Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 marca 2005 r., sygn. II SA/Kr 930/01
Aby skarga kasacyjna mogła zostać rozpoznana, odpowiadać musi wymogom, o których mowa w art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./. W szczególności musi ona zawierać przytoczenie podstaw kasacyjnych i ich uzasadnienie, przy czym oba te elementy muszą ze sobą korespondować.
Naruszenie prawa materialnego, o którym mowa w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, może dotyczyć wyłącznie naruszenia przepisów prawa administracyjnego materialnego, które stanowiły podstawę wydania zaskarżonego wyroku. Przepisy należące do innych gałęzi prawa /np. prawo cywilne, prawo pracy/, mogą mieć
W myśl art. 185 par. 2 w związku z art. 197 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, w razie uwzględnienia zażalenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji, sąd ten rozpoznaje sprawę w innym składzie osobowym.
Okoliczność, że Naczelny Sąd Administracyjny zasądził koszty postępowania kasacyjnego w niższej wysokości, niż określiła to strona w swoim wniosku, nie uzasadnia uzupełnienia wyroku /art. 157 par. 1 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.
1. Bezzasadny pod względem prawnym jest wymóg skargi kasacyjnej zmierzający do wykazania, że określony w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu wskaźnik miejsc parkingowych jest jedynie zaleceniem, a nie postanowieniem wiążącym organ wydający pozwolenie na budowę. 2. Po wydaniu decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, wskaźnik miejsc parkingowych jest jednym z postanowień
Wniosek o wszczęcie postępowania administracyjnego pochodzący od podmiotu nieuprawnionego co do zasady nie powinien doprowadzić do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy administracyjnej tak pozytywnego jak i niepozytywnego, lecz do stwierdzenia bezprzedmiotowości postępowania. jeżeli jednak wniosek złożony przez podmiot nieuprawniony, którym był organ administracji państwowej, został przyjęty i rozpatrzony
Okoliczności faktyczne lub dowody, o których mowa w art. 273 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, muszą być tego rodzaju, że mogłyby mieć wpływ na rozstrzygnięcie sprawy w poprzednim postępowaniu. Logiczna wykładnia tego przepisu prowadzi do wniosku, że chodzi w nim o takie okoliczności faktyczne lub dowody,
Okoliczność, iż Naczelny Sąd Administracyjny zasądził koszty postępowania kasacyjnego w niższej wysokości niż określa to strona w swoim wniosku nie uzasadnia uzupełnienia wyroku /zgodnie z art. 157 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/, gdyż zasądzenie kosztów postępowania w niższym rozmiarze nie oznacza, że Naczelny
Skarga kasacyjna jest ostatnim środkiem odwoławczym po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) rozstrzygnięcia niekorzystnego dla podatnika.
Wyłączenie właściwości samorządowych kolegiów odwoławczych jest możliwe jedynie mocą przepisu szczególnego, który wówczas ma zastosowanie przed ogólną zasadą wynikającą z art. 17 pkt 1 Kpa.
1. Orzeczenia wojskowych komisji lekarskich dzielą się na dwie odmienne grupy. Pierwsza, obejmuje kwestie zaliczenia danej osoby do określonej kategorii zdolności do służby wojskowej, jak i samej zdolności do tej służby. Orzeczenia wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach są wiążące dla innych organów rozstrzygających o powołaniu danej osoby do służby wojskowej lub zwolnieniu z tej służby i podlegają