Uprawnienia obwodowych inspektorów sanitarnych PKP jako organu I instancji i okręgowych inspektorów sanitarnych PKP jako organu odwoławczego, wynikające z par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./ odnoszą się do tych pracowników kolejowych, którzy zachorowali na chorobę zawodową w czasie pracy na kolei.
Przepis art. 35 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ nie ma zastosowania, gdy zmiana podmiotu własności obiektu będącego zabytkiem następuje z mocy prawa.
Organy ustalające wysokość zobowiązań w podatku rolnym i leśnym /par. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 stycznia 1992 r. w sprawie łącznego zobowiązania pieniężnego - Dz.U. nr 12 poz. 47/ nie są uprawnione do dokonywania zmian w ewidencji gruntów i wypowiadania się w przedmiocie prawa własności gospodarstw rolnych poszczególnych podatników.
Ustawodawca nie przewidział możliwości wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe - w razie zwolnienia policjanta ze służby na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/.
Organy administracji państwowej kierują się w toku załatwiania spraw "swobodną oceną dowodów" i sąd administracyjny nie jest oczywiście uprawniony do ograniczania tej swobody, o ile nie wykracza ona poza granice prawa. Natomiast wychodząc z ugruntowanych poglądów judykatury, wymagających aby "zasady moralne", o których mowa w art. 189 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku
Ryczałt kancelaryjny, pobierany przez komornika w postępowaniu egzekucyjnym, stanowi mienie Skarbu Państwa powierzone komornikowi, w rozumieniu art. 124 § 1 k.p., do wyliczenia się, mimo że w okresie od dnia 1 stycznia 1990 r. do dnia 27 września 1991 r. komornik nie miał obowiązku dokumentowania wydatków osobowych i rzeczowych utrzymania kancelarii.
1. Nie można orzec o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości na podstawie art. 69 ust. 1 ustawy z 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./, jeżeli na nieruchomości tej ustanowione zostało użytkowanie wieczyste. 2. Odmówił odpowiedzi na drugie pytanie.
Zasada ogólna zawarta w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1993 nr 13 poz. 60/ obowiązuje w odniesieniu do wszystkich form pomocy społecznej o charakterze świadczeń pieniężnych, w tym do zasiłków stałych, przyznawanych na podstawie art. 27 ust. 2 tej ustawy.
Przeniesienie do uchwały rady gminy w sprawie ustalenia liczby punktów sprzedaży napojów alkoholowych i zasad usytuowania miejsc sprzedaży napojów alkoholowych przepisów ustawowych o warunkach wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych, cofania i wygasania tych zezwoleń oraz zakazów sprzedaży, podawania i spożywania napojów alkoholowych i nadanie tym przepisom charakteru bezpośredniej regulacji
Uchwała rady gminy o wyrażeniu zgody na podjęcie działań zmierzających do przeznaczenia na cele budownictwa mieszkaniowego gruntów stanowiących użytki rolne klasy I-III o powierzchni mniejszej niż 1 ha, wchodzących jednak w skład zwartego obszaru takich gruntów o powierzchni większej niż 1 ha i w całości przewidzianych w projekcie planu na cele budownictwa mieszkaniowego, podjęta z powołaniem się na
Skoro celem wywłaszczenia była budowa osiedla mieszkaniowego to realizacja infrastruktury w postaci obiektów handlowo usługowych oraz urządzeń towarzyszących jak ciągi komunikacyjne, parkingi i inne urządzenia nie niweczą celu wywłaszczenia a w konsekwencji nieruchomość nie stała się zbędna na cel wywłaszczenia.
Przepis § 7 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1990 r. w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach i plonach rolnych przez niektóre gatunki zwierząt łownych (Dz.U. nr 31, poz. 182) nie jest przepisem szczególnym w rozumieniu art. 2 § 3 k.p.c., przekazującym sprawy cywilne do właściwości innego organu.
Wywłaszczenie gruntu pod zieleń osiedlową /według planu realizacyjnego/ i budowę osiedla /według decyzji wywłaszczeniowej/ nie stoi na przeszkodzie aby zbudować pawilon handlowy. Budowa bowiem pawilonu nie wymagała zmian w planie zagospodarowania przestrzennego a w konsekwencji celem wywłaszczenia było budownictwo mieszkaniowe wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą.
Nie jest dopuszczalne ograniczenie wypłacania dodatków stałych do których pobierania funkcjonariusz uprawniony jest bezpośrednio na podstawie ustawy /art. 69 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o Służbie więziennej - Dz.U. 1984 nr 29 poz. 149 ze zm./ w drodze decyzji administracyjnej.
1. Ustanowiona przez radę gminy, w uchwale wydanej na podstawie art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./, zasada, że punkt sprzedaży napojów alkoholowych nie może być usytuowany bliżej niż 100 m od wskazanych w uchwale rodzajów obiektów, oddziaływuje na kwestię wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów
Przepis par. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych jest przepisem szczególnym w odniesieniu do par. 1 tego rozporządzenia i jako taki wyłącza stosowanie przepisu ogólnego.
Możliwe jest uznanie za część gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, również udziału we współwłasności gruntów rolnych.
Jednostka organizacyjna, dla której z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, w świetle art. 28 Kpa nie ma przymiotu strony i nie jest legitymowana do żądania wznowienia postępowania.
Oddanie nieruchomości w użytkowanie wieczyste zobowiązuje nadto organy orzekające w sprawie do rozważenia, czy nie zachodziły przesłanki z art. 26 ust. 2 ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości do wydania decyzji o rozwiązaniu umowy o oddanie gruntu w wieczyste użytkowanie i zarządzenia odebrania tego gruntu stosownie do art. 240 Kc. W razie występowania przesłanek uzasadniających
Udostępnienie lokalu w celu dokonania naprawy może dotyczyć tylko takiego urządzenia, które zostało zainstalowane zgodnie z obowiązującymi przepisami /art. 23 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 11 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./
1. W przypadku braku szczegółowego uzasadnienia stanowiska zakładów służby zdrowia co do rozpoznania choroby zawodowej lub nie zakwalifikowania schorzenia jako choroby zawodowej organ Inspekcji sanitarnej ma obowiązek zażądania od tych zakładów, z powołaniem się na uregulowanie zawarte w par. 7 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65
Jeśli decyzja o odwołaniu żołnierza zawodowego ze stanowiska /a nie ze służby/ nie łączy się ani z równoczesnym wyznaczeniem na stanowisko niższe albo z równoczesnym obniżeniem uposażenia, bądź też z naruszeniem innych, powszechnie obowiązujących przepisów, to właściwy minister dokonuje jej według swego uznania, które nie może mieć cech dowolności /art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o
