W rozumieniu art. 61 Kpa odprawa celna warunkowa wszczyna postępowanie administracyjne. Późniejszy wymiar należności celnej za przedmioty odprawione warunkowo, a pozostawione za granicą jest kontynuacją postępowania administracyjnego wszczętego w dniu dokonania odprawy celnej warunkowej.
1. Ogólne sformułowanie treści art. 19 ust. 4 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 10 poz. 56/ oraz wydanych na tej podstawie przepisów wykonawczych stwarza możliwości zwolnienia od należności celnych bez względu na podstawę prawną ich wymierzenia, a więc również wówczas, gdy jest to związane z przekształceniem się odprawy celnej warunkowej w odprawę ostateczną. 2. Prowadząc postępowanie
1. Zarządzenie nr 14 Ministra Handlu Zagranicznego i Gospodarki Morskiej z dnia 25 marca 1981 r. w sprawie upoważnienia organów administracji celnej do zwalniania od obowiązku posiadania pozwoleń oraz uiszczania należności celnych w niehandlowym obrocie towarowym z zagranicą /Dz.Urz. MHZiGM nr 3 poz. 10/ nie przewiduje uprawnienia Głównego Urzędu Ceł do stosowania ulg celnych od skonfiskowanych środków
1. Wystąpienie pracownika administracji celnej z organizacji politycznej oraz organizacji związkowej (...) nie są to okoliczności, które stosownie do przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1978 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników organów administracji celnej /Dz.U. nr 24 poz. 111/ mogłyby uzasadniać rozwiązanie stosunku pracy z przyczyny określonej w par. 28 ust. 2 pkt 5
Przepisy prawa administracyjnego ograniczające swobody obywateli mogą być stosowane tylko w granicach niezbędnych do osiągnięcia celu ustawy. Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nakładają na organy administracji państwowej obowiązek m.in. podejmowania wszelkich starań do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, zebrania i rozpatrzenia w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego
Skoro zakaz rozpowszechniania publikacji może wynikać nie tylko z aktów stosowania prawa, o których mowa w art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./, lecz również bezpośrednio z innych przepisów prawa, to upoważnienie biblioteki naukowej, przewidziane w art. 16 ust. 3 tej ustawy, do sprowadzania i gromadzenia zagranicznych publikacji
1. Zakaz rozpowszechniania publikacji może wynikać nie tylko z aktów stosowania prawa, o których mowa w art. 16 ust. 1, 2 ustawy o kontroli publikacji i widowisk, lecz również bezpośrednio z innych przepisów prawa. W związku z tym przewidziane w art. 16 ust. 3 tej ustawy upoważnienie biblioteki naukowej do sprowadzania i gromadzenia zagranicznych publikacji naruszających takie zakazy, działa bez względu
Bez względu na to, czy określona publikacja została objęta zakazem wydanym na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99 ze zm./, czy też w ocenie organów celnych odpowiada kryteriom zakazu, określonym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./, jeżeli jej odbiorcą jest jednostka
W zakresie udzielania zezwoleń od obowiązku uiszczania cła przywozowego należnego od samochodów osobowych, Minister Handlu Zagranicznego tylko w ściśle określonym zakresie udzielił kompetencji Głównemu Urzędowi Ceł, pozostawiając do swojej kompetencji decyzje w tych sprawach wobec wszystkich samochodów osobowych za wyjątkiem tych, o których mowa w par. 43 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Handlu Zagranicznego
1. W myśl art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 20 poz. 99/ w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 28 lipca 1983 r. o zmianie ustawy o kontroli publikacji i widowisk /Dz.U. nr 44 poz. 204/ Główny Urząd Kontroli Prasy i Widowisk lub Główny Urząd Ceł może wyrazić zgodę innym instytucjom niż biblioteki określone w art. 16 ust. 3 tej ustawy oraz osobom, na
1. Pojęcie masy własnej pojazdu nie zostało w rozporządzeniu Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 18 marca 1983 r. w sprawie ceł i pozwoleń na towary przywożone i na towary wywożone w niehandlowym obrocie towarowym /Dz.U. nr 18 poz. 82/ zdefiniowane. Wskazano jedynie /par. 3 ust. 2/, że masę własną ustala się w oparciu o dokumenty pojazdu. Masa własna w rozumieniu rozporządzenia, to wielkość wpisana
Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 2 Prawa celnego /t.j. Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/, towar przywożony z zagranicy z chwilą przekroczenia granicy państwowej nie nabywa automatycznie walorów towaru mogącego być przedmiotem obrotu na terenie Polski. Walorów takich nabywa dopiero po dokonaniu odprawy celnej oraz po dopuszczeniu bez zastrzeżeń do obrotu na polskim obszarze celnym. Podkreślić
Przepis art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ zawiera bezwzględne związanie dla organów celnych w kwestii orzekania przepadku jeżeli tylko zostanie ustalona szkodliwa dla dobra i interesów PRL treść danego przekazu informacji. Organy celne nie mają /w ramach tego przepisu/ możliwości "wybiórczego" orzekania o przepadku należności od osoby - adresata
Postanowienie organu odwoławczego stwierdzające na podstawie art. 134 Kpa niedopuszczalność odwołania wniesionego przez osobę, której organ ten z naruszeniem art. 28 Kpa nie uznał za stronę w postępowaniu administracyjnym, dotyczącym przepadku w oparciu art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ kaset i publikacji, będących własnością tej osoby
Prawo celne ustanawiając w art. 11 ust. 1 zasadę, że przywóz towarów z zagranicy i wywóz towarów za granicę może odbywać się tylko za pozwoleniem, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, w ust. 2 pkt 2 tego artykułu upoważniła Ministra Handlu Zagranicznego do określenia wypadków, w których przywóz towarów z zagranicy lub wywóz za granicę nie wymaga pozwolenia. Wypadki takie Minister określił w
Przepis art. 13 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ ustanawia w ust. 3 obowiązek orzeczenia przepadku towarów celnych określonych w ust. 1 tego przepisu. Obowiązek taki powstaje wówczas gdy dany towar celny będący nośnikiem informacji zawiera treść szkodliwą dla dobra i interesów PRL /według art. 13 ust. 1 prawa celnego/. Z powyższego wynika, że aby orzec
Przepisy art. 13 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 26 marca 1975 r - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290 ze zm./ nie uzależniają orzeczenia przepadku zakazanych do przywozu nośników informacji ani od ilości, ani od celu, w którym zostały przywiezione.
Uznaniowy charakter decyzji w zakresie udzielania zwolnień celnych nie może oczywiście oznaczać, że prawo dopuszcza dowolność orzekania i zwalnia organ administracji państwowej od wyczerpującego zebrania oraz wszechstronnej i wnikliwej oceny całokształtu materiału dowodowego. Decyzje o charakterze uznaniowym podlegają bowiem również wszystkim rygorom określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego
Jeżeli w postępowaniu w sprawie orzeczonego przez organy celne przepadku publikacji istniała prawna możliwość zwrócenia się przez stronę o wyrażenie zgody na sprowadzenie publikacji zagranicznej, to organy celne mają obowiązek poinformowania o tym strony. Niedopełnienie tego obowiązku należy uznać za takie naruszenie przepisów postępowania administracyjnego, które miało istotny wpływ na wynik sprawy
Nabycie za granicą przedmiotów, o których mowa w par. 23 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Handlu Zagranicznego z dnia 9 grudnia 1983 r. w sprawie zwolnień od obowiązku posiadania pozwolenia na przywóz i wywóz oraz cła w obrocie towarowym z zagranicą /Dz.U. nr 69 poz. 312/ jest nabyciem dokonanym przed powrotem do Polski na stałe, a więc przed zakończeniem pobytu osoby powracającej, przy czym rzeczy
Czasopismo zawierające treści o charakterze pornograficznym jest przekazem informacji wyrażonym za pomocą druku i obrazu objętym zakazem przywozu, wywozu bądź przewozu wszelkiego rodzaju wydawnictw o treści szkodliwej dla dobra i interesów PRL określonym w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1975 r. - Prawo celne /Dz.U. 1984 nr 57 poz. 290/. Orzeczenie przepadku tego rodzaju czasopism jest obligatoryjne
