Gwarancje trwałości stosunku służbowego odnoszą się również do tych policjantów, o których mowa w art. 149 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/. Art. 147 ust. 2 tej ustawy jest przepisem przejściowym, dotyczącym spraw organizacyjnych a nie osobowych /kadrowych/.
Każdy składnik uposażenia policjanta daje podstawę do odpowiedniego roszczenia cząstkowego /art. 100, art. 104 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji - Dz.U. nr 30 poz. 179 oraz wydane na podstawie art. 104 ust. 3 cyt. ustawy zarządzenie nr 106 Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 12 listopada 1990 r. w sprawie dodatków o charakterze stałym do uposażenia policjantów - Dz.Urz. MSW.
Reguły ustrojowe wynikające z przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (j.t. Dz.U. z 1991 r., nr 25, poz. 103 z późn. zm.) dopuszczają możność wykonywania wszelkich Funkcji Prokuratora Generalnego przez jego zastępców, a tym samym dopuszczają również składanie przez nich rewizji nadzwyczajnej; pomimo braku szczegółowej w tej kwestii regulacji ustawowej.
Stosownie do art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o Prokuraturze /Dz.U. 1991 nr 25 poz. 103/, Prokurator Generalny może, z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, zwolnić asesora powszechnej jednostki prokuratury ze służby, które to zwolnienie ma charakter uznaniowy. Uznaniowość nie może oznaczać dowolności, a więc ocena przydatności asesora do pełnienia funkcji prokuratora musi
Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179 ze zm./ nie przewiduje możliwości jedynie zwolnienia czy też odwołania ze stanowiska służbowego policjanta ani odwołania ze stanowiska /zwolnienia/ połączonego z przeniesieniem do grupy rezerwowej bez zmiany uposażenia.
Kontroli sądu nie podlega treść opinii. Okresowe opiniowanie policjantów uregulowane w art. 35 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, ma charakter postępowania wewnętrznego Policji. Sąd kontrolując decyzję w przedmiocie zwolnienia policjanta ze służby bada jedynie, czy opinia będąca podstawą zwolnienia /art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy/ została wydana z zachowaniem trybu przewidzianego
Zakwalifikowanie poborowego do służby w oddziałach prewencji policji i wpisanie go przez organy Policji na listę kandydatów do tej służby bez uprzedniego skierowania organu administracji wojskowej nie stanowi przeszkody do powołania go do odbycia czynnej służby wojskowej /art. 44 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej - Dz.U. 1992 nr 4 poz. 16 oraz
1. Przepisy art. 38 ust. 2 pkt 1 i ust. 4 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ nie mają zastosowania do funkcjonariuszy, o których mowa w art. 149 ust. 2 tej ustawy w związku z art. 131 ust. 2 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Urzędzie Ochrony Państwa /Dz.U. nr 30 poz. 180/. 2. Bezprzedmiotowe jest powoływanie się na art. 43 ust. 1 ustawy o Policji /art. 31 ust. 1 ustawy
1. Nie zachodzi potrzeba wzywania przez prokuratora organu samorządu terytorialnego do usunięcia naruszenia przed zaskarżeniem uchwały do sądu administracyjnego, jak wymaga tego przepis art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Prokurator jest legitymowany do zaskarżania uchwały rady gminy, nie będącej uchwałą w sprawie z zakresu administracji publicznej na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy
Z treści art. 43 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/ wynika wprost, że zamiar zwolnienia policjanta ze służby, z uwagi na jej ważny interes musi być podany w takim terminie by zarząd odpowiedniej struktury związkowej mógł dokonać wnikliwej oceny policjanta, jego służby, zachowania, kwalifikacji, itp. i przedstawić tę opinię na piśmie organowi decyzyjnemu. Organ,
