Postanowienie WSA w Łodzi z dnia 2 czerwca 2012 r., sygn. III SA/Łd 431/12
Jeżeli organ egzekucyjny ma do wyboru grzywnę w celu przymuszenia lub wykonanie zastępcze w ramach wykonania obowiązku usunięcia samowoli budowlanej (rozbiórki obiektu) powinien wybrać wykonanie zastępcze, gdyż ono prowadzi bezpośrednio do realizacji obowiązku.
Dyspozycja art. 58 § 1 k.p.a. wymaga "uprawdopodobnienia" braku winy, nie wymaga natomiast "wykazania obiektywnych przeszkód". Osoba zainteresowana powinna zatem uprawdopodobnić brak swojej winy, czyli powinna uwiarygodnić stosowną argumentacją swoją staranność oraz fakt, że przeszkoda była od niej niezależna i istniała cały czas, aż do wniesienia wniosku o przywrócenie terminu. Uprawdopodobnienie
Z treści art. 121 ustawy o p.e.a. nie można wywodzić obowiązku uzasadnienia wysokości zastosowanej grzywny w celu przymuszenia możliwościami finansowymi zobowiązanego bowiem może się on uwolnić od zapłacenia grzywny, wykonując ciążący na nim obowiązek.
Jeżeli nie wiadomo jak działał doręczający (brak informacji o miejscu pozostawienia awiza), to doręczenia nie można uważać za dokonane.
Stosownie do art. 18 u.p.e.a. jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej, w postępowaniu egzekucyjnym mają odpowiednie zastosowanie przepisy k.p.a. Oznacza to, że niektóre z postanowień procedury administracyjnej znajdą zastosowanie wprost, inne stosować należy z modyfikacjami, a jeszcze inne w ogóle nie będą miały zastosowania. Przepisy k.p.a. na gruncie postępowania egzekucyjnego mogą
Naczelny Sąd Administracyjny, jako sąd kasacyjny, nie jest władny do samodzielnego konkretyzowania zarzutów, ani uzupełniania braków wniesionej do Sądu skargi kasacyjnej.
Warunek prawidłowego przytoczenia podstaw zaskarżenia i ich uzasadnienia nie jest spełniony, gdy skarga kasacyjna zawiera wywody nie znajdujące oparcia w materiale dokumentacyjnym znajdującym się w aktach sprawy, ani też nie potwierdzone dołączonymi do niej stosownymi dowodami.