Wyrok NSA z dnia 18 marca 1997 r., sygn. II SA/Wr 511/96

Wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w razie likwidacji punktu sprzedaży alkoholu wymaga stwierdzenia w trybie decyzji administracyjnej.

oddala skargę.

UZASADNIENIE

Organ I instancji decyzją z 28 grudnia 1995 r. z powołaniem się na przepisy art. 162 par. 1 ust. 1 i par. 3 Kpa i art. 18 ust. 8 pkt 1 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi stwierdził wygaśnięcie zezwolenia z 1 czerwca 1993 r. oraz decyzji z dnia 5 lipca 1993 r. przedłużającej termin ważności tego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu sprzedaży w punkcie gastronomicznym przy ul. Ch. 5 /ogródek przy sklepie/ w W. Decyzję uzasadniono przepisem art. 18 ust. 8 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, w myśl którego zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wygasa w przypadku likwidacji punktu sprzedaży. Fakt likwidacji punktu gastronomicznego w ogródku przysklepowym potwierdził sam skarżący. Podał, iż od 1994 r. ogródka przysklepowego nie ma. Skoro ogródek jako punkt gastronomiczny, na który wydano zezwolenie, został zlikwidowany, to zaistniała przesłanka wygaśnięcia zezwolenia, o której mowa w art. 18 ust. 8 pkt 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi. Podstawę do wydania decyzji o stwierdzeniu wygaśnięcia zezwolenia stanowi również art. 162 par. 1 Kpa. Przepis ten ma na celu wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji, które utraciły rację bytu, a których pozostawienie w obrocie może skutkować zakłóceniem porządku prawnego.