Nie przysługuje zażalenie na postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego odrzucające - na podstawie art. 9 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ - skargę o stwierdzenie, że nastąpiła przewlekłość postępowania.
Pełnomocnictwo do występowania za stronę przed Sądem Najwyższym nie może być traktowane, jak chciałby tego pełnomocnik strony, jako tożsame z pełnomocnictwem do reprezentacji strony w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
NSA oddala skargę kasacyjną, jeżeli nie miała usprawiedliwionych podstaw albo jeżeli zaskarżone orzeczenie mimo błędnego uzasadnienia odpowiada prawu.
Postępowania na podstawie przepisu art. 125 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ następuje z urzędu to jednak celowość podjęcia takiej decyzji pozostawiona została ocenie Sądu. Jak przy tym podkreśla się uznanie to nie może być dowolne. Stąd też obowiązkiem Sądu jest rozważenie, a w konsekwencji i wyjaśnienie przesłanek
Odrzucenie skargi na uchwałę rady powiatu z powodu nie wezwania jej do usunięcia naruszenia, nie stoi na przeszkodzie ponownemu zaskarżeniu tej uchwały do sądu administracyjnego, gdyż nie jest to przypadek, o którym mowa w art. 87 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1592 ze zm./, w związku z czym, nie może mieć tu też zastosowania przepis art. 58
Z rozporządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 czerwca 1999 r. w sprawie badań lekarskich osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami i kierowców wynika, że czynności orzecznicze dotyczą stwierdzenia istnienia lub braku przeciwwskazań zdrowotnych do kierowania pojazdami u osób ubiegających się o uprawnienia do kierowania pojazdami silnikowymi lub tramwajami oraz osób
Ocena prawna prowadząca sąd do stwierdzenia istnienia podstaw do uchylenia zaskarżonego aktu administracyjnego z powodów podanych w przepisie art. 145 par. 1 pkt 1 lit. "c" powinna stanowić element uzasadnienia wyroku. Ponadto to uzasadnienie w takiej sytuacji zgodnie z treścią art. 141 par. 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi sąd powinien podać wskazania co do dalszego postępowania
W rozpatrywanej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy został zgłoszony przez stronę skarżącą, która jest osobą prawną. Jest okolicznością przez wnoszącego zażalenie nie kwestionowaną, iż wniosek ten został złożony w formie nie odpowiadającej wymogom określonym w art. 252 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Okoliczność
Elementy zawarte w art. 65 par. 1 i 2 Kc, takie jak brzmienie oświadczeń woli, zamiar stron, cel umowy oraz okoliczności towarzyszące złożeniu oświadczenia są elementami stanu faktycznego. których nieuwzględnienie przez sąd może być podnoszone jedynie w ramach podstawy z art. 174 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm
1. Przepis art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie ma zastosowania do skargi wnoszonej do sądu administracyjnego w trybie art. 54 par. 1 tej ustawy, a więc za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi. 2. Przepis art. 221 łączy się ściśle z art. 219 par. 1 Prawa o postępowaniu
Art. 365 par. 1 Kpc stanowiący o związaniu prawomocnym wyrokiem nie tylko stron i sądu, który go wydał, ale także innych sądów oraz organów państwowych wywiera określone skutki w sferze materialnoprawnej. Jest zatem przepisem prawa materialnego, który dotyczy także sądów administracyjnych. Jego naruszenie stanowi przesłankę, o której mowa w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o
Spory kompetencyjne między organami samorządu terytorialnego a organami administracji rządowej stosownie do art. 166 ust. 3 Konstytucji RP, rozstrzygają sądy administracyjne. Normę tę uzupełniają art. 4 i art. 15 par. 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wskazujące na właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego
Ocena o bezzasadności skargi wyrażona w postanowieniu o nie przyznaniu prawa pomocy, podjętego na podstawie art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ nie oznacza i nie może oznaczać merytorycznego rozpoznania skargi. Jest to ocena dokonana na etapie rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy. Skarżący może zatem
W rozpatrywanej sprawie brak podstaw skargi kasacyjnej powoduje, że podlega ona oddaleniu, gdyż WSA zasadnie stwierdził, iż analiza umów rent zawartych przez skarżącego dokonana przez Izbę Skarbową w zaskarżonej decyzji jest prawidłowa.
Organy podatkowe są nie tylko uprawnione co wprost zobowiązane do poczynienia stosownych ustaleń, które Sąd administracyjny oceni w ramach postępowania uruchomionego skargą. Istotę tego postępowania, zgodnie z treścią art. 1 par. 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych /Dz.U. nr 153 poz. 1269/. sprowadza się przy tym do kontroli zgodności z prawem /legalności/ zaskarżonych
Wniesienie przez prokuratora, który nie brał udziału w postępowaniu przed organem I instancji odwołania od decyzji nie zaskarżonej przez stronę nie wyczerpuje dyspozycji art. 183 par. 1 Kpa, dlatego jest niedopuszczalne w rozumieniu art. 134 Kpa. Wojewódzki Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w R. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego
