W sprawach o rentę inwalidzką z tytułu pobytu w obozie koncentracyjnym pominięcie przez sąd orzekający dowodu z wyników wnioskowanej przez biegłego lekarza obserwacji psychiatrycznej, bez wyjaśnienia przyczyn dla których wnioskodawca odmówił jej poddania się i bez poinformowania go o skutkach prawnych takiej odmowy, stanowi rażące naruszenie art. 3 § 3 w związku z art. 233 § 1 i 2 k.p.c. wobec szczególnej
Roszczenie o odszkodowanie za poniesioną szkodę, które wraz z roszczeniem o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę przeszło, w myśl art. 8 ust. 1 zdanie drugie ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), na następców osoby represjonowanej, należy do
W postępowaniu o świadczenia emerytalno rentowe orzeczenie sądu wy-dane w trybie przewidzianym przez ustawę z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz. U. Nr 34, poz. 149), stwierdzające nieważność wyroków określonych w tej ustawie, stanowi podstawę do uznania okresu takiej represji za
Żołnierz starszy służbą (mający dłuższy staż w służbie wojskowej), który uzurpuje sobie nie przewidziane obowiązującymi przepisami uprawnienia wobec żołnierza młodszego służbą (mającego krótszy staż w służbie wojskowej) i w związku z tym dopuszcza się przestępstwa pospolitego, swoim zachowaniem narusza wojskowy obowiązek służbowy w rozumieniu art. 564 § 2 k.p.k.
1. Przejęcie przez Państwo Polskie odpowiedzialności odszkodowawczej wobec osób represjonowanych przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub radzieckie organy pozasądowe, które nastąpiło na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U.
Stosowanie represji przez radzieckie organy ścigania i wymiaru sprawiedliwości lub organy pozasądowe wobec osób określonych w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych. działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 ze zmianą z dnia 20 lutego 1993 r., Dz.U. nr 36, poz. 159) uzasadnia zasądzenie
Przepis art. 5 k.c. może znaleźć zastosowanie w sferze orzekania o roszczeniach dochodzonych na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.). Jednakże wątpliwości co do zasadności prawomocnego orzeczenia o uznaniu za nieważne
