Postanowienie SN z dnia 20 lutego 2006 r. sygn. IV KZ 5/06

Z uzasadnienia

Zarzuty i argumenty podniesione przez skarżącego nie są zasadne, stąd też i wnioski sformułowane w zażaleniu nie mogły być uwzględnione. Wywody zaprezentowane w uzasadnieniu środka odwoławczego pozostają w wyraźnej sprzeczności z dokumentacją znajdującą się w aktach sprawy. I tak, z protokołu rozprawy przed Sądem drugiej instancji wynika, iż ówcześnie oskarżony E. P. brał w niej udział wraz ze swoim obrońcą. Odnotowano także, iż po ogłoszeniu wyroku i podaniu jego ustnych motywów, strony zostały pouczone o sposobie i terminie wniesienia kasacji. W tych warunkach całkowicie nieprzekonywająco brzmią obecne wywody dotyczące braku świadomości co do możliwości korzystania z dalszych środków zaskarżenia. Podobnie należy ocenić próbę obarczenia obrońcy odpowiedzialnością za zaniechanie wniesienia kasacji. Sąd rozpoznający wniosek skazanego o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia badał tę kwestię i uzyskał stosowne relacje zarówno skarżącego, jak i jego obrońcy. Niezależnie nawet od treści oświadczenia złożonego przed sądem przez tego ostatniego, odwołującego się do uzgodnionego ze skazanym braku zamiaru występowania o doręczenie pisemnych motywów orzeczenia sądu odwoławczego i wnoszenia kasacji, stwierdzić należy, że z chwilą prawomocnienia się wyroku - z mocy samego prawa - ustał ciążący na obrońcy obowiązek działania z urzędu. Całkowicie bezzasadne jest w takiej sytuacji domaganie się, aby obrońca skazanego, przebywającego na wolności, obecnego na ogłoszeniu wyroku sądu drugiej instancji i podczas pouczenia o dalszych środkach zaskarżenia, a następnie uzgadniającego z nim odstąpienie od wszczęcia procedury kasacyjnej, sam w dalszym ciągu i bez inicjatywy zainteresowanego utrzymywał z nim kontakt oraz podejmował dalsze czynności procesowe. Podkreślić trzeba wreszcie, że sam fakt posiadania obrońcy z urzędu w toku dotychczasowego postępowania, w niczym nie ograniczał, ani tym bardziej nie zwalniał skazanego od podejmowania samodzielnych działań, mieszczących się w granicach przysługujących mu uprawnień. Do takich niewątpliwie należy wniosek o doręczenie odpisu wyroku sądu odwoławczego wraz z uzasadnieniem, o czym skazanego przecież pouczono na rozprawie przed sądem drugiej instancji.