Przewidzianego w § 64 zd. 2 Zbioru Zasad Etyki Adwokackiej i Godności Zawodu z dnia 10 października 1998 r., wymogu udzielenia władzom adwokatury żądanych wyjaśnień w zakreślonym terminie, nie można rozumieć jako obowiązku złożenia oświadczenia określonej treści, jeżeli treść ta ma oznaczać samooskarżenie się wezwanego o przewinienie dyscyplinarne, lecz jedynie jako obowiązek adwokata do zareagowania
Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku Sądu Najwyższego wydanego na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1058 ze zm.) po rozpoznaniu wniosku Ministra Sprawiedliwości o uchylenie uchwały organu samorządu adwokackiego.
Radca prawny nie może być w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym pełnomocnikiem osoby fizycznej nie będącej podmiotem gospodarczym stosownie do przepisów art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 42 i 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ oraz przepisów ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm.
Prowadzenie indywidualnej kancelarii adwokackiej nie może być utożsamiane z prowadzeniem działalności gospodarczej (§§ 41 i 43 oraz 30-40 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 stycznia 1990 r. w sprawie wysokości i podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, zgłaszania do ubezpieczenia społecznego oraz rozliczania składek i świadczeń z ubezpieczenia społecznego tekst jednolity: Dz.U. 1993
Organy samorządu notarialnego nie są uprawnione do stanowienia wytycznych w sprawie stosowania taksy za czynności notarialne. Rada izby notarialnej może żądać od zrzeszonych w izbie notariuszy informacji o ich czynnościach notarialnych, zwłaszcza w sytuacjach wymagających zapobieżenia pobieraniu przez notariuszy niezgodnego z prawem wynagrodzenia za te czynności.
Fakt wytoczenia powództwa z art. 24 Kc przeciwko organowi samorządu radcowskiego nie może być oceniony jako dowód braku spełniania wymogów art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./.
Krajowa Rada Notarialna nie ma kompetencji do podejmowania uchwał ustalających wykładnię prawa powszechnie obowiązującego.
Dyspozycją art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o izbach lekarskich /Dz.U. nr 30 poz. 158 ze zm./ nie są objęte uchwały organów samorządu lekarzy, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 28 października 1950 r. o zawodzie lekarza /Dz.U. nr 50 poz. 458 ze zm./. Oznacza to niedopuszczalność zaskarżenia do sądu administracyjnego uchwały zobowiązującej lekarza do odbycia przeszkolenia
Osoby ubiegające się o powołanie na stanowisko notariusza nie mogą być poddawane egzaminowi z zakresu znajomości prawa.
Decyzja Ministra Sprawiedliwości o powołaniu na stanowisko notariusza osoby, która spełnia określone w art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ podejmowana jest w ramach uznania administracyjnego.
Organy samorządu adwokackiego nie mają podstaw prawnych, aby za pomocą odmowy wystąpienia do ministra sprawiedliwości o wyrażenie zgody na indywidualne wykonywanie zawodu - pozbawić adwokata prawa wykonywania zawodu.
Ustawa z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ nie przewiduje prawa pierwszeństwa dla aplikantów i asesorów notarialnych w zakresie powołania na notariusza przed innymi osobami kandydatami na notariuszy, o których mowa w przepisach art. 12 tej ustawy, przewidujących zwolnienie z wymagań odbycia aplikacji notarialnej, złożenia egzaminu notarialnego i odbycia stażu w charakterze
Dopuszczenie możliwości powołania na notariusza osób, które nie odbyły aplikacji notarialnej ani nie złożyły egzaminu notarialnego ale posiadają odpowiedni stopień naukowy albo staż pracy w zawodzie sędziego, prokuratora, adwokata i radcy prawnego wskazuje, iż ustawodawca uznał za możliwe, że wymienione osoby niektóre wiadomości, specyficzne dla funkcji notariusza, nabędą w trakcie jej wykonywania.
1. Upoważnione na podstawie art. 87 par. 1 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ do występowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w charakterze pełnomocnika procesowego są jedynie osoby uprawnione do udzielania pomocy prawnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16
Sprzeczna z prawem jest uchwała rady izby notarialnej: - określająca maksymalny czas trwania asesury notarialnej - ustalająca prawo decydowania o 'zakończeniu' asesury - ograniczająca wizytację asesury - zalecająca zawieranie z asesorami umów o pracę na czas określony oraz - uznająca za uchybienie godności zawodu wypowiedzenie umowy o pracę przez asesora lub ubiegania się przez niego o nominację na
1. Wykonywanie zawodu adwokata indywidualnie poprzez spółki lub spółdzielnie z udziałem adwokatów na podstawie art. 24 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ nie wymaga zezwolenia organów samorządu adwokackiego. Takiego warunku nie przewiduje nie tylko cytowana ustawa, ale także ustawa z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz.
Ustawodawca nie zwolnił osób wymienionych w art. 12 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ od warunku ukończenia wyższych studiów prawniczych /art. 11 pkt 3 ustawy/.
Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują możliwości zasądzenia kosztów zastępstwa adwokackiego przed organami administracji państwowej. Przepis par. 24 pkt 3 rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości /Dz.U. nr 48 poz. 220/ reguluje wynagrodzenie adwokatów w sprawach
Ustalenie przez organ samorządu notarialnego, że opiniowanie kandydatów na notariuszy odbywać się będzie jedynie dwa razy w roku w terminach określonych przez radę izby notarialnej, stanowi przekroczenie przewidzianego w Prawie o notariacie upoważnienia do regulowania przez samorząd notarialny wewnętrznych spraw notariatu.
