Oprogramowanie komputerowe w firmie

Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. II KZ 47/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

W toku postępowania odwoławczego skazany korzystał z obrońcy wyznaczonego z urzędu. Obowiązki takiego obrońcy wygasają z chwilą uprawomocnienia się postępowania, w którym został ustanowiony (art. 84 § 2 k.p.k.). Zatem z chwilą ogłoszenia wyroku Sądu odwoławczego obrońca z urzędu nie był zobowiązany do podejmowania jakichkolwiek czynności w imieniu i na rzecz oskarżonego. Termin do złożenia wniosku

Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. II KZ 42/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Ustanowionego w art. 526 § 2 k.p.k. przymusu sporządzenia i podpisania kasacji przez adwokata będącego pełnomocnikiem strony nie spełnia ani podpisanie przez adwokata skargi sporządzonej przez stronę, ani też wyrażona w odrębnym piśmie akceptacja takiej skargi. Wystąpienie okoliczności uprawniających do skutecznego ubiegania się o udzielanie pomocy prawnej z urzędu, powoduje, że sprawa poddana musi

Postanowienie SN z dnia 17 listopada 2010 r., sygn. II KZ 45/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Przepisy obligują prezesa sądu, do którego wniesiono kasację, do odmowy jej przyjęcia (art. 530 § 2 k.p.k.), jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa m.in. w art. 429 § 1 k.p.k. (np. wniesienie środka odwoławczego przez osobę nieuprawnioną), a także przewidują zaskarżalność tego rodzaju decyzji procesowej do Sądu Najwyższego (art. 530 § 3 k.p.k.).

Wyrok SN z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. II KK 162/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

W wypadku wniesienia apelacji na korzyść oskarżonego sąd odwoławczy nie jest związany granicami podniesionych w niej zarzutów, co oznacza, że w granicach zaskarżenia powinien skontrolować wyrok pod kątem wszystkich przyczyn odwoławczych określonych w art. 438 k.p.k. W konsekwencji, po upływie terminu do złożenia apelacji, można podnosić dodatkowe zarzuty odwoławcze w granicach zaskarżenia lub wskazywać

Wyrok SN z dnia 16 listopada 2010 r., sygn. II KK 143/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Zmiana trybu postępowania z uproszczonego na zwyczajny wymaga obecności oskarżonego na rozprawie chyba że, po złożeniu wyjaśnień już w trybie zwyczajnym, oskarżony, zawiadomiony o nowym terminie rozprawy, nie stawił się na nią bez usprawiedliwienia (art. 376 § 2 k.p.k.). Stwierdzenie, że „oskarżony złożył już wyjaśnienia” w rozumieniu powołanego przepisu oznacza, iż miało to miejsce w toku rozprawy

Wyrok SN z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. IV KK 326/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Skutkiem zatarcia skazania (…) za niebyłe uważa się nie tylko skazanie, lecz również samo popełnienie przestępstwa. Oznacza to wprowadzenie fikcji prawnej, że do popełnienia przestępstwa w ogóle nie doszło. W aspekcie pozytywnym od chwili zatarcia skazania prawdziwe - z punktu widzenia porządku prawnego - jest zatem stwierdzenie, że danego przestępstwa nie popełniono. Powyższe implikuje oczywistą konstatację

Wyrok SN z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. IV KK 315/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Należy (…) przyjąć, iż niezależnie od podstawy wymierzenia kar grzywny, kary te zawsze podlegają połączeniu, jeżeli spełnione są warunki do orzeczenia kary łącznej.

Postanowienie SN z dnia 10 listopada 2010 r., sygn. IV KO 127/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Charakter przyczyny wyłączenia sędziego na podstawie art. 41 § 1 k.p.k. świadczy o tym, że ocena jej zaistnienia powinna zostać dokonana na czas orzekania w sprawie, gdyż - rebus sic stantibus - może w dalszym postępowaniu stracić na aktualności. Tym samym, wyłączenie sędziego od rozpoznania apelacji w określonej sprawie nie oznacza, że po przekazaniu tej sprawy do ponownego rozpoznania jest on także

Zatrudnienie księgowego z licencją MF

Wszystko o odpowiedzialności księgowego w firmie

Na osobie wykonującej pracę księgowego spoczywa duża odpowiedzialność. Uzależniona jest ona od wielu czynników i ma różny charakter. Księgowy odpowiada bowiem za prawidłowe wykonywanie swoich czynności w firmie nie tylko przed zatrudniającym go pracodawcą, ale również przed organami podatkowo-skarbowymi. Po pierwsze, księgowy może być pociągnięty do odpowiedzialności na podstawie kodeksu karnego skarbowego

Postanowienie SN z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. III KZ 86/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Skoro (…) - z mocy art. 626 § 1 k.p.k. - w każdym orzeczeniu kończącym postępowanie sąd jest zobligowany do określenia kto, w jakiej części i w jakim zakresie ponosi koszty postępowania, to jest oczywiste, że takie rozstrzygnięcie jest integralną częścią niezaskarżalnego postanowienia oddalającego wniosek o wznowienie postępowania. Trudno byłoby bowiem zgodzić się z tezą, że dyspozycja art. 547 § 1

Wyrok SN z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. III KK 254/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Wystąpienie wątpliwości w zakresie rodzaju i stopnia zawinienia, skutku przestępnego działania, rozmiaru wyrządzonej szkody, nakazuje przeprowadzenie postępowania dowodowego i stanowi przeszkodę do zastosowania instytucji dobrowolnego poddania się karze.

Postanowienie SN z dnia 5 listopada 2010 r., sygn. III KK 153/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Utworzenie się kolumny pojazdów unieruchomionych na jezdni lub poruszających się bardzo powoli (a więc taka sytuacja, jaka miała miejsce w czasie i miejscu zdarzenia) odbiega od standardowego ruchu pojazdów na drodze publicznej. Tego rodzaju nietypowe warunki jazdy rodzą realną możliwość wystąpienia nieoczekiwanych i nieraz zaskakujących zachowań uczestników ruchu drogowego. Przecież właśnie zachowanie

Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II AKz 588/10

Orzeczenia Sądów Apelacyjnych, rok 2010

Za niedopuszczalne uznać należy wydanie postanowienia o uchyleniu tajemnicy zawodowej konkretnej osoby wskazanej we wniosku, w tym tajemnicy radcy prawnego, poprzez wyrażenie zgody na zatrzymanie i wykorzystanie w toku dalszego postępowania, zabezpieczonych w trakcie przeszukania kancelarii prawnej zbiorów dokumentów, z pominięciem jednoznacznej konkretyzacji przedmiotowego zakresu zgody (co do faktów

Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II KK 77/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego na spotkaniu mediacyjnym nie wywołuje skutków tożsamych z niestawiennictwem tego oskarżyciela i jego pełnomocnika na posiedzeniu pojednawczym (opisanych w art. 491 § 1 k.p.k.), a tym samym, nie daje podstawy do umorzenia postępowania w sprawie z oskarżenia prywatnego.

Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II KK 108/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Art. 536 k.p.k. wyznacza granice orzekania sądu kasacyjnego. Tworzą je granice zaskarżenia oraz podniesione zarzuty. Zasadnie przy tym zauważa się, że wobec tego że sąd kasacyjny ma orzekać w granicach podniesionych zarzutów” to wiąże go jedynie zarzut, a nie konkretne uchybienie podane przez stronę, na wykazanie zarzutu określonej obrazy prawa. Mieści się zatem sąd kasacyjny w granicach orzekania

Postanowienie SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. V KK 121/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Aby spełnione zostały przesłanki do obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 3 k.k., informacje, o których mowa w tym przepisie, muszą być przez sprawcę ujawnione na etapie postępowania przygotowawczego prowadzonego w jego sprawie. Jeżeli sprawca decyduje się ujawnić informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia

Wyrok SN z dnia 4 listopada 2010 r., sygn. II KK 107/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Rażące uchybienia sądu związane z motywacyjną częścią uzasadnienia mogą wskazywać, że sąd w istocie nie spełnił obowiązku wynikającego z art. 433 § 2 k.p.k., tj. w szczególności nie rozważył wszystkich zarzutów apelacyjnych.

Postanowienie SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. II KK 118/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Drugi człon definicji stanu nietrzeźwości, tj. zawartość alkoholu prowadząca do stężenia przekraczającego wartość 0,5‰ odnosi się do sytuacji, gdy wprawdzie w czasie popełnienia czynu zawartość alkoholu we krwi lub wydychanym powietrzu nie przekracza określonych wskaźników, ale prowadzi w konsekwencji do ich przekroczenia.

Postanowienie SA we Wrocławiu z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. II AKz 541/10

Orzeczenia Sądów Apelacyjnych, rok 2010

Jeśli lustrowany złożył dwa odrębne oświadczenia lustracyjne - jedno na podstawie ustawy z dnia 11 listopada 1997 r. o ujawnieniu współpracy lub służby w organach bezpieczeństwa państwa lub współpracy z nimi w latach 1944 - 1990 osób pełniących funkcje publiczne (Dz. U. z 1997 r., Nr 70, poz. 443 ze zm.) oraz drugie, na postawie ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach

Wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. II KK 109/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Odpowiedzialność za „spowodowanie” wypadku w rozumieniu art. 177 k.k. nie ogranicza się jedynie do sprawców wyłącznie winnych lub w przeważającej mierze odpowiadających za dojście do wypadku.

Wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. IV KK 165/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Nie do zaakceptowania jest pogląd, że dopiero wskazanie urządzenia pomiarowego na wartość 0,28 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, pozwala na uznanie przekroczenia ustawowego progu "stanu nietrzeźwości" skoro próg został przez ustawodawcę jednoznacznie określony zawartością przekraczającą 0,25 mg alkoholu w 1 dm3 wydychanego powietrza lub prowadzącą do stężenia tę wartość przekraczającego.

Wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., sygn. IV KK 149/10

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2010

Penalizacją przewidzianą w art. 90 Prawa budowlanego objęte jest zarówno zachowanie polegające na faktycznym zaniechaniu zgłoszenia właściwemu organowi planowanych robót budowlanych, jak i rozpoczęcie ich przed upływem 30 dniowego terminu określonego w art. 30 ust. 5 Prawa budowlanego.