Wyrok SN z dnia 20 czerwca 2007 r. sygn. III KK 431/07

Jako wyjątek od zasady decyzja w tym przedmiocie (a więc zaniechania sprowadzenia oskarżonego na rozprawę), aczkolwiek nie zaskarżalna, winna zostać uzasadniona zgodnie z wymogami ustawowymi, pozwalając na prześledzenie toku rozumowania podejmującego ją sądu i nie może tym samym ograniczać się do zacytowania sformułowań ustawowych.

Odmowa sprowadzenia oskarżonego na rozprawę i uznanie za wystarczającą obecność obrońcy będzie miała uzasadnienie z reguły wówczas, gdy przedmiotem rozpoznania sądu drugiej instancji miałyby być wyłącznie kwestie natury prawnej.

Z uzasadnienia

Przyznać należy rację skarżącemu, co do obrazy przez Sąd Apelacyjny art. 451 k.p.k. Kwestia doprowadzenia na rozprawę odwoławczą oskarżonego pozbawionego wolności była już przedmiotem tak licznych orzeczeń Sądu Najwyższego, że mogłoby się wydawać, iż stosowanie powołanego przepisu w praktyce nie powinno obecnie nastręczać znaczących trudności. Niniejsza sprawa wskazuje jednak na to, że niestety tak nie jest, co wymaga ponownego, przynajmniej sygnalizacyjnego przypomnienia, obowiązujących w tym zakresie zasad.