Uchwała SN z dnia 27 stycznia 1995 r., sygn. I PZP 57/94

Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora, w sprawie z powództwa Włodzimierza S. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w P. o ustalenie, po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym dnia 19 stycznia 1995 r. zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie, postanowieniem z dnia 6 grudnia 1994 r. (...) do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

„1. Czy pracownikowi samorządowemu (burmistrzowi) zatrudnionemu na podstawie wyboru, odwołanemu przez Komisarza Rządowego zarządu Miasta i Gminy, przysługuje powództwo o ustalenie pozostawania w stosunku pracy oparte na wadach oświadczenia woli z art. 87 k.c.?

2. Czy pracownik ten ma prawo wystąpić z powództwem opartym na tych samych warunkach o ustalenie, że posiada mandat radnego?”

podjął następującą uchwałę

1. Pracownikowi samorządowemu zatrudnionemu na podstawie wyboru na stanowisku burmistrza nie przysługuje w razie odwołania roszczenie o ustalenie pozostawania w stosunku pracy.

2. Odmawia odpowiedzi w drugie pytanie.

Uzasadnienie

Zagadnienie prawne rozstrzygnięte w sentencji niniejszej uchwały powstało na tle następującego stanu faktycznego:

Powód Włodzimierz S. uzyskał w dniu 27.V.1990 r. mandat radnego Rady Miasta i Gminy P., zaś w dniu 13.VI. tegoż roku Rada wybrała go na stanowisko burmistrza. W dniu 3.VIII.1993 r. doszło w P. do znanych ogólnopolskiej opinii społecznej wydarzeń, podczas których przedstawiciele mieszkańców inspirowani i kierowani przez lokalny Komitet Obrony Bezrobotnych oraz miejscowe ogniwo Związku Zawodowego „Samoobrona”, wyprowadzili powoda siłą z siedziby Urzędu Miasta i Gminy, po czym wsadzili na taczkę i wieźli około 80 m, zanim nie został oswobodzony przez policjantów.

Nazajutrz, w trakcie planowej sesji Rady, tłum protestujących mieszkańców otoczył budynek Urzędu i obraźliwymi okrzykami oraz groźbami użycia przemocy domagał się ustąpienia radnych i Zarządu z burmistrzem na czele. Po zrzeczeniu się mandatu przez większość radnych, powoda nie wyłączając, doszło też do rezygnacji ze stanowiska burmistrza. Wprawdzie powód oświadczył początkowo, że funkcję burmistrza będzie pełnił do czasu wyłonienia zarządu komisarycznego, ale to nie zadowoliło tłumu, więc w kolejnym oświadczeniu napisał, że ze swej funkcji rezygnuje „działając pod presją społeczną”. Tłum zażądał jednak usunięcia tego sformułowania, więc powód złożył ostatecznie następujące oświadczenie: „Niniejszym rezygnuję z funkcji burmistrza.”