Wyrok SN z dnia 19 września 1974 r., sygn. II PR 170/74

Uznanie przez Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, na podstawie § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 25 lipca 1969 r. (Dz. U. Nr 23, poz. 170), wypadku, jakiemu uległ pracownik w okolicznościach określonych tym przepisem, za zrównany z wypadkiem przy pracy wywołuje skutki określone w § 1 ust. 1 pkt 3 i § 2 ust. 1 tego rozporządzenia.

Decyzja Prezesa ZUS-u, wydana na podstawie § 9 cyt. rozporządzenia, stanowi zatem dla pracownika, poszkodowanego na skutek wypadku, który nastąpił w okolicznościach określonych tym przepisem, źródło uprawnień do wszelkich świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 23 stycznia 1968 r. o świadczeniach pieniężnych przysługujących w razie wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 3, poz. 8).