USTAWA z dnia 19 listopada 1999 r. Prawo działalności gospodarczej
Organizowanie i prowadzenie aplikacji jest ustawowym obowiązkiem rady izby notarialnej (art. 73 Prawa o notariacie - Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r., Dz.U. Nr 22, poz. 91 ze zm.) i żaden z przepisów Prawa o notariacie nie przewiduje instytucji zawieszenia wykonania tego obowiązku ani też nie upoważnia żadnego z organów samorządu notarialnego do wprowadzenia zakazu przeprowadzania naboru na aplikację
Organy samorządu notarialnego nie są uprawnione do nakładania obowiązków prawnych na Ministra Sprawiedliwości.
Ustawa z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ nie różnicuje sytuacji prawnej obywateli polskich w zależności od miejsca wykonywania czynności doradztwa w kraju lub za granicą, a wymagane do wpisu na listę doradców podatkowych doświadczenie zawodowe można uzyskiwać nie tylko w podmiotach mających siedzibę w Polsce.
Wykonanie czynności doradztwa podatkowego na podstawie umowy o pracę zawartej między małżonkami: pracownikiem i prowadzącym działalność gospodarczą na własny rachunek, występującym w roli pracodawcy stanowi przesłankę uzyskania wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych, chyba że umowa o pracę była pozorna.
Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.
1. Osoby, które w dniu 1 października 1982 r. /dzień wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ były wpisane na listę radców prawnych, muszą być na taką listę wpisane z urzędu /nawet bez jakiejkolwiek z ich strony inicjatywy/ i po złożeniu ślubowania mają prawo wykonywania tego zawodu. 2. Ślubowanie, wymagane przez art. 27 ustawy o radcach prawnych
Za szczególnie uzasadniony wypadek, w którym strona przegrywająca sprawę w instancji, może być obciążona kosztami tylko częściowo (art. 102 KPC), można uznać sytuację, gdy wysokość wykazanych kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu kasacyjnym mieści się w granicach wyznaczonych przez § 15 ust. 4 pkt 1 w związku z § 3 ust. 1, § 6 i § 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia
Wynagrodzenie radcy prawnego nie może być niższe od przewidzianego na stanowisku głównego specjalisty, jeżeli w przepisach płacowych obowiązujących u danego pracodawcy jest przewidziane takie stanowisko (art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych, Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.).
Krajowa Rada Notarialna jest organem właściwym do rozpoznania zażalenia strony na postanowienie rady izby notarialnej w przedmiocie wyrażenia opinii, o której mowa w art. 10 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie (Dz.U. Nr 22, poz. 91 ze zm.).
Przeniesienie siedziby zawodowej adwokata na jego wniosek następuje za zgodą okręgowej rady adwokackiej tylko co do samego przeniesienia, bez uprawnień o charakterze reglamentacyjnym, co do wyznaczenia siedziby w nowym okręgu.
Zarówno wykładnia celowościowa, jak również wykładnia systemowa przepisu art. 12 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ pozwala na stwierdzenie, że nie ma żadnych przeszkód prawnych do kumulowania okresów wykonywania zawodów sędziego i prokuratora jako w pełni równorzędnych w celu spełnienia warunku do powołania na stanowisko notariusza.
Brak pouczenia przez notariusza o treści art. 175 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ - do czego notariusz był obowiązany na podstawie art. 80 par. 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ - uzasadnia przywrócenie stronie czynności notarialnej terminu do wniesienia żądania przewidzianego
Kandydaci wyłonieni po pierwszym etapie konkursu i osoby po innej aplikacji poddane jednoetapowemu postępowaniu kwalifikacyjnemu z zakresu uzupełniającej problematyki mają równe prawa do ubiegania się o wpis na listę aplikantów radcowskich w ramach łącznego limitu określonego przez Radę Okręgową Izby Radców Prawnych.
Kasacja wniesiona przez adwokata ustanowionego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych, nie zawierająca przytoczenia podstaw kasacyjnych bądź ich uzasadnienia, nie jest 'udzieleniem pomocy prawnej' w rozumieniu § 21 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych (Dz.U. Nr 154, poz. 1013 ze zm.), za którą
Przepisy art. 1 ust. 1, art. 4 i art. 9 ust. 4 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) nie są przeszkodą w wypowiedzeniu radcy prawnemu warunków pracy z zaproponowaniem innego stanowiska.
Zgodnie z art. 75a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ okręgowa rada adwokacka rozstrzyga o wpisie na listę aplikantów adwokackich po przeprowadzeniu konkursu. Konkurs przeprowadza się raz w roku kalendarzowym przed rozpoczęciem roku szkoleniowego. W przepisie tym okręgowa rada adwokacka nie została upoważniona do szczegółowego ustalania zasad tego konkursu
Uchwała organów samorządu - rady izby notarialnej o przyjęciu na aplikację notarialną kandydatów uczestniczących w konkursie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 2 w związku z art. 104 par. 1 i 2 Kpa i art. 107 par. 1 Kpa, gdyż zawiera wszystkie istotne elementy indywidualnego aktu administracyjnego.