Wyrok NSA z dnia 3 grudnia 1996 r., sygn. I SA 1350/96

Orzeczenia lekarskie wydawane w sprawach chorób zawodowych mają charakter opinii, o jakiej mowa w art. 84 par. 1 Kpa.

Z samej istoty tego dowodu wynika więc, że orzeczenie powinno zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z jednoczesnym odniesieniem się do przedstawionej przez skarżącego wcześniejszej dokumentacji lekarskiej, zwłaszcza gdy prezentowane są w nich odmienne oceny.

uchyla zaskarżoną decyzję.

UZASADNIENIE

Okręgowy Inspektor Sanitarny PKP w W., decyzją z dnia 16.08.1996 r. - po rozpatrzeniu odwołania Anatola N. utrzymał w mocy decyzję Obwodowego Inspektora Sanitarnego PKP w B. z dnia 19.07.1996 r. orzekającą o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej u odwołującego się. W uzasadnieniu podano, że w sprawie choroby zawodowej Anatola N. Poradnia Medycyny Pracy Obwodu Lecznictwa Kolejowego w B., po konsultacji w Centrum Naukowym Medycyny Kolejowej, wydała orzeczenie lekarskie z dnia 16.06.1996 r., w którym stwierdza brak podstaw do rozpoznania u niego choroby zawodowej. Ponieważ, zgodnie z par. 10 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych /Dz.U. nr 65 poz. 294 ze zm./, inspektor sanitarny wydaje decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej na podstawie orzeczenia lekarskiego, brak jest podstaw merytorycznych i prawnych do zmiany decyzji organu pierwszej instancji.