Postanowienie SN z dnia 11 października 1974 r., sygn. III CRN 220/74

Niezgodne z zasadami współżycia społecznego zachowanie się wnioskodawcy musi być wzięte przez sąd pod uwagę przy ustanawianiu służebności drogi koniecznej. Nie można w szczególności dopuścić do tego, aby właściciel nieruchomości, która ma być obciążona, nie tylko doznał ograniczenia swoich praw majątkowych, ale ponadto musiał znosić niedopuszczalne postępowanie innej osoby.

Przewodniczący: sędzia W. Bryl.

Sędziowie: J. Ignatowicz (sprawozdawca), S. Dmowski.

Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL W. Bryndy, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym sprawy z wniosku Wacława i Marii małżonków M. o ustanowienie służebności drogi koniecznej na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego PRL od postanowienia Sądu Wojewódzkiego w Kielcach z dnia 11 grudnia 1973 r., uchylił zaskarżone postanowienie oraz postanowienie Sądu Powiatowego w Sandomierzu z dnia 5 października 1973 r. i sprawę przekazał temu ostatniemu Sądowi do ponownego rozpoznania, pozostawiając mu orzeczenie o wpisie od rewizji nadzwyczajnej.