Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2022 r., sygn. III FSK 2030/21
W przypadku wniosku o ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, zgodnie z art. 22 § 2a Ordynacji podatkowej, podatnik musi uprawdopodobnić, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidywanego na dany rok podatkowy. Brak spełnienia tej przesłanki uzasadnia decyzję organu
Zgodnie z art. 149 § 2 P.p.s.a. sąd może na wniosek strony lub z urzędu wymierzyć organowi grzywnę lub przyznać skarżącemu sumę pieniężną do wysokości połowy dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzedzającym, przy czym ustawodawca pozostawił swobodę w zakresie orzeczenia o przyznaniu sumy pieniężnej, określając jedynie górną granicę, co oznacza,
Rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 Ordynacji Podatkowej występuje, gdy treść decyzji jest w oczywisty sposób sprzeczna z przepisami prawa, co można stwierdzić przez proste porównanie treści decyzji z obowiązującymi przepisami. Nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa, gdy istnieje możliwość różnych interpretacji danego przepisu, a każda z nich jest uzasadniona. Kontrola sądu
Organ administracyjny jest zobowiązany do wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy w sposób pełny i rzetelny, mając na uwadze nie tylko formalne aspekty wniesionych pism, ale przede wszystkim rzeczywistą intencję strony. Podejście formalistyczne, nieuwzględniające całokształtu okoliczności sprawy, może prowadzić do naruszenia podstawowych zasad postępowania administracyjnego.
Przepis art. 16 ust. 1 pkt 22 u.p.d.o.p. stanowi wyjątek od wyrażonej w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. zasady ogólnej dotyczącej zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Zatem jako wyjątek przepis ten winien być interpretowany ściśle, to jest powinien być rozumiany jako przepis wyłączający możliwość uznania za koszty uzyskania przychodów tylko kar umownych i odszkodowań wskazanych expressis
Naruszenie przepisu proceduralnego może stanowić rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 247 § 1 pkt 3 p.p.s.a., gdy zachodzi oczywista sprzeczność między treścią przepisu a rozstrzygnięciem objętym decyzją. W przypadku przepisów o postępowaniu dowodowym podkreśla się, że za taki kwalifikowany charakter naruszenia prawa można uznać jedynie wydanie decyzji bez uprzedniego przeprowadzenia jakichkolwiek
W postępowaniu, którego przedmiotem jest ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, nie ma obowiązku przeprowadzenia pełnego postępowania dowodowego. Uprawdopodobnienie, że zaliczki obliczone według zasad określonych w ustawach podatkowych byłyby niewspółmiernie wysokie, spoczywa na stronie inicjującej to postępowanie.
Zapewnienie skutecznego środka odwoławczego, gdy akta sprawy objęte są klauzą "tajne", nie wymaga pełnego dostępu do takich akt sprawy w tym objętych klauzulą "tajne". Wymaga jednak pewnej informacji o podstawach podejmowanych decyzji. Ocena wpływu odmowy wglądu na zapewnienie skutecznego środka zaskarżenia powinna być dokonana w sprawie, której te akta dotyczą.