Gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzję wydał wójt tej gminy; w konsekwencji ani gmina, ani żaden z jej organów nie są uprawnione do zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji organu odwoławczego /kolegium odwoławczego lub wojewody/.
Na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia /art. 113 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - Dz.U. nr 24 poz. 151 ze zm./ nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
Wójt gminy, który wydał decyzję w pierwszej instancji, nie jest uprawniony do zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzji organu odwoławczego w tej sprawie /art. 197 Kpa/.
Do ustalenia, że podatnik, korzystając z karty podatkowej, uchybił warunkowi powstrzymania się od zbytu wyrobu przeznaczonego do dalszej odprzedaży, niezbędne jest wykazanie, że na podstawie okoliczności, które podatnik znał lub powinien znać przy dołożeniu należytej staranności, mógł i powinien nabrać przekonania, iż wyrób ten jest przeznaczony przez zamawiającego do dalszej odprzedaży. Obowiązek
1. Polecenie służbowe organu odwoławczego jest w zasadzie wiążące dla organu I instancji, gdyż organ ten uprawniony jest jedynie do przedstawienia swoich zastrzeżeń organowi II instancji na zasadach określonych w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ i ewentualnego zawiadomienia organu nadrzędnego nad organem odwoławczym. 2
Przepisy art. 82-88 kodeksu cywilnego, dotyczące wad oświadczenia woli, nie mają zastosowania do decyzji administracyjnych.
Jeżeli organ administracyjny w trybie nadzoru na podstawie art. 158 par. 2 Kpa stwierdził, że decyzja w przedmiocie pozwolenia na budowę została podjęta z rażącym naruszeniem prawa ale z uwagi na okoliczności, o których mowa w art. 156 par. 2 Kpa, nie mógł stwierdzić jej nieważności, to nie ma przeszkód do wydania decyzji w trybie art. 40 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U
Błędne nazwanie rozstrzygnięcia nadzorczego "decyzją" nie ma wpływu na wynik sprawy w rozumieniu art. 207 par. 2 pkt 3 Kpa.
1. Przekroczenie przez wójta lub burmistrza terminu przedłożenia wojewodzie uchwały rady /art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym - Dz.U. nr 16 poz. 95/ nie pociąga za sobą ujemnych skutków prawnych co do samej uchwały, jak i co do możliwości podjęcia działań nadzorczych przez wojewodę. 2. Artykuł 91 ust. 1 powyższej ustawy stanowi samodzielną podstawę do wydania rozstrzygnięcia
1. Orzeczenie stwierdzające przejście na własność Skarbu Państwa z mocy samego prawa nieruchomości na podstawie art. 9 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym /Dz.U. nr 11 poz. 37 ze zm./ ma charakter decyzji administracyjnej deklaratoryjnej w rozumieniu art. 72 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca
1. Zgodnie z art. 216 par. 1 i 2 Kpa do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść skargę na bezczynność organu administracji państwowej, a także do innego organu powołanego do załatwienia spraw indywidualnych, rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli: 1) organ ten nie wydał w określonej sprawie decyzji w ustalonym terminie, a nadto 2) strona wyczerpała możliwość złożenia zażalenia
1. W przypadku wniesienia przez osobę bliską najemcy opuszczającego lokal podania o przydzielenie jej tego lokalu na podstawie art. 47 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, organ właściwy do rozpatrzenia owego wniosku nie może zwlekać z wydaniem decyzji tylko z powodu braku odpowiedniego lokalu lub pomieszczenia zastępczego umożliwiającego przekwaterowanie
1. Decyzja organu odwoławczego, powołująca wprawdzie art. 138 par. 2 Kpa jako swoją podstawę prawną, ale uchylająca decyzję organu pierwszej instancji o wyborze kandydata na nabywcę nieruchomości rolnej i przekazująca sprawę organowi I instancji z zaleceniem zbycia nieruchomości w drodze przetargu, nie jest decyzją kasacyjną w rozumieniu tego przepisu kodeksu i podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu
1. Przepisy o postępowaniu w sprawach powszechnego obowiązku obrony zachowują swoją moc po wejściu w życie ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/, o ile nie pozostają w sprzeczności z ogólnymi zasadami postępowania administracyjnego, określonymi w rozdziale 2 działu 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przepisy art. 37 ust
Czynność wstrzymania wypłacania dodatku do uposażenia żołnierzowi zawodowemu, funkcjonariuszowi państwowemu a także mianowanemu urzędnikowi państwowemu nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.
Cofnięcie, zamiana bądź ograniczenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej może nastąpić tylko w trybie art. 155 Kpa, a zatem w razie uzyskania zgody osoby, na której rzecz opiewa dana decyzja.
Rozstrzygnięcie komisji społecznej o przydziale ciągnika określonej osobie, nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 104 par. 2 Kpa.
Księga podatkowa stanowi dowód w postępowaniu podatkowym tylko wówczas, gdy jest prowadzona rzetelnie i zgodnie z ustalonymi wymaganiami. Gdy nastąpi zakwestionowanie ksiąg podatkowych, to wówczas brakuje danych do ustalenia podstawy opodatkowania i wtedy stosuje się przepis ustawy o zobowiązaniach podatkowych, który upoważnia organ podatkowy do obliczenia podatku w drodze szacunku. Za prawidłowy może
Stwierdzenie nieważności decyzji innej, niż się zamierzało, nie może być przedmiotem sprostowania w trybie art. 113 par. 1 Kpa.
1. Zaniechanie zapoznania skarżącej z protokołami kontroli, uprzednio jej doręczonymi, jak i dokumentami przedstawionymi przez skarżącą w toku kontroli nie stanowi - w przypadku ustalenia podstawy faktycznej rozstrzygnięcia - przesłanki uzasadniającej uznanie naruszenia art. 10 Kpa, gdyż nie ma żadnego wpływu na treść orzeczenia. 2. Usunięcie wady postępowania pierwszoinstancyjnego, polegającej na
