RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 54,

uwzględniając wniosek Komisji(¹),

we współpracy z Parlamentem Europejskim(²),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno - Społecznego(³),

a także mając na uwadze, co następuje:

utworzenie wewnętrznego rynku europejskiego zakłada, że oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających siedzibę w innym Państwie Członkowskim podlegają takiemu samemu postępowaniu jak oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w tym samym Państwie Członkowskim; w przypadku publikowania dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych oznacza to, że wystarczy, żeby oddziały instytucji mających swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim publikowały całość dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych ich instytucji;

w ramach koordynacji obowiązku jawności w odniesieniu do oddziałów, przewiduje się pewne dokumenty i pewne informacje dotyczące oddziałów utworzonych w Państwie Członkowskim, które powinny być publikowane przez niektóre rodzaje spółek, w tym banki i inne instytucje finansowe, podlegające prawu innego Państwa Członkowskiego; w sprawach dotyczących jawności dokumentów księgowych, przywołuje się specyficzne przepisy, jakie należy ustanowić w odniesieniu do banków i innych instytucji finansowych;

aktualna praktyka niektórych Państw Członkowskich polegająca na wymaganiu od oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych, mających swoją siedzibę poza tymi Państwami Członkowskimi, publikowania rocznych sprawozdań finansowych odnoszących się do ich działalności, straciła zasadność po przyjęciu dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r., w sprawie rocznych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych(⁴); ponadto, publikowanie rocznych sprawozdań finansowychoddziałów nie pozwala na przedstawienie opinii publicznej, w szczególności wierzycielom, wystarczającego obrazu sytuacji finansowej przedsiębiorstwa, uwzględniając że nie można rozpatrywać części w oderwaniu od całości;

ponadto zresztą, ze wzglądu na aktualny poziom integracji, nie można lekceważyć potrzeby pewnych informacji dotyczących działalności oddziałów, utworzonych w Państwie Członkowskim, instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę poza tym Państwem Członkowskim; niemniej jednak należy ograniczyć zakres tych informacji, aby zapobiec zaburzeniu warunków konkurencji;

niniejsza dyrektywa dotyczy jednak jedynie obowiązków dotyczących jawności w przypadku rocznych sprawozdań finansowych i w niczym nie dotyczy obowiązków związanych z informowaniem, które mają oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych z tytułu innych przepisów, na przykład wchodzących w zakres prawa pracy, w sferze dotyczącej prawa do informowania pracowników, prawa nadzoru bankowego, w przypadku instytucji kredytowych i instytucji finansowych kraju przyjmującego oraz prawa podatkowego jak również do celów statystycznych;

w tym, co dotyczy oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w państwie trzecim, równość konkurencji oznacza, z jednej strony, że oddziały te powinny przestrzegać, w dziedzinie publikowania dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych, poziomu identycznego lub równoważnego z tym, który obowiązuje we Wspólnocie, lecz również, z drugiej strony, że oddziały te nie powinny być zobowiązane do publikowania swoich rocznych sprawozdań finansowych odnoszących się do ich działalności, jeżeli spełniają warunek wymieniony powyżej;

wymagana w związku z niniejszą dyrektywą równoważność dokumentów dotyczących rocznych sprawozdań finansowych instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w państwie trzecim może stwarzać problemy związane z oszacowaniem; skutkiem czego, badanie tych problemów oraz innych problemów pojawiających się w dziedzinie objętej niniejszą dyrektywą, w szczególności w sferze dotyczącej jej stosowania, wymaga, aby przedstawiciele Państw Członkowskich oraz przedstawiciele Komisji współpracowali w ramach komitetu kontaktowego; w celu uniknięcia wzrostu liczby takich komitetów, pożądane jest, aby współpraca ta miała miejsce w ramach komitetu, określonego w art. 52 dyrektywy Rady 78/660/EWG z dnia 25 lipca 1978 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek(⁵), zmienionej ostatecznie dyrektywą 84/569/EWG(⁶); jeżeli badane mają być problemy instytucji kredytowych, trzeba, aby skład komitetu był właściwy,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł 1

Zakres obowiązywania

1. Środki koordynujące zawarte w niniejszej dyrektywie obowiązują w odniesieniu do utworzonych, w jednym z Państw Członkowskich, oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych, określonych w art. 2 ust. 1 lit. a) i b) dyrektywy 86/635/EWG, mających swoją siedzibę poza tym Państwem Członkowskim. Jeżeli instytucja kredytowa lub instytucja finansowa ma swoją siedzibę w państwie trzecim, niniejsza Dyrektywa obowiązuje w takiej mierze, w jakiej owa instytucja kredytowa lub instytucja finansowa ma formę prawną porównywalną z tymi, które zostały wymienione w cytowanych powyżej art.2 ust.1 lit. a) i b).

2. Art. 1 tiret trzecie dyrektywy 77/780/EWG(⁷) obowiązuje mutatis mutandis w odniesieniu do oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych, określonych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 2

Przepisy dotyczące oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim

1. Państwa Członkowskie przewidują, że oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mających swoją siedzibę w innym Państwie Członkowskim publikują, zgodnie z art. 44 dyrektywy 86/635/EWG, dokumenty ich instytucji kredytowej lub instytucji finansowej, określonych w niniejszym artykule (roczne sprawozdania finansowe, skonsolidowane rachunki roczne, sprawozdania roczne, skonsolidowane sprawozdania roczne, opinie sporządzone przez osobę kontrolującą roczne sprawozdania finansowe, skonsolidowane rachunki roczne,).

2. Dokumenty te powinny być sporządzane i kontrolowane według trybu przewidzianego, zgodnie z dyrektywą 86/635/EWG, w ustawodawstwie Państwa Członkowskiego, w którym dana instytucja kredytowa lub instytucja finansowa ma swoją siedzibę.

3. Oddziały nie mogą być zobowiązane do publikowania rocznych sprawozdań finansowych odnoszących się do swojej własnej działalności.

4. Państwa Członkowskie mogą, aż do czasu skoordynowania, wymagać, aby oddziały publikowały następujące informacje dodatkowe:

— przychody i koszty oddziałów pochodzące z pozycji 1, 3, 4, 6-8 i 15 art. 27 lub pozycji A4, A9, B1-B4 i B7 art. 28 dyrektywy 86/635/EWG,

— liczbę personelu zatrudnianego średnio przez oddział,

— całość wierzytelności i długów oddziałów, w rozbiciu na instytucje kredytowe i klientów, jak również ogólną kwotę tych wierzytelności i długów wyrażonych w walucie Państwa Członkowskiego, w którym oddział jest utworzony,

— całość aktywów i kwot odpowiadających pozycjom 2-6 aktywów, pozycjom 1-3 pasywów oraz pozycjom poza bilansem 1 i 2, według definicji znajdującej się w art. 4 i analogicznych artykułach dyrektywy 86/635/EWG jak również, w przypadku pozycji 2, 5 i 6 aktywów, rozbicie tytułów w zależności od tego, czy były one czy nie były rozpatrywane jako nieruchomości finansowe, w rozumieniu art. 35 dyrektywy 86/635/EWG.

W przypadku, gdy informacje te są wymagane, ich ścisłość i zgodność z rocznymi sprawozdaniami finansowymi powinny zostać zweryfikowane przez jedną lub kilka osób uprawnionych do kontroli rocznych sprawozdań finansowych na mocy ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, w którym oddziała jest utworzona.

Artykuł 3

Przepisy dotyczące oddziałów instytucji kredytowych i finansowych mających swoją siedzibę w państwie trzecim

1. Państwa Członkowskie przewidują, że oddziały instytucji kredytowych i instytucji finansowych mające swoją siedzibę w państwie trzecim publikują, zgodnie, z art. 2 ust. 1, dokumenty, które są w nim wymienione i które zostały sporządzone i zweryfikowane zgodnie z ustawodawstwem kraju siedziby spółki.

2. W przypadku, gdy dokumenty, określone, zostały sporządzone zgodnie z dyrektywą 86/635/EWG lub w sposób równoważny, a warunek wzajemności dla wspólnotowych instytucji kredytowych i finansowych jest spełniony w państwie trzecim, w którym mieści się siedziba, art. 2 ust. 3 ma moc obowiązującą.

3. W innych przypadkach niż te, określone w ust. 2, Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby spółki publikowały roczne sprawozdania finansowe odnoszące się do ich działalności.

4. W przypadkach, określonych w ust. 2 i 3, Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby oddziały publikowały informacje, określone w art. 2 ust. 4 jak również kwotę dotacji.

5. Art. 9 ust. 1 i 3 dyrektywy 77/780/EWG obowiązuje przez analogię w odniesieniu do oddziałów instytucji kredytowych i instytucji finansowych, określonych w niniejszej dyrektywie.

Artykuł 4

Języki publikacji

Państwa Członkowskie mogą wymagać, aby dokumenty przewidziane w niniejszej dyrektywie publikowane były w ich języku lub językach urzędowych oraz żeby ich tłumaczenie było poświadczone.

Artykuł 5

Zadanie komitetu kontaktowego

Komitet kontaktowy, ustanowiony art. 52 dyrektywy 78/660/EWG, utworzony w odpowiednim składzie, ma również za zadanie:

a) ułatwiać, nie naruszając art. 169 i 170 traktatu, zharmonizowane stosowanie niniejszej dyrektywy poprzez regularne uzgadnianie ukierunkowane w szczególności na konkretne problemy związane z jej stosowaniem, jak szacowanie równoważności dokumentów oraz ułatwiać decyzje dotyczące porównywalności i równoważności form prawnych określonych w art. 1 ust. 1;

b) doradzać, o ile to konieczne, Komisji w kwestiach uzupełnień lub poprawek, jakie powinny zostać wprowadzone do niniejszej dyrektywy.

Artykuł 6

Przepisy końcowe

1. Państwa Członkowskie wprowadzą w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy nie później niż dnia 1 stycznia 1991 r. i niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję.

2. Państwa Członkowskie mogą przewidzieć, że przepisy, określone w ust. 1 zaczną obowiązywać po raz pierwszy w odniesieniu do rocznych sprawozdań finansowych roku obrachunkowego rozpoczynającego się w dniu 1 stycznia 1993 r. lub w trakcie 1993 r.

3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji tekst najważniejszych przepisów prawa wewnętrznego, które przyjmą w dziedzinie regulowanej niniejszą dyrektywą.

Artykuł 7

Po upływie pięciu lat od terminu, określonego w art. 6 ust. 2, Rada przystąpi, działając w oparciu o sprawozdanie Komisji, do zbadania, oraz, w danym przypadku, na wniosek Komisji i we współpracy z Parlamentem Europejskim, do rewizji art. 2 ust. 4. na podstawie doświadczenia uzyskanego w czasie obowiązywania niniejszej dyrektywy jak również celu zniesienia dodatkowych informacji, określonych w art. 2 ust. 4, biorąc pod uwagę postępy dokonane w kierunku bardziej zaawansowanej harmonizacji rachunków banków i innych instytucji finansowych.

Artykuł 8

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 13 lutego 1989 r.