Nie można odmówić przywrócenia do pracy pracownikowi - radnemu gminy, gdy pracodawca, zwalniając go, nie skierował obowiązkowego zapytania o zgodę do rady, w której zasiadał. Jest on bowiem szczególnie chroniony.
W procesie o przywrócenie do pracy pracodawca z jednej strony ma obowiązek udowodnić zasadność wypowiedzenia oraz poprawność uruchomionej w tym celu procedury. Dostrzeżenie wad na tym ostatnim polu (powód był pracownikiem szczególnie chronionym w rozumieniu art. 118a ustawy o powszechnym obowiązku obrony) nie wyczerpuje obowiązków sądu powszechnego w procesie o przywrócenie do pracy, skoro w grę wchodzi
W świetle przepisów o samorządzie terytorialnym nie ulega wątpliwości, że burmistrz reprezentuje gminę, nie ma natomiast samodzielnej legitymacji procesowej.
Prywatne przedszkola mogą w postępowaniu cywilnym domagać się od gminy wypłaty zaniżonej dotacji nawet wtedy, kiedy roszczenie dotyczy poprzednich lat budżetowych.
1. Sądowa waloryzacja korzyści majątkowych, zwracanych jako nienależne świadczenie pieniężne będąca odmianą klauzuli rebus sic stantibus, wymaga rozłożenia skutków zmiany siły nabywczej pieniądza na obie strony. Jej celem jest wprawdzie przywrócenie początkowej wartości długu, ale przy uwzględnieniu interesów obu stron i zasad współżycia społecznego. Niezbędna jest zatem indywidualizacja mierników
Pracownika (urzędnika) samorządowego obowiązuje zakaz wykonywania jakichkolwiek poza pracowniczych lub pozasłużbowych czynności, które pozostają w sprzeczności lub są związane z zajęciami wykonywanymi w ramach obowiązków służbowych, na rzecz podmiotów wydawanych decyzji administracyjnych, które wywołują uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność, pod rygorem niezwłocznego rozwiązania
Jednostka samorządu terytorialnego może być uznana za przedsiębiorcę prowadzącego działalność gospodarczą tylko w zakresie wykonywania zadań własnych i tylko wówczas, gdy są one związane z udziałem tej jednostki w obrocie cywilno-prawnym. W ramach zadań własnych jednostki te, na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej, wykonują zadania o charakterze użyteczności
Okoliczność, że poszczególne placówki opiekuńczo-wychowawcze mogą ponosić zróżnicowane wydatki na utrzymanie dziecka nie oznacza, że wyższy poziom wydatków każdorazowo przekłada się na wyższy standard opieki. Odróżnienia wymaga gwarantowany ustawą poziom zaspokojenia potrzeb dzieci w czasie ich pobytu w placówce, od poziomu wydatków poniesionych przez poszczególne placówki opiekuńczo - wychowawcze
