Wyrok NSA z dnia 19 marca 2024 r., sygn. III OSK 1125/22
Utrata przez policjanta poświadczenia bezpieczeństwa upoważniającego do dostępu do informacji niejawnych może stanowić wystarczającą podstawę do ustalenia ważnego interesu służby, uzasadniającego zwolnienie ze służby w Policji na mocy art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji.
Porównanie regulacji zawartych w art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej z normami ustawy o Policji umożliwia stwierdzenie, że w przypadku ustalenia wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy, należy kierować się nie przelicznikiem 1/30 części miesięcznego uposażenia wraz z dodatkami o charakterze stałym, lecz przyjmować zasady określone w ustawie o Policji w brzmieniu
Art. 9 ust. 1 ustawy nowelizującej nie uniemożliwia stosowania znowelizowanego art. 115a ustawy o Policji do sytuacji zaistniałych przed dniem wejścia w życie tej nowelizacji, a zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego muszą być interpretowane tak, aby nie naruszały konstytucyjnego prawa do urlopu i jego ekwiwalentu.
W przypadku wypłaty ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy ustala się go na podstawie obowiązujących przepisów ustawy o Policji w brzmieniu sprzed 6 listopada 2018 r., z uwzględnieniem wyroku Trybunału Konstytucyjnego usunącego z systemu prawnego niekonstytucyjne przepisy, co implikuje wyliczenie ekwiwalentu z zachowaniem współczynnika 1/21, w myśl zasady ekwiwalentności
W przypadku wykładni przepisów prawa o charakterze intertemporalnym, mających zastosowanie do stanów faktycznych zaistniałych przed wejściem w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, należy kierować się zasadą prokonstytucyjności, co implikuje obowiązek wykładni i stosowania takich przepisów w sposób uwzględniający wyrok Trybunału Konstytucyjnego, nawet jeśli dotyczy on okresu przed opublikowaniem
Stosowanie przepisu art. 115a ustawy o Policji w nowym brzmieniu w stosunku do stanów faktycznych, które nastąpiły przed jego wejściem w życie jest dopuszczalne, o ile nie stoi temu na przeszkodzie wykładnia przepisów ustawy nowelizującej, a zadaniem sądów administracyjnych jest dokonanie takiej wykładni przepisów prawa materialnego, które są zgodne z zasadami Konstytucji.
Norma zawarta w art. 9 ust. 1 nowelizacji ustawy o Policji, odwołująca się do zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy lub dodatkowy, nie wyłącza możliwości stosowania przepisów ustawy w nowym brzmieniu do spraw z przed dnia jej wejścia w życie, o ile nie stoi to w sprzeczności z zasadami ekwiwalentności i zakresu publicznego prawa podmiotowego do urlopu.
Rozwiązanie stosunku służbowego z policjantem na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 5 ustawy o Policji z uwagi na ważny interes służby nie jest arbitralne, gdy opiera się na fakultatywnej przesłance i następuje po uwzględnieniu istotnych okoliczności sprawy, nawet jeżeli postępowanie karne przeciwko policjantowi zostało umorzone z powodu znikomej społecznej szkodliwości czynu.