Wyrok SN z dnia 6 stycznia 1995 r. sygn. I PRN 117/94

1. Strony stosunku pracy mogą umownie określić prawo pracownika do podwyżek wynagrodzenia proporcjonalnych do podwyżek przyznanych innym pracownikom, zajmującym podobne stanowiska pracy.

2. Jeżeli treść umownego źródła prawa pracy nie jest jednoznaczna, to sąd powinien przeprowadzić dowód z przesłuchania stron tej umowy w celu wyjaśnienia ich zamiaru (art. 65 § 2 k.c. w związku z art. 300 k.p.)

3. Jeżeli prawo pracownika do pewnego składnika wynagrodzenia wynika tylko z woli stron stosunku pracy, a nie z przepisów płacowych, to zmiana zakładowego systemu wynagrodzenia nie pozbawia automatycznie pracownika prawa do tego świadczenia (art. 21 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. o zasadach tworzenia zakładowych systemów wynagradzania -jednolity tekst: Dz. U. z 1990 r., Nr 69, poz. 407).

Przewodniczący SSN: Maria Mańkowska

Sędziowie SN: Józef Iwulski, Kazimierz Jaśkowski (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 stycznia 1995 r. sprawy z powództwa Franciszka K. przeciwko Zakładom Mięsnym "P." w P. o uznanie bezskuteczności wypowiedzenia zmieniającego, przywrócenia IV kategorii zaszeregowania i 13 różnych roszczeń majątkowych, na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 14 kwietnia 1994 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i poprzedzający go wyrok Sądu Wojewódzkiego--Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Poznaniu z dnia 29 października 1993 r., [...] i sprawę przekazał temu Sądowi Wojewódzkiemu do ponownego rozpoznania.

Uzasadnienie

Powód Franciszek K. - po sprecyzowaniu roszczeń w trakcie procesu - wniósł o zasądzenie od pozwanych P. Zakładów Mięsnych w P. kwoty 357.077.521 zł, uznanie bezskuteczności wypowiedzenia z dnia 25 października 1990 r. i przywrócenie od dnia 1 marca 1990 r. 14 kategorii zaszeregowania.