Postanowienie SN z dnia 29 marca 2006 r. sygn. I KZP 58/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

postanowił odmówić podjęcia uchwały.

Postanowienie SN z dnia 9 marca 2006 r. sygn. V KK 271/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Nawet kilkumiesięczne przedziały czasowe pomiędzy kolejnymi zachowaniami sprawcy czynu ciągłego, mogą być w określonych okolicznościach traktowane jako „krótkie odstępy czasu” w rozumieniu art. 12 k.k.

Postanowienie SN z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. I KZP 47/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

postanowił odmówić podjęcia uchwały.

Postanowienie SN z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. I KZP 50/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

postanowił: na podstawie art. 441 § 2 k.p.k. przekazać rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego powiększonemu składowi Sądu Najwyższego.

Postanowienie SN z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. I KZP 55/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zakaz stosowania przepisu art. 84 § 1 k.k. określony w § 2 tego przepisu, obowiązuje wyłącznie w sytuacji orzeczenia środka karnego zakazu prowadzenia pojazdów na podstawie art. 42 § 2 lub 3 k.k., a nie obejmuje wypadków orzeczenia kary dodatkowej takiego zakazu na podstawie art. 38 pkt 4 k.k. z 1969 r.

Postanowienie SN z dnia 24 lutego 2006 r. sygn. III CZP 95/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Postanowienie SN z dnia 22 lutego 2006 r. sygn. III KK 222/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Szczególnie bliski stosunek osobisty (art. 185 k.p.k.) może wynikać np. z faktu posiadania wspólnego dziecka przez osobę składającą zeznania i podejrzanego bądź oskarżonego.

Postanowienie SN z dnia 20 lutego 2006 r. sygn. IV KO 29/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Wzruszenie prawomocnego wyroku w drodze wznowienia postępowania na mocy art. 540 § 1 pkt 2 lit. b k.p.k., może nastąpić tylko wtedy, gdy ujawnią się po jego wydaniu takie nowe fakty lub dowody, które mogą w sposób wiarygodny podważyć prawdziwość przyjętych w nim ustaleń faktycznych. Nie jest nowym faktem lub dowodem w rozumieniu art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k. nowa opinia biegłego.

Postanowienie SN z dnia 20 lutego 2006 r. sygn. IV KZ 5/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2006 r. sygn. V KK 443/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Przepis art. 523 § 1 k.p.k. (po średniku) wyraźnie stanowi, że niedopuszczalne jest wniesienie kasacji „wyłącznie z powodu niewspółmierności kary”. Wskazaną regulację należy rozumieć w ten sposób, że nie jest dopuszczalne zaskarżenie kasacją wyroku w części dotyczącej rozstrzygnięcia o karze, jeśli podnosi się jedynie zarzut jej niewspółmierności. A contrario wolno w kasacji twierdzić, iż kara jest

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2006 r. sygn. V KK 446/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

O rażącej obrazie (prawa cywilnego materialnego) nie można mówić wtedy, gdy prezentuje się tylko odmienną ocenę przesłanek rzutujących na wysokość odszkodowania i zadośćuczynienia. W postępowaniu kasacyjnym można zatem skutecznie podważać rozmiar sumy przyznanej z tytułu odszkodowania i zadośćuczynienia jedynie wówczas, gdy uwzględniono niewłaściwe lub nie uwzględniono właściwe elementy mające istotne

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2006 r. sygn. V KK 458/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

W sytuacji, gdy określone osobowe źródła dowodowe opisują różne zarzucane czyny, rzeczą zrozumiałą i zgodną z zasadą swobodnej oceny dowodów może być przyznanie im waloru wiarygodności w części dotyczącej jednego z zarzutów, a uznanie ich za niewystarczające w innych częściach.

Postanowienie SN z dnia 16 lutego 2006 r. sygn. V KK 463/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Fakt, że art. 10 § 2 k.k. przewiduje możliwość orzeczenia przez sąd również środków przewidzianych w ustawie o postępowaniu w sprawach nieletnich, nie daje żadnych podstaw do oceny, że ich niezastosowanie prowadzi do obrazy prawa materialnego.

Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2006 r. sygn. V KO 72/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Oświadczenie pokrzywdzonego nie jest w postępowaniu karnym dowodem. Jest nim natomiast zeznanie pokrzywdzonego w charakterze świadka.

Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2006 r. sygn. V KZ 1/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

„(...) uregulowanie przewidziane w art. 422 § 2 k.p.k. dotyczące biegu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, biegnie od daty doręczenia wyroku tylko w odniesieniu do oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku. Nie dotyczy on więc pozbawionego wolności oskarżyciela prywatnego, do którego zastosowanie

Postanowienie SN z dnia 8 lutego 2006 r. sygn. III KK 370/04

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

1. Nie sposób zgodzić się z założeniem, że dyspozycja art. 587 k.p.k. daje jakiekolwiek podstawy do stawiania znaku równości między 'zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej' a szczegółową regulacją o charakterze niewątpliwie porządkowym, określającą w rozdziale 16 k.p.k. - kto, kiedy i w którym miejscu powinien zostać odnotowany w protokole określonej czynności procesowej. Gdyby bowiem

Postanowienie SN z dnia 8 lutego 2006 r. sygn. III KZ 68/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Z treści art. 40 § 3 k.p.k. wynika, że sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia zaskarżonego w trybie kasacji, nie może orzekać co do tej kasacji. Pojęcie 'co do kasacji' odnosi się nie tylko do tych decyzji, które wprost dotyczą kwestii dopuszczalności skargi kasacyjnej, ale także do rozstrzygnięć, które pozostają z nimi w ścisłym związku.

Postanowienie SN z dnia 2 lutego 2006 r. sygn. III KO 19/04

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zadaniem sądu orzekającego w przedmiocie wznowienia postępowania nie jest ponowna ocena materiału dowodowego z zakończonego uprzednio procesu. Przy rozstrzyganiu o wznowieniu postępowania w oparciu o nowe fakty lub dowody, nova muszą stwarzać wysokie prawdopodobieństwo błędności po-przedniego wyroku. Stanowią one zatem podstawę do wznowienia tylko wtedy, gdy mogą w wiarygodny sposób podważyć prawdziwość

Postanowienie SN z dnia 1 lutego 2006 r. sygn. V KK 238/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Obrona konieczna (art. 25 § 1 k.k.) obejmuje nie tylko odpieranie zamachu w fazie jego realizacji, ale także stadium obiektywnie zaistniałego bezpośredniego zagrożenia zamachem, jak również w wypadku jego nieuchronności, o ile nie zostanie podjęta natychmiastowa akcja obronna.

Postanowienie SN z dnia 31 stycznia 2006 r. sygn. III KO 7/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Sędzia, który wydał zarządzenie o odmowie przyjęcia zażalenia na zarządzenie o uznaniu za bezskuteczny wniosku o wznowienie postępowania, brał wprawdzie udział w wydaniu orzeczenia o utrzymaniu w mocy postanowienia o oddaleniu wniosku żalącego się o wznowienie postępowania w przedmiotowej sprawie (co miało miejsce w 1991 r.), lecz okoliczność ta nie stanowi podstawy wyłączenia sędziego. Przepis art

Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r. sygn. VI KZ 4/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi na przewlekłość postępowania karnego jest niedopuszczalne z mocy ustawy. Przepisy ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843) przewidują jednoinstancyjny tryb rozpoznawania takiej skargi. Innymi słowy, przepisy tej ustawy, autonomicznie

Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 2006 r. sygn. KSP 2/06

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

(...) zgodnie z art. 3 tej ustawy, przedmiotem skargi nie mogą być czynności wykonywane przez prezesów sądów w ramach regulacji określonej rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 25 października 2002 r. w sprawie trybu sprawowania nadzoru nad działalnością administracyjną sądów (Dz. U. Nr 187, poz. 1564 ze zm.), w szczególności § 12 pkt 5 tego rozporządzenia.(...). Nie może ulegać wątpliwości

Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2006 r. sygn. V KZ 59/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

W świetle art. 425 § 3 k.p.k. skazanemu, któremu z powodów określonych w art. 78 § 1 k.p.k. wyznaczono obrońcę z urzędu do wykonania czynności przewidzianej w art. 84 § 3 k.p.k., nie przysługuje zażalenie na postanowienie o zasądzeniu od Skarbu Państwa na rzecz tego obrońcy kosztów sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia nadzwyczajnego środka zaskarżenia.

Postanowienie SN z dnia 25 stycznia 2006 r. sygn. V KZ 60/05

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 2006

Na tle zasady procesowej, że wszelkie wątpliwości, których usunąć się nie da, należy tłumaczyć na korzyść oskarżonego (art. 5 § 2 k.p.k.), należy stwierdzić, iż dla podjęcia decyzji o dochowaniu terminu zawitego wystarczy wysokie prawdopodobieństwo, że do przekroczenia terminu nie doszło. Jest to uzasadnione również tym, że wynikające z naczelnej dyrektywy prawdy materialnej żądanie, aby rozstrzygnięcia