółki do tego rejestru;

c) wskazanie zasad wykonywania praw wierzycieli, pracowników i wspólników; i

d) szczegóły dotyczące strony internetowej, z której można bezpłatnie uzyskać w trybie online plan przekształcenia transgranicznego, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, sprawozdanie biegłego oraz pełne informacje na temat zasad, o których mowa w lit. c) niniejszego ustępu.

Rejestr państwa członkowskiego wyjścia publicznie udostępnia informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a)–d).

4. Państwa członkowskie zapewniają możliwość spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1 i 3, w pełni w trybie online bez konieczności osobistego stawiennictwa przed właściwym organem w państwie członkowskim wyjścia, zgodnie z odpowiednimi przepisami rozdziału III tytuł I.

5. Państwa członkowskie mogą wymagać, oprócz ujawnienia, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, opublikowania planu przekształcenia transgranicznego lub informacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w biuletynie krajowym lub za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej zgodnie z art. 16 ust. 3. W takim przypadku państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr przekazywał odpowiednie informacje do biuletynu krajowego lub do centralnej platformy elektronicznej.

6. Państwa członkowskie zapewniają bezpłatne publiczne udostępnienie dokumentacji, o której mowa w ust. 1, lub informacji, o których mowa w ust. 3, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają ponadto, aby opłaty pobierane od spółki przez rejestry za ujawnienie, o którym mowa w ust. 1 i 3, oraz, w stosownych przypadkach, za publikację, o której mowa w ust. 5, nie przekraczały zwrotu kosztów świadczenia takich usług.

Artykuł 86h

Zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie

1. Po zapoznaniu się ze sprawozdaniami, o których mowa w art. 86e i 86f, w stosownych przypadkach, z opiniami pracowników przedłożonymi zgodnie z art. 86e oraz z uwagami przedłożonymi zgodnie z art. 86g, zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki podejmuje w formie uchwały decyzje w przedmiocie zatwierdzenia planu przekształcenia transgranicznego oraz dostosowania aktu założycielskiego oraz statutu, jeżeli jest on zawarty w odrębnym akcie.

2. Zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki może zastrzec prawo do uzależnienia przekształcenia transgranicznego od wyraźnego zatwierdzenia przez nie zasad, o których mowa w art. 86l.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby zatwierdzenie planu przekształcenia transgranicznego oraz zmian tego planu wymagało większości co najmniej dwóch trzecich, jednak nie więcej niż 90 % głosów związanych z reprezentowanymi udziałami lub akcjami albo kapitałem subskrybowanym reprezentowanym podczas zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia. W każdym przypadku wartość progowa nie może być wyższa niż ta przewidziana w prawie krajowym dla zatwierdzenia połączenia transgranicznego.

4. Jeżeli postanowienie w planie przekształcenia transgranicznego lub zmiana aktu założycielskiego przekształcanej spółki prowadzi do zwiększenia zobowiązań gospodarczych wspólnika wobec spółki lub osób trzecich, państwa członkowskie mogą wymagać w takich szczególnych okolicznościach, aby dany wspólnik zatwierdził takie postanowienie lub taką zmianę aktu założycielskiego, pod warunkiem że taki wspólnik nie jest w stanie wykonywać uprawnień ustanowionych w art. 86i.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby zatwierdzenie przekształcenia transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie nie mogło być zakwestionowane wyłącznie w oparciu o następujące podstawy:

a) wynagrodzenie w formie pieniężnej, o którym mowa w art. 86d lit. i), zostało niewłaściwie ustalone; lub

b) informacje podane w odniesieniu do wynagrodzenia w formie pieniężnej, o którym mowa w lit. a), nie spełniają wymogów prawnych.

Artykuł 86i

Ochrona wspólników

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej wspólnicy spółki, którzy głosowali przeciwko zatwierdzeniu planu przekształcenia transgranicznego mieli prawo zbycia swoich udziałów lub akcji za odpowiednim wynagrodzeniem, zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 2–5:

Państwa członkowskie mogą również przyznać innym wspólnikom spółki prawo, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby wyraźny sprzeciw wobec planu przekształcenia transgranicznego, zamiar wykonania przez wspólników prawa do zbycia ich udziałów lub akcji, lub obydwa z powyższych, został odpowiednio udokumentowany najpóźniej na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu, o których mowa w art. 86h. Państwa członkowskie mogą wyrazić zgodę na uznanie zapisania tego sprzeciwu wobec planu przekształcenia transgranicznego jako właściwego udokumentowania oddania głosu przeciw.

2. Państwa członkowskie ustalają termin, w którym wspólnicy, o których mowa w ust. 1, muszą zgłosić spółce decyzję o skorzystaniu z prawa do zbycia udziałów lub akcji. Termin ten nie przekracza miesiąca od zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 86h. Państwa członkowskie zapewniają, aby spółka udostępniła adres elektroniczny, na który przesyła się to oświadczenie drogą elektroniczną.

3. Państwa członkowskie ustalają ponadto termin, do którego wypłacane jest wynagrodzenie w formie pieniężnej określone w planie przekształcenia transgranicznego. Termin ten nie może przypadać później niż dwa miesiące po dacie, z którą przekształcenie transgraniczne stało się skuteczne zgodnie z art. 86q.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wspólnicy, którzy zadeklarowali swoje decyzje o wykonaniu prawa do zbycia udziałów lub akcji, lecz którzy uważają, że wynagrodzenie proponowane przez spółkę nie zostało właściwie określone, byli uprawnieni do wystąpienia z roszczeniem o dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej do właściwego organu lub podmiotu upoważnionego na mocy prawa krajowego. Państwa członkowskie ustalają termin na wystąpienie z roszczeniem o dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że ostateczna decyzja o przyznaniu dodatkowego wynagrodzenia w formie pieniężnej jest skuteczna w odniesieniu do wszystkich wspólników, którzy oświadczyli, że podjęli decyzję o skorzystaniu z prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji zgodnie z ust. 2.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby prawo państwa członkowskiego wyjścia regulowało prawa, o których mowa w ust. 1–4, oraz aby spory związane z tymi prawami podlegały wyłącznej jurysdykcji tego państwa członkowskiego wyjścia.

Artykuł 86j

Ochrona wierzycieli

1. Państwa członkowskie przewidują odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli, których roszczenia poprzedzają ujawnienie planu przekształcenia transgranicznego i nie stały się wymagalne w chwili takiego ujawnienia.

Państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele, którzy są niezadowoleni z zabezpieczeń proponowanych w planie przekształcenia transgranicznego, jak stanowi art. 86d lit. f), w ciągu trzech miesięcy od dnia ujawnienia planu przekształcenia transgranicznego, o którym mowa w art. 86g, mogli złożyć wniosek do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o ustanowienie odpowiednich zabezpieczeń, pod warunkiem że tacy wierzyciele są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, iż z powodu przekształcenia transgranicznego zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich zabezpieczeń od spółki.

Państwa członkowskie zapewniają, aby zabezpieczenia były zależne od skuteczności przekształcenia transgranicznego zgodnie z art. 86q.

2. Państwa członkowskie mogą wymagać od organu administrującego lub zarządzającego spółki przedstawienia oświadczenia wiernie odzwierciedlającego aktualny status finansowy spółki w dniu, który przypada nie wcześniej niż miesiąc przed ujawnieniem tego oświadczenia. Oświadczenie to zawiera stwierdzenie, że na podstawie informacji dostępnych organowi administrującemu lub zarządzającemu spółki w dniu złożenia tego oświadczenia, po dokonaniu niezbędnych ustaleń, nie są mu znane przyczyny, dla których spółka, po dniu, w którym przekształcenie stanie się skuteczne, byłaby niezdolna do zaspokajania swoich zobowiązań, gdy staną się one wymagalne. Oświadczenie ujawnia się wraz z planem przekształcenia transgranicznego zgodnie z art. 86g.

3. Ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla stosowania przepisów państwa członkowskiego wyjścia dotyczących zaspokajania lub zabezpieczenia zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych przysługujących organom publicznym.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele, których roszczenia poprzedzają ujawnienie planu przekształcenia transgranicznego, byli w stanie wszcząć postępowanie przeciwko spółce również w państwie członkowskim wyjścia w terminie dwóch lat od daty, z którą przekształcenie stało się skuteczne, bez uszczerbku dla przepisów dotyczących jurysdykcji wynikających z prawa unijnego lub krajowego lub z umowy. Możliwość wszczęcia takiego postępowania stanowi uzupełnienie innych przepisów dotyczących wyboru jurysdykcji mających zastosowanie na mocy prawa Unii.

Artykuł 86k

Informowanie pracowników i konsultowanie się z nimi

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji w odniesieniu do przekształcenia transgranicznego były przestrzegane oraz wykonywane zgodnie z ramami prawnymi określonymi w dyrektywie 2002/14/WE oraz, w przypadkach odnoszących się do przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym, zgodnie z dyrektywą 2009/38/WE. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu prawa pracowników do informacji i konsultacji wobec pracowników spółek innych niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2002/14/WE.

2. Niezależnie od art. 86e ust. 7 i art. 86g ust. 1 lit. b) państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji były przestrzegane przynajmniej przed przyjęciem planu przekształcenia transgranicznego lub sprawozdania, o którym mowa w art. 86e, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, w taki sposób, aby przed zgromadzeniem wspólników lub walnym zgromadzeniem, o których mowa w art. 86h, pracownikom udzielono uzasadnionej odpowiedzi.

3. Bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów i stosowanych praktyk, które są korzystniejsze dla pracowników, państwa członkowskie określają praktyczne rozwiązania dotyczące wykonywania prawa do informacji i konsultacji zgodnie z art. 4 dyrektywy 2002/14/WE.

Artykuł 86l

Uczestnictwo pracowników

1. Bez uszczerbku dla ust. 2, do spółki przekształconej mają zastosowanie zasady obowiązujące w państwie członkowskim przeznaczenia, jeżeli takie istnieją, dotyczące uczestnictwa pracowników.

2. Zasady obowiązujące w państwie członkowskim przeznaczenia dotyczące uczestnictwa pracowników, jeżeli takie istnieją, nie mają jednak zastosowania w przypadku gdy spółka w okresie sześciu miesięcy przed ujawnieniem planu przekształcenia transgranicznego posiada średnią liczbę pracowników odpowiadającą czterem piątym mającej zastosowanie wartości progowej, określonej w prawie państwa członkowskiego wyjścia, która to wartość uruchamia realizację prawa partycypacji pracowników w rozumieniu art. 2 lit. k) dyrektywy 2001/86/WE lub jeżeli prawo państwa członkowskiego przeznaczenia nie przewiduje:

a) przynajmniej takiego samego poziomu uczestnictwa pracowników, jaki istniał w spółce przed przekształceniem transgranicznym, mierzonego proporcją liczby przedstawicieli pracowników w organie administrującym lub organie nadzorczym lub ich komitetach, lub w grupie zarządzającej odpowiedzialnej za przynoszące zysk jednostki organizacyjne spółki, o ile reprezentacja pracownicza istnieje; lub

b) takiego samego uprawnienia do wykonywania praw uczestnictwa dla pracowników zakładów spółki przekształconej, które znajdują się w innych państwach członkowskich, jakie przysługuje pracownikom zatrudnionym w państwie członkowskim przeznaczenia.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, uczestnictwo pracowników w spółce przekształconej oraz ich zaangażowanie w definiowanie tych praw określają państwa członkowskie, odpowiednio i z zastrzeżeniem ust. 4–7 niniejszego artykułu, zgodnie z zasadami i procedurami ustanowionymi w art. 12 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 2157/2001 i następującymi przepisami dyrektywy 2001/86/WE:

a) art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2 lit. a) pkt (i) oraz lit. b) i art. 3 ust. 3, art. 3 ust. 4 dwa pierwsze zdania i art. 3 ust. 5 oraz 7;

b) art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2 lit. a), g) i h), art. 4 ust. 3 oraz 4

c) art. 5;

d) art. 6;

e) art. 7 ust. 1 z wyjątkiem lit. b) tiret drugie;

f) art. 8, 10, 11 i 12; oraz

g) lit. a) części 3 załącznika.

4. Przy określaniu zasad i procedur, o których mowa w ust. 3, państwa członkowskie:

a) przyznają specjalnemu zespołowi negocjacyjnemu prawo podejmowania, większością dwóch trzecich głosów jego członków reprezentujących przynajmniej dwie trzecie pracowników, decyzji o nierozpoczynaniu negocjacji lub zakończeniu negocjacji już rozpoczętych oraz o stosowaniu zasad uczestnictwa obowiązujących w państwie członkowskim przeznaczenia;

b) w przypadku gdy po uprzednich negocjacjach stosuje się standardowe zasady uczestnictwa i niezależnie od takich zasad, mogą postanowić o ograniczeniu proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym spółki przekształconej. Jednakże jeżeli organ administrujący lub nadzorczy spółki składał się przynajmniej w jednej trzeciej z przedstawicieli pracowników, ograniczenie to nigdy nie może jednak powodować zmniejszenia proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym poniżej jednej trzeciej;

c) zapewniają, aby zasady dotyczące uczestnictwa pracowników mające zastosowanie przed przekształceniem transgranicznym spółki pozostawały w mocy do dnia zastosowania później uzgodnionych zasad lub, w braku uzgodnionych zasad, do zastosowania standardowych zasad uczestnictwa zgodnie z lit. a) części 3 załącznika do dyrektywy 2001/86/WE.

5. Rozszerzenie praw uczestnictwa na pracowników spółki przekształconej, zatrudnionych w innych państwach członkowskich, o czym mowa w ust. 2 lit. b), nie pociąga za sobą żadnego zobowiązania państw członkowskich, które decydują się na takie rozszerzenie, do brania tych pracowników pod uwagę przy obliczaniu wielkości wartości progowych odnoszących się do liczby zatrudnionych, powodujących powstanie praw uczestnictwa zgodnie z prawem krajowym.

6. Jeżeli w spółce przekształconej istnieje system uczestnictwa pracowniczego, zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 2, spółka ta ma obowiązek przybrać formę prawną pozwalającą na korzystanie z praw uczestnictwa.

7. Jeżeli w spółce przekształconej istnieje system uczestnictwa pracowników, spółka ta ma obowiązek podjąć środki w celu zapewnienia, by prawa pracowników do uczestnictwa były chronione w przypadku kolejnych połączeń, podziałów lub przekształceń krajowych lub transgranicznych w okresie czterech lat od daty, z którą przekształcenie transgraniczne stało się skuteczne, stosując odpowiednio zasady określone w ust. 1–6.

8. Spółka niezwłocznie zawiadamia swoich pracowników lub ich przedstawicieli o wyniku negocjacji dotyczących uczestnictwa pracowników.

Artykuł 86m

Zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność przekształcenia

1. Państwa członkowskie wyznaczają sąd, notariusza lub inny organ lub organy właściwe do przeprowadzania kontroli zgodności z prawem przekształceń transgranicznych w odniesieniu do tych części postępowania, które reguluje prawo państwa członkowskiego wyjścia oraz do wydania zaświadczenia o dopuszczalności przekształcenia, potwierdzającego spełnienie odpowiednich warunków i należyte dopełnienie wszystkich procedur i formalności w państwie członkowskim wyjścia (zwany dalej „właściwym organem”).

Takie dopełnienie procedur i formalności może obejmować zaspokojenie lub zabezpieczenie zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych należnych organom publicznym lub spełnienie szczególnych wymogów sektorowych, w tym zabezpieczenie płatności lub zobowiązań wynikających z toczących się postępowań.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby do wniosku w sprawie uzyskania zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia dołączone były:

a) plan przekształcenia transgranicznego;

b) sprawozdanie i ewentualnie załączone opinie, o których mowa w art. 86e, a także sprawozdanie, o którym mowa w art. 86 f, jeżeli są dostępne;

c) uwagi przedłożone zgodnie art. 86g ust. 1; oraz

d) informacja o zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, o których mowa w art. 86h.

3. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby do wniosku spółki w sprawie uzyskania zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia dołączone były dodatkowe informacje, takie jak w szczególności:

a) liczba pracowników w chwili sporządzania planu przekształcenia transgranicznego;

b) istnienie spółek zależnych i ich rozkład geograficzny;

c) informacje dotyczące wypełniania przez spółkę zobowiązań wobec organów publicznych.

Do celów niniejszego ustępu właściwe organy mogą zażądać takich informacji od innych właściwych organów, jeżeli nie zostały one przekazane przez spółkę.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 3, wraz z przedłożeniem wszelkich informacji i dokumentów, mógł być w pełni składany w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed właściwym organem, zgodnie ze stosownymi przepisami rozdziału III tytułu I.

5. W odniesieniu do zgodności z przepisami dotyczącymi uczestnictwa pracowników, określonymi w art. 86l właściwy organ w państwie członkowskim wyjścia sprawdza, czy plan przekształcenia transgranicznego zawiera informacje o procedurach, na podstawie których dokonuje się odpowiednich uzgodnień, oraz o możliwych wariantach takich uzgodnień.

6. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, właściwy organ bada:

a) wszystkie dokumenty i informacje przedstawiane właściwemu organowi zgodnie z ust. 2 i 3;

b) w odpowiednich przypadkach, wskazanie przez spółkę, że rozpoczęło się postępowanie, o którym mowa w art. 86l ust. 3 i 4;

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby kontroli, o której mowa w ust. 1, dokonywano w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania dokumentów i informacji dotyczących zatwierdzenia przekształcenia transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki. Kontrola ta wywołuje jeden z następujących skutków:

a) jeżeli stwierdzono, że przekształcenie transgraniczne spełnia wszystkie odpowiednie warunki oraz wszystkie procedury i formalności zostały dopełnione, właściwy organ wydaje zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność przekształcenia;

b) jeżeli stwierdzono, że przekształcenie transgraniczne nie spełnia wszystkich odpowiednich warunków oraz że nie dopełniono wszystkich procedur i formalności, właściwy organ nie wydaje zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia i powiadamia spółkę o przyczynach swojej decyzji; w takim przypadku właściwy organ może umożliwić spółce spełnienie odpowiednich warunków lub dopełnienie procedur i formalności w odpowiednim terminie.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ nie wydawał zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia, jeżeli zgodnie z prawem krajowym stwierdzono, że przekształcenia transgranicznego dokonuje się w celu popełnienia nadużycia lub oszustwa powodującego lub mającego na celu uchylenie się bądź obejście prawa unijnego lub krajowego, lub w innych celach przestępczych.

9. Jeżeli właściwy organ, w trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, ma poważne wątpliwości wskazujące na to, że przekształcenie transgraniczne służy popełnieniu nadużycia lub oszustwa prowadzącego lub mającego prowadzić do uchylenia się od prawa unijnego lub krajowego lub do jego obejścia lub do innych celów przestępczych, bierze on pod uwagę istotne fakty i okoliczności, takie jak – w stosownych przypadkach i nie rozpatrując osobno – orientacyjne wskaźniki, o których właściwy organ posiada wiedzę, w trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, w tym w ramach konsultacji z właściwymi organami. Kontrolę do celów niniejszego ustępu przeprowadza się osobno dla każdego przypadku w ramach procedury uregulowanej prawem krajowym.

10. Jeżeli jest to konieczne do przeprowadzenia kontroli na podstawie ust. 8 i 9 w celu uwzględnienia dodatkowych informacji lub do przeprowadzenia dodatkowych czynności wyjaśniających, okres trzech miesięcy przewidziany w ust. 7 można przedłużyć maksymalnie o trzy miesiące.

11. Jeżeli ze względu na złożoność procedury transgranicznej nie jest możliwe przeprowadzenie kontroli w terminach przewidzianych w ust. 7 i 10, państwa członkowskie zapewniają, aby wnioskodawca został poinformowany o przyczynach opóźnienia przed upływem tych terminów.

12. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ mógł konsultować się z innymi odpowiednimi organami właściwymi w poszczególnych dziedzinach związanych z przekształceniem transgranicznym, w tym z organami z państwa członkowskiego przeznaczenia, oraz by uzyskiwał od tych organów, a także od spółki, informacje i dokumenty niezbędne do przeprowadzenia kontroli zgodności z prawem przekształcenia transgranicznego w ramach proceduralnych określonych w prawie krajowym. Do celów tej oceny właściwy organ może odwołać się do niezależnego biegłego.

Artykuł 86n

Przekazanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność przekształcenia było przekazywane organom, o których mowa w art. 86o ust. 1, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają także, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność przekształcenia było dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Dostęp do zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia jest bezpłatny dla organów, o których mowa w art. 86o ust. 1, oraz dla rejestrów.

Artykuł 86o

Badanie zgodności z prawem przekształcenia transgranicznego przez państwo członkowskie przeznaczenia

1. Państwa członkowskie wyznaczają sąd, notariusza lub inny organ właściwy do przeprowadzania kontroli zgodności z prawem przekształcenia transgranicznego w odniesieniu do tej części postępowania, którą reguluje prawo państwa członkowskiego przeznaczenia, oraz do zatwierdzenia przekształcenia transgranicznego.

Ten organ zapewnia w szczególności, aby spółka przekształcona przestrzegała odpowiednich przepisów prawa krajowego dotyczących zakładania i rejestracji spółek oraz, w stosownych przypadkach, aby warunki dotyczące uczestnictwa pracowników zostały określone zgodnie z art. 86l.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu spółka przedkłada organowi, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, plan przekształcenia transgranicznego zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, o których mowa w art. 86h.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby wnioski na użytek ust. 1 pochodzące od spółki, wraz z przedłożeniem informacji i dokumentów, mogły być w pełni składane w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa przed organem, o którym mowa w ust. 1, zgodnie ze stosownymi przepisami rozdziału III tytułu I.

4. Organ, o którym mowa w ust. 1, zatwierdza przekształcenie transgraniczne niezwłocznie po stwierdzeniu, że wszystkie odpowiednie warunki i formalności w państwie członkowskim przeznaczenia zostały należycie dopełnione.

5. Organ, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność przekształcenia jako ostateczne potwierdzenie należytego dopełnienia odpowiednich procedur i formalności poprzedzających przekształcenie w państwie członkowskim wyjścia, bez których zatwierdzenie przekształcenia transgranicznego nie jest możliwe.

Artykuł 86p

Wpis do rejestru

1. Przepisy państwa członkowskiego wyjścia i przepisy państwa członkowskiego przeznaczenia określają, w odniesieniu do ich odpowiednich terytoriów, warunki, zgodnie z art. 16, ujawnienia zakończenia przekształcenia transgranicznego w ich rejestrach.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej następujące informacje zostały wpisane do ich rejestrów:

a) w rejestrze państwa członkowskiego przeznaczenia – okoliczność, że rejestracja spółki przekształconej jest wynikiem przekształcenia transgranicznego;

b) w rejestrze państwa członkowskiego przeznaczenia — data wpisu do rejestru spółki przekształconej;

c) w rejestrze państwa członkowskiego wyjścia – okoliczność, że wykreślenie lub usunięcie spółki z rejestru jest wynikiem przekształcenia transgranicznego;

d) w rejestrze państwa członkowskiego wyjścia — data wykreślenia lub usunięcia spółki z rejestru;

e) odpowiednio w rejestrach państwa członkowskiego wyjścia i państwa członkowskiego przeznaczenia – numer wpisu do rejestru, firma i forma prawna spółki oraz numer wpisu do rejestru, firma i forma prawna spółki przekształconej.

Rejestry ujawniają publicznie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, i udostępniają je za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr w państwie członkowskim przeznaczenia zawiadomił – za pośrednictwem systemu integracji rejestrów – rejestr w państwie członkowskim wyjścia, że przekształcenie transgraniczne stało się skuteczne. Państwa członkowskie zapewniają również, aby wpis spółki dokonującej przekształcenia został wykreślony z rejestru niezwłocznie z chwilą otrzymania tego zawiadomienia.

Artykuł 86q

Data, z którą przekształcenie transgraniczne staje się skuteczne

Prawo państwa członkowskiego przeznaczenia określa termin, w którym przekształcenie transgraniczne staje się skuteczne. Termin ten przypada po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 86m oraz 86o.

Artykuł 86r

Skutki przekształcenia transgranicznego

Przekształcenie transgraniczne wywołuje – od dnia, o którym mowa w art. 86q – następujące skutki:

a) wszystkie aktywa i pasywa spółki, w tym umowy, kredyty, prawa i obowiązki, stają się aktywami i pasywami spółki przekształconej;

b) wspólnicy spółki nadal są wspólnikami spółki przekształconej, chyba że dokonają zbycia swoich udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 86i ust. 1.

c) prawa i obowiązki spółki, wynikające z umów o pracę lub stosunków pracy oraz istniejące w dacie, z którą przekształcenie transgraniczne stało się skuteczne, stają się prawami i obowiązkami spółki przekształconej.

Artykuł 86s

Niezależni biegli

1. Państwa członkowskie ustanawiają przepisy dotyczące co najmniej odpowiedzialności cywilnej niezależnego biegłego odpowiedzialnego za sporządzenie sprawozdania, o którym mowa w art. 86f.

2. Państwa członkowskie wprowadzają przepisy w celu zapewnienia, by:

a) biegły lub osoba prawna, w imieniu której biegły występuje, działał w sposób niezależny oraz by nie dochodziło do konfliktu interesów ze spółką, która ubiega się o wydanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność przekształcenia; oraz

b) opinia biegłego była bezstronna i obiektywna oraz była wydana w celu udzielenia pomocy właściwemu organowi zgodnie z wymogami niezależności i bezstronności wynikającymi z prawa i norm zawodowych, którym biegły podlega.

Artykuł 86t

Ważność

Przekształcenie transgraniczne, które stało się skuteczne zgodnie z procedurą transponującą niniejszą dyrektywę, nie może zostać uznane za nieważne.

Akapit pierwszy nie ma wpływu na uprawnienia państw członkowskich – między innymi w odniesieniu do prawa karnego, zapobiegania i zwalczania finansowania terroryzmu, prawa socjalnego, opodatkowania i egzekwowania prawa – do stosowania środków i sankcji, zgodnie z prawem krajowym, po dacie, z którą przekształcenie transgraniczne stało się skuteczne.

ROZDZIAŁ I

Łączenie spółek akcyjnych

Sekcja 1

Przepisy ogólne dotyczące łączenia

Artykuł 87

Przepisy ogólne

1. Środki koordynacji określone w niniejszym rozdziale stosuje się do przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich odnoszących się do rodzajów spółek wymienionych w załączniku I.

2. Państwa członkowskie nie muszą stosować niniejszego rozdziału do spółdzielni utworzonych w jednej z form spółek wymienionych w załączniku I. Jeżeli państwa członkowskie korzystają z tej możliwości, nakazują one takim spółkom wprowadzenie oznaczeń „spółdzielnia” we wszystkich dokumentach określonych w art. 26.

3. Państwa członkowskie nie muszą stosować niniejszego rozdziału w przypadkach, gdy spółka lub spółki, które są przejmowane lub zakończą działalność, są przedmiotem postępowania upadłościowego, postępowania odnoszącego się do likwidacji niewypłacalnych spółek, ugód sądowych, układów oraz analogicznych postępowań.

4. [4] Państwa członkowskie zapewniają, aby niniejszy rozdział nie miał zastosowania do spółek, w odniesieniu do których stosowane są instrumenty i mechanizmy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz wykonywane są uprawnienia w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidziane w tytule IV dyrektywy 2014/59/UE lub w tytule V rozporządzenia (UE) 2021/23.

Artykuł 88

Zasady dotyczące połączenia przez przejęcie oraz połączenia przez zawiązanie nowej spółki

Państwa członkowskie, w odniesieniu do spółek podlegających ich prawu krajowemu, wprowadzają przepisy dotyczące połączenia przez przejęcie jednej spółki lub większej liczby spółek przez inną spółkę oraz połączenia przez zawiązanie nowej spółki.

Artykuł 89

Definicja „połączenia przez przejęcie”

1. Na użytek niniejszego rozdziału „połączenie przez przejęcie” oznacza operację, poprzez którą jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi do innej wszystkie swoje aktywa i pasywa w zamian za wyemitowanie dla akcjonariuszy spółki lub spółek przejmowanych akcji w spółce przejmującej oraz ewentualną dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej tak wyemitowanych akcji lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Przepisy państwa członkowskiego mogą stanowić, że połączenie przez przejęcie może zostać dokonane także w przypadku, gdy jedna spółka lub więcej przejmowanych spółek jest w likwidacji, pod warunkiem że opcja ta jest ograniczona do spółek, które nie zaczęły jeszcze wypłacać swoich aktywów na rzecz swoich akcjonariuszy.

Artykuł 90

Definicja „połączenia przez zawiązanie nowej spółki”

1. Na użytek niniejszego rozdziału „połączenie przez zawiązanie nowej spółki” oznacza operację, poprzez którą kilka spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi na zawiązywaną spółkę wszystkie swoje aktywa i pasywa w zamian za akcje wydane ich akcjonariuszom w nowej spółce oraz ewentualną dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej wydanych akcji lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Przepisy państwa członkowskiego mogą stanowić, że połączenie przez zawiązanie nowej spółki może zostać dokonane także w przypadku, gdy jedna spółka lub więcej spółek ulegających rozwiązaniu jest w likwidacji, pod warunkiem że opcja ta jest ograniczona do spółek, które nie zaczęły jeszcze wypłacać swoich aktywów na rzecz swoich akcjonariuszy.

Sekcja 2

Połączenie przez przejęcie

Artykuł 91

Plan połączenia

1. Organy administrujące lub zarządzające spółek dokonujących połączenia sporządzają na piśmie plan połączenia.

2. Plan połączenia zawiera co najmniej:

a) rodzaj, firmę oraz siedzibę każdej z łączących się spółek;

b) stosunek wymiany akcji oraz wysokość wszelkich dopłat w gotówce;

c) warunki odnoszące się do przyznania akcji w spółce przejmującej;

d) dzień, od którego posiadanie takich akcji uprawnia akcjonariusza do udziału w zyskach oraz wszelkie specjalne warunki wpływające na to uprawnienie;

e) dzień, od którego transakcje spółki przejmowanej są traktowane dla celów rachunkowości jako transakcje spółki przejmującej;

f) prawa przyznawane przez spółkę przejmującą posiadaczom akcji, z którymi związane są specjalne uprawnienia, oraz posiadaczom papierów wartościowych innych niż akcje, lub proponowane środki, które ich dotyczą;

g) wszelkie szczególne korzyści przyznawane biegłym, o których mowa w art. 96 ust. 1, oraz członkom organów administrujących, zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych łączących się spółek.

Artykuł 92

Publikacja planu połączenia

Plan połączenia publikuje się w sposób określony w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16, dla każdej z łączących się spółek, co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, które ma o nim zadecydować.

Każda łącząca się spółka zwolniona jest z wymogu publikacji określonego w art. 16, jeżeli przez nieprzerwany okres, rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem tego zgromadzenia, bezpłatnie udostępni ona publicznie plan tego połączenia na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają tego zwolnienia od jakichkolwiek wymogów i ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą nałożyć takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

W drodze odstępstwa od akapitu drugiego niniejszego artykułu państwa członkowskie mogą wymagać, aby publikacji dokonano za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej, o której mowa w art. 16 ust. 5. Państwa członkowskie mogą ewentualnie wymagać, aby taka publikacja została dokonana na innej stronie internetowej wyznaczonej przez nie w tym celu. W przypadku gdy państwa członkowskie skorzystają z jednej z tych możliwości, zapewniają one, aby od spółek nie pobierano żadnej szczególnej opłaty za taką publikację.

W przypadku wykorzystania strony internetowej innej niż centralna platforma elektroniczna odniesienie umożliwiające dostęp do tej strony internetowej jest publikowane za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie. Odniesienie to zawiera datę publikacji planu połączenia na stronie internetowej oraz jest publicznie dostępne bez opłat. Od spółek nie pobiera się szczególnej opłaty za taką publikację.

Zakaz pobierania od spółek szczególnej opłaty za publikację zawarty w akapitach trzecim i czwartym nie wpływa na możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie na spółki kosztów związanych z centralną platformą elektroniczną.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, aby przez pewien okres po walnym zgromadzeniu pozostawiały informacje na swojej stronie internetowej lub, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej lub na innej stronie internetowej wyznaczonej przez to państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej lub do centralnej platformy elektronicznej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 93

Zatwierdzenie przez walne zgromadzenie każdej z łączących się spółek

1. Połączenie wymaga co najmniej zatwierdzenia przez walne zgromadzenie każdej z łączących się spółek. Przepisy państw członkowskich stanowią, że uchwała dotycząca zatwierdzenia wymaga większości nie mniejszej niż dwie trzecie głosów związanych z reprezentowanymi akcjami albo reprezentowanym objętym kapitałem.

Jednakże przepisy państw członkowskich mogą stanowić, że zwykła większość głosów określonych w akapicie pierwszym jest wystarczająca, gdy reprezentowana jest co najmniej połowa objętego kapitału. Ponadto w stosownych przypadkach mają zastosowanie przepisy regulujące zmiany umowy i statutu spółki.

2. W przypadku gdy występują różne rodzaje akcji, uchwała dotycząca połączenia podlega odrębnemu głosowaniu przez co najmniej każdą z kategorii akcjonariuszy, na których prawa wpływa połączenie.

3. Uchwała obejmuje zarówno zatwierdzenie planu połączenia, jak również wszelkie zmiany umowy i statutu, których konieczność wynika z połączenia.

Artykuł 94

Odstępstwo od wymogu zatwierdzenia połączenia przez walne zgromadzenie spółki przejmującej

Przepisy państw członkowskich nie muszą wymagać zatwierdzenia połączenia przez walne zgromadzenie spółki przejmującej, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) publikacja przewidziana w art. 92 zostaje dokonana dla spółki przejmującej co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie spółki lub spółek przejmowanych, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia;

b) co najmniej miesiąc przed datą określoną w lit. a) wszyscy akcjonariusze spółki przejmującej są uprawnieni do zbadania dokumentów określonych w art. 97 ust. 1 w siedzibie spółki przejmującej;

c) akcjonariusz lub akcjonariusze spółki przejmującej posiadający minimalny udział w objętym kapitale są być uprawnieni do wymagania, aby zostało zwołane walne zgromadzenie spółki przejmującej celem zatwierdzenia połączenia; ten minimalny udział nie może zostać ustalony na więcej niż 5 %. Państwa członkowskie mogą jednakże przewidzieć wyłączenie z tego obliczenia akcji nieuprawniających do głosowania.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) stosuje się art. 97 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 95

Szczegółowe pisemne sprawozdanie i informacje dotyczące połączenia

1. Organy administrujące lub zarządzające każdej z łączących się spółek przygotowują szczegółowe pisemne sprawozdanie wyjaśniające plan połączenia oraz przedstawiające ich prawne i ekonomiczne podstawy, zwłaszcza stosunek wymiany akcji.

Sprawozdanie to zawiera również opis wszelkich szczególnych trudności powstałych w związku z wyceną.

2. Organy administrujące lub zarządzające każdej z zaangażowanych spółek informują walne zgromadzenie swojej spółki oraz organy administrujące lub zarządzające innych zaangażowanych spółek, tak aby te ostatnie mogły poinformować walne zgromadzenia swych spółek, o wszelkich istotnych zmianach w zakresie aktywów i pasywów, które nastąpiły pomiędzy dniem sporządzenia planu połączenia a datą walnych zgromadzeń, na których ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia.

3. Państwa członkowskie mogą postanowić, że nie wymaga się sprawozdania, o którym mowa w ust. 1, lub informacji, o których mowa w ust. 2, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w połączeniu wyrażą na to zgodę.

Artykuł 96

Badanie planu połączenia przez biegłych

1. Biegły lub biegli działający na rzecz każdej z łączących się spółek, lecz niezależnie od nich, wyznaczeni lub zatwierdzeni przez organ sądowy lub administracyjny, badają plan połączenia i sporządzają pisemne sprawozdanie dla akcjonariuszy. Jednakże przepisy państw członkowskich mogą przewidywać wyznaczenie jednego niezależnego biegłego lub większej ich liczby dla wszystkich łączących się spółek, jeśli takiego wyznaczenia dokonuje organ sądowy lub administracyjny na wspólny wniosek tych spółek. Biegli tacy, w zależności od przepisów każdego z państw członkowskich, mogą być osobami fizycznymi lub prawnymi, spółkami lub przedsiębiorcami.

2. W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 1, biegli w każdym przypadku stwierdzają, czy w ich opinii stosunek wymiany akcji jest słuszny i uzasadniony. Ich stwierdzenie co najmniej:

a) wskazuje metodę lub metody wykorzystane do ustalenia proponowanego stosunku wymiany akcji;

b) określa, czy taka metoda lub metody są adekwatne w danym przypadku, wskazuje wartość osiągniętą przy zastosowaniu każdej takiej metody oraz przedstawia opinię na temat względnego znaczenia przypisywanego takim metodom w osiąganiu wybranych wartości.

Sprawozdanie opisuje również wszelkie szczególne trudności z dokonaniem wyceny, jakie powstały.

3. Każdy z biegłych jest uprawniony do uzyskania od łączących się spółek wszelkich stosownych informacji i dokumentów oraz do przeprowadzenia wszystkich niezbędnych badań.

4. Nie wymaga się ani badania planu połączenia, ani sprawozdania biegłego, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w połączeniu wyrażą na to zgodę.

Artykuł 97

Dostępność dokumentów do celu badania przez akcjonariuszy

1. Wszyscy akcjonariusze są uprawnieni do zbadania co najmniej następujących dokumentów w siedzibie spółki co najmniej miesiąc przed datą ustaloną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia:

a) planu połączenia;

b) rocznych sprawozdań finansowych i rocznych sprawozdań z działalności łączących się spółek za poprzednie trzy lata obrotowe;

c) w stosownych przypadkach, sprawozdania rachunkowego sporządzonego na dzień, który nie może być wcześniejszy niż pierwszy dzień trzeciego miesiąca poprzedzającego datę sporządzenia planu połączenia, jeśli ostatnie sprawozdanie finansowe odnosi się do roku obrotowego, który zakończył się więcej niż sześć miesięcy przed tą datą;

d) w stosownych przypadkach, sprawozdań organów administrujących lub zarządzających łączących się spółek, przewidzianych w art. 95;

e) w stosownych przypadkach, sprawozdania, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) nie wymaga się sprawozdania rachunkowego, jeśli spółka publikuje półroczne sprawozdania finansowe zgodnie z art. 5 dyrektywy 2004/109/WE oraz udostępnia je akcjonariuszom zgodnie z niniejszym ustępem. Ponadto państwa członkowskie mogą postanowić, że nie wymaga się sprawozdania rachunkowego, jeśli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe dające prawo głosu w każdej ze spółek uczestniczących w połączeniu, wyrażą na to zgodę.

2. Sprawozdanie rachunkowe przewidziane w ust. 1 akapit pierwszy lit. c) zostaje sporządzone przy zastosowaniu tych samych metod i tego samego układu jak w ostatnim bilansie rocznym.

Jednakże przepisy państwa członkowskiego mogą stanowić, że:

a) nie jest konieczne dokonywanie nowej inwentaryzacji z natury;

b) wyceny wykazane w ostatnim bilansie zostają zmienione jedynie dla odzwierciedlenia zapisów w księgach rachunkowych; jednakże bierze się pod uwagę, co następuje:

– okresową amortyzację i rezerwy,

– istotne zmiany rzeczywistej wartości, niewykazane w księgach.

3. Każdy akcjonariusz jest uprawniony do otrzymania, na życzenie i nieodpłatnie, pełnych lub, jeśli takie będzie życzenie, częściowych kopii dokumentów, o których mowa w ust. 1.

W przypadku gdy akcjonariusz wyraził zgodę na wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji, takie kopie mogą zostać dostarczone pocztą elektroniczną.

4. Spółka zwolniona jest z wymogu udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 1, w swojej siedzibie, jeżeli przez nieprzerwany okres rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem walnego zgromadzenia, udostępni je na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają powyższego zwolnienia od jakichkolwiek wymogów lub ograniczeń innych niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą nałożyć takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

Ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy strona internetowa umożliwia akcjonariuszom, przez cały okres, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, pobranie i druk dokumentów, o których mowa w ust. 1. Jednakże w takim przypadku państwa członkowskie mogą postanowić, że spółka ma obowiązek udostępnić te dokumenty do wglądu akcjonariuszy w swojej siedzibie.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, aby przez dany okres po walnym zgromadzeniu pozostawiały informacje na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 98

Ochrona praw pracowników

Ochrona praw pracowników każdej z łączących się spółek jest regulowana zgodnie z dyrektywą 2001/23/WE.

Artykuł 99

Ochrona interesów wierzycieli łączących się spółek

1. Przepisy państw członkowskich przewidują odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli łączących się spółek, roszczenia których to wierzycieli poprzedzają publikację planu połączenia i nie stały się wymagalne w chwili takiej publikacji.

2. Do celów ust. 1 przepisy państw członkowskich przewidują co najmniej, że tacy wierzyciele są uprawnieni do uzyskania odpowiednich gwarancji, w przypadku gdy sytuacja finansowa łączących się spółek czyni tę ochronę niezbędną i o ile wierzyciele nie uzyskali wcześniej takich gwarancji.

Państwa członkowskie określają warunki ochrony, o której mowa w ust. 1 oraz w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. W każdym przypadku państwa członkowskie zapewniają wierzycielom możliwość zwrócenia się do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o odpowiednie gwarancje, pod warunkiem że są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, iż z powodu połączenia zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich gwarancji od spółki.

3. Ochrona taka może być różna dla wierzycieli spółki przejmującej oraz dla wierzycieli spółki przejmowanej.

Artykuł 100

Ochrona interesów posiadaczy obligacji łączących się spółek

Bez uszczerbku dla zasad dotyczących zbiorowego wykonywania ich praw art. 99 stosuje się do posiadaczy obligacji łączących się spółek, z wyjątkiem przypadków, gdy połączenie zostało zatwierdzone przez zgromadzenie posiadaczy obligacji, jeżeli zgromadzenie takie jest przewidziane na mocy przepisów krajowych, lub indywidualnie przez posiadaczy obligacji.

Artykuł 101

Ochrona posiadaczy papierów wartościowych innych niż akcje, z którymi związane są szczególne prawa

Posiadacze papierów wartościowych innych niż akcje, z którymi związane są szczególne prawa, uzyskują w spółce przejmującej prawa co najmniej równoważne prawom, jakie posiadali oni w spółce przejmowanej, chyba że zmiana tych praw została zatwierdzona przez zgromadzenie posiadaczy takich papierów wartościowych, jeśli zgromadzenie takie jest przewidziane na mocy przepisów krajowych, lub indywidualnie przez posiadaczy tych papierów wartościowych, lub, chyba że posiadacze ci są uprawnieni do doprowadzenia do odkupienia ich papierów wartościowych przez spółkę przejmującą.

Artykuł 102

Sporządzanie i poświadczanie dokumentów w należytej formie prawnej

1. W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego nie przewidują sądowej ani administracyjnej prewencyjnej kontroli legalności połączeń lub gdy taka kontrola nie rozciąga się na wszystkie czynności prawne wymagane do połączenia, sporządza się i poświadcza w należytej formie prawnej: protokoły walnych zgromadzeń decydujących o połączeniu oraz, w stosownych przypadkach, umowę dotyczącą połączenia, będącą następstwem takich walnych zgromadzeń. W przypadkach gdy połączenie nie musi być zatwierdzone przez walne zgromadzenia wszystkich łączących się spółek, plan połączenia sporządza się i poświadcza w należytej formie prawnej.

2. Notariusz lub organ właściwy do sporządzenia i poświadczenia dokumentu w należytej formie prawnej sprawdza i zaświadcza istnienie i ważność czynności prawnych i formalności wymaganych od spółki, dla której ten notariusz lub organ działa, oraz planu połączenia.

Artykuł 103

Data, z którą połączenie staje się skuteczne

Przepisy państw członkowskich określają datę, z którą połączenie staje się skuteczne.

Artykuł 104

Formalności związane z publikacją

1. Połączenie ogłasza się publicznie w sposób określony przez przepisy każdego z państw członkowskich, zgodnie z art. 16, w odniesieniu do każdej z łączących się spółek.

2. Spółka przejmująca może sama dokonać formalności związanych z publikacją odnoszącą się do spółki lub spółek przejmowanych.

Artykuł 105

Skutki połączenia

1. Połączenie ma następujące równoczesne skutki z mocy prawa:

a) przeniesienie – zarówno między spółką przejmowaną i spółką przejmującą, jak i w odniesieniu do osób trzecich – wszystkich aktywów oraz pasywów spółki przejmowanej na spółkę przejmującą;

b) akcjonariusze spółki przejmowanej stają się akcjonariuszami spółki przejmującej; oraz

c) spółka przejmowana przestaje istnieć.

2. Żadne akcje w spółce przejmującej nie są zamieniane na akcje w spółce przejmowanej posiadane:

a) przez samą spółkę przejmującą lub przez osobę działającą w imieniu własnym, ale na jej rzecz; albo

b) przez samą spółkę przejmowaną lub przez osobę działającą w imieniu własnym, ale na jej rzecz.

3. Powyższe nie wpływa na przepisy państw członkowskich, które wymagają, dla skuteczności wobec osób trzecich, dokonania specjalnych formalności w celu przeniesienia pewnych aktywów, praw oraz zobowiązań przez spółkę przejmowaną. Spółka przejmująca może dokonać takich formalności sama; przepisy państw członkowskich mogą jednak zezwalać spółce przejmowanej na kontynuowanie tych formalności przez ograniczony okres, który nie może, poza wyjątkowymi przypadkami, zostać ustalony na więcej niż sześć miesięcy od daty, z którą połączenie stało się skuteczne.

Artykuł 106

Odpowiedzialność cywilna członków organów administrujących i zarządzających spółki przejmowanej

Przepisy państw członkowskich określają co najmniej zasady dotyczące odpowiedzialności cywilnej członków organów administrujących i zarządzających spółki przejmowanej wobec akcjonariuszy tej spółki, w odniesieniu do zawinionego zachowania tych członków podczas przygotowania oraz realizacji połączenia.

Artykuł 107

Odpowiedzialność cywilna biegłych odpowiedzialnych za sporządzenie sprawozdania na rzecz spółki przejmowanej

Przepisy państw członkowskich określają co najmniej zasady dotyczące odpowiedzialności cywilnej biegłych odpowiedzialnych za sporządzenie na rzecz spółki przejmowanej sprawozdania, o którym mowa w art. 96 ust. 1, wobec akcjonariuszy tej spółki, w odniesieniu do zawinionego zachowania tych biegłych podczas wykonania ich obowiązków.

Artykuł 108

Warunki nieważności połączenia

1. Przepisy państw członkowskich mogą określać zasady nieważności połączenia wyłącznie zgodnie z następującymi warunkami:

a) nieważność jest stwierdzana wyrokiem sądowym;

b) połączenia, które stały się skuteczne zgodnie z art. 103, mogą zostać uznane za nieważne tylko, jeśli nie było prewencyjnej kontroli sądowej ani administracyjnej ich legalności lub jeśli dokumenty nie zostały sporządzone i poświadczone w należytej formie prawnej, lub jeśli wykazane zostanie, że uchwała walnego zgromadzenia jest nieważna lub podlega unieważnieniu na mocy prawa krajowego;

c) postępowanie w sprawie unieważnienia nie może zostać wszczęte później niż sześć miesięcy po dniu, w którym połączenie stało się skuteczne w stosunku do osoby powołującej się na nieważność lub jeśli sytuacja została naprawiona;

d) tam, gdzie jest możliwe naprawienie wady mogącej powodować nieważność połączenia, właściwy sąd wyznacza zainteresowanym spółkom termin, w którym należy naprawić istniejący stan rzeczy;

e) wyrok uznający połączenie za nieważne zostaje opublikowany w sposób określony w przepisach każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16;

f) w przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego zezwalają osobie trzeciej na zakwestionowanie takiego wyroku, osoba ta może to uczynić jedynie w ciągu sześciu miesięcy od ogłoszenia wyroku w sposób określony w sekcji I rozdział III tytuł I;

g) wyrok uznający połączenie za nieważne nie ma sam w sobie wpływu na ważność zobowiązań zaciągniętych przez spółkę przejmującą lub zobowiązań związanych ze spółką przejmującą, które powstały przed opublikowaniem wyroku i po dacie, z którą połączenie stało się skuteczne; oraz

h) spółki, które były stronami połączenia, odpowiadają solidarnie za zobowiązania spółki przejmującej, o których mowa w lit. g).

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 lit. a) przepisy państwa członkowskiego mogą stanowić także, że nieważność połączenia stwierdzana jest przez organ administracyjny, jeśli istnieje możliwość zaskarżenia takiej decyzji do sądu. Ust. 1 lit. b) oraz d) – h) stosuje się przez analogię do organu administracyjnego. Takie postępowanie w sprawie unieważnienia nie może zostać wszczęte później niż sześć miesięcy po dacie, z którą połączenie stało się skuteczne.

3. Niniejsze przepisy nie wpływają na przepisy państw członkowskich dotyczące nieważności połączenia orzeczonej w następstwie jakiejkolwiek kontroli innej niż sądowa lub administracyjna kontrola prewencyjna legalności.

Sekcja 3

Połączenie przez zawiązanie nowej spółki

Artykuł 109

Połączenie przez zawiązanie nowej spółki

1. Art. 91, 92 i 93 oraz art. 95–108 stosuje się, bez uszczerbku dla art. 11 i 12, do połączenia przez zawiązanie nowej spółki. W tym celu „łączące się spółki” oraz „spółki przejmowane” oznaczają spółki, które przestaną istnieć, a „spółka przejmująca” oznacza nową spółkę.

Art. 91 ust. 2 lit. a) stosuje się również do nowej spółki.

2. Plan połączenia oraz akt założycielski lub projekt aktu założycielskiego oraz statut lub projekt statutu nowej spółki – jeśli zawarte są one w odrębnym dokumencie – są zatwierdzane na walnym zgromadzeniu każdej ze spółek, która przestanie istnieć.

Sekcja 4

Przejęcie jednej spółki przez inną, posiadającą 90 % lub więcej jej akcji

Artykuł 110

Przeniesienie wszystkich aktywów i pasywów przez jedną lub więcej spółek na inną spółkę będącą posiadaczem wszystkich ich akcji

Państwa członkowskie wprowadzają przepisy w odniesieniu do spółek podlegających ich prawu, umożliwiające dokonywanie operacji, poprzez które jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę będącą posiadaczem wszystkich ich akcji oraz innych papierów wartościowych dających prawo głosu na walnym zgromadzeniu. Takie operacje są regulowane przepisami sekcji 2 niniejszego rozdziału. Państwa członkowskie nie nakładają jednak wymogów określonych w art. 91 ust. 2 lit. b), c) i d), art. 95 i 96, art. 97 ust. 1 lit. d) i e), art. 105 ust. 1 lit. b) oraz art. 106 i 107.

Artykuł 111

Odstępstwo od wymogu zatwierdzenia przez walne zgromadzenie

Państwa członkowskie nie stosują art. 93 do operacji, o których mowa w art. 110, jeśli są spełnione następujące warunki:

a) co najmniej miesiąc zanim operacja ta stanie się skuteczna w odniesieniu do każdej ze spółek zaangażowanych w operację musi zostać dokonana publikacja przewidziana w art. 92;

b) co najmniej miesiąc zanim operacja ta stanie się skuteczna wszyscy akcjonariusze przejmującej spółki muszą mieć prawo zbadania w siedzibie spółki dokumentów, o których mowa w art. 97 ust. 1 lit. a), b) i c);

c) musi mieć zastosowanie art. 94 akapit pierwszy lit. c).

Do celów akapitu pierwszego lit. b) niniejszego artykułu stosuje się art. 97 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 112

Akcje będące w posiadaniu spółki przejmującej lub na jej rzecz

Państwa członkowskie mogą stosować art. 110 i 111 do operacji, poprzez którą jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę, jeśli wszystkie akcje oraz inne papiery wartościowe przejmowanej spółki lub spółek określone w art. 110 znajdują się w posiadaniu spółki przejmującej lub osób posiadających te akcje i papiery wartościowe w imieniu własnym, ale na rzecz tej spółki.

Artykuł 113

Połączenie przez przejęcie dokonywane przez spółkę, która posiada 90 % lub więcej akcji spółki przejmowanej

W przypadkach połączenia przez przejęcie dokonywanego przez spółkę, która posiada 90 % lub więcej, ale nie całość, akcji i innych papierów wartościowych dających prawo głosu na walnym zgromadzeniu przejmowanej spółki lub przejmowanych spółek, państwa członkowskie nie wymagają zatwierdzenia połączenia przez walne zgromadzenie spółki przejmującej, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) dokonano publikacji przewidzianej w art. 92, w odniesieniu do spółki przejmującej, co najmniej miesiąc przed datą ustaloną na walne zgromadzenie spółki lub spółek przejmowanych, na którym ma zostać podjęta decyzja w sprawie planu połączenia;

b) co najmniej miesiąc przed datą określoną w lit. a) wszyscy akcjonariusze spółki przejmującej mają prawo zbadania w siedzibie spółki dokumentów wymienionych w art. 97 ust. 1 lit. a), b) oraz, w stosownych przypadkach, art. 97 ust. 1 lit. c), d) i e);

c) zastosowanie ma art. 94 akapit pierwszy lit. c).

Do celów akapitu pierwszego lit. b) niniejszego artykułu stosuje się art. 97 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 114

Wyjątek od wymogów mających zastosowanie do połączenia przez przejęcie

Państwa członkowskie nie nakładają wymogów określonych w art. 95, 96 i 97 w przypadku połączenia w rozumieniu art. 113, jeśli spełnione są następujące warunki:

a) akcjonariusze mniejszościowi spółki przejmowanej są uprawnieni do żądania, aby ich akcje zostały nabyte przez spółkę przejmującą;

b) jeśli wykonują to prawo, są uprawnieni do otrzymania wynagrodzenia odpowiadającego wartości ich akcji;

c) w przypadku braku zgodności w odniesieniu do takiego wynagrodzenia musi być możliwe, aby wartość wynagrodzenia została ustalona przez sąd lub przez organ administracyjny wyznaczony przez państwo członkowskie do tego celu.

Państwo członkowskie nie musi stosować akapitu pierwszego, jeżeli w prawie tego państwa członkowskiego istnieje przepis uprawniający spółkę przejmującą, bez wcześniejszej publicznej oferty przejęcia, do żądania od wszystkich posiadaczy pozostałych papierów wartościowych spółki lub spółek, które mają zostać przejęte, sprzedania jej tych papierów wartościowych przed połączeniem po uczciwej cenie.

Artykuł 115

Przeniesienie wszystkich aktywów i pasywów przez jedną lub więcej spółek na inną spółkę posiadającą 90 % lub więcej ich akcji

Państwa członkowskie mogą stosować art. 113 i 114 do operacji, poprzez które jedna spółka lub więcej spółek zostaje rozwiązanych bez postępowania likwidacyjnego i przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną spółkę, jeśli 90 % lub więcej, ale nie całość, akcji i innych papierów wartościowych spółki lub spółek przejmowanych, o których mowa w art. 113, jest w posiadaniu tej spółki przejmującej lub osób, które posiadają te akcje i papiery wartościowe w imieniu własnym, ale na rzecz tej spółki.

Sekcja 5

Inne operacje traktowane jako połączenie

Artykuł 116

Połączenie z dopłatą w gotówce przewyższającą 10 %

Jeżeli w przypadku jednej z operacji, o których mowa w art. 88, przepisy państwa członkowskiego zezwalają na to, aby dopłata w gotówce przewyższała 10 %, stosuje się sekcję 2 i 3 niniejszego rozdziału oraz art. 113, 114 i 115.

Artykuł 117

Połączenie bez zakończenia istnienia wszystkich spółek przejmowanych

W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego zezwalają na jedną z operacji, o których mowa w art. 88, 110 i 116, bez zakończenia tym samym istnienia wszystkich spółek przejmowanych, stosuje się odpowiednio sekcję 2, z wyjątkiem art. 105 ust. 1 lit. c), oraz sekcję 3 lub 4 niniejszego rozdziału.

ROZDZIAŁ II

Łączenie transgraniczne spółek kapitałowych

Artykuł 118

Przepisy ogólne

Niniejszy rozdział stosuje się do połączeń spółek kapitałowych, utworzonych zgodnie z prawem państwa członkowskiego i mających siedzibę, zarząd główny lub główny zakład na terenie Unii, pod warunkiem że przynajmniej dwie z nich podlegają prawu różnych państw członkowskich (zwanych dalej „połączeniami transgranicznymi”).

Artykuł 119

Definicje

Na użytek niniejszego rozdziału:

1) „spółka kapitałowa”, zwana dalej „spółką”, oznacza:

a) spółkę mająca formę wymienioną w załączniku II; lub

b) spółkę z kapitałem udziałowym lub akcyjnym posiadającą osobowość prawną i wydzielony majątek, którym wyłącznie odpowiada za swoje zobowiązania, oraz która zgodnie z właściwym dla niej prawem krajowym podlega warunkom dotyczącym gwarancji określonych w tytule I rozdział II sekcja 2 oraz w tytule I rozdział III sekcja 1 dla zapewnienia ochrony interesów wspólników i osób trzecich;

2) „połączenie” oznacza czynność, poprzez którą:

a) jedna lub więcej spółek w chwili rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną istniejącą spółkę – spółkę przejmującą – w zamian za wydanie wspólnikom spółki lub spółek przejmowanych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółki przejmującej oraz, jeżeli ma to zastosowanie, dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji; lub

b) dwie lub więcej spółek w chwili rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na zawiązaną przez nie spółkę – nowo zawiązaną spółkę – w zamian za wydanie własnym wspólnikom papierów wartościowych lub udziałów lub akcji nowo zawiązanej spółki oraz, jeżeli ma to zastosowanie, dopłatę w gotówce nieprzekraczającą 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji; lub

c) w chwili rozwiązania bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego spółka przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na spółkę posiadającą wszystkie papiery wartościowe lub udziały lub akcje tej spółki; lub

d) jedna lub więcej spółek w chwili rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na inną istniejącą spółkę – spółkę przejmującą – bez konieczności emisji nowych akcji lub ustanawiania nowych udziałów przez spółkę przejmującą, pod warunkiem, że jedna osoba posiada w sposób bezpośredni lub pośredni wszystkie udziały lub akcje łączących się spółek lub wspólnicy łączących się spółek posiadają ich papiery wartościowe oraz udziały lub akcje w tej samej proporcji we wszystkich łączących się spółkach.

Artykuł 120

Dalsze przepisy dotyczące zakresu stosowania

1. Bez uszczerbku dla art. 119 ust. 2, niniejszy rozdział stosuje się do połączeń transgranicznych także w przypadku, gdy prawo co najmniej jednego z zainteresowanych państw członkowskich dopuszcza dopłatę w gotówce, o której mowa w art. 119 ust. 2 lit. a) i b), która przekracza 10 % wartości nominalnej, lub w braku wartości nominalnej, wartości księgowej papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

2. Państwa członkowskie mogą postanowić o niestosowaniu niniejszego rozdziału do połączeń transgranicznych, w których uczestniczy spółdzielnia, także w przypadku gdy byłaby ona objęta definicją spółki kapitałowej określoną w art. 119 pkt 1.

3. Niniejszego rozdziału nie stosuje się do połączeń transgranicznych, w których uczestniczy spółka, której przedmiotem działalności jest zbiorowe inwestowanie kapitału pozyskanego w drodze publicznej i która działa na zasadzie dywersyfikacji ryzyka oraz której jednostki uczestnictwa są na żądanie ich posiadaczy odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tej spółki. Działania podjęte przez tego rodzaju spółkę w celu zapewnienia, aby giełdowa wartość tych jednostek nie różniła się w znaczny sposób od wartości netto aktywów, będą uważane za równoznaczne z takim odkupieniem lub umorzeniem jednostek.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby niniejszy rozdział nie miał zastosowania do spółek w razie wystąpienia którejkolwiek z poniższych okoliczności:

a) spółka jest w likwidacji i rozpoczęła wypłacanie aktywów na rzecz swoich wspólników;

b) [5] wobec spółki stosowane są instrumenty i mechanizmy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz wykonywane są uprawnienia w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidziane w tytule IV dyrektywy 2014/59/UE lub w tytule V rozporządzenia (UE) 2021/23.

5. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu tego rozdziału do spółek objętych:

a) postępowaniem upadłościowym lub ramami restrukturyzacji zapobiegawczej;

b) postępowaniem likwidacyjnym innym niż to, o którym mowa w ust. 4 lit. a); lub

c) [6] środkami w zakresie zapobiegania kryzysom zdefiniowanymi w art. 2 ust. 1 pkt 101 dyrektywy 2014/59/UE lub w art. 2 pkt 48) rozporządzenia (UE) 2021/23.

Artykuł 121

Warunki dotyczące połączeń transgranicznych

1. O ile niniejszy rozdział nie stanowi inaczej:

a) (uchylona)

b) spółka uczestnicząca w połączeniu transgranicznym spełnia wymogi oraz formalności wynikające z przepisów właściwego dla niej prawa krajowego. Przepisy państwa członkowskiego pozwalające władzom krajowym na zgłoszenie sprzeciwu wobec danego połączenia krajowego ze względu na interes publiczny stosuje się także do połączenia transgranicznego w przypadku gdy przynajmniej jedna z uczestniczących spółek podlega prawu tego państwa członkowskiego. Niniejszego przepisu nie stosuje się w zakresie, w jakim ma zastosowanie art. 21 rozporządzenia (WE) nr 139/2004.

2. Przepisy i formalności, o których mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, obejmują w szczególności przepisy i formalności dotyczące procesu podejmowania decyzji w odniesieniu do połączenia oraz ochrony pracowników, w zakresie praw innych niż prawa określone w art. 133.

Artykuł 122

Wspólny plan połączenia transgranicznego

Organy zarządzające lub administrujące każdej z łączących się spółek sporządzają wspólny plan połączenia transgranicznego. Wspólny plan połączenia transgranicznego zawiera co najmniej następujące informacje:

a) w odniesieniu do każdej z łączących się spółek – jej formę prawną i firmę i jej siedzibę, jak również formę prawną i firmę proponowane dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego oraz jej proponowaną siedzibę;

b) w stosownych przypadkach, stosunek wymiany papierów wartościowych lub udziałów lub akcji reprezentujących kapitał spółki i wysokość ewentualnych dopłat pieniężnych;

c) warunki dotyczące przyznania papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego;

d) prawdopodobne skutki połączenia transgranicznego dla zatrudnienia;

e) dzień, od którego papiery wartościowe lub udziały lub akcje spółki uprawniają ich posiadaczy do uczestnictwa w zysku, a także wszelkie szczególne warunki odnoszące się do tego uprawnienia;

f) dzień, od którego czynności łączących się spółek będą uważane dla celów rachunkowości za czynności dokonane na rachunek spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego;

g) prawa przyznane przez spółkę powstającą w wyniku połączenia transgranicznego wspólnikom uprzywilejowanym lub posiadaczom papierów wartościowych innych niż udziały lub akcje spółki lub dotyczące ich proponowane środki;

h) szczególne korzyści przyznane członkom organów administrujących, zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych łączących się spółek;

i) akt założycielski spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego, w stosownych przypadkach, oraz statut, jeśli jest on oddzielnym aktem;

j) jeżeli jest to właściwe, informacje na temat procedur, według których zostaną określone, zgodnie z art. 133, zasady udziału pracowników w ustaleniu ich praw uczestnictwa w spółce powstającej w wyniku połączenia transgranicznego;

k) informacje na temat wyceny aktywów i pasywów przenoszonych na spółkę powstającą w wyniku połączenia transgranicznego;

l) dzień zamknięcia bilansów uczestniczących w połączeniu spółek, wykorzystanych dla ustalenia warunków połączenia transgranicznego;

m) szczegóły oferty wynagrodzenia w formie pieniężnej dla wspólników zgodnie z art. 126a;

n) zabezpieczenia proponowane wierzycielom, takie jak gwarancje lub zastawy.

Artykuł 123

Ujawnienie

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby następujące dokumenty zostały ujawnione przez spółkę i udostępnione publicznie w rejestrach państwa członkowskiego każdej z łączących się spółek co najmniej miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 126;

a) wspólny plan połączenia transgranicznego; i

b) zawiadomienie informujące wspólników, wierzycieli i przedstawicieli pracowników łączącej się spółki lub – jeżeli brak takich przedstawicieli – samych pracowników o możliwości przedłożenia ich odpowiedniej spółce, co najmniej pięć dni roboczych przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, uwag dotyczących wspólnego planu połączenia transgranicznego.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby sprawozdanie niezależnego biegłego zostało ujawnione i udostępnione publicznie w rejestrze.

Państwa członkowskie zapewniają, by spółka była w stanie wyłączyć informacje poufne z obowiązku ujawniania informacji zawartych w sprawozdaniu niezależnego biegłego.

Dokumenty ujawnione zgodnie z niniejszym ustępem muszą być również dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Państwa członkowskie mogą zwolnić łączące się spółki z wymogu ujawnienia określonego w ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli przez nieprzerwany okres rozpoczynający się co najmniej na miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 126, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem tego zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, spółki te bezpłatnie udostępnią publicznie na swojej stronie internetowej dokumenty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie nie uzależniają jednak tego zwolnienia od innych wymogów i ograniczeń niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

3. Jeżeli łączące się spółki udostępnią wspólny plan połączenia transgranicznego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, przedkładają one ich właściwemu rejestrowi co najmniej miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 126, następujące informacje:

a) w odniesieniu do każdej z łączących się spółek – jej forma prawna i firma i jej siedziba, jak również forma prawna i firma proponowane dla nowo powstałej spółki i jej proponowana siedziba;

b) rejestr, w którym dla każdej z łączących się spółek zostały złożone dokumenty, o których mowa w art. 14, a także numer wpisu danej spółki do tego rejestru;

c) wskazanie zasad wykonywania praw wierzycieli, pracowników i wspólników dla każdej z łączących się spółek; i

d) szczegóły dotyczące strony internetowej, na której będą udostępnione bezpłatnie i w trybie online wspólny plan połączenia transgranicznego, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, sprawozdanie niezależnego biegłego oraz pełne informacje na temat zasad, o których mowa w lit. c) niniejszego ustępu.

Rejestr państwa członkowskiego każdej z łączących się spółek udostępnia publicznie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a) - d).

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wymogi, o których mowa w ust. 1 i 3, mogły być w pełni wypełnione w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa przed właściwym organem państw członkowskich łączących się spółek, zgodnie z odpowiednimi przepisami rozdziału III tytuł I.

5. Jeżeli zatwierdzenie połączenia przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki przejmującej nie jest wymagane zgodnie z art. 126 ust. 3, ujawnienie, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, powinno być dokonane co najmniej miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia pozostałych łączących się spółek lub spółki.

6. Państwa członkowskie mogą wymagać, oprócz ujawnienia, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, opublikowania wspólnego planu połączenia transgranicznego lub informacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w biuletynie krajowym lub za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej zgodnie z art. 16 ust. 3. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr przekazywał odpowiednie informacje do biuletynu krajowego lub centralnej platformy elektronicznej.

7. Państwa członkowskie zapewniają bezpłatne publiczne udostępnienie dokumentacji, o której mowa w ust. 1, lub informacji, o których mowa w ust. 3, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają ponadto, aby opłaty pobierane od spółki przez rejestry za ujawnienie, o którym mowa w ust. 1 i 3, oraz, w stosownych przypadkach, za publikację, o której mowa w ust. 6, nie przekraczały zwrotu kosztów świadczenia takich usług.

Artykuł 124

Sprawozdanie organu administrującego lub zarządzającego dla wspólników i pracowników

1. Organ administrujący lub zarządzający każdej z łączących się spółek sporządza sprawozdanie dla wspólników i pracowników wyjaśniające i uzasadniające prawne i ekonomiczne aspekty połączenia transgranicznego oraz wyjaśniające skutki połączenia transgranicznego dla pracowników.

Wyjaśnia się w nim w szczególności skutki połączenia transgranicznego dla przyszłej działalności spółki.

2. Sprawozdanie zawiera również część dotyczącą wspólników oraz część dotyczącą pracowników.

Spółka może zdecydować o sporządzeniu jednego sprawozdania zawierającego te dwie części lub dwóch oddzielnych sprawozdań, odpowiednio dla wspólników oraz dla pracowników, zawierających odpowiednie części.

3. Część sprawozdania dotycząca wspólników wyjaśnia w szczególności:

a) wynagrodzenie w formie pieniężnej i metodę zastosowaną do określenia tego wynagrodzenia;

b) w stosownych przypadkach, stosunek wymiany udziałów lub akcji oraz metodę lub metody zastosowane do określenia tego stosunku;

c) skutki połączenia transgranicznego dla wspólników;

d) uprawnienia i środki prawne przysługujące wspólnikom zgodnie z art. 126a.

4. Część sprawozdania dotycząca wspólników nie jest jednak wymagana, jeżeli wszyscy wspólnicy spółki wyrazili zgodę na odstąpienie od tego wymogu. Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z przepisów niniejszego artykułu.

5. Część sprawozdania dotycząca pracowników wyjaśnia w szczególności:

a) wpływ połączenia transgranicznego na stosunki pracy, a także w stosownych przypadkach środki w celu ochrony tych stosunków;

b) istotne zmiany w obowiązujących warunkach zatrudnienia oraz dotyczące miejsca prowadzenia działalności przez spółkę;

c) sposób, w jaki elementy wymienione w lit. a) i b) odnoszą się do spółek zależnych danej spółki.

6. Sprawozdanie lub sprawozdania udostępnia się w każdym przypadku drogą elektroniczną wraz ze wspólnym planem połączenia transgranicznego, o ile jest dostępny, wspólnikom i przedstawicielom pracowników każdej z łączących się spółek lub, w przypadku braku takich przedstawicieli, samym pracownikom nie później niż na sześć tygodni przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 126.

Jeżeli zatwierdzenie połączenia przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki przejmującej nie jest wymagane zgodnie z art. 126 ust. 3, sprawozdanie jest udostępnione co najmniej sześć tygodni przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia pozostałych łączących się spółek lub spółki.

7. W przypadku gdy organ administrujący lub zarządzający łączącej się spółki otrzyma opinię na temat informacji, o których mowa w ust. 1 i 5, w odpowiednim czasie od przedstawicieli jej pracowników, lub gdy nie ma takich przedstawicieli, od samych pracowników, zgodnie z prawem krajowym, wspólników informuje się o tym, a opinię tę załącza się do sprawozdania.

8. Część sprawozdania dotycząca pracowników nie jest wymagana, w przypadku gdy łącząca się spółka i jej spółki zależne nie zatrudniają pracowników innych niż ci, którzy wchodzą w skład organu administrującego lub zarządzającego.

9. Jeżeli zgodnie z ust. 4 odstąpiono od sporządzenia części sprawozdania dotyczącej wspólników, o której mowa w ust. 3, a część dotycząca pracowników, o której mowa w ust. 5, nie jest wymagana zgodnie z ust. 8, sprawozdanie nie jest wymagane.

10. Ust. 1–9 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla mających zastosowanie praw do informacji i konsultacji oraz postępowań przewidzianych na poziomie krajowym w wyniku transpozycji dyrektywy 2002/14/WE i 2009/38/WE.

Artykuł 125

Opinia niezależnego biegłego

1. Dla każdej z łączących się spółek sporządzana jest opinia niezależnego biegłego przeznaczona dla wspólników i udostępniana nie później niż miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników, o którym mowa w art. 126. W zależności od prawa każdego państwa członkowskiego, biegłymi mogą być osoby fizyczne lub osoby prawne.

Jeżeli zatwierdzenie połączenia przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki przejmującej nie jest wymagane zgodnie z art. 126 ust. 3, sprawozdanie udostępnia się jednak co najmniej miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia pozostałych podlegających połączeniu spółek lub spółki.

2. Zamiast powołania biegłych działających na rzecz każdej z łączących się spółek, badanie wspólnego planu połączenia transgranicznego i sporządzenie pojedynczej pisemnej opinii przeznaczonej dla wszystkich wspólników może zostać dokonane przez jednego lub wielu niezależnych biegłych, którzy zostali powołani lub zatwierdzeni w tym celu na wspólny wniosek tych spółek przez organ sądowy lub administracyjny w państwie członkowskim jednej z łączących się spółek lub spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

3. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera w każdym przypadku opinię biegłego dotyczącą tego, czy wynagrodzenie i stosunek wymiany udziałów lub akcji są odpowiednie. Przy ocenie wynagrodzenia w formie pieniężnej biegły uwzględnia cenę rynkową udziałów lub akcji w łączących się spółkach przed ogłoszeniem proponowanego połączenia lub wartość spółek, wyłączając efekt proponowanego połączenia określony zgodnie z ogólnie przyjętymi metodami wyceny. Sprawozdanie zawiera co najmniej:

a) wskazanie metody lub metod wykorzystanych do określenia proponowanego wynagrodzenia w formie pieniężnej;

b) wskazanie metody lub metod wykorzystanych do ustalenia proponowanego stosunku wymiany udziałów lub akcji;

c) stwierdzenie, czy wykorzystana metoda lub wykorzystane metody są adekwatne dla oceny wynagrodzenia w formie pieniężnej i stosunku wymiany udziałów lub akcji oraz wskazanie wartości określonej przy zastosowaniu każdej z takich metod, a także opinię na temat względnego znaczenia przypisywanego tym metodom przy określaniu wybranych wartości oraz, w przypadku zastosowania różnych metod w łączących się spółkach, również stwierdzenie, czy zastosowanie różnych metod było uzasadnione; i

d) opis wszelkich szczególnych trudności powstałych w związku z wyceną.

Biegły jest uprawniony do uzyskania od łączących się spółek wszystkich informacji niezbędnych dla wykonania swoich obowiązków.

4. Ani badanie wspólnego planu połączenia transgranicznego przez niezależnych biegłych, ani opinia biegłych nie są wymagane w przypadku, gdy wszyscy wspólnicy każdej ze spółek biorących udział w połączeniu wyrazili na to zgodę.

Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z zakresu stosowania niniejszego artykułu.

Artykuł 126

Zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników

1. Po zapoznaniu się ze sprawozdaniami, o których mowa w art. 124 i 125, w stosownych przypadkach, z opiniami pracowników przedłożonymi zgodnie z art. 124 i z uwagami przedłożonymi zgodnie z art. 123, zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie każdej z łączących się spółek podejmuje uchwałę w sprawie zatwierdzenia wspólnego planu połączenia transgranicznego oraz o tym, czy dostosować akt założycielski i statut, jeżeli są one zawarte w odrębnych aktach.

2. Zgromadzenie wspólników każdej z łączących się spółek może zastrzec sobie prawo do uzależnienia połączenia od wyraźnego zatwierdzenia przez nie warunków uczestnictwa pracowników w spółce powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

3. Przepisy państwa członkowskiego nie muszą wymagać zgody zgromadzenia wspólników spółki przejmującej na połączenie, jeżeli spełnione są warunki określone w art. 94.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby zatwierdzenie połączenia transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie nie mogło być zakwestionowane wyłącznie w oparciu o następujące podstawy:

a) stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 122 lit. b), został niewłaściwie ustalony;

b) wynagrodzenie, o którym mowa w art. 122 lit. m), zostało niewłaściwie ustalone; lub

c) informacje podane w odniesieniu do stosunku wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w lit. a), lub wynagrodzenia, o którym mowa w lit. b), nie spełniają wymogów prawnych.

Artykuł 126a

Ochrona wspólników

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej wspólnicy łączących się spółek, którzy głosowali przeciw zatwierdzeniu wspólnego planu połączenia transgranicznego, mieli prawo do zbycia swoich udziałów lub akcji za odpowiednim wynagrodzeniem, zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 2 do 6, pod warunkiem że w wyniku połączenia mogliby oni nabyć udziały lub akcje w spółce powstającej w wyniku połączenia, która podlegałaby prawu państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie ich odpowiedniej łączącej się spółki.

Państwa członkowskie mogą również przyznać innym wspólnikom łączących się spółek prawo, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby wyraźny sprzeciw wobec wspólnego planu połączenia transgranicznego lub zamiar wykonania przez członków prawa do zbycia ich udziałów lub akcji został odpowiednio udokumentowany najpóźniej na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu, o których mowa w art. 126. Państwa członkowskie mogą wyrazić zgodę na uznanie zapisania sprzeciwu wobec wspólnego planu połączenia transgranicznego jako właściwego udokumentowania oddania głosu przeciw.

2. Państwa członkowskie ustalają termin, w którym wspólnicy, o których mowa w ust. 1, muszą zgłosić zainteresowanej łączącej się spółce decyzję o skorzystaniu z prawa do zbycia udziałów lub akcji. Termin ten nie przekracza jednego miesiąca od dnia zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 126. Państwa członkowskie zapewniają, aby łączące się spółki udostępniły adres elektroniczny, na który przesyła się to oświadczenie drogą elektroniczną.

3. Państwa członkowskie ustalają ponadto termin zapłaty wynagrodzenia w formie pieniężnej określonego we wspólnym planie połączenia transgranicznego. Termin ten nie może przypadać później niż dwa miesiące po dacie, z którą połączenie transgraniczne stało się skuteczne zgodnie z art. 129.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wspólnicy, którzy zadeklarowali swoją decyzję o wykonaniu prawa do zbycia udziałów lub akcji, lecz którzy uważają, że wynagrodzenie w formie pieniężnej proponowane przez daną łączącą się spółkę nie zostało właściwie określone, byli uprawnieni do wystąpienia z roszczeniem o dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej do właściwego organu lub podmiotu upoważnionego na mocy prawa krajowego. Państwa członkowskie określają termin na wystąpienie z roszczeniem o dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że ostateczna decyzja o przyznaniu dodatkowego wynagrodzenia w formie pieniężnej jest skuteczna w odniesieniu do wszystkich wspólników zainteresowanej łączącej się spółki, którzy oświadczyli, że podjęli decyzję o skorzystaniu z prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji zgodnie z ust. 2.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby prawo państwa członkowskiego, któremu podlega łącząca się spółka, regulowało prawa, o których mowa w ust. 1–4, oraz aby wszelkie spory związane z tymi prawami podlegały wyłącznej jurysdykcji tego państwa członkowskiego.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby wspólnicy łączących się spółek, którzy nie mają prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji lub nie skorzystali z tego prawa, ale którzy uznali proponowany stosunek wymiany udziałów lub akcji określony we wspólnym planie połączenia transgranicznego za nieodpowiedni, mogli zakwestionować ten stosunek i zażądać dopłaty pieniężnej. Postępowanie w tym zakresie wszczyna się przed właściwym organem lub podmiotem upoważnionym na mocy prawa państwa członkowskiego, któremu podlega odpowiednia łącząca się spółka, w terminie określonym w prawie krajowym i nie uniemożliwia ono rejestracji połączenia transgranicznego. Decyzja jest wiążąca dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego.

Państwa członkowskie mogą także postanowić, że stosunek wymiany udziałów lub akcji ustalony w tej decyzji jest skuteczny w odniesieniu do wspólników zainteresowanej łączącej się spółki, którzy nie mają prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji lub nie skorzystali z tego prawa.

7. Państwa członkowskie mogą również postanowić, że spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego może zapewnić udziały lub akcje lub inne wynagrodzenie zamiast świadczenia pieniężnego.

Artykuł 126b

Ochrona wierzycieli

1. Państwa członkowskie przewidują odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli łączących się spółek, których roszczenia poprzedzają ujawnienie wspólnego planu połączenia i nie stały się wymagalne w chwili takiego ujawnienia.

Państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele, którzy są niezadowoleni z zabezpieczeń proponowanych we wspólnym planie połączenia transgranicznego, zgodnie z art. 122 lit. n), mogli w ciągu trzech miesięcy od dnia ujawnienia wspólnego planu połączenia transgranicznego, o którym mowa w art. 123, złożyć wniosek do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o ustanowienie odpowiednich zabezpieczeń, pod warunkiem że tacy wierzyciele są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, iż z powodu połączenia transgranicznego zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich zabezpieczeń od łączących się spółek.

Państwa członkowskie zapewniają, aby zabezpieczenia były uzależnione od skuteczności połączenia transgranicznego zgodnie z art. 129.

2. Państwa członkowskie mogą wymagać od organu administrującego lub zarządzającego każdej z łączących się spółek przedstawienia oświadczenia wiernie odzwierciedlającego ich aktualny status finansowy w dniu przypadającym nie wcześniej niż miesiąc przed ujawnieniem tego oświadczenia. Oświadczenie to zawiera stwierdzenie, że na podstawie informacji dostępnych organowi administrującemu lub zarządzającemu łączących się spółek w dniu złożenia oświadczenia, po dokonaniu wszelkich niezbędnych ustaleń, nie są mu znane jakiekolwiek przyczyny, dla których spółka powstała w wyniku połączenia, byłaby niezdolna do spełniania swoich zobowiązań, gdy staną się one wymagalne. Oświadczenie ujawnia się wraz ze wspólnym planem połączenia transgranicznego zgodnie z art. 123.

3. Ust. 1 i 2 pozostają bez uszczerbku dla stosowania przepisów państw członkowskich spółek podlegających łączeniu, dotyczących zaspokojenia lub zabezpieczenia zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych przysługujących organom publicznym.

Artykuł 126c

Informowanie pracowników i konsultowanie się z nimi

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji w odniesieniu do połączenia transgranicznego były przestrzegane oraz wykonywane zgodnie z ramami prawnymi określonymi w dyrektywie 2002/14/WE i w dyrektywie 2001/23/WE, jeżeli połączenie transgraniczne jest uznawane za przejęcie przedsiębiorstwa w rozumieniu dyrektywy 2001/23/WE, oraz, w przypadkach odnoszących się do przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym, zgodnie z dyrektywą 2009/38/WE. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu tych praw pracowników do informacji i konsultacji w odniesieniu do pracowników spółek innych niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2002/14/WE.

2. Niezależnie od art. 123 ust. 1 lit. b) i art. 124 ust. 7 państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji były przestrzegane przynajmniej przed przyjęciem wspólnego planu połączenia transgranicznego lub sprawozdania, o którym mowa w art. 124, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, w taki sposób, aby przed zgromadzeniem wspólników lub walnym zgromadzeniem, o których mowa w art. 126, pracownikom udzielono uzasadnionej odpowiedzi.

3. Bez uszczerbku dla obowiązujących przepisów lub stosowanych praktyk korzystniejszych dla pracowników państwa członkowskie określają praktyczne ustalenia dotyczące wykonywania prawa do informacji i konsultacji zgodnie z art. 4 dyrektywy 2002/14/WE.

Artykuł 127

Zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność połączenia

1. Państwa członkowskie wyznaczają sąd, notariusza lub inny organ lub organy właściwe do przeprowadzania kontroli zgodności z prawem połączeń transgranicznych w odniesieniu do tych części postępowania, które reguluje prawo państwa członkowskiego łączącej się spółki oraz do wydania zaświadczenia o dopuszczalności połączenia, potwierdzającego spełnienie wszystkich odpowiednich warunków i należyte dopełnienie wszelkich procedur i formalności w państwie członkowskim łączącej się spółki (zwany dalej „właściwym organem”).

Takie dopełnienie procedur i formalności może obejmować zaspokojenie lub zabezpieczenie zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych należnych organom publicznym lub spełnienie szczególnych wymogów sektorowych, w tym zabezpieczenie zobowiązań wynikających z toczących się postępowań.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby do wniosku w sprawie uzyskania przez łączącą się spółkę zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia dołączone były:

a) wspólny plan połączenia transgranicznego;

b) sprawozdanie i ewentualnie załączone opinie, o których mowa w art. 124, a także sprawozdanie, o którym mowa w art. 125, jeżeli są one dostępne;

c) wszelkie uwagi przedłożone zgodnie art. 123 ust. 1; oraz

d) informacja o zatwierdzeniu przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, o których mowa w art. 126.

3. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby do wniosku w sprawie uzyskania przez łączącą się spółkę zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia dołączone były dodatkowe informacje, takie jak w szczególności:

a) liczba pracowników w chwili sporządzania wspólnego planu połączenia transgranicznego;

b) istnienie spółek zależnych i ich rozkład geograficzny;

c) informacje dotyczące wypełniania przez łączącą się spółkę zobowiązań wobec organów publicznych.

Do celów niniejszego ustępu właściwe organy mogą zażądać takich informacji od innych odpowiednich organów, jeżeli nie zostały one przekazane przez łączącą się spółkę.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 3, wraz z przedłożeniem wszelkich informacji i dokumentów, mógł być w pełni składany w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed właściwym organem, zgodnie ze stosownymi przepisami rozdziału III tytułu I.

5. W odniesieniu do zgodności z przepisami dotyczącymi uczestnictwa pracowników określonymi w art. 133 właściwy organ w państwie członkowskim łączącej się spółki sprawdza, czy wspólny plan połączenia transgranicznego zawiera informacje o procedurach, na podstawie których dokonuje się odpowiednich uzgodnień, oraz o możliwych wariantach takich uzgodnień.

6. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, właściwy organ bada:

a) wszystkie dokumenty i informacje przedstawiane mu przez właściwy organ zgodnie z ust. 2 i 3;

b) w odpowiednich przypadkach wskazanie przez łączące się spółki, że rozpoczęło się postępowanie, o którym mowa w art. 133 ust. 3 i 4.

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby kontroli, o której mowa w ust. 1, dokonywano w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania dokumentów i informacji dotyczących zatwierdzenia połączenia transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie łączącej się spółki. Kontrola ta wywołuje jeden z następujących skutków:

a) jeżeli stwierdzono, że połączenie transgraniczne spełnia wszelkie odpowiednie warunki oraz że wszelkie niezbędne procedury i formalności zostały dopełnione, właściwy organ wydaje zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność połączenia;

b) jeżeli stwierdzono, że połączenie transgraniczne nie spełnia wszystkich odpowiednich warunków lub że nie dopełniono wszelkich procedur i formalności, właściwy organ nie wydaje zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia i zawiadamia spółkę o przyczynach swojej decyzji. W takim przypadku właściwy organ może umożliwić spółce spełnienie odpowiednich warunków lub zakończenie procedur i formalności w odpowiednim terminie.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ nie wydawał zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia, jeżeli zgodnie z prawem krajowym stwierdzono, że połączenia transgranicznego dokonuje się w celu popełnienia nadużycia lub oszustwa powodującego lub mającego na celu unikanie bądź obchodzenie prawa unijnego lub krajowego, lub w celach przestępczych.

9. Jeżeli właściwy organ, w trakcie kontroli zgodności z prawem, o której mowa w ust. 1, ma poważne wątpliwości wskazujące na to, że połączenie transgraniczne służy popełnieniu nadużycia lub oszustwa prowadzącego lub mającego prowadzić do uchylenia się od prawa unijnego lub krajowego lub do jego obejścia lub do celów przestępczych, bierze pod uwagę istotne fakty i okoliczności, takie jak – w stosownych przypadkach i nie rozpatrując osobno – orientacyjne wskaźniki, o których właściwy organ posiada wiedzę, w trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, w tym w ramach konsultacji z właściwymi organami. Kontrolę do celów niniejszego ustępu przeprowadza się osobno dla każdego przypadku w ramach procedury uregulowanej prawem krajowym.

10. Jeżeli do celów kontroli na podstawie ust. 8 i 9, konieczne jest uwzględnienie dodatkowych informacji lub przeprowadzenie dodatkowych czynności wyjaśniających, okres trzech miesięcy przewidziany w ust. 7 można przedłużyć maksymalnie o trzy miesiące.

11. Jeżeli ze względu na złożoność procedury transgranicznej nie jest możliwe przeprowadzenie kontroli w terminach przewidzianych w ust. 7 i 10, państwa członkowskie zapewniają, aby wnioskodawca został poinformowany o przyczynach opóźnienia przed upływem tych terminów.

12. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ mógł konsultować się z innymi odpowiednimi organami właściwymi w poszczególnych dziedzinach związanych z połączeniem transgranicznym, w tym z organami z państwa członkowskiego spółki powstającej w wyniku połączenia, oraz uzyskiwać od tych organów, oraz od łączącej się spółki, informacje i dokumenty niezbędne do kontroli zgodności z prawem połączenia transgranicznego w ramach proceduralnych określonych w prawie krajowym. Na użytek tej oceny właściwy organ może odwołać się do niezależnego biegłego.

Artykuł 127a

Przekazanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność połączenia było przekazywane organom, o których mowa w art. 128 ust. 1, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają także, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność połączenia było dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Dostęp do zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia jest bezpłatny dla organów, o których mowa w art. 128 ust. 1 i dla rejestrów.

Artykuł 128

Badanie zgodności połączenia transgranicznego z prawem

1. Każde państwo członkowskie wyznacza sąd, notariusza lub inny organ właściwy dla kontroli zgodności połączenia transgranicznego z prawem w odniesieniu do tej części procedury, która dotyczy ukończenia połączenia transgranicznego i, w stosownych przypadkach, zawiązania nowej spółki w wyniku połączenia transgranicznego, jeżeli spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego podlega jego prawu krajowemu. Powyższy organ w szczególności zapewnia, by łączące się spółki zatwierdziły wspólny plan połączenia na takich samych warunkach oraz, jeżeli jest to właściwe, by zostały określone warunki uczestnictwa pracowników zgodnie z art. 133.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu każda z łączących się spółek przedkłada organowi, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wspólny plan połączenia transgranicznego, zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, o których mowa w art. 126, lub, w przypadku gdy zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie nie jest wymagane zgodnie z art. 132 ust. 3, wspólny plan połączenia transgranicznego zatwierdzony przez każdą z łączących się spółek zgodnie z prawem krajowym.

3. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby wnioski do celów ust. 1, pochodzące od dowolnej z łączących się spółek, wraz z przedłożeniem wszelkich informacji i dokumentów, mogły być w pełni składane w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed właściwym organem, o którym mowa w ust. 1, zgodnie ze stosownymi przepisami rozdziału III tytułu I.

4. Organ, o którym mowa w ust. 1, zatwierdza połączenie transgraniczne niezwłocznie po stwierdzeniu, że wszystkie odpowiednie warunki zostały spełnione.

5. Zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność połączenia jest przyjmowane przez organ, o którym mowa w ust. 1, jako ostateczne potwierdzenie prawidłowego dopełnienia procedur i formalności w jego odpowiednim państwie członkowskim, bez których zatwierdzenie połączenia transgranicznego nie jest możliwe.

Artykuł 129

Data, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne

Prawo państwa członkowskiego, którego jurysdykcji podlega spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego, określa datę, z którą połączenie transgraniczne staje się skuteczne. Jednakże połączenie może stać się skuteczne dopiero po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 128.

Artykuł 130

Wpis do rejestru

1. Przepisy państw członkowskich łączących się spółek i spółki powstającej w wyniku połączenia określają w odniesieniu do ich odpowiednich terytoriów, zgodnie z art. 16, warunki ujawnienia ukończenia połączenia transgranicznego w ich rejestrach.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej następujące informacje zostały wpisane do ich rejestrów:

a) w rejestrze państwa członkowskiego spółki powstającej w wyniku połączenia – okoliczność, że rejestracja spółki powstającej w wyniku połączenia jest wynikiem połączenia transgranicznego;

b) w rejestrze państwa członkowskiego spółki powstającej w wyniku połączenia – data wpisu do rejestru spółki powstającej w wyniku połączenia;

c) w rejestrze państwa członkowskiego każdej z łączących się spółek okoliczność, że wykreślenie lub usunięcie spółki z rejestru jest wynikiem połączenia transgranicznego;

d) w rejestrze państwa członkowskiego każdej z łączących się spółek – data wykreślenia lub usunięcia łączącej się spółki z rejestru;

e) w rejestrach państw członkowskich każdej z łączących się spółek i w rejestrze państwa członkowskiego spółki powstającej w wyniku połączenia, odpowiednio, numer wpisu do rejestru, firma i forma prawna każdej z łączących się spółek oraz spółki powstającej w wyniku połączenia.

Rejestry udostępniają publicznie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, i umożliwiają do nich dostęp za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr w państwie członkowskim spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego zawiadomił – za pośrednictwem systemu integracji rejestrów – rejestr w państwie członkowskim każdej z łączących się spółek, że połączenie transgraniczne stało się skuteczne. Państwa członkowskie zapewniają również, aby wpis łączącej się spółki został wykreślony z rejestru niezwłocznie z chwilą otrzymania tego zawiadomienia.

Artykuł 131

Skutki połączenia transgranicznego

1. Od daty, o której mowa w art. 129, połączenie transgraniczne dokonane zgodnie z art. 119 pkt 2 lit. a), c) i d) wywołuje następujące skutki:

a) wszelkie aktywa i pasywa spółki przejmowanej, w tym umowy, kredyty, prawa i obowiązki przechodzą na spółkę przejmującą;

b) wspólnicy spółki przejmowanej stają się wspólnikami spółki przejmującej, o ile nie zbyli swoich udziałów lub akcji, o czym mowa w art. 126a ust. 1;

c) spółka przejmowana przestaje istnieć.

2. Od daty, o której mowa w art. 129, połączenie transgraniczne dokonane zgodnie z art. 119 pkt 2 lit. b) powoduje następujące skutki:

a) wszelkie aktywa i pasywa łączących się spółek, w tym wszystkie umowy, kredyty, prawa i obowiązki, przechodzą na nowo powstałą spółkę;

b) wspólnicy łączących się spółek stają się wspólnikami nowo powstałej spółki, o ile nie zbyli swoich udziałów lub akcji, o czym mowa w art. 126a ust. 1;

c) łączące się spółki przestają istnieć.

3. Jeżeli prawo państwa członkowskiego, w przypadku połączenia transgranicznego spółek w rozumieniu niniejszego rozdziału, wymaga dopełnienia szczególnych formalności dla skuteczności przeniesienia określonych składników majątkowych, praw i zobowiązań łączących się spółek w stosunku do osób trzecich, formalności tych dokonuje spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego.

4. Istniejące w dacie, z którą połączenie transgraniczne stało się skuteczne, prawa i obowiązki łączących się spółek, wynikające z umów o pracę lub stosunków zatrudnienia, przechodzą na skutek tego połączenia transgranicznego na powstającą w jego wyniku spółkę w dacie, z którą stało się ono skuteczne.

5. Udziały lub akcje w spółce przejmującej nie podlegają zamianie na udziały lub akcje w spółce przejmowanej, jeśli są one w posiadaniu:

a) spółki przejmującej albo osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki; albo

b) spółki przejmowanej albo osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki.

Artykuł 132

Formalności uproszczone

1. Jeżeli połączenie transgraniczne przez przejęcie jest przeprowadzane albo przez spółkę, która posiada wszystkie udziały lub akcje i inne papiery wartościowe zapewniające prawo do głosowania na zgromadzeniach wspólników lub walnych zgromadzeniach spółki lub spółek przejmowanych, albo przez osobę, która posiada bezpośrednio lub pośrednio wszystkie udziały lub akcje w spółce przejmującej i w spółce lub spółkach przejmowanych, a spółka przejmująca nie przyznaje żadnych udziałów lub akcji na podstawie połączenia:

– art. 122 lit. b), c), e) i m), art. 125 i art. 131 ust. 1 lit. b) nie mają zastosowania;

– art. 124 i art. 126 ust. 1 nie mają zastosowania do spółki lub spółek przejmowanych.

2. W przypadku połączenia transgranicznego przez przejęcie dokonywane przez spółkę, która posiada 90 % lub więcej, ale nie wszystkie udziały lub akcje i inne papiery wartościowe przyznające prawo głosu na walnym zgromadzeniu wspólników spółki lub spółek przejmowanych, opinie niezależnego biegłego lub biegłych oraz dokumenty niezbędne dla przeprowadzenia kontroli są wymagane jedynie w zakresie przewidzianym prawem krajowym właściwym dla spółki przejmującej albo dla spółki lub spółek przejmowanych zgodnie z przepisami tytułu II rozdział I.

3. Jeżeli przepisy państw członkowskich wszystkich łączących się spółek przewidują zwolnienie z obowiązku zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie zgodnie z art. 126 ust. 3 i z ust. 1 niniejszego artykułu, wspólny plan połączenia transgranicznego lub informacje, o których mowa odpowiednio w art. 123 ust. 1–3, oraz sprawozdania, o których mowa w art. 124 i 125, udostępnia się co najmniej miesiąc przed podjęciem przez spółkę decyzji w sprawie połączenia zgodnie z prawem krajowym.

Artykuł 133

Uczestnictwo pracowników

1. Bez uszczerbku dla ust. 2, do spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego mają zastosowanie zasady obowiązujące w państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę, jeżeli takie istnieją, dotyczące uczestnictwa pracowników.

2. Zasady dotyczące uczestnictwa pracowników, jeżeli takie istnieją, obowiązujące w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego, nie mają jednak zastosowania, jeżeli w co najmniej jednej z łączących się spółek w okresie sześciu miesięcy przed ujawnieniem wspólnego planu połączenia transgranicznego średnia liczba pracowników odpowiada czterem piątym mającej zastosowanie wartości progowej, określonej w prawie państwa członkowskiego sprawującego jurysdykcję nad łączącą się spółką, dla uruchomienia partycypacji pracowników w rozumieniu art. 2 lit. k) dyrektywy 2001/86/WE, lub jeżeli prawo krajowe właściwe dla spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego nie przewiduje:

a) przynajmniej takiego samego poziomu uczestnictwa pracowników, jaki istniał w odpowiednich spółkach biorących udział w połączeniu, mierzonego proporcją liczby przedstawicieli pracowników w organie administrującym lub organie nadzorczym lub ich komitetach, lub w grupie zarządzającej odpowiedzialnej za przynoszące zysk jednostki organizacyjne spółek, o ile istnieje system uczestnictwa pracowników; lub

b) takiego samego uprawnienia do wykonywania praw uczestnictwa dla pracowników zakładów spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego, które znajdują się w innych państwach członkowskich, jakie przysługuje pracownikom zatrudnionym w państwie członkowskim, w którym spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego ma swoją siedzibę.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, uczestnictwo pracowników w spółce powstającej w wyniku połączenia transgranicznego oraz ich zaangażowanie w definiowanie tych praw określają państwa członkowskie, odpowiednio i z zastrzeżeniem ust. 4–7, zgodnie z zasadami i procedurami ustanowionymi w art. 12 ust. 2, 3 i 4 rozporządzenia (WE) nr 2157/2001 i następującymi przepisami dyrektywy 2001/86/WE:

a) art. 3 ust. 1, 2 i 3, art. 3 ust. 4 akapit pierwszy tiret pierwsze i art. 3 ust. 4 akapit drugi oraz art. 3 ust. 5 i 7;

b) art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2 lit. a), g) i h) oraz art. 4 ust. 3;

c) art. 5;

d) art. 6;

e) art. 7 ust. 1, art. 7 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) i art. 7 ust. 2 akapit drugi oraz art. 7 ust. 3. Jednakże do celów niniejszego rozdziału udział procentowy wymagany zgodnie z art. 7 ust. 2 akapit pierwszy lit. b) dyrektywy 2001/86/WE w celu zastosowania zasad standardowych zawartych w części 3 załącznika do tej dyrektywy zostaje podniesiony z 25 % do 33 1/3 %;

f) art. 8, 10 i 12;

g) art. 13 ust. 4; h) lit. b) części 3 załącznika.

4. Przy określaniu zasad i procedur, o których mowa w ust. 3, państwa członkowskie:

a) przyznają właściwym organom łączących się spółek – w przypadku gdy w co najmniej w jednej ze spółek biorących udział w połączeniu ustanowiono system uczestnictwa pracowników w rozumieniu art. 2 lit. k) dyrektywy 2001/86/WE – prawo do podjęcia decyzji, bez uprzednich negocjacji, o bezpośrednim podleganiu standardowym przepisom dotyczącym uczestnictwa, o których mowa w ust. 3 lit. b) części 3 załącznika do niniejszej dyrektywy, określonym w ustawodawstwie państwa członkowskiego, w którym spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego ma posiadać siedzibę, oraz o przestrzeganiu tych przepisów od dnia rejestracji;

b) przyznają specjalnemu zespołowi negocjacyjnemu prawo podejmowania, większością dwóch trzecich głosów jego członków reprezentujących przynajmniej dwie trzecie pracowników, w tym głosów członków reprezentujących pracowników w przynajmniej dwóch różnych państwach członkowskich, decyzji o nierozpoczynaniu negocjacji lub zakończeniu negocjacji już rozpoczętych oraz o stosowaniu zasad uczestnictwa obowiązujących w państwie członkowskim, w którym spółka powstająca w wyniku połączenia transgranicznego będzie mieć swoją siedzibę;

c) w przypadku gdy po uprzednich negocjacjach stosuje się standardowe zasady partycypacji i niezależnie od takich zasad, mogą postanowić o ograniczeniu proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego. Jednakże jeżeli organ administrujący lub nadzorczy jednej ze spółek biorących udział w połączeniu składał się przynajmniej w jednej trzeciej z przedstawicieli pracowników, ograniczenie to nigdy nie może powodować zmniejszenia proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym poniżej jednej trzeciej.

5. Rozszerzenie praw uczestnictwa na pracowników spółki powstającej w wyniku połączenia transgranicznego, zatrudnionych w innych państwach członkowskich, o których mowa w ust. 2 lit. b), nie pociąga za sobą żadnego zobowiązania państw członkowskich, które decydują się na takie rozszerzenie, do brania tych pracowników pod uwagę przy obliczaniu wielkości wartości progowych odnoszących się do liczby zatrudnionych, powodujących powstanie praw uczestnictwa zgodnie z prawem krajowym.

6. Jeżeli przynajmniej w jednej ze spółek biorących udział w połączeniu transgranicznym istnieje system uczestnictwa pracowników i spółka powstająca w wyniku połączenia ma podlegać temu systemowi zgodnie z zasadami, o których mowa w ust. 2, spółka ta ma obowiązek przybrać formę prawną pozwalającą na korzystanie z praw uczestnictwa.

7. Jeżeli w spółce powstałej w wyniku połączenia transgranicznego ustanowiono system uczestnictwa pracowników, spółka ta ma obowiązek przyjąć środki w celu zapewnienia, by prawa pracowników do uczestnictwa były chronione w razie kolejnego transgranicznego lub krajowego przekształcenia, połączenia lub podziału w okresie czterech lat od dnia, w którym połączenie transgraniczne stało się skuteczne, stosując odpowiednio przepisy określone w ust. 1–6.

8. Spółka powiadamia swoich pracowników lub ich przedstawicieli o tym, czy postanowiła zastosować standardowe przepisy dotyczące uczestnictwa, o których mowa w ust. 3 lit. h), czy też podjęła negocjacje w ramach specjalnego zespołu negocjacyjnego. W tym drugim przypadku spółka niezwłocznie powiadamia swoich pracowników lub ich przedstawicieli o wyniku negocjacji.

Artykuł 133a

Niezależni biegli

1. Państwa członkowskie określają przepisy dotyczące co najmniej odpowiedzialności cywilnej niezależnego biegłego odpowiedzialnego za sporządzenie sprawozdania, o którym mowa w art. 125.

2. Państwa członkowskie wprowadzają przepisy zapewniające, aby:

a) biegły lub osoba prawna, w imieniu której biegły występuje, działała w sposób niezależny oraz żeby nie dochodziło do konfliktu interesów ze spółką, która ubiega się o wydanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność połączenia; oraz

b) opinia biegłego była bezstronna i obiektywna, oraz była wydana w celu udzielenia pomocy właściwemu organowi zgodnie z wymogami niezależności i bezstronności wynikającymi z prawa i norm zawodowych, którym biegły podlega.

Artykuł 134

Ważność

Połączenie transgraniczne, które stało się skuteczne zgodnie z art. 129, nie może zostać unieważnione.

Niniejszy ustęp nie wpływa na uprawnienia państw członkowskich, między innymi w odniesieniu do prawa karnego, zapobiegania i zwalczania finansowania terroryzmu, prawa socjalnego, opodatkowania i egzekwowania prawa, do stosowania środków i sankcji, zgodnie z prawem krajowym, po dacie, z którą połączenie transgraniczne stało się skuteczne.

ROZDZIAŁ III

Podziały spółek akcyjnych

Sekcja 1

przepisy ogólne

Artykuł 135

Przepisy ogólne dotyczące podziału

1. W przypadku gdy państwa członkowskie zezwalają spółkom mającym formę wymienioną w załączniku I i podlegającym ich prawu na dokonywanie czynności podziału przez przejęcie tak jak jest to zdefiniowane w art. 136, podporządkowują te czynności przepisom zawartym w sekcji 2 niniejszego rozdziału.

2. W przypadku gdy państwa członkowskie zezwalają spółkom mającym formę wymienioną w ust. l na dokonywanie czynności podziału przez tworzenie nowych spółek, tak jak jest to zdefiniowane w art. 155 podporządkowują te czynności przepisom sekcji 3 niniejszego rozdziału.

3. W przypadku gdy państwa członkowskie zezwalają spółkom mającym formę wymienioną w ust. l na dokonywanie czynności, w wyniku których podział przez przejęcie zdefiniowany w art. 136 ust. 1 jest powiązany z podziałem przez utworzenie jednej lub wielu nowych spółek zdefiniowanym w art. 155 ust. 1, podporządkowują te czynności przepisom sekcji 2 niniejszego rozdziału i art. 156.

4. Zastosowanie ma art. 87 ust. 2, 3 i 4.

Sekcja 2

Podział przez przejęcie

Artykuł 136

Definicja „podziału przez przejęcie”

1. Na użytek niniejszego rozdziału za „podział przez przejęcie” uznaje się czynność, w wyniku której po rozwiązaniu bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, spółka przenosi na więcej niż jedną spółkę ogół swych aktywów i pasywów w zamian za przyznanie akcjonariuszom spółki dzielonej akcji spółek otrzymujących wkłady wynikające z podziału (zwane dalej „spółkami przejmującymi”) i ewentualnie za dopłatę w gotówce nie przekraczającą 10 % wartości nominalnej akcji przyznanych lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Art. 89 ust. 2 ma zastosowanie.

3. W zakresie, w jakim niniejszy rozdział odwołuje się do przepisów tytułu II rozdział I, termin „łączące się spółki” oznacza „spółki uczestniczące w podziale”; termin „spółka przejmowana” oznacza „spółkę dzieloną”, termin „spółka przejmująca” oznacza „każdą ze spółek przejmujących”, zaś termin „plan połączenia” oznacza „plan podziału”.

Artykuł 137

Plan podziału

1. Organy administrujące lub zarządzające spółek uczestniczących w podziale opracowują plan podziału na piśmie.

2. Plan podziału określa co najmniej:

a) formę, firmę i siedzibę każdej ze spółek uczestniczących w podziale;

b) stosunek wymiany akcji i wysokość ewentualnych dopłat w gotówce;

c) zasady dotyczące przyznawania akcji w spółkach przejmujących;

d) dzień, od którego posiadanie takich akcji uprawnia posiadaczy do uczestnictwa w zyskach oraz wszystkie szczególne warunki wpływające na to uprawnienie;

e) dzień, od którego czynności spółki dzielonej są uznawane do celów księgowych za dokonane na rachunek jednej lub innej spółki przejmującej;

f) prawa przyznane przez spółki przejmujące posiadaczom akcji, którym przypisane są szczególne uprawnienia, i posiadaczom papierów wartościowych innych niż akcje lub proponowane w odniesieniu do nich środki;

g) wszystkie szczególne korzyści przyznawane biegłym, o których mowa w art. 142 ust. l, oraz członkom organów administrujących zarządzających, nadzorujących lub kontrolujących spółek uczestniczących w podziale;

h) dokładny opis i rozdział aktywów i pasywów przeznaczonych do przekazania każdej ze spółek przejmujących;

i) rozdział między akcjonariuszy spółki dzielonej akcji spółek przejmujących oraz kryteria, na których ten rozdział jest oparty.

3. W przypadku gdy przeznaczenie jednego z aktywów spółki nie jest określone przez plan podziału a interpretacja tego planu uniemożliwia podjęcie decyzji o jego przeznaczeniu, składnik ten lub jego wartość jest rozdzielona między wszystkie spółki przejmujące proporcjonalnie do części aktywów netto przyznanych każdej ze spółek w projekcie podziału.

W przypadku gdy jedno z pasywów spółki nie jest rozdzielone przez plan podziału i interpretacja tego planu nie przesądza o możliwości rozdziału, każda ze spółek przejmujących jest solidarnie odpowiedzialna z tego tytułu. Państwa członkowskie mogą postanowić, że odpowiedzialność solidarna jest ograniczona do aktywów netto przyznanych każdej spółce.

Artykuł 138

Ogłoszenie planu podziału

Plan podziału ogłasza się w sposób przewidziany przepisami każdego państwa członkowskiego zgodnie z art. 16 dla każdej spółki uczestniczącej w podziale co najmniej na miesiąc przed dniem walnego zgromadzenia, które ma zająć stanowisko w kwestii planu podziału.

Każda ze spółek uczestniczących w podziale zwolniona jest z wymogu publikacji zawartego w art. 16, jeżeli na okres ciągły, rozpoczynający się co najmniej na miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym zapadnie decyzja dotycząca planu podziału, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem walnego zgromadzenia, bezpłatnie udostępni ona do publicznej wiadomości plan podziału na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają tego zwolnienia od innych wymogów i ograniczeń niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą nakładać takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

W drodze odstępstwa od akapitu drugiego państwa członkowskie mogą wymagać, by publikacji dokonano za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej, o której mowa w art. 16 ust. 5. Państwa członkowskie mogą alternatywnie wymagać, by taka publikacja została dokonana na innej stronie internetowej wyznaczonej przez nie w tym celu. W przypadku gdy państwa członkowskie skorzystają z jednej z tych możliwości, zapewniają one, by nie pobierano żadnej specjalnej opłaty za tę publikację.

W przypadku gdy wykorzystuje się stronę internetową inną niż centralna platforma elektroniczna, odniesienie umożliwiające dostęp do tej strony internetowej jest publikowane za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej co najmniej na miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie. Odniesienie to musi zawierać datę publikacji planu podziału na stronie internetowej oraz być bezpłatnie publicznie dostępne. Od spółek nie pobiera się specjalnych opłat za taką publikację.

Zakaz pobierania od spółek specjalnych opłat za publikację zawarty w akapitach trzecim i czwartym nie wpływa na możliwość przenoszenia przez państwa członkowskie na spółki kosztów związanych z centralną platformą elektroniczną.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, by przez dany okres po walnym zgromadzeniu nadal udostępniały informacje na swojej stronie internetowej lub, w stosownych przypadkach, za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej lub na innej stronie internetowej wyznaczonej przez to państwo członkowskie. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej lub do centralnej platformy elektronicznej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 139

Zgoda walnego zgromadzenia każdej ze spółek uczestniczących w podziale

1. Podział wymaga co najmniej zgody walnego zgromadzenia każdej ze spółek uczestniczących w podziale. Artykuł 93 stosuje się w odniesieniu do większości wymaganej dla takich decyzji, ich zakresu i potrzeby oddzielnych głosowań.

2. W przypadku gdy akcje spółek przejmujących są przyznawane akcjonariuszom spółki dzielonej inaczej niż proporcjonalnie do ich uprawnień w kapitale tej spółki, państwa członkowskie mogą postanowić, że akcjonariusze mniejszościowi spółki dzielonej mogą żądać wykupienia ich akcji. W takim przypadku są oni uprawnieni do otrzymania świadczenia odpowiadającego wartości ich akcji. W przypadku sporu dotyczącego takiego świadczenia zapewnia się możliwość jego ustalenia przez sąd.

Artykuł 140

Odstępstwo od wymogu wyrażenia zgody na podział przez walne zgromadzenie spółki przejmującej

Przepisy państwa członkowskiego mogą nie wymagać wyrażenia zgody na podział przez walne zgromadzenie spółki przejmującej, jeżeli następujące warunki zostały spełnione:

a) dla każdej spółki przejmującej dokonano ogłoszenia przewidzianego w art. 138 co najmniej na miesiąc przed ustalonym dniem walnego zgromadzenia spółki dzielonej zwołanego w celu zadecydowania w kwestii planu podziału;

b) co najmniej na miesiąc przed datą określoną w lit. a) wszyscy akcjonariusze każdej spółki przejmującej są uprawnieni do zbadania dokumentów wymienionych w art. 143 ust. l w siedzibie tej spółki;

c) jeden lub wielu akcjonariuszy każdej spółki przejmującej posiadających akcje, które reprezentują minimalny udział w objętym kapitale, są uprawnieni do żądania żeby walne zgromadzenie spółki przejmującej było zwołane w celu podjęcia decyzji, czy zatwierdzić podział. Taki minimalny udział nie może być ustalony na poziomie wyższym niż 5 %. Jednakże państwa członkowskie mogą ustanowić, że akcje bez prawa głosu są wyłączone z obliczenia tego udziału.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) stosuje się przepisy art. 143 ust. 2, 3 i 4.

Artykuł 141

Szczegółowe pisemne sprawozdanie oraz informacje o podziale

1. Organy administrujące lub zarządzające każdej ze spółek uczestniczących w podziale sporządzają szczegółowe pisemne sprawozdanie uzasadniające plan podziału, jego podstawy prawne i ekonomiczne, a zwłaszcza stosunek wymiany akcji oraz kryteria ich podziału.

2. Sprawozdanie wskazuje ponadto szczególne trudności związane z wyceną, jeżeli takie powstały.

W odpowiednich przypadkach informuje ono o sporządzeniu sprawozdania o wkładach niepieniężnych, o którym mowa w art. 70 ust. 2, dla spółek przejmujących, i o rejestrze, w którym należy złożyć to sprawozdanie.

3. Organy zarządzające lub administrujące spółki dzielonej informują walne zgromadzenie tej spółki oraz organy zarządzające lub administrujące spółek przejmujących, tak aby mogły one poinformować walne zgromadzenia swych spółek, o wszelkich istotnych zmianach w zakresie aktywów i pasywów, które nastąpiły pomiędzy dniem sporządzenia planu podziału a datą walnego zgromadzenia spółki dzielonej, które ma zadecydować w kwestii planu podziału.

Artykuł 142

Badanie planu podziału przez biegłych

1. Jeden lub więcej biegłych, działających w imieniu każdej ze spółek uczestniczących w podziale, ale od nich niezależnych, wyznaczonych lub zaaprobowanych przez sąd lub organ administracyjny, bada plan podziału i sporządza na piśmie sprawozdanie dla akcjonariuszy. Jednakże przepisy państwa członkowskiego mogą przewidywać wyznaczenie jednego lub więcej niezależnych biegłych dla wszystkich spółek uczestniczących w podziale, jeżeli takie wyznaczenie jest dokonywane przez sąd lub organy administracyjne na wspólny wniosek tych spółek. Takimi biegłymi mogą być, zależnie od przepisów każdego państwa członkowskiego, osoby fizyczne albo prawne, w tym spółki lub przedsiębiorstwa.

2. Art. 96 ust. 2 i 3 ma zastosowanie.

Artykuł 143

Dostępność dokumentów do zbadania przez akcjonariuszy

1. Co najmniej na miesiąc przed datą walnego zgromadzenia, które ma zadecydować w kwestii planu podziału, wszyscy akcjonariusze są uprawnieni do zbadania w siedzibie spółki co najmniej następujących dokumentów:

a) planu podziału;

b) rocznych sprawozdań finansowych oraz rocznych sprawozdań z działalności spółek uczestniczących w podziale za trzy ostatnie lata obrotowe;

c) w stosownych przypadkach sprawozdania rachunkowego sporządzonego na dzień nie wcześniejszy niż pierwszy dzień trzeciego miesiąca poprzedzającego datę planu podziału, jeżeli ostatnie roczne sprawozdania finansowe dotyczą roku obrotowego, którego koniec przypadł na więcej niż 6 miesięcy przed tą datą;

d) w stosownych przypadkach sprawozdania organów administrujących lub zarządzających spółek uczestniczących w podziale, przewidzianego w art. 141 ust. l;

e) w stosownych przypadkach sprawozdań przewidzianych w art. 142.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) nie wymaga się sprawozdania rachunkowego w sytuacji, gdy spółka publikuje półroczne sprawozdania finansowe, zgodnie z art. 5 dyrektywy 2004/109/WE, oraz udostępnia je akcjonariuszom zgodnie z niniejszym ustępem.

2. Sprawozdanie rachunkowe przewidziane w ust. l lit. c) sporządzane jest przy wykorzystaniu tych samych metod i w takim samym układzie jak ostatni bilans roczny.

Jednakże przepisy państwa członkowskiego mogą przewidywać, że:

a) nie jest niezbędne dokonanie nowej inwentaryzacji z natury;

b) wyceny wykazane w ostatnim bilansie są zmieniane tylko wtedy, kiedy jest to konieczne dla odzwierciedlenia zmian w zapisach księgowych; jednak będą brane pod uwagę:

(i) tymczasowe odpisy amortyzacyjne i rezerwy,

(ii) istotne zmiany w bieżącej wartości niewykazane w księgach.

3. Każdy akcjonariusz jest uprawniony do otrzymania, na żądanie i bezpłatnie, odpisów części lub całości dokumentów, o których mowa w ust. l.

W przypadku gdy akcjonariusz wyraził zgodę na wykorzystanie przez spółkę elektronicznych sposobów przekazywania informacji, takie odpisy mogą zostać dostarczone pocztą elektroniczną.

4. Spółka zwolniona jest z wymogu udostępniania dokumentów, o których mowa w ust. 1, w swojej siedzibie, jeżeli na okres ciągły rozpoczynający się co najmniej na miesiąc przed datą wyznaczoną na walne zgromadzenie, na którym zapadnie decyzja dotycząca planu podziału, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem walnego zgromadzenia, udostępni je na swojej stronie internetowej. Państwa członkowskie nie uzależniają powyższego zwolnienia od innych wymogów lub ograniczeń niż te, które są konieczne do zapewnienia bezpieczeństwa stron internetowych i autentyczności dokumentów, oraz mogą one nakładać takie wymogi lub ograniczenia wyłącznie w zakresie, w jakim są one proporcjonalne do osiągnięcia tych celów.

Ust. 3 nie stosuje się w przypadku, gdy strona internetowa umożliwia akcjonariuszom, przez cały okres, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, pobranie i druk dokumentów, o których mowa w ust. 1. Jednak w takim przypadku państwa członkowskie mogą postanowić, że spółka ma obowiązek udostępnić te dokumenty do wglądu akcjonariuszy w swojej siedzibie.

Państwa członkowskie mogą wymagać od spółek, by przez dany okres po walnym zgromadzeniu nadal udostępniały informacje na swoich stronach internetowych. Państwa członkowskie mogą określić skutki tymczasowego zakłócenia w dostępie do strony internetowej, spowodowanego czynnikami technicznymi lub innymi.

Artykuł 144

Uproszczone formalności

1. Nie wymaga się ani badania planu podziału, ani sprawozdania biegłego, o których mowa w art. 142 ust. 1, jeżeli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe, z którymi związane jest prawo głosu w spółkach uczestniczących w podziale, wyrażą na to zgodę.

2. Państwa członkowskie mogą zezwolić na niestosowanie art. 141 i art. 143 ust. l lit. c) i d), jeżeli wszyscy akcjonariusze i osoby posiadające inne papiery wartościowe, z którymi związane jest prawo głosu w spółkach uczestniczących w podziale, wyrażą na to zgodę.

Artykuł 145

Ochrona praw pracowników

Ochrona praw pracowników w każdej ze spółek uczestniczących w podziale jest uregulowana zgodnie z dyrektywą 2001/23/WE.

Artykuł 146

Ochrona interesów wierzycieli spółek uczestniczących w podziale; odpowiedzialność solidarna spółek przejmujących

1. Przepisy państw członkowskich określają odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli spółek uczestniczących w podziale, których roszczenia poprzedzają ogłoszenie planu podziału, i które nie stały się jeszcze wymagalne w momencie ogłoszenia.

2. Do celów ust. 1 przepisy państw członkowskich stanowią co najmniej, że tacy wierzyciele są uprawnieni do uzyskania odpowiednich gwarancji tam, gdzie sytuacja finansowa spółki dzielonej i spółki, na którą to zobowiązanie będzie przeniesione zgodnie z planem podziału, czyni tę ochronę niezbędną i o ile wierzyciele nie uzyskali wcześniej takich gwarancji.

Państwa członkowskie ustalają warunki ochrony, o której mowa w ust. 1 oraz w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. W każdym przypadku państwa członkowskie zapewniają wierzycielom możliwość zwrócenia się do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o stosowne gwarancje, pod warunkiem że są w stanie wykazać w sposób wiarygodny, iż z powodu podziału zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich gwarancji od spółki.

3. W zakresie, w jakim wierzyciel spółki, na którą zostało przeniesione zobowiązanie zgodnie z planem podziału, nie został zaspokojony, spółki przejmujące są solidarnie odpowiedzialne z tytułu tego zobowiązania. Państwa członkowskie mogą ograniczyć tę odpowiedzialność do aktywów netto przyznanych każdej ze spółek innej niż ta, na którą zostało przeniesione zobowiązanie. Jednakże nie muszą stosować niniejszego ustępu, w przypadku gdy czynność podziału jest poddana kontroli sądowej zgodnie z art. 157, i o ile większość wierzycieli, reprezentujących trzy czwarte wartości wierzytelności lub którejkolwiek z kategorii wierzytelności spółki dzielonej zgodziło się na uchylenie odpowiedzialności solidarnej na zgromadzeniu zwołanym zgodnie z art. 157 ust. 1 lit. c).

4. Art. 99 ust. 3 ma zastosowanie.

5. Bez uszczerbku dla zasad regulujących wspólne korzystanie z praw, ust. 1–4 stosuje się do posiadaczy obligacji spółek uczestniczących w podziale, z wyjątkiem przypadków, gdy podział został zatwierdzony przez walne zgromadzenie posiadaczy obligacji, o ile takie zgromadzenie jest przewidziane przez prawo krajowe lub zostało zatwierdzone indywidualnie przez posiadaczy obligacji.

6. Państwa członkowskie mogą przewidzieć solidarną odpowiedzialność spółek przejmujących za zobowiązania spółki dzielonej. W takim przypadku nie muszą stosować ust. 1–5.

7. W przypadku gdy państwo członkowskie łączy system ochrony wierzycieli przewidziany w ust. 1–5 z odpowiedzialnością solidarną spółek przejmujących, o której mowa w ust. 6, może ograniczyć tę odpowiedzialność do aktywów netto przyznanych każdej z tych spółek.

Artykuł 147

Ochrona posiadaczy papierów wartościowych innych niż akcje, z którymi są związane szczególne prawa

Posiadacze papierów wartościowych innych niż akcje, z którymi są związane szczególne prawa, uzyskują w spółkach przejmujących, wobec których można się powoływać na te papiery zgodnie z planem podziału, prawa co najmniej równoważne z tymi, z jakich korzystali w spółce dzielonej, chyba że zmiana tych praw została zatwierdzona przez zgromadzenie posiadaczy takich papierów wartościowych, o ile takie zgromadzenie jest przewidziane przez prawo krajowe, albo została zatwierdzona indywidualnie przez posiadaczy takich papierów wartościowych, albo też posiadacze ci są uprawnieni do żądania odkupienia ich papierów wartościowych.

Artykuł 148

Sporządzanie i poświadczanie dokumentów w należytej formie prawnej

W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego nie przewidują sądowej albo administracyjnej kontroli legalności podziału albo taka kontrola nie obejmuje wszystkich czynności prawnych niezbędnych do przeprowadzenia podziału, stosuje się art. 102.

Artykuł 149

Data, z którą podział staje się skuteczny

Przepisy państw członkowskich określą datę, z którą podział staje się skuteczny.

Artykuł 150

Formalności związane z ogłoszeniem

1. Podział musi być ogłoszony w sposób przewidziany przepisami każdego z państw członkowskich zgodnie z art. 16 w odniesieniu do każdej ze spółek uczestniczących w podziale.

2. Każda spółka przejmująca może sama dopełnić formalności związanych z ogłoszeniami dotyczącymi spółki dzielonej.

Artykuł 151

Skutki podziału

1. Podział ma następujące równoczesne skutki z mocy prawa:

a) przejście na spółki przejmujące wszystkich aktywów i pasywów spółki dzielonej, tak w odniesieniu do spółki dzielonej i spółek przejmujących, jak i wobec osób trzecich; takie przejście staje się skuteczne w odniesieniu do aktywów i pasywów dzielonych zgodnie z rozdziałem przewidzianym w planie podziału lub w art. 137 ust. 3;

b) akcjonariusze spółki dzielonej stają się akcjonariuszami spółki lub spółek przejmujących zgodnie z rozdziałem przewidzianym w projekcie podziału;

c) spółka dzielona przestaje istnieć.

2. Żadna akcja w spółce przejmującej nie może być przyznana w zamian za akcje spółki dzielonej będące w posiadaniu:

a) bądź samej spółki przejmującej bądź osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki;

b) bądź samej spółki dzielonej bądź osoby działającej we własnym imieniu, ale na rachunek tej spółki.

3. Powyższe przepisy nie naruszają przepisów państw członkowskich, które nakładają wymóg dopełnienia szczególnych formalności dla przeniesienia niektórych aktywów, praw i obowiązków przez spółkę dzieloną tak, aby to przeniesienie było skuteczne wobec osób trzecich. Spółka lub spółki przejmujące, na które te aktywa, prawa lub obowiązki są przenoszone zgodnie z planem podziału albo zgodnie z art. 137 ust. 3, mogą same dopełnić tych formalności, jednakże przepisy państw członkowskich mogą zezwalać spółce dzielonej na dopełnienie tych formalności w oznaczonym okresie, który nie może poza wyjątkowymi przypadkami przekraczać 6 miesięcy od daty, z którą podział staje się skuteczny.

Artykuł 152

Odpowiedzialność cywilna członków organów administrujących lub zarządzających spółki dzielonej

Przepisy państw członkowskich określają co najmniej zasady regulujące odpowiedzialność cywilną członków organów administrujących lub zarządzających spółki dzielonej wobec akcjonariuszy tej spółki w odniesieniu do zawinionego zachowania tych członków podczas przygotowania i przeprowadzenia podziału. Przepisy regulują również odpowiedzialność cywilną biegłych, którym powierzono przygotowanie dla tej spółki sprawozdania przewidzianego w art. 142 w odniesieniu do zawinionego zachowania tych biegłych przy wykonywaniu ich zadań.

Artykuł 153

Warunki nieważności podziału

1. Przepisy państw członkowskich mogą określać zasady dotyczące nieważności podziału jedynie przy zachowaniu następujących warunków:

a) nieważność musi być orzeczona przez sąd;

b) nieważność podziału, który stał się skuteczny w rozumieniu art. 149, orzeka się jedynie, gdy nie przeprowadzono uprzedniej sądowej lub administracyjnej kontroli legalności, lub podział nie został dokonany i udokumentowany w należytej formie prawnej, lub jeżeli zostało ustalone, że uchwała walnego zgromadzenia jest nieważna lub może być unieważniona na mocy prawa krajowego;

c) postępowania o unieważnienie nie wszczyna się po upływie sześciu miesięcy od dnia, w którym podział stał się skuteczny wobec podmiotu, który powołuje się na nieważność lub jeżeli wady zostały usunięte;

d) jeżeli istnieje możliwość usunięcia wady, która sprawia, że podział może podlegać unieważnieniu, właściwy sąd przyznaje zainteresowanym spółkom termin na jej usunięcie;

e) orzeczenie o nieważności podziału jest ogłaszane w sposób określony przepisami każdego państwa członkowskiego zgodnie z art. 16 niniejszej dyrektywy;

f) sprzeciw osoby trzeciej, w przypadku gdy dopuszczają go przepisy państwa członkowskiego, jest możliwy jedynie przed upływem 6 miesięcy od dnia ogłoszenia orzeczenia w sposób określony przez tytuł I rozdział III;

g) orzeczenie stwierdzające nieważność podziału nie wpływa samo przez się na ważność zobowiązań zawartych na rzecz lub obciążających spółki przejmujące, które powstały przed ogłoszeniem orzeczenia a po dacie, o której mowa w art. 149;

h) każda ze spółek przejmujących odpowiada z tytułu zobowiązań ją obciążających a powstałych po dniu, w którym podział stał się skuteczny i przed dniem, w którym orzeczenie ustalające nieważność podziału zostało ogłoszone. Spółka dzielona odpowiada również za te zobowiązania; państwa członkowskie mogą ograniczyć tę odpowiedzialność do aktywów netto przyznanych spółce przejmującej, na której rzecz powstały te zobowiązania.

2. Na zasadzie odstępstwa od ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, przepisy państwa członkowskiego mogą również przewidywać orzeczenie nieważności podziału przez organ administracyjny, jeżeli od takiej decyzji przysługuje prawo odwołania do sądu. Ust. 1 lit. b) i d)–h) niniejszego artykułu stosuje się przez analogię do postępowania przed organem administracyjnym. Takie postępowanie o unieważnienie nie może być wszczęte po upływie 6 miesięcy od daty, o której mowa w art. 149.

3. Powyższe przepisy nie naruszają przepisów państw członkowskich dotyczących nieważności podziału orzeczonej w następstwie kontroli legalności.

Artykuł 154

Wyjątek od wymogu zgody walnego zgromadzenia spółki dzielonej

Bez uszczerbku dla art. 140 państwa członkowskie nie wymagają zatwierdzenia podziału przez walne zgromadzenie spółki dzielonej, jeżeli spółki przejmujące posiadają wszystkie akcje spółki dzielonej oraz wszelkie inne papiery wartościowe uprawniające je do głosowania na walnym zgromadzeniu spółki dzielonej i spełnione są następujące warunki:

a) każda ze spółek uczestniczących w podziale dokonuje ogłoszenia przewidzianego w art. 138 przynajmniej na miesiąc przed datą, z którą podział staje się skuteczny;

b) przynajmniej na miesiąc przed datą, z którą podział staje się skuteczny, wszyscy akcjonariusze spółek uczestniczących w podziale mają prawo zbadania dokumentów określonych w art. 143 ust. 1 w siedzibie swojej spółki;

c) w razie niezwołania walnego zgromadzenia spółki dzielonej w celu wyrażenia zgody na podział, informacja przewidziana w art. 141 ust. 3 obejmuje każdą istotną zmianę aktywów lub pasywów, następującą po dniu sporządzenia planu podziału.

Do celów akapitu pierwszego lit. b) stosuje się art. 143 ust. 2, 3 i 4 oraz art. 144.

Sekcja 3

Podział przez tworzenie nowych spółek

Artykuł 155

Definicja „podziału przez tworzenie nowych spółek”

1. Na użytek niniejszego rozdziału za „podział przez tworzenie nowych spółek” uznaje się czynność, w wyniku której po rozwiązaniu bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego spółka przenosi na kilka nowoutworzonych spółek całość swoich aktywów i pasywów w zamian za przyznanie akcjonariuszom spółki dzielonej akcji spółek przejmujących i ewentualnie za dopłatę w gotówce nie przekraczającą 10 % wartości nominalnej akcji przyznanych lub, w przypadku braku wartości nominalnej, ich wartości księgowej.

2. Art. 90 ust. 2 ma zastosowanie.

Artykuł 156

Stosowanie zasad podziału przez przejęcie

1. Do podziału przez tworzenie nowych spółek stosuje się art. 137, 138 i 139, art. 141, art. 142 ust. 1 i 2 oraz art. 143–153, bez uszczerbku dla art. 11 i 12. Do celów stosowania tych przepisów termin „spółki uczestniczące w podziale” oznacza spółkę dzieloną, a termin „spółki przejmujące” oznacza każdą z nowo utworzonych spółek.

2. W uzupełnieniu do informacji określonych w art. 137 ust. 2 plan podziału zawiera formę, firmę i siedzibę każdej z nowo utworzonych spółek.

3. Plan podziału i, jeżeli są zawarte w oddzielnych dokumentach, akt założycielski lub projekt aktu założycielskiego oraz statut lub projekt statutu każdej z nowo utworzonych spółek wymagają zgody walnego zgromadzenia spółki dzielonej.

4. Państwa członkowskie nie nakładają wymogów określonych w art. 141 i 142 oraz art. 143 ust. 1 lit. c), d) i e), jeżeli akcje każdej z nowo utworzonych spółek są przyznane akcjonariuszom spółki dzielonej proporcjonalnie do ich praw w kapitale tej spółki.

Sekcja 4

Podział pod kontrolą sądową

Artykuł 157

Podziały pod kontrolą sądową

1. Państwa członkowskie mogą stosować ust. 2, w przypadku gdy czynności dotyczące podziału są podporządkowane kontroli sądu, mającego kompetencje do:

a) zwołania walnego zgromadzenia akcjonariuszy spółki dzielonej w sprawie podjęcia decyzji odnośnie do podziału;

b) zapewnienia, aby akcjonariusze każdej ze spółek uczestniczących w podziale otrzymali przynajmniej dokumenty określone w art. 143 lub mogli mieć do nich dostęp w czasie umożliwiającym im ich zbadanie przed datą walnego zgromadzenia ich spółki zwołanego w celu podjęcia decyzji odnośnie do podziału. W przypadku gdy państwo członkowskie skorzysta z możliwości przewidzianej w art. 140, okres ten jest wystarczająco długi, aby akcjonariusze spółki przejmującej byli w stanie wykonać prawa przyznane im przez ten artykuł;

c) zwołania zgromadzenia wierzycieli każdej ze spółek uczestniczących w podziale w sprawie podjęcia decyzji odnośnie do podziału;

d) zapewnienia, aby wierzyciele każdej ze spółek uczestniczących w podziale otrzymali przynajmniej plan podziału lub mogli się z nim zapoznać w czasie umożliwiającym im jego zbadanie przed datą, o której mowa w lit. b);

e) zatwierdzenia plan podziału.

2. W przypadku gdy sąd stwierdza, że warunki, o których mowa w ust. 1 lit. b) i d), są spełnione i że żadna szkoda nie może być wyrządzona akcjonariuszom lub wierzycielom, może zwolnić spółki uczestniczące w podziale ze stosowania:

a) art. 138, pod warunkiem że odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli, o którym mowa w art. 146 ust. 1, obejmuje wszystkie wierzytelności niezależnie od dnia ich powstania;

b) warunków, o których mowa w art. 140 lit. a) i b), w przypadku gdy państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 140;

c) art. 143 w zakresie dotyczącym terminów i sposobów, ustalonych w odniesieniu do badania dokumentów tam określonych.

Sekcja 5

Inne czynności traktowane jak podział

Artykuł 158

Podziały z dopłatą w gotówce przekraczającą 10 %

Jeżeli w przypadku jednej z czynności określonych w art. 135 przepisy państwa członkowskiego zezwalają, aby dopłaty w gotówce przekroczyły wysokość 10 %, stosuje się sekcje 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału.

Artykuł 159

Podziały bez zaprzestania istnienia spółki dzielonej

W przypadku gdy przepisy państwa członkowskiego zezwalają na jedną z czynności określonych w art. 135, w której spółka dzielona nie przestaje istnieć, stosuje się sekcje 2, 3 i 4 niniejszego rozdziału z wyjątkiem art. 151 ust. 1 lit. c).

Sekcja 6

Zasady stosowania

Artykuł 160

Przepisy przejściowe

Państwa członkowskie nie muszą stosować art. 146 i 147 w odniesieniu do posiadaczy obligacji zamiennych na akcje i innych papierów wartościowych zamiennych na akcje, jeżeli w momencie wejścia w życie przepisów, o których mowa w art. 26 ust. 1 lub 2 dyrektywy 82/891/EWG, warunki emisji ustaliły wcześniej sytuację tych posiadaczy na wypadek podziału.

ROZDZIAŁ IV

Podziały transgraniczne spółek kapitałowych

Artykuł 160a

Zakres zastosowania

1. Niniejszy rozdział stosuje się do podziałów transgranicznych spółek kapitałowych utworzonych zgodnie z prawem państwa członkowskiego i mających siedzibę, zarząd główny lub główne przedsiębiorstwo na terytorium Unii, pod warunkiem że co najmniej dwie ze spółek kapitałowych uczestniczących w podziale podlegają prawu różnych państw członkowskich (zwanym dalej „podziałem transgranicznym”).

2. Bez uszczerbku dla art. 160b pkt 4 niniejszy rozdział stosuje się do podziałów transgranicznych także wtedy, gdy prawo co najmniej jednego z zainteresowanych państw członkowskich dopuszcza świadczenie pieniężne, o którym mowa w art. 160b pkt 4 lit. a) i b), przekraczające 10 % wartości nominalnej, lub w przypadku braku wartości nominalnej, 10 % wartości księgowej papierów wartościowych lub udziałów lub akcji reprezentujących kapitał spółek przejmujących.

3. Niniejszego rozdziału nie stosuje się do podziałów transgranicznych, w których uczestniczy spółka, której przedmiotem działalności jest zbiorowe inwestowanie kapitału pozyskanego w drodze publicznej, która działa na zasadzie dywersyfikacji ryzyka oraz której jednostki uczestnictwa są na żądanie ich posiadaczy odkupywane lub umarzane bezpośrednio lub pośrednio z aktywów tej spółki. Działania podjęte przez taką spółkę w celu zapewnienia, aby wartość giełdowa jej jednostek uczestnictwa nie różniła się znacznie od jej wartości aktywów netto, uważa się za równoznaczne z takim odkupieniem lub umorzeniem.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby niniejszy rozdział nie miał zastosowania do spółek w razie wystąpienia którejkolwiek z poniższych okoliczności:

a) spółka jest w likwidacji i rozpoczęła wypłacanie aktywów na rzecz swoich wspólników;

b) [7] wobec spółki stosowane są instrumenty i mechanizmy restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz wykonywane są uprawnienia w zakresie prowadzenia restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji przewidziane w tytule IV dyrektywy 2014/59/UE lub w tytule V rozporządzenia (UE) 2021/23.

5. Państwa członkowskie mogą zadecydować o niestosowaniu niniejszego rozdziału do spółek objętych:

a) postępowaniem upadłościowym lub ramami restrukturyzacji zapobiegawczej;

b) postępowaniem likwidacyjnym innym niż to, o którym mowa w ust. 4 lit. a); lub

c) [8] środkami w zakresie zapobiegania kryzysom zdefiniowanymi w art. 2 ust. 1 pkt 101 dyrektywy 2014/59/UE lub w art. 2 pkt 48) rozporządzenia (UE) 2021/23.

Artykuł 160b

Definicje

Na użytek niniejszego rozdziału:

1) „spółka” oznacza spółkę kapitałową mającą formę wymienioną w załączniku II;

2) „spółka podlegająca podziałowi” oznacza spółkę, która w procesie podziału transgranicznego przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na co najmniej dwie spółki w przypadku pełnego podziału lub przenosi część swoich aktywów i pasywów na co najmniej jedną spółkę w przypadku częściowego podziału lub podziału przez wydzielenie;

3) „spółka przejmująca” oznacza nowo utworzoną spółkę w toku podziału transgranicznego;

4) „podział” oznacza czynność, przez którą:

a) spółka podlegająca podziałowi, w chwili rozwiązania bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, przenosi wszystkie swoje aktywa i pasywa na co najmniej dwie spółki przejmujące, w zamian za przyznanie wspólnikom spółki podlegającej podziałowi papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółek przejmujących oraz, w stosownych przypadkach, świadczenie pieniężne nieprzekraczające 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, świadczenie pieniężne nieprzekraczające 10 % wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji („podział pełny”);

b) spółka podlegająca podziałowi przenosi część swoich aktywów i pasywów na jedną lub więcej spółek przejmujących, w zamian za przyznanie wspólnikom spółki podlegającej podziałowi papierów wartościowych lub udziałów lub akcji spółek przejmujących, spółki podlegającej podziałowi lub zarówno spółek przejmujących, jak i spółki podlegającej podziałowi oraz, w stosownych przypadkach, świadczenie pieniężne nieprzekraczające 10 % wartości nominalnej lub, w przypadku braku wartości nominalnej, świadczenie pieniężne nieprzekraczające 10 % wartości księgowej tych papierów wartościowych lub udziałów lub akcji („podział częściowy”); lub

c) spółka podlegająca podziałowi przenosi część swoich aktywów i pasywów na jedną lub więcej spółek przejmujących w zamian za emisję na rzecz spółki podlegającej podziałowi papierów wartościowych lub udziałów lub akcji w spółkach przejmujących („podział przez wydzielenie”).

Artykuł 160c

Procedury i formalności

Zgodnie z prawem Unii prawo państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi reguluje te części procedur i formalności, których należy dopełnić w związku z podziałem transgranicznym w celu uzyskania zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału, natomiast przepisy państw członkowskich spółek przejmujących regulują te części procedur i formalności, których należy dopełnić po uzyskaniu zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału.

Artykuł 160d

Plan podziałów transgranicznych

Organ administrujący lub zarządzający spółki podlegającej podziałowi sporządza plan podziału transgranicznego. Plan podziału transgranicznego zawiera co najmniej następujące informacje:

a) formę prawną, firmę spółki podlegającej podziałowi i lokalizację jej siedziby, jak również formę prawną i firmę proponowane dla nowo utworzonej spółki lub spółek powstałych w wyniku podziału transgranicznego oraz proponowaną lokalizację ich siedzib;

b) w stosownych przypadkach, stosunek wymiany papierów wartościowych lub udziałów lub akcji reprezentujących kapitał spółek i wysokość ewentualnego świadczenie pieniężnego;

c) warunki dotyczące przyznania papierów wartościowych lub udziałów lub akcji reprezentujących kapitał spółek przejmujących lub spółki podlegającej podziałowi;

d) proponowany orientacyjny harmonogram podziału transgranicznego;

e) prawdopodobne skutki podziału transgranicznego dla zatrudnienia;

f) datę, od której posiadanie papierów wartościowych lub udziałów lub akcji reprezentujących kapitał spółek uprawnia ich posiadaczy do uczestnictwa w zysku, oraz wszelkie szczególne warunki mające wpływ na to uprawnienie;

g) daty lub datę, od której transakcje spółki podlegającej podziałowi traktowane są dla celów rachunkowości jako transakcje spółek przejmujących;

h) szczególne korzyści przyznane członkom organów administrujących, zarządzających, nadzorczych lub kontrolnych spółki podlegającej podziałowi;

i) prawa przyznane przez spółki przejmujące uprzywilejowanym wspólnikom spółki podlegającej podziałowi lub posiadaczom papierów wartościowych innych niż udziały lub akcje reprezentujących kapitał spółki podlegającej podziałowi lub zaproponowane środki, które ich dotyczą;

j) akty założycielskie spółek przejmujących, w stosownych przypadkach, oraz statuty, jeżeli są zawarte w odrębnym akcie, i jakiekolwiek zmiany w akcie założycielskim spółki podlegającej podziałowi w przypadku podziału częściowego lub podziału przez wydzielenie;

k) w stosownych przypadkach, informacje na temat procedur, zgodnie z którymi określa się uzgodnienia dotyczące udziału pracowników w ukształtowaniu ich praw do uczestnictwa w spółkach przejmujących ustala się zgodnie z art. 160l;

l) szczegółowy opis aktywów i pasywów spółki podlegającej podziałowi oraz oświadczenie dotyczące sposobu rozdziału tych aktywów i pasywów między spółki przejmujące lub ich zachowania przez spółkę podlegającą podziałowi w przypadku podziału częściowego lub podziału przez wydzielenie, w tym postanowienia dotyczące zakwalifikowania aktywów lub pasywów nierozdzielonych wyraźnie w planie podziału transgranicznego, takich jak aktywa lub pasywa nieznane w chwili sporządzania planu podziału transgranicznego;

m) informacje na temat wyceny aktywów i pasywów przyznawanych każdej spółce uczestniczącej w podziale transgranicznym;

n) data zamknięcia bilansów spółki podlegającej podziałowi, wykorzystana do ustalenia warunków podziału transgranicznego;

o) w stosownych przypadkach, przyznanie wspólnikom spółki podlegającej podziałowi udziałów lub akcji i papierów wartościowych w spółkach przejmujących, w spółce podlegającej podziałowi lub zarazem w spółce przejmującej i w spółce podlegającej podziałowi oraz kryterium będące podstawą takiego przyznania;

p) szczegóły oferty wynagrodzenia w formie pieniężnej dla wspólników zgodnie z art. 160i;

q) wszelkie zabezpieczenia, proponowane wierzycielom, takie jak gwarancje lub zastawy.

Artykuł 160e

Sprawozdanie organu administrującego lub zarządzającego dla wspólników i pracowników

1. Organ administrujący lub zarządzający spółki podlegającej podziałowi sporządza sprawozdanie dla wspólników i pracowników wyjaśniające i uzasadniające prawne i ekonomiczne aspekty podziału transgranicznego, a także wyjaśniające skutki podziału transgranicznego dla pracowników.

Wyjaśnia się w nim w szczególności skutki podziału transgranicznego dla przyszłej działalności spółek.

2. Sprawozdanie zawiera również część dla wspólników oraz część dla pracowników.

Spółka może zdecydować o sporządzeniu jednego sprawozdania zawierającego te dwie części lub dwóch oddzielnych sprawozdań, odpowiednio dla wspólników oraz dla pracowników zawierających odpowiednie części.

3. Część sprawozdania dla wspólników wyjaśnia w szczególności:

a) wynagrodzenie w formie pieniężnej oraz metodę określania tego wynagrodzenia;

b) w stosownych przypadkach, stosunek wymiany udziałów lub akcji oraz metodę lub metody jego określania;

c) skutki podziału transgranicznego dla wspólników;

d) uprawnienia i środki prawne przysługujące wspólnikom zgodnie z art. 160i.

4. Część sprawozdania dla wspólników nie jest wymagana, jeżeli wszyscy wspólnicy spółki wyrazili zgodę na odstąpienie od tego wymogu. Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z przepisów niniejszego artykułu.

5. Część sprawozdania dla pracowników wyjaśnia w szczególności:

a) skutki podziału transgranicznego dla stosunków pracy, a także, w stosownych przypadkach, wszelkie środki mające na celu zabezpieczenie tych stosunków;

b) wszelkie istotne zmiany w obowiązujących warunkach zatrudnienia oraz co do miejsca prowadzenia działalności przez spółkę;

c) sposób, w jaki elementy wymienione w lit. a) i b) odnoszą się do spółek zależnych spółki.

6. Sprawozdanie lub sprawozdania udostępnia się w każdym przypadku w formie elektronicznej, wraz z planem podziału transgranicznego, jeżeli jest dostępny, wspólnikom i przedstawicielom pracowników spółki podlegającej podziałowi lub, w przypadku braku takich przedstawicieli, samym pracownikom nie później niż sześć tygodni przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 160h.

7. Jeżeli organ administrujący lub zarządzający spółki podlegającej podziałowi otrzyma opinię na temat informacji, o których mowa w ust. 1 i 5, w odpowiednim czasie od przedstawicieli pracowników lub, gdy nie ma takich przedstawicieli, od samych pracowników, zgodnie z prawem krajowym, wspólników informuje się o tym, a opinię tę załącza się do sprawozdania.

8. Część sprawozdania dla pracowników nie jest wymagana, jeżeli spółka podlegająca podziałowi i jej ewentualne spółki zależne nie zatrudniają pracowników innych niż ci, którzy wchodzą w skład organu administrującego lub zarządzającego.

9. Jeżeli zgodnie z ust. 4 odstąpiono od części sprawozdania dla wspólników, o której mowa w ust. 3, a część dotycząca pracowników, o której mowa w ust. 5, nie jest wymagana zgodnie z ust. 8, sprawozdanie nie jest wymagane.

10. Ust. 1–9 niniejszego artykułu pozostają bez uszczerbku dla mających zastosowanie praw do informacji i konsultacji oraz postępowań przewidzianych na poziomie krajowym w wyniku transpozycji dyrektyw 2002/14/WE i 2009/38/WE.

Artykuł 160f

Sprawozdanie niezależnego biegłego

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby niezależny biegły zbadał plan podziału transgranicznego i sporządził sprawozdanie dla wspólników. Sprawozdanie to musi zostać im udostępnione nie później niż miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 160h,. W zależności od prawa państwa członkowskiego biegłym może być osoba fizyczna lub prawna.

2. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w każdym przypadku zawiera opinię biegłego dotyczącą tego, czy wynagrodzenie w formie pieniężnej i stosunek wymiany udziałów lub akcji są odpowiednie. Przy ocenie wynagrodzenia w formie pieniężnej biegły uwzględnia cenę rynkową udziałów lub akcji w spółce podlegającej podziałowi przed ogłoszeniem proponowanego podziału lub wartość spółki, wyłączając efekt proponowanego podziału określony zgodnie z ogólnie przyjętymi metodami wyceny. Sprawozdanie zawiera co najmniej:

a) wskazanie metody lub metod wykorzystanych do określenia proponowanego wynagrodzenia w formie pieniężnej;

b) wskazanie metody lub metod wykorzystanych do ustalenia proponowanego stosunku wymiany udziałów lub akcji;

c) stwierdzenie, czy metoda lub metody są adekwatne do oceny wynagrodzenia w formie pieniężnej lub stosunku wymiany udziałów lub akcji, wskazanie wartości określonej przy zastosowaniu takich metod, a także opinię na temat względnego znaczenia przypisywanego tym metodom przy określaniu wybranej wartości; oraz

d) opis wszelkich szczególnych trudności powstałych w związku z wyceną.

Biegły jest uprawniony do uzyskania od spółki podlegającej podziałowi wszystkich informacji niezbędnych do wykonywania swoich obowiązków.

3. Badanie planu podziału transgranicznego przez niezależnego biegłego, ani sprawozdanie niezależnego biegłego nie są wymagane, jeżeli wszyscy wspólnicy spółki podlegającej podziałowi wyrazili na to zgodę.

Państwa członkowskie mogą wyłączyć spółki jednoosobowe z zakresu stosowania niniejszego artykułu.

Artykuł 160g

Ujawnienie

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej miesiąc przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa art. 160h, następujące dokumenty zostały ujawnione przez spółkę i publicznie udostępnione w rejestrze państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi:

a) plan podziału transgranicznego; oraz

b) zawiadomienie informujące wspólników, wierzycieli i przedstawicieli pracowników spółki podlegającej podziałowi transgranicznemu lub – jeżeli brak takich przedstawicieli – samych pracowników o możliwości przedłożenia spółce, co najmniej pięć dni roboczych przed datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, uwag dotyczących planu podziału transgranicznego.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby sprawozdanie niezależnego biegłego zostało ujawnione i udostępnione publicznie w rejestrze.

Państwa członkowskie zapewniają, aby spółka była w stanie wyłączyć informacje poufne z ujawnianego sprawozdania niezależnego biegłego.

Dokumenty ujawnione zgodnie z niniejszym ustępem są również dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Państwa członkowskie mogą zwolnić spółkę podlegającą podziałowi z określonego w ust. 1 niniejszego artykułu wymogu ujawniania informacji, jeżeli przez nieprzerwany okres, rozpoczynający się co najmniej miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 160h, oraz kończący się nie wcześniej niż wraz z zamknięciem tego zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, bezpłatnie udostępni ona publicznie na swojej stronie internetowej dokumenty, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu.

Państwa członkowskie nie uzależniają jednak tego zwolnienia od wymogów lub ograniczeń innych niż te, które są konieczne, aby zapewnić bezpieczeństwo stron internetowych i autentyczność dokumentów, oraz proporcjonalne do realizacji tych celów.

3. Jeżeli spółka podlegająca podziałowi ujawni plan podziału transgranicznego zgodnie z ust. 2 niniejszego artykułu, wówczas co najmniej miesiąc przed wyznaczoną datą zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 160h, przedkłada do rejestru następujące informacje:

a) forma prawna i firma spółki podlegającej podziałowi oraz lokalizacja jej siedziby, jak również forma prawna i firma proponowana dla nowo powstałej w wyniku podziału transgranicznego spółki lub spółek oraz proponowana lokalizacja ich siedziby;

b) rejestr, w którym dla spółki podlegającej podziałowi zostały złożone dokumenty, o których mowa w art. 14, a także numer wpisu tej spółki do tego rejestru;

c) wskazanie zasad wykonywania praw wierzycieli, pracowników i wspólników; oraz

d) szczegóły dotyczące strony internetowej, na której można uzyskać bezpłatnie w trybie online plan podziału transgranicznego, zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1, sprawozdanie biegłego oraz pełne informacje na temat zasad, o których mowa w lit. c) niniejszego ustępu.

Rejestr publicznie udostępnia informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a)-d).

4. Państwa członkowskie zapewniają możliwość spełnienia wymogów, o których mowa w ust. 1 i 3, w całości w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed właściwym organem któregokolwiek z zainteresowanych państw członkowskich, zgodnie z odpowiednimi przepisami rozdziału III tytuł I.

5. Państwa członkowskie mogą wymagać, oprócz ujawnienia, o którym mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, opublikowania planu podziału transgranicznego lub informacji, o których mowa w ust. 3 niniejszego artykułu, w biuletynie krajowym lub za pośrednictwem centralnej platformy elektronicznej zgodnie z art. 16 ust. 3. W takich przypadkach państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr przekazywał odpowiednie informacje do biuletynu krajowego lub do centralnej platformy elektronicznej.

6. Państwa członkowskie zapewniają bezpłatne publiczne udostępnienie dokumentacji, o której mowa w ust. 1, lub informacji, o których mowa w ust. 3, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają ponadto, aby wszelkie opłaty pobierane od spółki przez rejestry za ujawnienie, o którym mowa w ust. 1 i 3, oraz, w stosownych przypadkach, za publikację, o której mowa w ust. 5, nie przekraczały zwrotu kosztów świadczenia takich usług.

Artykuł 160h

Zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie

1. Po zapoznaniu się ze sprawozdaniami, o których mowa w art. 160e i 160f, w stosownych przypadkach, z opiniami pracowników przedłożonymi zgodnie z art. 160e i z uwagami przedłożonymi zgodnie z art. 160g, zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki podlegającej podziałowi decyduje w drodze uchwały, czy zatwierdzić plan podziału transgranicznego oraz czy dostosować akt założycielski i statut, jeżeli są one zawarte w odrębnych aktach.

2. Zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki podlegającej podziałowi może zastrzec prawo do uzależnienia podziału transgranicznego od wyraźnego zatwierdzenia przez nie zasad, o których mowa w art. 160l.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby zatwierdzenie planu podziału transgranicznego lub wszelkich zmian w tym planie wymagało większości co najmniej dwóch trzecich, jednak nie więcej niż 90 % głosów związanych albo z udziałami lub akcjami, albo z kapitałem subskrybowanym reprezentowanym podczas zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia. W każdym przypadku wartość progowa nie może być wyższa od przewidzianej w prawie krajowym dla zatwierdzenia połączenia transgranicznego.

4. Jeżeli klauzula w planie podziału transgranicznego lub jakakolwiek zmiana aktu założycielskiego spółki podlegającej podziałowi prowadzi do zwiększenia zobowiązań gospodarczych wspólnika wobec spółki lub osób trzecich, państwa członkowskie mogą wymagać w takich szczególnych okolicznościach, aby dany wspólnik zatwierdził taką klauzulę lub zmianę aktu założycielskiego spółki podlegającej podziałowi, pod warunkiem że taki akcjonariusz nie jest w stanie wykonywać praw ustanowionych w art. 160i.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby zatwierdzenie podziału transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie nie mogło być zakwestionowane wyłącznie na następujących podstawach:

a) stosunek wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 160d lit. b), został niewłaściwie ustalony;

b) wynagrodzenie w formie pieniężnej, o którym mowa w art. 160d lit. p), zostało niewłaściwie ustalone; lub

c) informacje podane w odniesieniu do stosunku wymiany udziałów lub akcji, o którym mowa w lit. a), lub wynagrodzenia w formie pieniężnej, o którym mowa w lit. b), nie spełniają wymogów prawnych.

Artykuł 160i

Ochrona wspólników

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby przynajmniej wspólnicy spółki podlegającej podziałowi, którzy głosowali przeciw zatwierdzeniu planu podziału transgranicznego mieli prawo zbycia swoich udziałów lub akcji za odpowiednim wynagrodzeniem w formie pieniężnej zgodnie z warunkami ustanowionymi w ust. 2–6, o ile w wyniku podziału transgranicznego nabyliby udziały lub akcje w spółkach przejmujących, które byłyby regulowane prawem państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie spółki podlegającej podziałowi:

Państwa członkowskie mogą również przyznać innym wspólnikom spółki podlegającej podziałowi prawo, o którym mowa w akapicie pierwszym.

Państwa członkowskie mogą wymagać, aby wyraźny sprzeciw wobec planu podziału transgranicznego lub zamiar wykonania przez wspólników prawa do zbycia ich udziałów lub akcji został odpowiednio udokumentowany najpóźniej na zgromadzeniu wspólników lub walnym zgromadzeniu, o których mowa w art. 160h. Państwa członkowskie mogą wyrazić zgodę na uznanie zapisania sprzeciwu wobec planu podziału transgranicznego jako właściwego udokumentowania oddania głosu przeciw.

2. Państwa członkowskie ustalają termin na zgłoszenie spółce podlegającej podziałowi przez wspólników, o których mowa w ust. 1, ich decyzji o skorzystaniu z prawa zbycia ich udziałów lub akcji. Termin ten nie przekracza jednego miesiąca od zgromadzenia wspólników lub walnego zgromadzenia, o których mowa w art. 160h. Państwa członkowskie zapewniają, aby spółka podlegająca podziałowi udostępniła adres elektroniczny, na który przesyła się to oświadczenie drogą elektroniczną.

3. Państwa członkowskie ustalają ponadto termin, do którego wypłacane jest wynagrodzenie w formie pieniężnej określone w planie podziału transgranicznego. Termin ten nie może przypadać później niż dwa miesiące po dacie, z którą podział transgraniczny stał się skuteczny zgodnie z art. 160q.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wspólnicy, którzy zadeklarowali swoją decyzję o wykonaniu prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji, lecz którzy uważają, że wynagrodzenie w formie pieniężnej proponowane przez spółkę podlegającą podziałowi nie zostało właściwie ustanowione, byli uprawnieni do wystąpienia z roszczeniem o dodatkowe wynagrodzenie w formie pieniężnej do właściwego organu lub podmiotu upoważnionego na mocy prawa krajowego. Państwa członkowskie ustalają termin na wystąpienie z roszczeniem dotyczącym dodatkowego wynagrodzenia w formie pieniężnej.

Państwa członkowskie mogą postanowić, że ostateczna decyzja o przyznaniu dodatkowego wynagrodzenia jest skuteczna w odniesieniu do wszystkich wspólników spółki podlegającej podziałowi, którzy oświadczyli, że podjęli decyzję o skorzystaniu z prawa do zbycia swoich udziałów lub akcji zgodnie z ust. 2.

5. Państwa członkowskie zapewniają, aby ustawodawstwo państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi regulowało prawa, o których mowa w ust. 1–4, oraz aby wszelkie spory związane z tymi prawami podlegały wyłącznej jurysdykcji tego państwa członkowskiego.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby wspólnicy spółki podlegającej podziałowi, którzy nie mają prawa zbycia swoich udziałów lub akcji lub nie skorzystali z tego prawa, ale którzy uznali stosunek wymiany udziałów lub akcji określony w planie podziału transgranicznego za nieodpowiedni, mogli zakwestionować ten stosunek i zażądać świadczenia pieniężnego. Postępowanie w tym zakresie wszczyna się przed właściwym organem lub podmiotem upoważnionym na mocy prawa państwa członkowskiego mającego zastosowanie do spółki podlegającej podziałowi w terminie określonym w tym prawie krajowym i takie postępowanie nie uniemożliwia rejestracji podziału transgranicznego. Decyzja ta jest wiążąca dla spółek przejmujących, a w przypadku podziału częściowego również dla spółki podlegającej podziałowi.

7. Państwa członkowskie mogą też postanowić, że dana spółka przejmująca, a w przypadku podziału częściowego również spółka podlegająca podziałowi może zapewnić udziały lub akcje lub inne wynagrodzenie zamiast świadczenia pieniężnego.

Artykuł 160j

Ochrona wierzycieli

1. Państwa członkowskie przewidują odpowiedni system ochrony interesów wierzycieli, których roszczenia poprzedzają ujawnienie planu podziału transgranicznego i nie stały się wymagalne w chwili takiego ujawnienia.

Państwa członkowskie zapewniają, aby wierzyciele, którzy są niezadowoleni z zabezpieczeń proponowanych w planie podziału transgranicznego zgodnie z art. 160d lit. q), mogli w ciągu trzech miesięcy od dnia ujawnienia planu podziału transgranicznego, o którym mowa w art. 160g, złożyć wniosek do odpowiedniego organu administracyjnego lub sądowego o ustanowienie odpowiednich zabezpieczeń, pod warunkiem że tacy wierzyciele są w stanie wiarygodnie wykazać, że z powodu podziału transgranicznego zaspokojenie ich roszczeń jest zagrożone oraz że nie uzyskali odpowiednich zabezpieczeń od spółki.

Państwa członkowskie zapewniają, aby zabezpieczenia były uzależnione od uzyskania skuteczności przez podział transgraniczny zgodnie z art. 160q.

2. Jeżeli roszczenie wierzyciela spółki podlegającej podziałowi nie zostanie zaspokojone przez spółkę, której przydzielone jest zobowiązanie, pozostałe spółki przejmujące oraz – w przypadku podziału częściowego lub podziału przez wydzielenie – spółka podlegająca podziałowi są za to zobowiązanie odpowiedzialne solidarnie wraz ze spółką, której przydzielono to zobowiązanie. Jednakże każda spółka biorąca udział w podziale ponosi odpowiedzialność solidarną tylko do wysokości wartości aktywów netto przyznanych tej spółce w dniu, w którym podział staje się skuteczny.

3. Państwa członkowskie mogą wymagać od organów administrujących lub zarządzających spółki podlegającej podziałowi dostarczenia oświadczenia wiernie odzwierciedlającego jej aktualny rzeczywisty status finansowy w dniu, który przypada nie wcześniej niż miesiąc przed ujawnieniem tego oświadczenia. Oświadczenie to zawiera stwierdzenie, że na podstawie informacji dostępnych organowi administrującemu lub zarządzającemu spółki podlegającej podziałowi w dniu złożenia tego oświadczenia oraz po dokonaniu należytych ustaleń organowi administrującemu lub zarządzającemu nie są znane jakiekolwiek przyczyny, dla których spółka przejmująca oraz, w przypadku podziału częściowego, spółka podlegająca podziałowi, po tym, jak podział stanie się skuteczny, byłyby niezdolne do spełniania zobowiązań, gdy staną się one wymagalne. Oświadczenie ujawnia się wraz z planem podziału transgranicznego zgodnie z art. 160g.

4. Ust. 1, 2 i 3 pozostają bez uszczerbku dla stosowania prawa krajowego państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi dotyczących zaspokojenia lub zabezpieczenia zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych przysługujących organom publicznym.

Artykuł 160k

Informowanie pracowników i konsultowanie się z nimi

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji w odniesieniu do podziału transgranicznego były przestrzegane oraz wykonywane zgodnie z ramami prawnymi określonymi w dyrektywie 2002/14/WE i w dyrektywie 2001/23/WE, jeżeli podział transgraniczny jest uznawany za przejęcie przedsiębiorstwa w rozumieniu dyrektywy 2001/23/WE, oraz, w przypadkach odnoszących się do przedsiębiorstw lub grup przedsiębiorstw o zasięgu wspólnotowym, zgodnie z dyrektywą 2009/38/WE. Państwa członkowskie mogą podjąć decyzję o stosowaniu praw pracowników do informacji i konsultacji w odniesieniu do pracowników spółek innych niż te, o których mowa w art. 3 ust. 1 dyrektywy 2002/14/WE.

2. Niezależnie od przepisów art. 160e ust. 7 i art. 160g ust. 1 lit. b) państwa członkowskie zapewniają, aby prawa pracowników do informacji i konsultacji były przestrzegane przynajmniej przed przyjęciem planu podziału transgranicznego lub sprawozdania, o którym mowa w art. 160e, w zależności od tego, co nastąpi wcześniej, w taki sposób, aby przed zgromadzeniem wspólników lub walnym zgromadzeniem, o których mowa w art. 160h, pracownikom udzielono uzasadnionej odpowiedzi.

3. Bez uszczerbku dla przepisów lub stosowanych praktyk korzystniejszych dla pracowników państwa członkowskie określają praktyczne rozwiązania dotyczące wykonywania prawa do informacji i konsultacji zgodnie z art. 4 dyrektywy 2002/14/WE.

Artykuł 160l

Uczestnictwo pracowników

1. Bez uszczerbku dla ust. 2 do każdej spółki przejmującej mają zastosowanie zasady dotyczące uczestnictwa pracowników obowiązujące w państwie członkowskim, w którym spółka ta ma swoją siedzibę, jeżeli takie istnieją.

2. Zasady obowiązujące w państwie członkowskim, w którym ma siedzibę spółka powstająca w wyniku podziału transgranicznego, dotyczące uczestnictwa pracowników, jeżeli takie istnieją, nie mają jednak zastosowania, jeżeli w spółce podlegającej podziałowi w okresie sześciu miesięcy przed ujawnieniem planu podziału transgranicznego średnia liczba pracowników odpowiada czterem piątym mającej zastosowanie wartości progowej określonej w prawie państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi, która to wartość uruchamia system partycypacji pracowników w rozumieniu art. 2 lit. k) dyrektywy 2001/86/WE, lub jeżeli prawo krajowe właściwe dla każdej spółki przejmującej nie przewiduje:

a) zapewnienia przynajmniej takiego samego poziomu uczestnictwa pracowników, jaki uzgodniony był w spółce podlegającej podziałowi przed jej podziałem transgranicznym, mierzonego proporcją liczby przedstawicieli pracowników w organie administrującym lub organie nadzorczym lub ich komitetach lub w grupie zarządzającej obejmującej jednostki organizacyjne spółek przynoszące zysk, o ile reprezentacja pracownicza istnieje; lub

b) zapewnienia pracownikom przedsiębiorstw spółek przejmujących, które znajdują się w innych państwach członkowskich, takiego samego uprawnienia do wykonywania praw uczestnictwa, jakie przysługiwało tym pracownikom zatrudnionym w państwie członkowskim, w którym spółka przejmująca ma swoją siedzibę.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, uczestnictwo pracowników w spółkach powstających w wyniku podziału transgranicznego oraz ich zaangażowanie w określanie tych praw są regulowane przez państwa członkowskie, odpowiednio i z zastrzeżeniem ust. 4–7 niniejszego artykułu, zgodnie z zasadami i procedurami ustanowionymi w art. 12 ust. 2 i 4 rozporządzenia (WE) nr 2157/2001 i z następującymi przepisami dyrektywy 2001/86/WE:

a) art. 3 ust. 1, art. 3 ust. 2 lit. a) ppkt (i) i lit. b), art. 3 ust. 3, art. 3 ust. 4 początkowe dwa zdania oraz art. 3 ust. 5 i 7;

b) art. 4 ust. 1, art. 4 ust. 2 lit. a), g) i h) oraz art. 4 ust. 3 i 4;

c) art. 5;

d) art. 6;

e) art. 7 ust. 1 z wyjątkiem lit. b) tiret drugie;

f) art. 8, 10, 11 i 12; oraz

g) lit. a) części 3 załącznika.

4. Określając zasady i procedury, o których mowa w ust. 3, państwa członkowskie:

a) przyznają specjalnemu zespołowi negocjacyjnemu prawo podejmowania – większością dwóch trzecich głosów jego członków reprezentujących przynajmniej dwie trzecie pracowników – decyzji o nierozpoczynaniu negocjacji lub zakończeniu negocjacji już rozpoczętych oraz o stosowaniu zasad uczestnictwa obowiązujących w państwie członkowskim każdej spółki przejmującej;

b) w przypadku gdy po uprzednich negocjacjach stosuje się standardowe zasady uczestnictwa i niezależnie od takich zasad, mogą postanowić o ograniczeniu proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym spółek przejmujących. Jeżeli organ administrujący lub nadzorczy spółki podlegającej podziałowi składał się przynajmniej w jednej trzeciej z przedstawicieli pracowników, ograniczenie to nigdy nie może jednak powodować zmniejszenia proporcji przedstawicieli pracowników w organie administrującym poniżej jednej trzeciej;

c) zapewniają, aby zasady dotyczące uczestnictwa pracowników mające zastosowanie przed podziałem transgranicznym pozostawały w mocy do dnia zastosowania wszelkich następnie uzgodnionych zasad lub, w razie braku uzgodnionych zasad, do zastosowania standardowych zasad uczestnictwa zgodnie z lit. a) części 3 załącznika do dyrektywy 2001/86/WE.

5. Rozszerzenie praw uczestnictwa na pracowników spółek przejmujących, zatrudnionych w innych państwach członkowskich, o czym mowa w ust. 2 lit. b), nie pociąga za sobą zobowiązania państw członkowskich, które decydują się na takie rozszerzenie, do uwzględniania tych pracowników przy obliczaniu wielkości wartości progowych odnoszących się do liczby zatrudnionych, powodujących powstanie praw uczestnictwa zgodnie z prawem krajowym.

6. Jeżeli którakolwiek ze spółek przejmujących podlega systemowi uczestnictwa pracowników zgodnie z przepisami, o których mowa w ust. 2, spółka ta obowiązana jest przyjąć formę prawną pozwalającą na wykonywanie praw uczestnictwa.

7. Jeżeli w spółce przejmującej ustanowiono system uczestnictwa pracowników, spółka ta ma obowiązek podjąć środki w celu zapewnienia, aby w okresie czterech lat od daty, z którą podział transgraniczny stał się skuteczny, prawa pracowników do uczestnictwa były chronione w przypadku kolejnego transgranicznego lub krajowego przekształcenia, połączenia lub podziału przy odpowiednim zastosowaniu zasad określonych w ust. 1–6.

8. Spółka niezwłocznie zawiadamia swoich pracowników lub ich przedstawicieli o wyniku negocjacji dotyczących uczestnictwa pracowników.

Artykuł 160m

Zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność podziału

1. Państwa członkowskie wyznaczają sąd, notariusza lub inny organ lub organy właściwe do przeprowadzania kontroli zgodności z prawem podziałów transgranicznych w odniesieniu do tych części procedury, które reguluje prawo państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi oraz do wydawania zaświadczeń potwierdzających dopuszczalność podziału, potwierdzającego spełnienie wszystkich odpowiednich warunków i należyte dopełnienie wszelkich procedur i formalności w tym państwie członkowskim (zwany dalej „właściwym organem”).

Takie dopełnienie procedur i formalności może obejmować zaspokojenie lub zabezpieczenie zobowiązań pieniężnych lub niepieniężnych należnych podmiotom publicznym lub spełnienie szczególnych wymogów sektorowych, w tym zabezpieczenie zobowiązań wynikających z toczących się postępowań.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby do wniosku w sprawie uzyskania zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału dołączone były:

a) plan podziału transgranicznego;

b) sprawozdanie i ewentualnie załączone opinie, o których mowa w art. 160e, a także sprawozdanie, o którym mowa w art. 160f, jeżeli są dostępne;

c) uwagi przedłożone zgodnie z art. 160g ust. 1; oraz

d) informacja na temat zatwierdzenia przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenia, o których mowa w art. 160h.

3. Państwa członkowskie mogą wymagać, aby do wniosku w sprawie uzyskania przez spółkę podlegającą podziałowi zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału dołączone były dodatkowe informacje, takie jak w szczególności:

a) liczba pracowników w chwili sporządzania planu podziału transgranicznego;

b) istnienie spółek zależnych i ich rozkład geograficzny;

c) informacje dotyczące wypełniania przez spółkę podlegającą podziałowi zobowiązań wobec organów publicznych.

Do celów niniejszego ustępu właściwe organy mogą zażądać takich informacji od innych właściwych organów, jeżeli nie zostały one przekazane przez spółkę podlegającą podziałowi.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby wniosek, o którym mowa w ust. 2 i 3, wraz z przedłożeniem wszelkich informacji i dokumentów, mógł być w pełni składany w trybie online, bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed właściwym organem zgodnie z odpowiednimi przepisami rozdziału III tytuł I.

5. W odniesieniu do przestrzegania zasad dotyczących uczestnictwa pracowników określonych w art. 160l właściwy organ państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi sprawdza, czy plan podziału transgranicznego zawiera informacje o procedurach, na podstawie których dokonuje się odpowiednich ustaleń, oraz informacje o możliwych wariantach dla takich ustaleń.

6. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1, właściwy organ bada:

a) wszystkie dokumenty i informacje przedłożone właściwemu organowi zgodnie z ust. 2 i 3;

b) w odpowiednich przypadkach, wskazanie przez spółkę podlegającą podziałowi, że rozpoczęło się postępowanie, o którym mowa w art. 160l ust. 3 i 4;

7. Państwa członkowskie zapewniają, aby kontroli, o której mowa w ust. 1, dokonywano w terminie trzech miesięcy od daty otrzymania dokumentów i informacji dotyczących zatwierdzenia podziału transgranicznego przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie spółki podlegającej podziałowi. Kontrola ta wywołuje jeden z następujących skutków:

a) jeżeli stwierdzono, że podział transgraniczny spełnia wszystkie odpowiednie warunki oraz że dopełniono wszystkich procedur i formalności, właściwy organ wydaje zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność podziału;

b) jeżeli stwierdzono, że podział transgraniczny nie spełnia wszystkich odpowiednich warunków lub że nie dopełniono wszystkich koniecznych procedur oraz formalności, właściwy organ nie wydaje zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału i informuje spółkę o powodach swojej decyzji. W takim przypadku właściwy organ może umożliwić spółce spełnienie odpowiednich warunków lub dopełnienie procedur i formalności w odpowiednim terminie.

8. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ nie wydawał zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału, jeżeli zgodnie z prawem krajowym stwierdzi się, że podział transgraniczny służy popełnieniu nadużycia lub oszustwa prowadzącego lub mającego na celu uchylenie się od prawa Unii lub prawa krajowego lub do jego obejścia lub do celów przestępczych.

9. Jeżeli właściwy organ, w trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, ma poważne wątpliwości wskazujące, że podział transgraniczny służy popełnieniu nadużycia lub oszustwa prowadzącego lub mającego na celu uchylenie się od prawa Unii lub prawa krajowego lub do jego obejścia lub do celów przestępczych, bierze pod uwagę istotne fakty i okoliczności, takie jak – w stosownych przypadkach i nierozpatrywane osobno – orientacyjne wskaźniki, o których właściwy organ posiada wiedzę, w trakcie kontroli, o której mowa w ust. 1, w tym w drodze konsultacji z odpowiednimi organami. Ocenę do celów niniejszego ustępu przeprowadza się osobno dla każdego przypadku w ramach procedury uregulowanej prawem krajowym.

10. Jeżeli do oceny na podstawie ust. 8 i 9 konieczne jest uwzględnienie dodatkowych informacji lub przeprowadzenie dodatkowych czynności wyjaśniających, okres trzech miesięcy przewidziany w ust. 7 można przedłużyć maksymalnie o trzy miesiące.

11. Jeżeli ze względu na złożoność procedury transgranicznej nie jest możliwe przeprowadzenie oceny w terminach określonych w ust. 7 i 10, państwa członkowskie zapewniają, aby wnioskodawca został powiadomiony o przyczynach opóźnienia przed upływem tych terminów.

12. Państwa członkowskie zapewniają, aby właściwy organ mógł konsultować się z innymi odpowiednimi organami właściwymi w różnych dziedzinach związanych z podziałem transgranicznym, w tym z organami z państwa członkowskiego spółek przejmujących, oraz uzyskiwać od tych organów, a także od spółki podlegającej podziałowi informacje i dokumenty niezbędne do przeprowadzenia kontroli zgodności z prawem podziału transgranicznego, w ramach proceduralnych określonych w prawie krajowym. Do celów tej oceny właściwy organ może odwołać się do niezależnego biegłego.

Artykuł 160n

Przekazanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału

1. Państwa członkowskie zapewniają, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność podziału było przekazywane organom, o których mowa w art. 160o ust. 1, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

Państwa członkowskie zapewniają także, aby zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność podziału było dostępne za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

2. Dostęp do zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału jest bezpłatny dla organów, o których mowa w art. 160o ust. 1, i dla rejestrów.

Artykuł 160o

Badanie zgodności podziału transgranicznego z prawem

1. Państwa członkowskie wyznaczają sąd, notariusza lub inny organ właściwy do przeprowadzania kontroli zgodności z prawem podziału transgranicznego w odniesieniu do części postępowania dotyczącej ukończenia podziału transgranicznego, którą reguluje prawo państw członkowskich spółek przejmujących, oraz do zaakceptowania podziału transgranicznego.

Organ ten lub te organy zapewniają w szczególności, aby spółki przejmujące spełniały przepisy prawa krajowego dotyczące zakładania i rejestracji spółek oraz, w stosownych przypadkach, aby warunki dotyczące uczestnictwa pracowników zostały określone zgodnie z art. 160l.

2. Do celów ust. 1 niniejszego artykułu spółka podlegająca podziałowi przedkłada każdemu organowi, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, plan podziału transgranicznego zatwierdzony przez zgromadzenie wspólników lub walne zgromadzenie, o których mowa w art. 160h.

3. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby wnioski na użytek ust. 1, pochodzące od spółki podlegającej podziałowi, wraz z przedłożeniem wszelkich informacji i dokumentów, mogły być w pełni składane w trybie online bez konieczności osobistego stawiennictwa wnioskodawców przed organem, o którym mowa w ust. 1, zgodnie z odpowiednimi przepisami rozdziału III tytuł I.

4. Organ, o którym mowa w ust. 1, zatwierdza podział transgraniczny niezwłocznie po stwierdzeniu, że wszystkie odpowiednie warunki i formalności w państwie członkowskim spółek przejmujących zostały należycie dopełnione.

5. Organ, o którym mowa w ust. 1, przyjmuje zaświadczenie potwierdzające dopuszczalność podziału jako ostateczne potwierdzenie należytego dopełnienia procedur i formalności w państwie członkowskim spółki podlegającej podziałowi, bez których transgraniczny podział nie może być zaakceptowany.

Artykuł 160p

Wpis do rejestru

1. Przepisy państw członkowskich spółki podlegającej podziałowi i spółek przejmujących określają, w odniesieniu do ich odpowiednich terytoriów, warunki – zgodnie z art. 16 – ujawnienia ukończenia podziału transgranicznego w ich rejestrach.

2. Państwa członkowskie zapewniają, aby co najmniej następujące informacje zostały wpisane do ich rejestrów:

a) w rejestrze państw członkowskich spółek przejmujących – okoliczność, że rejestracja spółki przejmującej jest wynikiem podziału transgranicznego;

b) w rejestrze państw członkowskich spółek przejmujących – daty wpisu do rejestru spółek przejmujących;

c) w rejestrze państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi w przypadku pełnego podziału – że wykreślenie lub usunięcie spółki podlegającej podziałowi z rejestru jest wynikiem podziału transgranicznego;

d) w rejestrze państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi w przypadku pełnego podziału - data wykreślenia lub usunięcia spółki podlegającej podziałowi z rejestru;

e) w rejestrach państwa członkowskiego spółki podlegającej podziałowi i państw członkowskich spółek przejmujących – odpowiednio numery wpisów do rejestru, firmę i formę prawną spółki podlegającej podziałowi i spółek przejmujących.

Rejestry udostępniają publicznie informacje, o których mowa w akapicie pierwszym, za pośrednictwem systemu integracji rejestrów.

3. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestry w państwach spółek przejmujących zawiadomiły za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestr w państwie spółki podlegającej podziałowi o zarejestrowaniu spółek przejmujących. Państwa członkowskie zapewniają też, by w przypadku pełnego podziału spółka podlegająca podziałowi była wykreślana lub usuwana z rejestru niezwłocznie z chwilą otrzymania wszystkich tych zawiadomień.

4. Państwa członkowskie zapewniają, aby rejestr w państwach spółki podlegającej podziałowi zawiadomił za pośrednictwem systemu integracji rejestrów rejestry w państwach członkowskich spółek przejmujących, że podział transgraniczny stał się skuteczny.

Artykuł 160q

Data, z którą podział transgraniczny staje się skuteczny

Prawo państwa członkowskiego, któremu podlega spółka podlegająca podziałowi transgranicznemu, określa datę, z którą podział transgraniczny staje się skuteczny. Podział ten staje się skuteczny dopiero po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 160m i 160o oraz po otrzymaniu przez rejestry wszelkich zawiadomień, o których mowa w art. 160p ust. 3.

Artykuł 160r

Skutki podziału transgranicznego

1. Pełen podział transgraniczny wywołuje od dnia, o którym mowa w art. 160q, następujące skutki:

a) wszystkie aktywa i pasywa spółki podlegającej podziałowi, w tym wszystkie umowy, kredyty, prawa i obowiązki, zostają przekazane spółkom przejmującym zgodnie z rozdziałem określonym w planie podziału transgranicznego;

b) wspólnicy spółki podlegającej podziałowi stają się wspólnikami spółek przejmujących zgodnie z rozdziałem udziałów lub akcji przewidzianym w planie podziału transgranicznego, chyba że dokonali zbycia swoich udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 160i ust. 1;

c) prawa i obowiązki spółki podlegającej podziałowi wynikające z umów o pracę lub stosunków pracy, istniejące w dniu, w którym podział transgraniczny staje się skuteczny, przechodzą na spółki przejmujące;

d) spółka podlegająca podziałowi przestaje istnieć.

2. Częściowy podział transgraniczny wywołuje od dnia, o którym mowa w art. 160q, następujące skutki:

a) część aktywów i pasywów spółki podlegającej podziałowi, w tym umowy, kredyty, prawa lub obowiązki, zostaje przekazana spółce przejmującej lub spółkom przejmującym, zaś pozostała część pozostaje w spółce podlegającej podziałowi zgodnie z rozdziałem określonym w planie podziału transgranicznego;

b) co najmniej niektórzy wspólnicy spółki podlegającej podziałowi stają się wspólnikami spółki lub spółek przejmujących i przynajmniej niektórzy wspólnicy pozostają w spółce podlegającej podziałowi lub pozostają wspólnikami obu zgodnie z rozdziałem udziałów lub akcji określonym w planie podziału transgranicznego, chyba że ci wspólnicy dokonali zbycia udziałów lub akcji, o którym mowa w art. 160i ust. 1;

c) prawa i obowiązki spółki podlegającej podziałowi wynikające z umów o pracę lub stosunków pracy, istniejące w dniu, w którym podział transgraniczny staje się skuteczny, przydzielone spółce przejmującej lub spółkom przejmującym zgodnie z planem podziału transgranicznego, przechodzą na daną spółkę przejmującą lub dane spółki przejmujące.

3. Podział transgraniczny przez wydzielenie wywołuje od dnia, o którym mowa w art. 160q, następujące skutki:

a) część aktywów i pasywów spółki podlegającej podziałowi, w tym umowy, kredyty, prawa lub obowiązki, zostają przekazane spółce lub spółkom przejmującym, zaś pozostała część pozostaje w spółce podlegającej podziałowi zgodnie z rozdziałem określonym w planie podziału transgranicznego;

b) udziały lub akcje spółki lub spółek przejmujących przydziela się spółce podlegającej podziałowi.

c) prawa i obowiązki spółki podlegającej podziałowi wynikające z umów o pracę lub stosunków pracy, istniejące w dniu, w którym podział transgraniczny staje się skuteczny, przydzielone spółce przejmującej lub spółkom przejmującym zgodnie z planem podziału transgranicznego są przenoszone na daną spółkę przejmującą lub dane spółki przejmujące.

4. Bez uszczerbku dla art. 160j ust. 2 państwa członkowskie zapewniają, aby jeżeli przeznaczenie jednego z aktywów lub pasywów spółki podlegającej podziałowi nie jest dokładnie określone w planie podziału transgranicznego, o którym mowa w art. 160d lit. l), a interpretacja tego planu nie umożliwia podjęcia decyzji o jego przeznaczeniu, dany składnik aktywów, jego wartość lub dany składnik pasywów zostaje rozdzielony między wszystkie spółki przejmujące lub, w przypadku podziału częściowego lub podziału przez wydzielenie, między wszystkie spółki przejmujące i spółkę podlegającą podziałowi, proporcjonalnie do części aktywów netto przyznanych każdej z tych spółek w planie podziału transgranicznego.

5. Jeżeli przepisy państw członkowskich, w przypadku podziału transgranicznego, wymagają dopełnienia szczególnych formalności dla skuteczności przeniesienia określonych składników majątkowych, praw i zobowiązań spółki podlegającej podziałowi w stosunku do osób trzecich, formalności tych dokonują odpowiednio spółka podlegająca podziałowi lub spółki przejmujące.

6. Państwa członkowskie zapewniają, aby udziały lub akcje w spółce przejmującej nie mogły być zamieniane na udziały lub akcje w spółce podlegającej podziałowi, które są w posiadaniu samej spółki lub osoby działającej w swoim imieniu, ale na rzecz spółki.

Artykuł 160s

Uproszczone formalności

Jeżeli podział transgraniczny jest przeprowadzany jako podział przez wydzielenie, wówczas art. 160d lit. b), c), f), i), o) oraz p), a także art. 160e, art. 160f oraz art. 160i nie mają zastosowania.

Artykuł 160t

Niezależni biegli

1. Państwa członkowskie określają przepisy dotyczące co najmniej odpowiedzialności cywilnej niezależnego biegłego odpowiedzialnego za sporządzenie sprawozdania, o którym mowa w art. 160f.

2. Państwa członkowskie wprowadzają przepisy zapewniające, aby:

a) biegły lub osoba prawna, w imieniu której biegły występuje, działa w sposób niezależny oraz że nie dochodzi do konfliktu interesów ze strony spółki, która ubiega się o wydanie zaświadczenia potwierdzającego dopuszczalność podziału; oraz

b) opinia biegłego jest bezstronna oraz obiektywna i była wydana w celu udzielenia pomocy właściwemu organowi zgodnie z wymogami niezależności i bezstronności wynikającymi z prawa i norm zawodowych, którym biegły podlega.

Artykuł 160u

Ważność

Podział transgraniczny, który stał się skuteczny zgodnie z procedurami transponującymi niniejszą dyrektywę, nie może zostać uznany za nieważny.

Akapit pierwszy nie ma wpływu na uprawnienia państw członkowskich – między innymi w odniesieniu do prawa karnego, zapobiegania i zwalczania finansowania terroryzmu, prawa socjalnego, opodatkowania i egzekwowania prawa – do stosowania środków i sankcji, zgodnie z prawem krajowym, po dacie, z którą podział transgraniczny stał się skuteczny.

TYTUŁ III

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 161

Ochrona danych osobowych

Przetwarzanie danych osobowych, które odbywa się w kontekście niniejszej dyrektywy, podlega rozporządzeniu (UE) 2016/679.

Artykuł 162

Sprawozdanie, regularny dialog w zakresie systemu integracji rejestrów i przegląd

1. Nie później niż 8 czerwca 2022 r. Komisja publikuje sprawozdanie dotyczące funkcjonowania systemu integracji rejestrów, w szczególności analizujące jego techniczne działanie i aspekty finansowe.

2. W stosownych przypadkach sprawozdaniu towarzyszą wnioski w sprawie zmian postanowień niniejszej dyrektywy dotyczących systemu integracji rejestrów.

3. Komisja i przedstawiciele państw członkowskich spotykają się regularnie, aby na odpowiednim forum omawiać kwestie objęte niniejszą dyrektywą dotyczące systemu integracji rejestrów.

4. Do dnia 30 czerwca 2016 r. Komisja przeprowadzi przegląd funkcjonowania tych przepisów dotyczących wymogów dotyczących sprawozdawczości i dokumentacji w razie połączeń i podziałów, które zostały zmienione lub dodane dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/109/WE (³⁹), a w szczególności ich wpływu na zmniejszenie obciążenia administracyjnego spółek, w świetle doświadczenia zdobytego podczas ich stosowania, oraz przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie wraz z wnioskami dotyczącymi wprowadzenia dalszych zmian do tych przepisów, jeśli uzna to za konieczne.

Artykuł 162a

Zmiany w załącznikach

Państwa członkowskie niezwłocznie informują Komisję o zmianach dotyczących form spółek kapitałowych przewidzianych w ich prawie krajowym, które to zmiany mogłyby wpłynąć na treść załączników I, II i IIA.

W przypadku gdy państwo członkowskie informuje Komisję zgodnie z akapitem pierwszym niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do dostosowania wykazu form spółek zawartego w załącznikach I, II i IIA zgodnie z informacjami, o których mowa w akapicie pierwszym niniejszego artykułu, w drodze aktów delegowanych zgodnie z art. 163.

Artykuł 163

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 25 ust. 3 i art. 162a, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 31 lipca 2019 r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 25 ust. 3 i art. 162a, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 25 ust. 3 lub art. 162a wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 164

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga komitet. Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

Artykuł 165

Informowanie

Państwa członkowskie przekazują Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego, przyjętych w dziedzinach objętych niniejszą dyrektywą.

Artykuł 166

Uchylenie

Dyrektywy 82/891/EWG, 89/666/EWG, 2005/56/WE, 2009/101/WE, 2011/35/UE i 2012/30/UE, zmienione dyrektywami wymienionymi w załączniku III część A, tracą moc, bez uszczerbku dla zobowiązań państw członkowskich dotyczących terminów transpozycji do prawa krajowego i dat rozpoczęcia stosowania dyrektyw określonych w załączniku III część B.

Odesłania do uchylonych dyrektyw odczytuje się jako odesłania do niniejszej dyrektywy zgodnie z tabelą korelacji w załączniku IV.

Artykuł 167

Wejście w życie

Niniejsza dyrektywa wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 168

Adresaci

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do państw członkowskich.

Sporządzono w Strasburgu dnia 14 czerwca 2017 r.