ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 29 października 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu opieki paliatywnej i hospicyjnej
Tak zwana klauzula opt-out, to pisemna zgoda pracownika podmiotu leczniczego, uprawnionego do pełnienia dyżurów medycznych, na odbywanie tych dyżurów, w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin w tygodniu w przyjętym okresie rozliczeniowym. Mogą ją podpisać pracownicy wykonujący zawód medyczny, posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmiocie leczniczym wykonującym działalność leczniczą
W sytuacji gdy lekarz pracuje w ramach umowy o pracę i umowy zlecenia zawartej z firmą zewnętrzną w tym samym miejscu, korzystając ze sprzętu szpitala, pod tym samym kierownictwem, to wynagrodzenie z umowy zlecenia będzie oskładkowane tak samo, jak z umowy o pracę. Lekarz w tym przypadku dla celów ubezpieczeń jest traktowany jak pracownik. Nie ma przy tym znaczenia, czy umowa zlecenia została zawarta
Wierzyciel samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, którego podmiotem tworzącym jest powiat, może być legitymowany do wniesienia skargi na uchwałę zarządu powiatu, którą z naruszeniem art. 72 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, przejęto na rzecz powiatu zobowiązania takiego zakładu. Wierzyciel takiego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będzie legitymowany do wniesienia
Lekarz zatrudniony w ramach stosunku pracy nie może być równocześnie podwykonawcą świadczeń zdrowotnych udzielanych przez zatrudniający go podmiot medyczny, gdyż możliwe jest zawierane odrębnych rodzajowo od umów regulowanych przepisami Kodeksu cywilnego oraz nieobjętych obowiązkowym tytułem ubezpieczenia społecznego umów na wykonywanie świadczeń zdrowotnych wyłącznie z ustawowo określonymi podmiotami
Poręczenie udzielone za zobowiązania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej bez wymaganej zgody podmiotu tworzącego zakład opieki zdrowotnej jest nieważne.
W świetle art. 46 ust. 2 u.o.p.z. dowód z opinii lekarza psychiatry w sprawach określonych w ustawie o ochronie zdrowia psychicznego ma szczególne znaczenie, gdyż jest on dowodem obligatoryjnym. Niemniej także w tych sprawach wskazany dowód podlega ocenie sądu (art. 233 § 2 w związku z art. 13 § 2 k.p.c. i art. 42 u.o.z.p.).