Przepisy ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ ani inne przepisy prawa nie przewidują wydania decyzji administracyjnej w sprawie zwrotu nienależnej opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych. Ochrona interesów podmiotu spełniającego nienależne świadczenie publicznoprawne polega na możliwości żądania
1. Gminny program profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych, o którym mowa w art. 4[1] ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ nie jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym, o jakim mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74
Zwrot poniesionych przez kuracjusza kosztów pobytu w sanatorium nie jest sprawą administracyjną rozstrzyganą decyzją administracyjną organu przyznającego skierowanie na leczenie uzdrowiskowe czy też innego dysponenta skierowań na leczenie uzdrowiskowe, o jakim mowa w par. 7 pkt 3 zarządzenia Ministra Zdrowia Opieki Społecznej z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa
Wójt, podejmując decyzję przyznającą uprawnienia stronie /zezwolenie na sprzedaż alkoholu/ od daty wcześniejszej niż dzień podjęcia decyzji, działa wprawdzie w sposób prawem nie przewidziany, ale nie narusza żadnego konkretnego, jednolicie interpretowanego przepisu prawa.
1. W razie wygaśnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu lub poza miejscem sprzedaży z przyczyn w wymienionych w art. 18 ust. 8 pkt 5 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ organ, który wydał zezwolenie, stwierdza wygaśnięcie zezwolenia w drodze decyzji na podstawie
1. Opłaty za zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych, o której mowa w art. 111 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, nie ustala się w drodze decyzji administracyjnej. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi na pytanie drugie i trzecie.
Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.
Laboratorium analityczne jest zakładem opieki zdrowotnej. Prowadzenie przez laboratorium działalności polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych nie podlega wpisowi do ewidencji gospodarczej.
Rada gminy nie może ustalić dla terenu gminy liczby "0" punktów sprzedaży napojów alkoholowych.
Opinia zarządu gminy w sprawie zezwolenia na sprzedaży napojów alkoholowych nie wiąże organu wydającego zezwolenie. Podlega jego ocenie w ramach swobodnej oceny materiału dowodowego.
1. Włączenie w drodze uchwały gminy do planu zagospodarowania przestrzennego tej gminy terenu sąsiedniej gminy, stanowi naruszenie zasady samodzielności działania każdej gminy, określonej w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, jak też wykracza poza kompetencje rady gminy stanowiącej o uchwalonym planie. 2. Gmina mająca status uzdrowiska
1. Zarzut naruszenia przez organ gminy zasady równości podmiotów gospodarczych wobec prawa przy wydaniu decyzji, odmawiającej wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie może uzasadniać uchylenia tej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny, jeżeli rozstrzygnięcie odpowiada zasadom przeciwdziałania alkoholizmowi i ograniczania dostępności do alkoholu, o jakich mowa w preambule oraz art
Dla ustalenia, iż wprowadzono do sprzedaży alkohol pochodzący z nielegalnego źródła, skutkującego cofnięciem zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, nie wystarczy samo stwierdzenie obecności w sklepie butelek z alkoholem opatrzonych fałszywymi banderolami.
Wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w razie likwidacji punktu sprzedaży alkoholu wymaga stwierdzenia w trybie decyzji administracyjnej.
Zarząd gminy opóźniający wniosek o wydanie zezwolenia na sprzedaż alkoholu działa w granicach uznania administracyjnego.
1. Usługi świadczone przez ośrodek sanatoryjno-wczasowy w okresie sezonu letniego nie odpowiadają warunkom jakie są wymagane na podstawie zarządzenia z dnia 11 października 1991 r. w sprawie kwalifikowania do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego oraz zasad korzystania ze świadczeń tych zakładów /M.P. nr 37 poz. 269/ do uznania, iż w istocie są to usługi uzdrowiskowe. Odstąpienie od rygoru całodobowej
1. Przewidziane w art. 29 pkt 5 ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich /Dz.U. nr 41 poz. 179/ wydawanie przez okręgową radę aptekarską opinii w sprawach udzielania lub cofania koncesji na prowadzenie aptek bądź hurtowni nie daje legitymacji strony z braku istnienia własnego interesu prawnego. 2. Izba aptekarska nie ma legitymacji do wniesienia skargi na decyzję udzielającą koncesji
