Jeżeli z treści uzasadnienia decyzji organu podatkowego nie wynika oczywistość nierzetelności księgi przychodów i rozchodów prowadzonej przez podatnika, to nie można uznać, że owa księga była nierzetelna w rozumieniu przepisów art. 169 par. 1 Kpa. Skoro organ podatkowy zarzuca podatnikowi prowadzenie księgi podatkowej w sposób nierzetelny, to nierzetelność musi wynikać wprost z treści uzasadnienia
Wniesienie odwołania od decyzji wymiarowej wydanej przez Urząd Kontroli Skarbowej do Podatkowej Komisji Odwoławczej z uchybieniem 14-dniowego terminu skutkuje pozostawieniem odwołania bez rozpatrzenia na podstawie art. 134 i art. 176 Kpa.
W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjęty został pogląd, że pismo złożone przez stronę w organie podatkowym I instancji w terminie przewidzianym do złożenia odwołania, w którym kwestionuje ona zasadność rozstrzygnięcia w doręczonej jej decyzji podatkowej I instancji, należy - zgodnie z art. 7 i art. 9 Kpa - uznać za odwołanie od tej decyzji, chociażby nie spełniało ono wszystkich warunków
1. Konsekwencją prawną podpisania rozstrzygnięcia organu podatkowego przez osobę nieupoważnioną będzie uznanie tego rozstrzygnięcia za wydane bez podstawy prawnej, co zgodnie z art. 156 par. 1 pkt 2 stanowi przesłankę do stwierdzenia nieważności takiego rozstrzygnięcia. 2. Decyzja o odpowiedzialności nabywcy majątku podatnika ma charakter konstytutywny i fakt zapłaty podatku nie zwalnia organów podatkowych
Organ podatkowy nie może uzasadniać swego rozstrzygnięcia brakiem stosownych argumentów w pismach podatnika. Organ podatkowy obowiązany jest z urzędu, zgodnie z art. 7 Kpa, do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zaś w myśl art. 8 Kpa - do prowadzenia postępowania w sposób pogłębiający zaufanie obywateli do organów Państwa.
1. Treść, a nie forma, przesądza o tym, czy dany akt jest decyzją administracyjną. 2. W oczywistej sprzeczności z zasadą lex retro non agit i zasadą ochrony praw nabytych pozostaje stanowisko organów podatkowych, którego istota sprowadza się do tego, że do umów leasingowych, zawartych przed dniem 16 kwietnia 1993 r., stosuje się przepis ograniczający do określonej wysokości wynikającej z przemnożenia
Wniosek do organu administracji o rozstrzygnięcie sprawy, w której właściwy jest sąd nie wszczyna postępowania administracyjnego, zaś organ, do którego wniosek ten wpłynął, stosownie do art. 66 par. 3 Kpa obowiązany jest zwrócić podanie wnoszącemu z odpowiednim pouczeniem.
Okoliczność, że nieruchomość obejmująca grunty, które podlegały przepisom dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz. 279/, znajduje się w użytkowaniu wieczystym osoby trzeciej, sama przez się nie oznacza, że decyzja administracyjna wydana na podstawie przepisów tego dekretu, odmawiająca byłemu właścicielowi tych gruntów przyznania
Organem odwoławczym od decyzji wojewody odmawiającej wznowienia postępowania komunalizacyjnego /art. 149 par. 3 Kpa/ jest Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa.
Nie można traktować trybu z art. 155 Kpa jako kolejnej instancji wymiarowej.
1. Możliwość czysto kasacyjnego załatwienia sprawy traktowana jest przez kodeks postępowania administracyjnego jako wyjątkowa. 2. Jeżeli organ odwoławczy orzekł co do istoty sprawy i zmniejszył jedynie wymiar zobowiązania podatkowego, to decyzją ustalającą zobowiązanie podatkowe /w części utrzymanej w mocy/ jest decyzja organu pierwszej instancji i z doręczeniem tej decyzji związany jest obowiązek
Postanowienie w przedmiocie wstrzymania wykonania decyzji ma tylko taki skutek, że wstrzymuje do czasu rozpoznania skargi przez Naczelny Sąd Administracyjny, nie zaś wpływu na jej ważność.
Stosownie do art. 145 par. 2 Kpa termin do złożenia podania o wznowienie postępowania z przyczyny określonej w art. 145 par. 1 pkt 4 Kpa biegnie nie od chwili przypuszczenia, że decyzja została wydana, lecz od dowiedzenia się o treści konkretnej decyzji.
Żaden przepis prawny nie stwarza przeszkód do rozpatrzenia wniosku o przywrócenie terminu po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu.
W sprawie, w której naczelny organ administracji państwowej wydaje decyzję w pierwszej instancji w postępowaniu określonym przepisami kodeksu postępowania administracyjnego, skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść, stosownie do art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, po wyczerpaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie
Zgodnie z art. 63 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 października 1934 r. - Prawo upadłościowe /Dz.U. 1991 nr 118 poz. 512 ze zm./ w związku z art. 23 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ postępowanie egzekucyjne mające za przedmiot realizację zaległych należności podatkowych nie podlega umorzeniu po uprawomocnieniu
Na postanowienie o odmowie wydania zaświadczenia nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Orzeczenia lekarskie wydawane w sprawach chorób zawodowych mają charakter opinii, o jakiej mowa w art. 84 par. 1 Kpa. Z samej istoty tego dowodu wynika więc, że orzeczenie powinno zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z jednoczesnym odniesieniem się do przedstawionej przez skarżącego wcześniejszej dokumentacji lekarskiej, zwłaszcza gdy prezentowane są w nich odmienne oceny.
Z przepisów art. 28 i art. 29 Kpa nie wynika, "by zdolność administracyjnoprawną mogła posiadać sama spółka cywilna, skoro nie jest ani osobą fizyczną, ani też nie posiada osobowości prawnej. W takiej sytuacji pisma i orzeczenia wydawane w postępowaniu administracyjnym winny być kierowane do osób fizycznych będących wspólnikami. Nie może być ich adresatem spółka cywilna. Skierowanie orzeczenia, w postępowaniu
Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpatrywania wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania; właściwy jest wyłącznie administracyjny organ odwoławczy.
1. Niezależnie od uprawnień innych organów określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 września 1992 r. w sprawie dotacji z budżetu państwa na finansowanie inwestycji tworzących nowe miejsca pracy w regionach zagrożonych wysokim bezrobociem /Dz.U. nr 76 poz. 378/, organy podatkowe posiadają własne uprawnienia do wydawania decyzji na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r.
Zgodnie z przepisem art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Prokurator może wnieść skargę w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie aktu lub podjęcia innej czynności uzasadniającej wniesienie skargi.
Po przeprowadzeniu wznowionego postępowania inspektor kontroli skarbowej na mocy art. 151 par. 1 pkt 2 Kpa w związku z art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ nadaje swojemu stanowisku formę wyniku kontroli, w którym - jeżeli stwierdzi podstawy do uchylenia dotychczasowego wyniku kontroli - uchyla go oraz formułuje nowe ustalenia i wnioski
