Granice wymiaru kary łącznej, określone w art. 86 § 1 in princ. k.k., obowiązują, lege non distinguente, zarówno w wypadku jednoczesnego orzekania tej kary, jak i w wypadku orzekania jej w wyroku łącznym - niezależnie od tego, czy wyrokami podlegającymi łączeniu orzeczono wyłącznie kary za poszczególne przestępstwa, czy także kary łączne.
Krąg podmiotów przestępstw określonych w art. 303, art. 304, art. 305, art. 307 i art. 308 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm.) zaimkiem „kto”, został ograniczony normą zawartą w art. 309 tej ustawy, do osób prowadzących lub kierujących jednostką organizacyjną, jeśli którekolwiek z tych przestępstw popełniono w ramach działalności
Organ egzekucyjny nie jest uprawniony do badania wymagalności świadczenia, które dłużnik ma spełnić w wykonaniu obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem (art. 72 § 2 k.k. i art. 74 k.k.), po nadaniu takiemu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności.
Przesłanka z art. 78 § 1 k.p.k. nie obliguje do wyznaczenia obrońcy z urzędu w sytuacji, gdy w istocie zasadnym okaże się twierdzenie oskarżonego o jego złej sytuacji materialnej uniemożliwiającej poniesienie kosztów obrońcy z wyboru. Gdyby tak było, to przesłanka ta zawarta byłaby w treści art. 79 § 1 k.p.k., który zawiera enumeratywny katalog sytuacji, w których oskarżony musi mieć obrońcę.
Nie stoi na przeszkodzie wznowieniu postępowania okoliczność, że owe fakty i dowody, były znane uprzednio stronom postępowania (...) Nowe fakty i dowody stanowią tylko wówczas podstawę wznowienia postępowania, o ile dowodzą wysokiego prawdopodobieństwa uniewinnienia skazanego po wznowieniu postępowania sądowego albo skazania go za przestępstwo o łagodniejszej sankcji karnej. Zatem te nowe fakty lub
Jako wyjątek od zasady decyzja w tym przedmiocie (a więc zaniechania sprowadzenia oskarżonego na rozprawę), aczkolwiek nie zaskarżalna, winna zostać uzasadniona zgodnie z wymogami ustawowymi, pozwalając na prześledzenie toku rozumowania podejmującego ją sądu i nie może tym samym ograniczać się do zacytowania sformułowań ustawowych. Odmowa sprowadzenia oskarżonego na rozprawę i uznanie za wystarczającą
Termin „mienie”, zawarty w treści art. 286 § 1 k.k., oznacza całokształt sytuacji majątkowej, obejmującej wszelkie prawa, zarówno rzeczowe, jak i obligacyjne, zaś niekorzystne nim rozporządzenie może nastąpić zarówno przez rzeczywisty uszczerbek, jak i przez utratę należnych korzyści.
Wygraną rzeczową w rozumieniu art. 2 ust. 2a oraz ust. 2b ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27 ze zm.) mogą być również punkty, tzw. kredyty (punkty kredytowe), bonusy czy też inaczej nazwane premie, uzyskane w trakcie gry na automacie, pod warunkiem, że ich pozyskanie przez gracza wiąże się z uzyskaniem przezeń wymiernej korzyści materialnej
Prawomocne skazanie rodzi powagę rzeczy osądzonej tylko w takim zakresie, w jakim sąd orzekł o odpowiedzialności karnej za zachowania będące przedmiotem zarzutu. Jedynie wówczas, gdy sąd uznał, że objęte jednolitym zamiarem zachowania oskarżonego stanowią jeden czyn zabroniony w rozumieniu art. 12 k.k., zakres powagi rzeczy osądzonej wyznaczony jest ustalonym w wyroku skazującym lub warunkowo umarzającym
Ustawa procesowa nie zawiera wyraźnej regulacji w tej kwestii, przy czym konstrukcja czynów współukaranych zbieżna jest z wystąpieniem ujemnej przesłanki procesowej, jako „innej okoliczności wyłączającej ściganie”, wskazanej w art. 17 § 1 pkt 11 k.p.k., co przemawia za wydaniem w tej sytuacji orzeczenia umarzającego, zgodnie z art. 414 § 1 k.p.k.
Na skutek apelacji prokuratora Sąd Okręgowy w G. zmienił zaskarżony wyrok przyjmując, iż M. P. nie tylko nadużyła udzielonych jej uprawnień, ale także nie dopełniła ciążących na niej obowiązków w zakresie prawidłowego zabezpieczenia roszczeń finansowych spółki, przy czym w swoich motywach nie wskazał na czym owo niedopełnienie obowiązków polegało i których przestępczych zachowań skazanej dotyczyło.
Artykuł 64 § 1 k.k. wymaga uprzedniego skazania na karę pozbawienia wolności i odbycia przez sprawcę co najmniej 6 miesięcy tej kary. O „odbywaniu” kary pozbawienia wolności orzeczonej za przestępstwo uprzednie może być natomiast mowa dopiero po uprawomocnieniu się wyroku skazującego.
Polscy przedsiębiorcy coraz bardziej doceniają tzw. informację gospodarczą. Jest to spowodowane znaczną ilością straconych należności, pomniejszających wyniki finansowe firm. Korzystanie z usług wywiadowni gospodarczych lub biur informacji gospodarczych pozwala uniknąć (lub zminimalizować) ryzyka nawiązania współpracy z niesolidnym kontrahentem. Koszt nawiązania współpracy z jednym z takich biur może
Za szczególnie okrutne w rozumieniu art. 148 § 2 pkt 1 k.k. uznać należy również takie zachowanie, które jest podejmowane wobec osoby niezdolnej do odczuwania cierpienia psychicznego /np. nieprzytomnej, pozostającej w głębokim odurzeniu alkoholowym lub narkotycznym/ wskutek poniżających wypowiedzi sprawcy, a czasem niezdolnej do odczuwania także i cierpienia fizycznego, których zadanie ofierze objęte
Przepis art. 9 ust. 3 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz. U. Nr 49, poz. 445 ze zm.) upoważnia do przyznania biegłemu zwrotu kosztów przejazdu prywatnym samochodem, o ile spełnione są warunki określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności
postanowił odmówić podjęcia uchwały
Zestawienie przepisów art. 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2005 r. Nr 226, poz. 1943 ze zm.) z art. 41 ust. 1 tej ustawy oznacza, że obowiązek (uprawnienie) prowadzenia indywidualnej dokumentacji medycznej pacjenta przez lekarza wiąże się z wykonywaniem zawodu lekarza.
Określenie „bezpośrednio zmierza” do dokonania czynu zabronionego (art. 13 § 1 k.k.) oznacza całość zachowań wiodących wprost do wypełnienia jego znamion, stwarzających realne zagrożenie dla chronionego dobra prawnego, a nie wyłącznie ostatnie z tych zachowań, poprzedzające realizację czynności sprawczej czynu zabronionego.
1. Sam fakt zatrudnienia strony procesu w Sądzie odwoławczym, bez żadnych dodatkowych danych dotyczących chociażby czasu zatrudnienia, miejsca wykonywania czynności służbowych i ich charakteru, nie pozwala a priori na stwierdzenie, że zachodzi uzasadniona wątpliwość co do zachowania przez sędziów, orzekających w tym sądzie, bezstronności. 2. Podmiotem przestępstwa z art. 212 § 2 k.k. może być każda
W judykaturze i doktrynie przyjmuje się zgodnie, że utrata mocy obowiązującej przepisu uznanego za sprzeczny z Konstytucją następuje dopiero z chwilą wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Przywoływane przez obronę orzeczenie weszło w życie z dniem 30 stycznia 2007 r., a zatem dopiero z tą datą nastąpiła utrata mocy obowiązującej przepisu art. 535 § 2 k.p.k. w dotychczasowym brzmieniu
(Art. 84 § 2 k.p.k.) przewiduje, że wyznaczenie z urzędu nakłada na obrońcę obowiązek podejmowania czynności procesowych do prawomocnego zakończenia postępowania. Takie zakończenie następuje wraz z ogłoszeniem wyroku kończącego postępowanie przez sąd odwoławczy. Od tego zatem momentu obrońca nie ma prawnego obowiązku działania (choć ma do tego uprawnienie), a w konsekwencji od tego momentu oskarżony
