Konsekwencją regulacji z art. 5 ust. 2 u.d.i.p., ograniczającej dostęp do informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy, jest przyjęcie, iż brak rezygnacji osoby fizycznej lub przedsiębiorcy z przysługującego im prawa, które należy określić jako prawo do prywatności lub ochrony tajemnicy przedsiębiorcy, obliguje podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji
Nieudzielenie informacji publicznej na podstawie art. 5 ust. 2 u.d.i.p. w zw. z art. 11 ust. 4 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji nie może być wynikiem arbitralnej decyzji przedsiębiorcy.
Podmiot zobowiązany nie może odmówić wnioskodawcy wyrażenia zgody na ponowne wykorzystywanie informacji sektora publicznego na podstawie art. 23 ust. 4 w zw. z art. 6 ust. 4 pkt 3 u.p.w.i.s.p., będących materiałami urzędowymi, ponieważ zgodnie z art. 4 pkt 2 u.p.a.p.p. takie materiały nie stanowią przedmiotu prawa autorskiego.
Za informację publiczną, o której mowa w art. 1 ust. 1 u.d.i.p. należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez szeroko rozumiane władze publiczne, a także inne podmioty sprawujące funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa. Charakter informacji publicznej mają również informacje niewytworzone przez wskazane
Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku można wywnioskować, że zawarty w nim katalog informacji o środowisku podlegający udostępnieniu jest katalogiem zamkniętym, jednakże z art. 74 ust. 3 Konstytucji RP można wywnioskować, że prawo to ma znacznie szerszy zakres, niż to wynika ustawy. Przyjmuje się w związku z tym, że prawu do informacji podlega każda informacja o
Zawarta w art. 5 ust. 2 u.d.i.p. przesłanka odmowy udostępnienia informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy musi każdorazowo być oceniana w sposób obiektywny, oderwany od woli danego przedsiębiorcy lub osoby fizycznej.
Przepis art. 1 ust. 2 u.d.i.p. oznacza, że wszędzie tam, gdzie konkretne sprawy dotyczące zasad i trybu dostępu do informacji będącej informacją publiczną uregulowane są inaczej w u.d.i.p., a inaczej w ustawie szczególnej dotyczącej udostępnienia informacji i stosowania obu tych ustaw nie da się pogodzić - pierwszeństwo mają przepisy ustawy szczególnej. Natomiast tam, gdzie dana sprawa uregulowana
Treść art. 1 ust. 2 u.d.i.p. może skutkować niestosowaniem przepisów u.d.i.p. tylko w takim zakresie, w jakim ze względu na zbieg przepisów u.d.i.p. oraz innego aktu prawnego występuje konkurencja norm regulujących dostęp do tej samej informacji publicznej. W przeciwnym wypadku przepis art. 1 ust. 2 u.d.i.p. byłby zupełnie zbędny, ponieważ w przypadku równoległego obowiązywania u.d.i.p. i innego reżimu
O dochowaniu bądź niedochowaniu terminu do udzielenia informacji publicznej, w rozumieniu art. 13 ust. 1 i 2 u.d.i.p., rozstrzyga data nadania odpowiedzi przez podmiot zobowiązany, zawierającej żądaną informację publiczną.
Żądanie udostępnienia przez prokuratora akt sprawy jako zbioru materiałów zakończonego postępowania przygotowawczego nie jest wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Uzyskanie informacji przetworzonej jest możliwe po wykazaniu przez wnioskodawcę - wezwanego do wykazania powodów, dla których spełnienie jego żądania udzielenia informacji publicznej będzie szczególnie istotne dla interesu publicznego - szczególnej istotności dla interesu publicznego udostępnienia żądanej informacji (art. 14 ust. 2 w związku z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej
Gdy we wskazanym w art. 13 ust. 1 u.d.i.p. terminie zobowiązany podmiot nie udzieli żądanej informacji lub nie podejmie nakazanych prawem czynności zmierzających do powiadomienia o przyczynach zwłoki i o dodatkowym terminie albo, podejmując te czynności, nie udzieli informacji w maksymalnym 2-miesięcznym terminie, albo wreszcie nie wyda na zasadach przewidzianych w Kodeksie postępowania administracyjnego
Informacje dotyczące wysokości nagród przyznanych pracownikom urzędu stanowią informację publiczną w rozumieniu art. 1 ust. 1 w zw. z art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p.
Decyzja administracyjna niezależnie od tego jakiego podmiotu dotyczy stanowi informację publiczną w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 4 lit. a) tiret pierwszy i ust. 2 u.d.i.p.
Wykładnia systemowa przepisu art. 16 ust. 2 u.d.i.p., nakazującego stosowanie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do decyzji wskazanych w ust. 1 tego przepisu, prowadzi do wniosku, iż pod pojęciem "stosowania przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego do decyzji" nie należy rozumieć jedynie wymogu stosowania przepisów wprost odnoszących się do tej formy działania administracji publicznej
Ustalenie wysokości opłaty za dostęp do informacji publicznej nie następuje w drodze postanowienia, od którego przysługuje zażalenie, lecz w drodze aktu lub czynności stwierdzających obowiązek poniesienia opłaty oraz ustalających jej wysokość, które kreują dla strony postępowania zobowiązanie o charakterze finansowym. Akt ten może być określony jako: "zarządzenie", "zawiadomienie", "wezwanie", czy
Celem art. 3 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p. jest przeciwdziałanie zalewom wniosków, zmierzających do uzyskania informacji przetworzonej dla realizacji celów osobistych lub komercyjnych i ma zapobiegać sytuacjom, w których działania organu skupione są nie na funkcjonowaniu w ramach przypisanych mu kompetencji lecz na udzielaniu informacji publicznej.
Wykonywanie zadań publicznych lub dysponowanie majątkiem publicznym przez takie podmioty, jak m.in. niepubliczne szkoły wyższe, niepubliczne jednostki systemu oświaty (przedszkola, szkoły), stowarzyszenia realizujące zadania publiczne oraz spółki wykonujące publiczny transport zbiorowy, nakłada na te podmioty obowiązek udzielania informacji publicznej w zakresie dysponowania posiadanym majątkiem publicznym
W zakresie użytego w art. 5 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej zwrotu "osoba pełniąca funkcje publiczne" nie może mieścić się osoba mająca związek z pełnieniem funkcji publicznych, a tym bardziej każdy i jakikolwiek związek, gdyż w istocie wówczas każdy nawet najdrobniejszy kontakt obywatela z podmiotem prowadzącym działalność publiczną prowadziłby do ograniczenia prawa do prywatności
Przy analizie zastosowania art. 5 ust. 2 u.d.i.p. należy posiłkować się odwołaniem do art. 11 ust. 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Od "dokumentów urzędowych", o których mowa w art. 6 ust. 2 u.d.i.p., odróżnia się "dokumenty wewnętrzne" służące wprawdzie realizacji jakiegoś zadania publicznego, ale nie przesądzające o kierunkach działania organu. Dokumenty takie służą wymianie informacji, zgromadzeniu niezbędnych materiałów, uzgadnianiu poglądów i stanowisk. Mogą mieć dowolną formę, nie są wiążące, co do sposobu załatwienia sprawy
PZPN stosownie do art. 4 ust. 1 pkt 5 u.d.i.p., jest zobowiązany do udostępnienia informacji publicznej, a informacje dotyczące budżetu PZPN są informacjami publicznymi w świetle art. 6 ust. 1 pkt 2 lit. f i art. 6 ust. 1 pkt 5 lit. d u.d.i.p.
Wyciąg bankowy ze służbowych kart płatniczych nie wypełnia warunków określonych w art. 6 ust. 2 u.d.i.p., pozwalających na zaliczenie go do dokumentów urzędowych.
