Wyrok NSA z dnia 22 listopada 2005 r., sygn. I OSK 139/05

Wprowadzenie do decyzji warunków lub terminu jest dopuszczalne tylko na podstawie przepisu szczególnego. Wprowadzenie do decyzji dodatkowych składników bez umocowania w przepisach szczególnych, stanowi rażące naruszenie prawa, co jest podstawą do stwierdzenia nieważności decyzji /art. 156 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - Dz.U. 2001 nr 98 poz. 1071 ze zm./.

Art. 29 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /t.j. Dz.U. 2001 nr 71 poz. 838 ze zm./ w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania zaskarżonej decyzji nie wprowadzał dodatkowych składników decyzji zezwalającej na wykonanie zjazdu.

Takim przepisem szczególnym nie jest też art. 7 Kpa, nakazujący uwzględnienie interesu strony.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Stebnicka, Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.), , Leszek Włoskiewicz, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2004 r. sygn. akt 6/II SA 4220-4221/03 w sprawie ze skargi Marcina W. i Przemysława K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 29 września 2003 r. (...) w przedmiocie zezwolenia na wykonanie zjazdu z drogi krajowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 15 listopada 2004 r. 6/II SA 4220-4221/03, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Marcina W. i Przemysława K. na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z 29 września 2003 r. (...) w przedmiocie zezwolenia na wykonanie zjazdu z drogi krajowej, stwierdził nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z 16 czerwca 2003 r.