Brak jest przesłanek do uznania za rozpoczęcie budowy wykonania przez właściciela nieruchomości określonych prac geodezyjnych lub wykonywanie niwelacji terenu itp. jeżeli nie jest to wyraźnie połączone z przystąpieniem do realizacji działalności budowlanej, objętej reglamentacją organów państwowych.
1. Wykonywanie robót budowlanych przed uzyskaniem pozwolenia na budowę albo też prowadzenie ich na podstawie nieprawomocnej decyzji administracyjnej stanowi niewątpliwie samowolę budowlaną. 2. Konsekwencja rozpoczęcia robót budowlanych bez uprzedniego uzyskania ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jest zastosowanie sankcji z art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89
Formułując zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 3 i 5 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ warunki zabudowy i wymagania dotyczące ochrony interesów osób trzecich, organ wydający decyzję, jeśli plan miejscowy nie zawiera zakazów czy nakazów w zakresie budowy obiektów przy granicy, powinien postanowić, że budowa obiektu może być zrealizowana na zasadach
Przez akta sprawy administracyjnej należy rozumieć pełną dokumentację, stanowiącą dowód przeprowadzony przez organy administracji i strony czynności prawnych oraz dowody pozwalające skonfrontować twierdzenia i zarzuty skarżących.
1. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg na bezczynność w zakresie skargi powszechnej wznoszonej w trybie Działu Kpa. 2. Na sposób rozpoznania skargi powszechnej, czynności podjęte w wyniku rozpoznania skargi powszechnej, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje. 3. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do kontroli działania organów administracji
W art. 31 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądu Administracyjnego /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ uregulowana została kwestia dochodzenia roszczenia odszkodowawczego. Z regulacji tej wynika, że o odszkodowaniu orzeka organ, który nie wykonał orzeczenia Sądu, a w wypadku pozostawania organu w zwłoce lub przyznania odszkodowania, z którego strona jest niezadowolona służy prawo wniesienia
Zawisłość sprawy przed sądem powszechnym o rozgraniczenie w czasie toczącego się postępowania administracyjnego, w którym rozpatrzenie sprawy i wydanie decyzji zależało od wykazania się inwestora prawem do dysponowania pasem gruntu przeznaczonego pod projektowaną inwestycję, obliguje organ administracji z mocy art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa do zawieszenia postępowania oraz do wykazania stosownej inicjatywy
Osoby zainteresowane nabyciem mienia komunalnego nie są stronami w rozumieniu art. 28 Kpa w postępowaniu administracyjnym o podział nieruchomości, stanowiącej wyłączną własność gminy, dokonywanego z urzędu na podstawie art. 97 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./.
1. Spór co do przebiegu granicy może być rozstrzygnięty wyłącznie w postępowaniu rozgraniczeniowym. Skoro takiego postępowania nie było, przeto wytyczenie obiektu budowlanego w terenie należało dokonać wedle istniejącego stanu prawnego. 2. Przy czynności geodezyjnej wytyczania obiektu budowlanego w terenie nie muszą brać udziału właściciele działek sąsiednich.
1. Wydanie decyzji odmawiającej wznowienia postępowania jest możliwe tylko wówczas, gdy wznowienie postępowania jest niedopuszczalne z przyczyn podmiotowych /żądanie wszczęcia postępowania nie pochodzi od strony względnie następców prawnych/ lub przedmiotowych /sprawa nie została zakończona ostateczną decyzją lub strona opiera żądanie na podstawach nie przewidzianych w art. 145 par. 1 Kpa/. 2. Jeżeli
Nie można twierdzić, iż w świetle art. 87 Konstytucji RP nie jest w ogóle dopuszczalne "waloryzowanie" jakichkolwiek opłat na podstawie wskaźnika Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w sprawie cen towarów i usług konsumpcyjnych. Takie waloryzowanie jest dopuszczalne, jednakże musi ono być przewidziane wyraźnie w samej ustawie, tj. w przepisie stanowiącym upoważnienie do takiego właśnie obliczenia
Spór co do przebiegu granicy nie jest prawną przeszkodą do wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Decyzja taka określa bowiem wymogi wynikające z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, w tym m.in. odległość od granicy działki ale nie odnosi się do przebiegu granicy, jako materii nie należącej do tego postępowania.
1. Zakres ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich jest różny w postępowaniu w sprawie ustalania warunków zabudowy i zagospodarowania terenu /art. 41 i art. 42 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ i w postępowaniu w sprawie wydania pozwolenia na budowę /art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz.
Przepisy art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/, na podstawie których posiadacze nieruchomości mogą dochodzić praw do ustanowienia na ich rzecz prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, są przepisami szczególnymi i wyłączają stosowanie do tych nieruchomości uregulowania zawartego w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. "a" ustawy z dnia 8
Badanie i ocena czy zachodzi niedopuszczalność odwołania /art. 134 Kpa/, od decyzji organu I instancji opartej na przepisie art. 50 ust. 2 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, nie może być oderwane od przeprowadzenia przez organ odwoławczy analizy, czy decyzja zapadła w sprawie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie do stanu poprzedniego w rozumieniu
1. Doręczenie stronom decyzji o pozwoleniu na budowę oznacza wprowadzenie tej decyzji do obrotu prawnego. Jej treścią związany jest również organ. Wyeliminowanie takiej decyzji z obrotu może nastąpić wyłącznie na zasadach określonych w Kodeksie postępowania administracyjnego. 2. Inwestor, który rozpoczął budowę na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę niewątpliwie narusza jednoznaczny
Decyzja ostateczna w sprawie przywrócenia stosunków wodnych, oparta na przepisie art. 50 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, i wydana po dniu 31 grudnia 1998 r. kończy postępowanie administracyjne. Decyzja taka jako mająca charakter decyzji ostatecznej /zgodnie z art. 38 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy/, otwiera zarazem stronie drogę sądową do dochodzenia
Samo nałożenie obowiązku uzyskania pozwolenia na użytkowanie, w myśl art. 55 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126/, nie daje podstaw organowi nadzoru budowlanego do oceny merytorycznej w tym przedmiocie, bowiem w świetle art. 83 ust. 1 tej ustawy nie jest on uprawniony do prowadzenia postępowania administracyjnego i wydania decyzji w tym zakresie
Załatwiając żądanie wydania z akt odpisu decyzji organ administracyjny ma obowiązek wydania takiego odpisu lub podjęcia postanowienia o odmowie wydania odpisu. Wynika to z art. 74 par. 2 Kpa. Przepis ten jest wprawdzie tak sformułowany, jakby stanowić miał podstawę wydania postanowienia o odmowie wydania odpisu z akt jedynie stronie oraz w sytuacjach o których mowa w par. 1 tego artykułu, jednakże
W sytuacji, kiedy wydania nakazu opróżnienia budynku w trybie art. 68 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ domaga się sam właściciel, obowiązkiem organu jest wyjaśnienie, czy wniosek ten nie został złożony w celu nieuzasadnionego przerzucenia ciężaru dostarczenia lokali zamiennych na gminę /art. 68 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U
