1. Wśród czynności cywilnoprawnych wymienionych w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie została wymieniona umowa pożyczki zawieranej w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. 2. Spółka prawa handlowego działająca bez zezwolenia Prezesa NBP, zgodnie z art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ustawy z dnia 31 stycznia
1. Wśród czynności cywilnoprawnych wymienionych w przepisie art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie została wymieniona umowa pożyczki zawieranej w związku z wykonywaniem działalności gospodarczej. 2. Spółka prawa handlowego działająca bez zezwolenia Prezesa NBP, zgodnie z art. 11 ust. 5 i art. 11[1] ustawy z dnia 31 stycznia
Fakt wpłacenia pieniędzy bezpośrednio do kasy spółki przez jej prezesa, w czasie gdy spółka ma kłopoty finansowe nie jest okolicznością wystarczającą w rozumieniu art. 845 Kc do przyjęcia, że spółka nabyła prawo rozporządzania tymi pieniędzmi.
Do pożyczek udzielonych Spółce przez jej udziałowca ma zastosowanie art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, co oznacza, że pożyczki te podlegają opłacie skarbowej w Polsce, mimo że umowy ich dotyczące zostały zawarte za granicą.
Żaden przepis rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 kwietnia 1991 r. w sprawie stawek podatku obrotowego od osób fizycznych oraz nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej osób prawnych i innych jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej, ulg i zwolnień i trybu płatności tego podatku /Dz.U. nr 38 poz. 165/ nie wyłącza działalności polegającej na wynajmie "rzeczy"
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej przewidzianej w par. 63 pkt 2a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/ korzystają również osoby, które dotychczas gospodarstwa rolnego nie posiadały.
1. Decyzja organu podatkowego o częściowym zaniechaniu ustalania i poboru podatku VAT od sprzedaży skupionych uprzednio od osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej samochodów osobowych stwarza dla podatnika nową sytuację prawną. Decyzja taka ma charakter konstytutywny i odnosi się wyłącznie do sytuacji, które nastąpiły po dacie wydania decyzji. Zaległość podatkową organ podatkowy
Od notariusza, jako płatnika, wymagana jest pełna wiedza co do stanu faktycznego będącego przedmiotem zawieranej umowy i właściwa ocena tego stanu faktycznego.
Związanie notariusza treścią oświadczeń stron aktu notarialnego nie wyklucza konieczności oceny tych oświadczeń /i innych elementów stanu faktycznego/ z punktu widzenia obowiązków płatnika, jaką notariusz spełnia po myśli art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.
Skoro Spółka nie posiadała stosownego zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych, a więc nie była "przedsiębiorstwem maklerskim" w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239 ze zm./, tym samym zawierane przez nią umowy kupna papierów wartościowych nie były zwolnione od opłaty skarbowej na podstawie
Nie miało zastosowania zwolnienie z art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, gdyż ze zwolnienia tego korzystały tylko te czynności cywilnoprawne zawierane przez podatników podatku od towarów i usług - VAT, które zostały wymienione w powołanym przepisie. W par. 63 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r.
Skoro Spółka nie posiadała stosownego zezwolenia Komisji Papierów Wartościowych, a więc nie była "przedsiębiorstwem maklerskim" w rozumieniu ustawy z dnia 22 marca 1991 r. - Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych /Dz.U. 1994 nr 58 poz. 239 ze zm./, tym samym zawierane przez nią umowy kupna papierów wartościowych nie były zwolnione od opłaty skarbowej na podstawie
Zwolnienie na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 1992 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 53 poz. 253 ze zm./ mogło mieć zastosowanie w przypadku, gdy czynność nie była zwolniona od opłaty na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./. Nie miało zastosowania również zwolnienie z art. 3 ust. 1 pkt 5 lit
Ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, dotyczącego świadczenia usług w zakresie finansów /poz. 13 załącznika nr 2 do wyżej wymienionej ustawy/ korzysta spółka akcyjna, która udziela i zaciąga pożyczki pieniężne, jeżeli odpowiada warunkom określonym w art. 11 ust. 5 lub w
1. Przepis art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, w brzmieniu ustalonym przez art. 42 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ma zastosowanie nie do czynności cywilnoprawnych w ogóle, a tylko do umów sprzedaży, dzierżawy, poddzierżawy, najmu i podnajmu
Znowelizowana treść przepisu par. 68 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705/, która weszła w życie z dniem 31 lipca 1996 r., nie wprowadziła zmian merytorycznych; jest jedynie doprecyzowaniem przepisu, którego treść budziła wątpliwość niektórych podatników.
Przepisy prawa administracyjnego, a przepisy prawa podatkowego w szczególności, nie zawierają podstawy, uprawniającej organ podatkowy do przyjęcia podatku od osoby trzeciej, nie będącej ani płatnikiem, ani podatnikiem. Świadczenie takie w każdym przypadku będzie nienależne i nie spowoduje wygaśnięcia zobowiązania podatnika. Jeśli zatem świadczenie pobrane przez płatnika pochodzi od osoby trzeciej nie
Opłacie skarbowej podlega na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "e" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ czynność podlegająca na zawarciu umowy nienazwanej /np. spółki cichej/, w której oprócz niektórych elementów innych umów, wyodrębnić można wszystkie elementy przedmiotowo istotne umowy spółki cywilnej określone w art. 860 par. 1 Kc.
Umowa sprzedaży przedsiębiorstwa podlega opłacie skarbowej w wysokości będącej sumą opłat od sprzedaży rzeczy i praw majątkowych składających się na przedsiębiorstwo /mienie przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych - Dz.U. nr 51 poz. 298 ze zm./.
Art. 3 ust. 1 pkt 5 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ przewiduje więcej niż jedno zwolnienie od opłaty skarbowej. Pierwsze wynika bowiem z początkowej części tego przepisu i dotyczy umów sprzedaży i innych w tym miejscu wymienionych, zawieranych przez podatników, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i
Fakt, iż organ kontroli skarbowej w trakcie prowadzonej kontroli nie dokonał wymiaru należnej opłaty skarbowej od umowy, nie może stanowić przeszkody do dokonania wymiaru przez organy podatkowe.
Ze zwolnienia od opłaty skarbowej u podatników VAT korzystają tylko te czynności, które temu podatkowi podlegają. Konsekwencją wyłączenia przez art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ spod działania tejże ustawy czynności polegających na sprzedaży przedsiębiorstwa jest pobieranie opłaty skarbowej od umowy
Gdyby Minister Finansów chciał ograniczyć zwolnienie od opłaty skarbowej tylko do takich nabywców gruntu, którzy prowadzą już zorganizowane gospodarstwo rolne i posiadają tradycyjne jego składniki jak budynki, inwentarz i inne to niewątpliwie dałby temu wyraz w treści par. 63 pkt 2 rozporządzenia z dnia 9 grudnia 1994 r. w sprawie opłaty skarbowej /Dz.U. nr 136 poz. 705 ze zm./. Takie wymogi ograniczyłyby
Ugoda nie powołuje do życia nowego stosunku prawnego, a tylko zmienia /modyfikuje/ istniejący. Umowa ugody nie jest wymieniona w art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ jako przedmiot tej opłaty.
