Zgodnie z art. 67 par. 1 Kpc osoby prawne, a taką jest spółka akcyjna, dokonują czynności procesowych przez organy uprawnione do działania w ich imieniu. Stosownie do art. 68 Kpc organ działający w imieniu osoby prawnej ma obowiązek wykazać swoje umocowanie dokumentem przy pierwszej czynności procesowej.
Czynności egzekucyjne lub postępowanie egzekucyjne prowadzone przez nadzorowany organ mogą wstrzymać organy sprawujące nadzór nad organem egzekucyjnym /art. 23 par. 6 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./.
Weryfikacja w wyniku kontroli skarbowej straty określonej przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych następuje w formie decyzji organu kontroli skarbowej. W stanie prawnym sprawy poniesienie straty uprawniało do obniżenia dochodu w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu latach podatkowych /art. 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. 1993
Skoro zatem akta postępowań prowadzonych przez izby morskie zawierają szereg dokumentów o charakterze urzędowym, zawierających informację publiczną, zaś dostęp do tych akt regulowany jest przepisem art. 156 Kpk w związku z art. 20 ustawy z dnia 1 grudnia 1961 r. o izbach morskich /Dz.U. nr 58 poz. 320 ze zm./, to z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /
Gmina nie ma interesu prawnego do wniesienia skargi /art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na decyzję organu odwoławczego w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z jej podziałem.
1. Stosunki prawne pomiędzy Funduszem Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych a niewypłacalnym pracodawcą mają charakter cywilnoprawny. W szczególności charakter taki mają stosunki prawne, które powstają pomiędzy tymi podmiotami, gdy pracownikom niewypłacalnego pracodawcy zostaną wypłacone świadczenia pracownicze ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 2. Powierzenie Funduszowi w
Doradca podatkowy nie może być pełnomocnikiem przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie skargi na decyzję organu celnego.
Tam, gdzie obowiązuje wpis stały pisma wnosi się należycie opłacone a zatem nie został określony termin do wniesienia opłaty. Skoro nie ma terminu, to i nie można go przywracać.
Nie jest możliwe, w wypadku wykreślenia spółki z o.o. po likwidacji, ustalenie ogólnego następcy prawnego co, zdaniem sądu, czyni bezzasadnym zawieszenie postępowania na mocy art. 97 Kpa w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Postępowanie w sprawach wznowienia postępowania prowadzone w trybie art. 145 i nast. Kpa, jako postępowania nadzwyczajne, nie powoduje odrębności w zakresie postępowania odwoławczego. Każda zatem decyzja wydana w tym trybie powoduje, że stosuje się w pełnym zakresie i bez wyjątków art. 15 Kpa, co prowadzi do wniosku, iż od wydanej w tym trybie decyzji przysługuje zawsze odwołanie do organu wyższego
Zarządca obiektu budowlanego, na którego nałożono obowiązek wykonania określonych prac remontowych może domagać się od właścicieli, którzy powierzyli mu zarządzenie nieruchomością, by ponieśli koszty nakazanych remontów, co pozwoli uniknąć poniesienia przez niego szkody majątkowej wskutek wykonania zaskarżonej decyzji.
Skargę wniesioną do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez adwokata lub radcę prawnego bez jednoczesnego uiszczenia wpisu sąd odrzuca na podstawie art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ w związku z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i przy uwzględnieniu
Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy. Gmina w takiej sytuacji nie jest uprawniona do wniesienia skargi na decyzję organu drugiej instancji.
Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy.
Relacje między Kasą Krajową a zrzeszonymi w niej Spółdzielczymi Kasami Oszczędnościowo-Kredytowymi wynikają ze stosunku członkostwa i żadne decyzje podejmowane przez Krajową Spółdzielczą Kasę Oszczędnościowo-Kredytową wobec jej członków nie należą do czynności z zakresu administracji publicznej. Nie jest ona zatem organem administracji publicznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 maja 1995 r.
Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy /wójt, burmistrz, prezydent miasta/. Gmina w takiej sytuacji nie jest uprawniona do wniesienia skargi na decyzję organu drugiej instancji.
Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd może orzec o wstrzymaniu wykonania decyzji, zwłaszcza jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Decyzja ustalająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu ma charakter przygotowawczy dla postępowania
Do rozstrzygnięcia sporu o zgodności z prawem jednostronnej czynności prawnej tj. oświadczenia Zarządu gminy o skorzystaniu z prawa pierwokupu o jakim mowa w art. 109 i art. 110 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, właściwy jest sąd powszechny /art. 2 par. 1 Kpc/.
Skarga na bezczynność Wojewody w zakresie aktu nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego, tj. sprawy określonej w art. 16 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jako niedopuszczalna, podlega odrzuceniu w oparciu o art. 27 ust. 2 cyt. ustawy o NSA.
Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Oczekiwane przez skarżących działanie organu odwoławczego polegające na zdyscyplinowaniu organu pierwszej instancji poprzez ukaranie go karą porządkową nie mieści się w formach działalności
1. Zagadnienia dotyczące sprostowania, uzupełnienia i wykładni wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego uregulowane są w art. 350-353 Kpc, które to przepisy stosuje się w postępowaniu przed Sądem Administracyjnym zgodnie z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. 2. Stosownie do art. 350 par. 1 Kpc Sąd może z urzędu sprostować w wyroku
Zarówno uzupełnienie decyzji podatkowej co do rozstrzygnięcia, jak i odmowa uzupełnienia następują w drodze decyzji wydanej na podstawie art. 213 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Pisemna zgoda na wniesienie skargi do sądu administracyjnego, o której mowa w art. 101 ust. 2a ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, pełni funkcję podobną do pełnomocnictwa i wobec tego niedołączenie do skargi pisemnej zgody na wniesienie skargi stanowi brak skargi, którego nieuzupełnienie w wyznaczonym terminie skutkuje, w myśl art. 27 ust. 2
Decyzja organu nadzoru w przedmiocie stwierdzenia nieważności ostatecznej decyzji organu I instancji - jest decyzją wydaną w I instancji i na ogólnych zasadach służy od niej odwołanie.
