Wyrok NSA z dnia 6 listopada 1990 r., sygn. II SA 627/90

Stwierdzenie nieważności decyzji innej, niż się zamierzało, nie może być przedmiotem sprostowania w trybie art. 113 par. 1 Kpa.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Zofii P. na decyzję Ministra Rynku Wewnętrznego z dnia 29 maja 1990 r. w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zezwalającej na sprzedaż napojów alkoholowych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną decyzję, a także - zgodnie z art. 208 Kpa - zasądził od Ministra Rynku Wewnętrznego sześć tysięcy tytułem zwrotu kosztów postępowania na rzecz skarżącej.

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 27 listopada 1989 r., II SA 1132/89 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził nieważność decyzji Ministra Rynku Wewnętrznego z dnia 13 czerwca 1989 r. oraz decyzji organu stopnia wojewódzkiego, uchylających zezwolenie z dnia 17 listopada 1987 r. na sprzedaż i podawanie napojów o zawartości do 4,5 procent alkoholu w pijalni piwa w S. przy ul, W. nr 6. W uzasadnieniu tego wyroku stwierdzono, że - powołane jako podstawa prawna uchylenia zezwolenia - ustawa z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. nr 35 poz. 230 ze zm./ oraz wydane na jej podstawie rozporządzenie Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ nie zawierają przepisów pozwalających na uchylenie udzielonego już zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych.