Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 marca 2024 r., sygn. II SA/Gd 1004/23
Koniecznym warunkiem prawidłowego rozstrzygnięcia sprawy o samowolę budowlaną jest szczegółowe ustalenie stanu faktycznego, obejmujące zakres, czasokres i inwestora rozbudowy, a także właściwa analiza zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz zgromadzenie wszystkich dowodów przez organ I instancji.
W przypadku, gdy miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego utracił moc, organy administracyjne nie mogą uznać, że istnieje obowiązujący plan wykluczający zabudowę na danym terenie, co wymaga uzyskania decyzji o warunkach zabudowy dla legalizacji obiektu budowlanego.
Decyzje o warunkach zabudowy muszą być zgodne z art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, nawet jeśli planowana inwestycja spotyka się z protestami mieszkańców.
W przypadku wydawania nakazu rozbiórki obiektu budowlanego, organy administracji powinny dokładnie ustalić właściwego adresata decyzji oraz rzetelnie ocenić możliwość legalizacji obiektu w kontekście obowiązujących planów miejscowych i ewidencji gruntów.
Analiza architektoniczno-urbanistyczna stanowi kluczowy środek dowodowy przy wydawaniu decyzji o warunkach zabudowy i jej ponowne sporządzenie wykracza poza ramy uzupełniającego postępowania dowodowego unormowanego w art. 136 § 1 k.p.a. Ponadto, decyzja o warunkach zabudowy może obejmować fragment działki ewidencyjnej, jeśli jest to uzasadnione uwarunkowaniami sprawy i nie narusza ładu przestrzennego
Wyniki analizy architektoniczno-urbanistycznej mają kluczowe znaczenie dla decyzji o warunkach zabudowy i muszą być przeprowadzone w ramach pełnego postępowania administracyjnego, a nie tylko jako jego uzupełnienie. Warunki zabudowy mogą być ustalane także dla części działki ewidencyjnej, jeśli nie narusza to ładu przestrzennego i wymogów prawa.
Decyzja nakazująca rozbiórkę obiektu budowlanego powinna być skierowana do właściwego podmiotu, którego należy ustalić z uwzględnieniem tego, kto był inwestorem obiektu oraz czy obiekt jest trwale związany z gruntem. Brak wyjaśnienia tych okoliczności stanowi naruszenie przepisów postępowania administracyjnego.
Adresatem decyzji o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego powinien być inwestor, właściciel lub zarządca, przy czym wybór adresata musi być dokonany zgodnie z posiadanym przez niego tytułem prawnym umożliwiającym wykonanie decyzji.