Uchwała SN z dnia 25 października 1974 r., sygn. III PZP 39/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Uchwała SN z dnia 25 października 1974 r., sygn. III PZP 36/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Zasady ustalania wynagrodzenia pracowników umysłowych, przewidziane w art. 25 ust. 2 układu zbiorowego pracy dla przemysłu metalowego z 1971 r., obowiązują także po wejściu w życie uchwały nr 222/72 Rady Ministrów z dnia 11 sierpnia 1972 r. w sprawie zmian w zasadach wynagradzania pracowników zatrudnionych w niektórych przedsiębiorstwach przemysłu maszynowego, ciężkiego oraz górnictwa i energetyki

Uchwała SN z dnia 23 października 1974 r., sygn. III CZP 70/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Jeżeli przesyłka kolejowa z zagranicy nadeszła do stacji granicznej w Polsce za międzynarodowym listem przewozowym, a stamtąd została skierowana bez przeładowania do stacji wewnątrz kraju, to do rozpoznania roszczeń jednostki gospodarki uspołecznionej z tytułu minowy przewozu przeciwko przedsiębiorstwu Polskie Koleje Państwowe" właściwy jest sąd powszechny, choćby na odcinku między stacją graniczną

Uchwała SN z dnia 23 października 1974 r., sygn. III CZP 65/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Sam fakt zabudowy całości lub części gruntu przez posiadacza samoistnego na terenach, w stosunku do których Państwu przysługiwałoby prawo pierwokupu, nie ma wpływu na ocenę dobrej wiary posiadacza. Dobra lub zła wiara powinna być oceniana w ramach stosunku pomiędzy właścicielem a posiadaczem samoistnym.

Uchwała SN z dnia 23 października 1974 r., sygn. III CZP 66/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Przepis art. 18 ust. 2 pkt 2 w związku z ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach (Dz.U. Nr 27, poz. 192) ma takie tylko znaczenie, że organ administracji państwowej nie może kwestionować podziału nieruchomości wynikłego na skutek zasiedzenia poszczególnych jej części przez różne osoby, choćby podział

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 22 października 1974 r., sygn. III PZP 20/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku warunkowo umarzającego postępowanie na podstawie art. 27 § 1 k.k. co do popełnienia przestępstwa nie wiążą z mocy art. 11 k.p.c. sądów w postępowaniu cywilnym.

Uchwała SN z dnia 18 października 1974 r., sygn. III CZP 55/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Przy obliczaniu zachowku ustala się wartość wkładu na oprocentowanym rachunku walutowym krajowca dewizowego A" w Banku Polska Kasa Opieki S.A. według określonej przez władze Banku na podstawie wytycznych Ministra Finansów relacji, obowiązującej w chwili otwarcia spadku przy skupie bonów Banku PKO za złote obiegowe. Przy obliczaniu zachowku w sprawie między krajowcami dewizowymi w taki sam sposób ustala

Wyrok SN z dnia 15 października 1974 r., sygn. I CR 407/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Nie jest sprzeczne z ustawą o spółdzielniach i ich związkach. (Dz. U. z 1961 r. Nr 12, poz. 61) postanowienie zawarte w statucie spółdzielni, dopuszczające możliwość doręczenia zawiadomienia o wykluczeniu członka ze spółdzielni w trybie złożenia pisma w urzędzie pocztowym.

Uchwała SN z dnia 14 października 1974 r., sygn. III CZP 61/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Jeżeli wydane przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 26 października 1971 r. zmieniającej ustawę Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 27, poz. 252) postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku w części dotyczącej dziedziczenia gospodarstwa rolnego pozostaje w sprzeczności z przepisami kodeksu cywilnego w brzmieniu nadanym przez wyżej wymienioną ustawę, to osoba zainteresowana na podstawie art. 2 § 2 tej ustawy

Uchwała SN z dnia 14 października 1974 r., sygn. III CZP 51/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Okoliczność, że strona nie zgłosiła do administracyjnego organu egzekucyjnego wniosku przewidzianego w art. 135 § 2 k.k.w., nie pozbawia jej drogi sądowej w sprawie o wyłączenie określonych przedmiotów z zakresu domniemania ustanowionego w art. 134 § 1 i § 2 k.k.w. oraz ich zwolnienie od egzekucji. W takim jednak wypadku sąd powinien udzielić stronie terminu w celu zgłoszenia takiego wniosku.

Postanowienie SN z dnia 11 października 1974 r., sygn. III CRN 235/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Podstawowym założeniem instytucji prawa pierwokupu, wynikającym zarówno z unormowania kodeksowego, jak i z unormowania zawartego w przepisach ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (jedn. tekst: Dz. U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 ze zm.), jest to, że prawo to może być realizowane tylko wtedy, gdy zmianę stanu prawnego zainicjuje osoba zobowiązana z prawa pierwokupu

Postanowienie SN z dnia 11 października 1974 r., sygn. III CRN 220/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Niezgodne z zasadami współżycia społecznego zachowanie się wnioskodawcy musi być wzięte przez sąd pod uwagę przy ustanawianiu służebności drogi koniecznej. Nie można w szczególności dopuścić do tego, aby właściciel nieruchomości, która ma być obciążona, nie tylko doznał ograniczenia swoich praw majątkowych, ale ponadto musiał znosić niedopuszczalne postępowanie innej osoby.

Uchwała SN z dnia 5 października 1974 r., sygn. III CZP 53/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Rzemieślnikowi, członkowi rzemieślniczej spółdzielni, który na zlecenie tej spółdzielni wykonał dzieło zamówione przez inną osobę, będącą jednostką gospodarki uspołecznionej, w stosunku do której roszczenie rzemieślniczej spółdzielni o zapłatę wynagrodzenia uległo przedawnieniu, nie przysługuje wzglądem tej osoby z tytułu wykonania dzieła w granicach udzielonego rzemieślnikowi przez spółdzielnią zlecenia

Uchwała SN z dnia 5 października 1974 r., sygn. III CZP 71/73

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Przedsiębiorstwo Polskie Koleje Państwowe" nie odpowiada na zasadzie ryzyka (art. 435 k.c.) za szkodę poniesioną przez obywatela Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej jadącego pociągiem czechosłowackich kolei państwowych w wagonie stanowiącym własność Polskich Kolei Państwowych", jeśli wypadek powodujący szkodę nastąpił na terenie Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej.

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 27 września 1974 r., sygn. III PZP 27/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Pracownik terenowego organu administracji państwowej, który został zwolniony od obowiązku uzupełnienia wykształcenia, wymaganego dla danego stanowiska, korzysta z ochrony przewidzianej w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 1968 r. o pracownikach rad narodowych (Dz. U. Nr 24, poz.164) chyba że byłoby to sprzeczne z jej społeczno-gospodarczym przeznaczeniem lub zasadami współżycia społecznego w Polskiej

Uchwała SN z dnia 27 września 1974 r., sygn. III CZP 58/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

W dziale spadku na podstawie art. 1035 i nast. k.c. stan spadku ustala się według chwili otwarcia spadku, jego zaś wartość według cen z chwili dokonania działu.

Uchwała SN z dnia 25 września 1974 r., sygn. III PZP 34/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Uchwała SN z dnia 25 września 1974 r., sygn. III PZP 30/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Uchwała SN z dnia 25 września 1974 r., sygn. III PZP 31/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na okres próbny z pracownikiem umysłowym, objętym układem zbiorowym pracy w budownictwie z dnia 15 marca 1958 r., nie wymaga do swej ważności uprzedniego uzyskania na nie zgody rady zakładowej.

Wyrok SN z dnia 19 września 1974 r., sygn. II PR 170/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Uznanie przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 25 lipca 1969 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 170), wypadku, jakiemu uległ pracownik w okolicznościach określonych tym przepisem, za zrównany z wypadkiem przy pracy wywołuje skutki określone w § 1 ust. 1 pkt 3 i § 2 ust. 1 tego rozporządzenia. Decyzja Prezesa ZUS-u

Postanowienie SN z dnia 19 września 1974 r., sygn. II CZ 172/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Osobie pozostającej poza procesem nie przysługuje prawo wystąpienia z wnioskiem o dopuszczenie jej do udziału w sprawie w charakterze powoda na podstawie art. 196 § 1 k.p.c. Jeżeli łączny udział takiej osoby ze wskazanym w pozwie powodem jest w sprawie konieczny, to możliwość działania z urzędu przez sąd, przewidziana w art. 195 § 1 k.p.c., nie oznacza, iż osoba taka nie może sama zgłosić inicjatywy

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 17 września 1974 r., sygn. III PZP 24/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Wyrok SN z dnia 17 września 1974 r., sygn. I CR 168/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Uchylenie ostatecznej decyzji administracyjnej po zawarciu umowy o oddaniu terenu państwowego w użytkowanie wieczyste nie powoduje samo przez się nieważności umowy; okoliczności jednak, z powodu których nastąpiło uchylenie decyzji, mogą mieć znaczenie dla oceny w świetle prawa cywilnego ważności umowy o przekazaniu terenu w użytkowanie wieczyste lub dopuszczalności uchylenia się od skutków prawnych

Wyrok SN z dnia 16 września 1974 r., sygn. I CR 342/74

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1974

Osoba piesza przechodząca przez jezdnię w miejscu oznaczonym powinna mieć zapewnione maksymalne bezpieczeństwo. Wprawdzie przechodzący przez jezdnię obowiązany jest zachować szczególną ostrożność i przed wejściem na jezdnię upewnić się, czy nadjeżdżające pojazdy znajdują się w bezpiecznej odległości, jednak obowiązek tym większej szczególnej ostrożności ciąży na kierowcy, który musi zawsze liczyć się