Stosownie do art. 15 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Zgodnie z art. 17 tej ustawy Sąd odrzuca bez wezwania do uiszczenie opłaty, wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego środki zaskarżenia podlegające opłacie w wysokości stałej. Przepis par. 3 ust
1. Brak zleceń na prowadzoną działalność, nie może być wystarczającą podstawą do umorzenia zaległości podatkowej, jako że jest to ryzyko, które każdy podatnik winien wkalkulować w prowadzoną przez siebie działalność gospodarczą. Nie są to okoliczności wynikłe na skutek nie przewidzianych zdarzeń losowych, mających wpływ na osłabienie zdolności finansowej prowadzonej działalności. 2. Decyzje wydawane
W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/ nie jest dopuszczalna skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie organu administracji państwowej wydane w trybie art. 111 par. 1 Kpa.
1. Konstrukcja art. 19 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ z góry determinuje nie tylko przedmiot rozstrzygnięcia, ale i jego treść. Jeśli zatem wniosek o wykreślenie wpisu dokonanego z naruszeniem prawa oparty jest na podstawie wznowieniowej, jego rozstrzygnięcie musi przybrać formę decyzji bądź orzekającej o wykreśleniu wpisu bądź
Organ administracji prowadząc administracyjne postępowanie o rozgraniczeniu - jeżeli w postępowaniu tym zostanie zawarta ugoda likwidująca spór graniczny - winien zbadać warunki formalne tej ugody i prawidłowość poprzedzającego ją postępowania. Badanie to powinno obejmować m.in. takie okoliczności jak to czy akt zawarty przed geodetą jest w ogóle ugodą określoną art. 917 Kc; czy ugoda ta dotyczy ustalenia
Decyzja wydana na podstawie art. 155 Kpa zawierająca rozstrzygnięcie inne niż o uchyleniu bądź zmianie decyzji ostatecznej rażąco narusza prawo w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa.
Przepis art. 29 par. 1 ustawy z dnia 11 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ nie pozwala na badanie zasadności i wymagalności obowiązku objętego tytułem wykonawczym. Nie oznacza to jednak, że wierzyciel może uchylić się od wskazania, z jakiego aktu prawnego określony w tytule obowiązek wynika.
Do wyrażenia zgody przez zarząd gminy, wójta lub burmistrza /prezydenta miasta/, o jakiej mowa w art. 10 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o finansowaniu gmin /Dz.U. nr 129 poz. 600/, stosuje się art. 106 Kpa.
Artykuł 359 Kpc w związku z art. 211 Kpa stanowią podstawę wzruszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji wydanego w trybie art. 201 par. 2 Kpa przez ten Sąd.
Jeżeli załączniki stanowiące integralną część decyzji nie zostały doręczone, to doręczenie nie może pociągać za sobą określonych w art. 134 Kpa skutków. W tej sytuacji termin do wniesienia odwołania należy liczyć dopiero od dnia, w którym skarżący zapoznał się z treścią dokumentów stanowiących integralną część decyzji.
Odpowiedź na skargę /art. 200 par. 5 Kpa/ nie może "uzupełniać" zaskarżonej decyzji przez zamieszczenie w niej rozważań i ocen, które - zgodnie z art. 107 par. 3 Kpa - powinno zawierać jej uzasadnienie faktyczne i prawne.
Kwestię legitymacji procesowej należy oceniać w każdym stadium postępowania. Jeżeli więc środek odwoławczy od decyzji wniosła osoba nie będąca stroną postępowania, to zgodnie z art. 138 par. 1 pkt 3 Kpa postępowanie odwoławcze należało umorzyć decyzją. Ocena przymiotu strony, jako przesłanki materialnoprawnej nie powinna być rozstrzygana w trybie art. 134 Kpa.
1. Artykuł 139 Kpa przewiduje, jako podstawową zasadę postępowania odwoławczego, że organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się. Od tej zasady powyższy przepis dopuszcza odstępstwo tylko wówczas, gdy zaskarżona odwołaniem decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Ustawodawca chroni w ten sposób interesy osób odwołujących się. Osoby te winny
Termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa biegnie od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji /art. 148 par. 2/. Organ administracji obowiązany jest z urzędu badać zachowanie tego terminu. Wszczęcie postępowania w sprawie wznowienia postępowania na wniosek pomimo uchybienia terminu, stanowi rażące naruszenie prawa, godzi bowiem w
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na pismo urzędu kontroli skarbowej informujące o zasadach doręczenia wyników kontroli jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368/, bowiem nie dotyczy aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej co do przyznania, stwierdzenia albo uznania
1. Organy administracji państwowej z mocy przepisów art. 7 Kpa obowiązane są do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy. 2. Przepisy art. 77 par. 1 Kpa nakładają na te organy obowiązek wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia całego materiału dowodowego dostępnego w sprawie.
Orzeczenie zwrotu nieruchomości /art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości - Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ na rzecz tylko jednego współwłaściciela, bez udziału w postępowaniu i zgody na to pozostałych współwłaścicieli, powoduje, że decyzja taka rażąco narusza prawo /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/.
1. Skoro sprzedaż i wydzierżawienie nieruchomości Skarbu Państwa lub gminy następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej, to żądanie obywatela sprzedania mu takiej nieruchomości nie wszczyna postępowania administracyjnego /art. 61 par. 1 Kpa/. 2. Wydanie decyzji o umorzeniu postępowania administracyjnego z powodu jego bezprzedmiotowości /art. 105 par. 1 Kpa/ możliwe jest tylko w sprawie podlegającej
1. Stroną postępowania administracyjnego o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu mogą być właściciele lub użytkownicy wieczyści sąsiednich działek. 2. Odmówić udzielenia odpowiedzi w pozostałej części.
1. Decyzja administracyjna stosownie do przepisu art. 104 par. 2 Kpa rozstrzyga sprawę co do jej istoty. Oznacza to, iż z decyzji powinno wynikać jednoznacznie jaka jest treść rozstrzygnięcia sprawy, jakie z tego rozstrzygnięcia wynikają prawa lub obowiązki dla strony. 2. Działalność polegająca na świadczeniu pomocy prawnej objęta jest szczególnymi regulacjami, nadającymi tej działalności szczególne
Bezczynność lub zwłoka jednego z ogniw struktury organów administracji rządowej, przyczyniająca się do niezałatwienia sprawy w terminie ustalonym w przepisach prawa, nie może być zakwalifikowana jako przyczyna niezależna od organu w rozumieniu art. 35 par. 5 Kpa.
