Przepis § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1990 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez niektóre gatunki zwierząt łownych (Dz.U. nr 31, poz. 182) nie jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 2 § 3 k.p.c., przekazującym sprawy cywilne do właściwości innego organu.
Decyzja administracyjna zawierająca rozstrzygnięcie, którego podstawą jest art. 76 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./, winna precyzować nałożone na stronę obowiązki będące konkretyzacją hipotezy "odpowiednie czynności" zawartej w tym przepisie.
Niezgłoszenie właściwej jednostce szkody wyrządzonej w uprawach przez zwierzęta łowne (§ 5 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1990 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez niektóre gatunki zwierząt łownych Dz.U. nr 31, poz. 182 ze zm.) nie wyłącza możliwości dochodzenia przez poszkodowanego w postępowaniu sądowym roszczenia o wynagrodzenie
W rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./ odpadem są także odchody kur oraz innych zwierząt gospodarskich, jeżeli nie zostaną wykorzystane w ramach produkcji rolnej w cyklu produkcyjnym.
1. Artykuł 76 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./ nie upoważnia organu do ustanawiania szeroko formułowanych zakazów dotyczących działalności całego zakładu, które wiążą się ze stosowanym w tym zakładzie procesem technologicznym, a nie wyłącznie z pracą określonej maszyny lub innego urządzenia technicznego. 2. Powyższy przepis nie
