1. Udzielanie kredytów jest czynnością bankową i ex deflnitione podmiotem udzielającym kredytu może być bank lub instytucja finansowa, która na podstawie zezwolenia właściwych władz może prowadzić działalność polegającą na przyjmowaniu depozytów lub innych środków powierzonych pod jakimkolwiek tytułem zwrotnym oraz na udzielaniu kredytów. Dlatego też, samo oświadczenie "o prawie do udzielania kredytów
Umowa pożyczki zawarta za granicą, przedmiotem której są pieniądze fizycznie położone na terytorium Polski, podlega opłacie skarbowej.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 lit. "d" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ opłacie skarbowej podlegają zezwolenia wydawane na wniosek zainteresowanego. Z art. 5 tej ustawy wynika natomiast, że obowiązek podatkowy w przypadku zezwoleń powstaje w momencie wydania zezwolenia, a nie jego wykorzystania. Art. 13 ustawy o opłacie skarbowej regulujący instytucję zwrotu
Zwrot kosztów postępowania w sprawie podatkowej następuje wyłącznie na żądanie strony. Żądanie takie winno być zgłoszone przed wydaniem decyzji w sprawie, pod rygorem utraty roszczenia /art. 266 par. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.
Jeżeli wartość ustalona przez powołanego przez organ biegłego przekroczy o 33 procent wartość podaną przez strony, koszty opinii biegłych ponoszą solidarnie strony czynności cywilnoprawnej. Zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ kosztami opinii biegłych organ zobowiązany był obciążyć strony umowy.
Dla powstania obowiązku, wynikającego z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wystarczy wystawienie dokumentu w postaci weksla /art. 5 pkt 5 ustawy o opłacie skarbowej/, nie jest zaś konieczne powstanie skonkretyzowanego co do wysokości zobowiązania wekslowego. Ustawa z dnia 28 kwietnia 1936 r. - Prawo wekslowe /Dz.U. nr 37 poz. 282/ wymienia
Nie ulega wątpliwości, iż wprowadzenie do wykładni art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ dodatkowych elementów, takich jak to czy strona umowy zajmuje się profesjonalnie /tu/ obrotem nieruchomościami czy też nie, jest nieporozumieniem. Skoro przedmiotem umowy są między innymi budynki, które służyły sprzedawcy do prowadzenia jego działalności
Nie znajduje dostatecznego uzasadnienia wniosek wyprowadzony przez stronę skarżącą z brzmienia art. 10 ust. 3 zdanie drugie in fine ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, o konieczności ustalenia przez organ podatkowy wartości przedmiotu sprzedaży z uwzględnieniem opinii co najmniej dwóch biegłych. Posłużenie się przez ustawodawcę liczbą mnogą w sformułowaniu
Załącznik to pomocniczy dokument dołączony do głównego dokumentu /tu: odwołania/, przy czym bez znaczenia pozostaje ilość stron. Tak więc należna opłata skarbowa od załącznika zawsze będzie wynosić 50 groszy, analogicznie jak od odwołania zawsze będzie wynosić 5 zł, bez względu na fakt, z ilu stron składać się będą te dokumenty /z dwóch, czy pięćdziesięciu/.
Umowa zawarta przed notariuszem -osobą zaufania publicznego - ma charakter dokumentu urzędowego /art. 2 par. 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. Prawo o notariacie - Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ i poza zakresem kompetencji organów podatkowych pozostaje kwestionowanie czynności notarialnych. Dla przedmiotowej nieruchomości prowadzona jest księga wieczysta. Skarżący nie podnosili okoliczności, by Sąd wieczystoksięgowy
Obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej jest obowiązkiem powstającym nie z mocy decyzji administracyjnej, lecz z mocy samego prawa z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ wiąże powstanie tego zobowiązania, a więc z chwilą zawarcia przed notariuszem umowy sprzedaży nieruchomości, zaś decyzja organu podatkowego określająca
Opłatami administracyjnymi są opłaty ustalone uchwałą rady gminy na podstawie art. 18 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. 2002 nr 9 poz. 84/, nie wynikają więc one z ustawy oraz nie mają charakteru generalnego. Ustawa z dnia 9 września 2000 r. o opłacie skarbowej nie przewiduje zwolnienia dla Polskiego Związku Działkowców, gdy zwolnienie takie /o ogólniejszym charakterze
"Wartość firmy", czyli tzw. "goodwill", podlegała opłacie skarbowej. Skarżąca Spółka kupiła od zakładów farmaceutycznych jeden z zakładów wraz z prawem do posługiwania się firmą. Strony same określiły wartość tego składnika /firmy/ przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55[1] Kc oraz zapłaciły podatek. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr
