Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. II SA/Bd 813/05
W sytuacji, gdy decyzja wydana została w czasie obowiązywania ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ oznacza to, że postanowienia zawarte w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy odnieść do norm prawnych zawartych w tej ustawie, przy uwzględnieniu przepisów w innych aktach w tym także rozporządzenia Ministra Ochrony
Badając, czy określony obiekt spełnia dyspozycję zawartą w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ trzeba zwrócić uwagę przede wszystkim na przeznaczenie obiektu, który ma być czasowo użytkowany w trakcie realizacji innych robót budowlanych. Istotne przy tym jest, aby te "inne roboty budowlane" były to roboty prowadzone w oparciu
Wprowadzenie do decyzji warunków lub terminu jest dopuszczalne tylko na podstawie przepisu szczególnego. Wprowadzenie do decyzji dodatkowych składników bez umocowania w przepisach szczególnych, stanowi rażące naruszenie prawa, co jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071