1. Spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe są z mocy art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 ze zm./ osobami prawnymi. 2. Żaden z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zwalnia spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych od obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych.
Ani pod rządami przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach /Dz.U. nr 101 poz. 444/, ani też pod rządami wcześniejszych przepisów prawa, nadleśniczowie nie byli urzędnikami państwowymi mianowanymi w rozumieniu ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ czy też funkcjonariuszami państwowymi, których zatrudnienie miałoby charakter stosunku
1. Działanie zakładu pracy zmierzające do przekształcenia większości pracownikom rodzajów umów, na podstawie których są zatrudnieni, z umów o pracę na czas nie określony na umowy terminowe jest przekształceniem organizacyjnym w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładów pracy oraz o zmianie
Dodatek wyrównawczy przewidziany w art 179 § 2 k.p. nie dotyczy okresu, w którym ciężarna pracownica pobierała zasiłek chorobowy.
1. Strony stosunku pracy mogą umownie określić prawo pracownika do podwyżek wynagrodzenia proporcjonalnych do podwyżek przyznanych innym pracownikom, zajmującym podobne stanowiska pracy. 2. Jeżeli treść umownego źródła prawa pracy nie jest jednoznaczna, to sąd powinien przeprowadzić dowód z przesłuchania stron tej umowy w celu wyjaśnienia ich zamiaru (art. 65 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.) 3.
Przepis art. 231 § 2 k.p. normuje status prawny pracowników w sytuacji przejęcia zakładu pracy w całości lub części przez inny zakład pracy i stanowi lex specialis w stosunku do art. 11 k.p. i art. 30 k.p.
Usunięcie z ewidencji bezrobotnych osoby nie mającej prawa do zasiłku nie sięga skutkami tak daleko, że pozbawia ją jednocześnie statusu osoby, która utraciła prawo do zasiłku z innych przyczyn niż określone w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./. Status ten zachowuje się do czasu powstania nowych okoliczności, mających znaczenie
Jednostki organizacyjne Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność 80" nie są legitymowane w świetle art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1990 r. o zwrocie majątku utraconego przez związki zawodowe i organizacje społeczne w wyniku wprowadzenia stanu wojennego /Dz.U. 1991 nr 4 poz. 17/ do występowania z wnioskami o zwrot majątku, który w dniu 12 grudnia 1981 r. był w posiadaniu
Prawo występowania do Sądu Najwyższego z wnioskami o wyjaśnienie przepisów prawa pracy i ubezpieczeń społecznych (art. 22 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych, Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) nie przysługuje Ogólnopolskiemu Związkowi Zawodowemu Lekarzy także po nowelizacji kodeksu pracy dokonanej ustawą z dnia 29 września 1994 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz o zmianie niektórych
Artykuł 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, w którym stanowi się że: z chwilą rozwiązania Milicji Obywatelskiej jej funkcjonariusze stają się policjantami, należy rozumieć jako ustawowe przeniesienie policjanta na określonym stanowisku służbowym ze starej struktury milicyjnej do nowej struktury policyjnej. Tylko w przypadku, jeśli w nowej strukturze nie istnieje
Przepis art. 21 ust. 5a pkt 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 10 marca 1994 r. /Dz.U. nr 43 poz. 165/ i obowiązującym od dnia 14 kwietnia 1994 r., nie ma zastosowania do sytuacji, w których prawo bezrobotnego małżonka do zasiłku dla bezrobotnych ustało na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca
Skoro w myśl art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ możliwe jest przeniesienie urzędnika państwowego na jego wniosek lub za jego zgodą do pracy w innym urzędzie, usytuowanym nawet w innej miejscowości, to tym bardziej za dopuszczalne trzeba uznać przeniesienie takiego urzędnika za jego zgodą na inne stanowisko w tym samym urzędzie
1. W razie odmowy wypłaty świadczenia pracowniczego w całości lub w części ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 8 ustawy z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, Dz.U. z 1994 r. nr 1, poz. 1) pracodawca może dochodzić powyższego świadczenia od tego Funduszu przed sądem właściwym w sprawach z zakresu prawa pracy. 2.
Zarzut wadliwej oceny, że popełniony przez powoda czyn wyczerpuje znamiona 'ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych' nie stanowi ustawowej podstawy wznowienia postępowania.
Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa i jej oddziały terenowe nie mają obowiązku opłacania składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych przewidzianych w ustawie z dnia 29 grudnia 1993 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 1994 r., Nr 1, poz. 1).
1. Pracownikowi samorządowemu zatrudnionemu na podstawie wyboru na stanowisku burmistrza nie przysługuje w razie odwołania roszczenie o ustalenie pozostawania w stosunku pracy. 2. Odmawia odpowiedzi w drugie pytanie.
1. Zarejestrowanie się bezrobotnego - odpowiadające wymogom określonym w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 10 marca 1994 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu oraz o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 43 poz. 165/ - nie w terminie 6 miesięcy od dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, ale dopiero po ustaniu prawa do zasiłku
Członkowi zarządu zakładowej organizacji związkowej zatrudnionemu na podstawie powołania, odwołanemu ze stanowiska w sposób równoznaczny z wypowiedzeniem umowy o pracę bez wymaganej zgody tego zarządu (art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych - Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.), przysługują roszczenia z odpowiednio stosowanego art. 45 k.p., co oznacza, że z reguły pracownik
1. Zastosowanie przy wydawaniu decyzji administracyjnej jednej z możliwych interpretacji niejednoznacznych w swej treści przepisów prawa nie może być uznane za rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji, tylko z tego powodu, że interpretacji tej nie podziela organ wyższego stopnia. 2. Rażące naruszenie prawa, o jakim mowa w art. 156
1. Zastosowanie przy wydaniu decyzji administracyjnej jednej z możliwych interpretacji przepisów prawa o niejednoznacznej treści, nie może być uznane za rażące naruszenie prawa, o jakim mowa w art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa, prowadzące do stwierdzenia nieważności decyzji z tego tylko powodu, że interpretacji tej nie podziela organ wyższego stopnia. Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 156 par. 1 pkt
1. Wyłączenie sądów powszechnych od rozpatrywania spraw ze stosunku pracy, także nawiązanego na podstawie decyzji administracyjnej w postaci aktu mianowania, zależy od tego, czy przepisy szczególne, regulujące stosunek pracy określonej kategorii pracowników, takie wyłączenie zawierają. W zakresie, w jakim takiego wyłączenia nie ma, dochodzenie realizacji prawa do ochrony sądowej w sprawach ze stosunku
